Temporada 1966 de Fórmula 1

competición automovilística
(Redirigido desde «Anexo:Temporada 1966 de Fórmula 1»)

La Temporada 1966 de Fórmula 1 fue la 17.ª del Campeonato Mundial de Fórmula 1 de la FIA. Se disputó entre el 22 de mayo y el 26 de octubre. El campeonato consistió en 9 carreras.

Temporada 1966 de Fórmula 1
Campeonato Mundial de Fórmula 1 de la FIA

Jack Brabham logró su tercer título mundial, con Brabham-Repco.
Datos generales
Fecha 1966
Edición 17
Organizador Federación Internacional del Automóvil
Jack Brabham y Brabham
Datos estadísticos
Participantes 43
Carreras 9
Piloto campeón Bandera de Australia Jack Brabham
(Brabham-Repco)
Constructor campeón Bandera del Reino Unido Brabham-Repco
Cronología
1965 1966 1967

Jack Brabham ganó su tercer y último Campeonato de Pilotos. Brabham ganó su primer Campeonato de Constructores.

Resumen de la temporada editar

Esta fue la primera temporada con motores de 3 litros, duplicando la capacidad de las temporadas anteriores. Los coches que completaran menos del 90% de la distancia de carrera no recibirían puntos; la distancia de carrera máxima se redujo de 500 kilómetros a 400.

Jack Brabham ganó su tercer y último título del Campeonato de Pilotos al volante de un monoplaza con su propio nombre, siendo el único campeón en hacerlo. También fue la primera vez que un monoplaza no europeo ganaba el campeonato.

A pesar de que Brabham y su compañero de escudería, el neozelandés Denny Hulme se retiraran del primer Gran Premio de la temporada (Mónaco), Brabham ganaría en Francia (su primera victoria desde 1960) y en los tres siguientes Grandes Premios, asegurando virtualmente el campeonato de pilotos al computarse solo los 5 mejores resultados.

El campeón de 1964 fue el otro piloto que consiguió ganar más de una carrera, aunque con distintos equipos, al vencer en Bélgica al volante de un Ferrari y tras su salida debido a las desavenencias ocurridas durante las 24 Horas de Le Mans de 1966, ganó la última carrera del año, en México, pilotando un Cooper-Maserati.

Escuderías y pilotos editar

Escudería Chasis Motor Tyre Piloto Rondas
  Bruce McLaren Motor Racing McLaren M2B Ford 406 3.0 V8 F   Bruce McLaren 1, 8–9
Serenissima M166 3.0 V8 2, 4–5
  Team Lotus Lotus 33 Climax FWMV 2.0 V8 F   Jim Clark 1–6
  Geki 7
  Peter Arundell 8
  Pedro Rodríguez 3, 9
Lotus 43
33
BRM P75 3.0 H16
BRM P60 2.0 V8
8
  Peter Arundell 2–7, 9
  Jim Clark 7–9
Lotus 44 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Gerhard Mitter 6
  Pedro Rodríguez 6
  Piers Courage 6
  Reg Parnell Racing Lotus 33 BRM P60 2.0 V8 F   Mike Spence Todas
Ferrari 246 Ferrari 228 2.4 V6   Giancarlo Baghetti 7
  Brabham Racing Organisation Brabham BT19
BT20
Repco 620 3.0 V8 G   Jack Brabham Todas
  Denny Hulme 3–9
Brabham BT22 Climax FPF 2.8 L4 1–2
  Chris Irwin 4
  Cooper Car Company Cooper T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 D   Richie Ginther 1–2
  Jochen Rindt Todas
  Chris Amon 3
  John Surtees 3–9
  Moisés Solana 9
  Owen Racing Organisation BRM P261
P83
BRM P60 2.0 V8
BRM P75 3.0 H16
D   Graham Hill Todas
  Jackie Stewart 1–2, 4–9
  R.R.C. Walker Racing Team Brabham BT11 BRM P60 2.0 V8 D   Jo Siffert 1
Cooper T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 2–5, 7–9
  DW Racing Enterprises Brabham BT11 Climax FPF 2.8 L4 F   Bob Anderson 1, 3–7
  Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 246
312/66
Ferrari 228 2.4 V6
Ferrari 218 3.0 V12
F
D
  Lorenzo Bandini 1–3, 5–8
  John Surtees 1–2
  Mike Parkes 3, 5–7
  Ludovico Scarfiotti 6–7
  Anglo-Suisse Racing Team Cooper T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 F   Joakim Bonnier 1–2, 5–9
Brabham BT22
BT7
Climax FPF 2.8 L4
Climax FWMV 2.0 V8
3–4
  Team Chamaco Collect BRM P261 BRM P60 2.0 V8 G   Bob Bondurant 1–2, 4, 6–7
  Vic Wilson 2
  Phil Hill Lotus 25 Climax FWMV 2.0 V8 F   Phil Hill 1
McLaren M2B Ford 406 3.0 V8 2
  Guy Ligier Cooper T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 D   Guy Ligier 1–6
  Anglo American Racers Eagle Mk1 Climax FPF 2.8 L4 G   Dan Gurney 2–6, 9
  Phil Hill 7
  Bob Bondurant 8
Weslake 58 3.0 V12   Dan Gurney 7–8
  Bob Bondurant 9
  David Bridges Brabham BT11 BRM P60 2.0 V8 G   John Taylor 3–6
  Shannon Racing Cars Shannon SH1 Climax FPE 3.0 V8 D   Trevor Taylor 4
  J.A. Pearce Engineering Ltd Cooper T73 Ferrari Tipo 168 3.0 V12 D   Chris Lawrence 4, 6
  Caltex Racing Team Brabham BT18 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Kurt Ahrens, Jr. 6
  Tyrrell Racing Organisation Matra MS5 BRM P80 1.0 L4 D   Hubert Hahne 6
Ford Cosworth SCA 1.0 L4   Jacky Ickx 6
  Roy Winkelmann Racing Brabham BT18 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Hans Herrmann 6
  Alan Rees 6
  Matra Sports Matra MS5 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Jo Schlesser 6
  Jean-Pierre Beltoise 6
  Silvio Moser Brabham BT16 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Silvio Moser 6
  Honda R & D Company Honda RA273 Honda RA273E 3.0 V12 G   Richie Ginther 7–9
  Ronnie Bucknum 8–9
  Chris Amon Racing Brabham BT11 BRM P60 1.9 V8 D   Chris Amon 7
  Bernard White Racing BRM P261 BRM P60 1.9 V8 D   Innes Ireland 8–9

Resultados editar

Carrera Fecha Circuito Piloto ganador Constructor ganador Resultados
  Gran Premio de Mónaco 22 de mayo Mónaco   Jackie Stewart   BRM Resultados
  Gran Premio de Bélgica 12 de junio Spa-Francorchamps   John Surtees   Ferrari Resultados
  Gran Premio de Francia 3 de julio Reims-Gueux   Jack Brabham   Brabham-Repco Resultados
  Gran Premio de Gran Bretaña 16 de julio Brands Hatch   Jack Brabham   Brabham-Repco Resultados
  Gran Premio de los Países Bajos 24 de julio Zandvoort   Jack Brabham   Brabham-Repco Resultados
  Gran Premio de Alemania 7 de agosto Nürburgring   Jack Brabham   Brabham-Repco Resultados
  Gran Premio de Italia 4 de septiembre Monza   Ludovico Scarfiotti   Ferrari Resultados
  Gran Premio de los Estados Unidos 2 de octubre Watkins Glen   Jim Clark   Lotus-BRM Resultados
  Gran Premio de México 23 de octubre Hermanos Rodríguez   John Surtees   Cooper-Maserati Resultados

Clasificaciones editar

Sistema de puntuación editar

  • Puntuaban los seis primeros de cada carrera.
  • Para el campeonato de pilotos solo se contabilizaban los cinco mejores resultados obtenidos por cada competidor.
  • Para el campeonato de constructores, sumaba el mejor clasificado, aunque sea equipo privado.
Posición  1.º   2.º   3.º   4.º   5.º   6.º 
Puntos 9 6 4 3 2 1

Campeonato de Pilotos editar

Pos. Piloto MON
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
NED
 
GER
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Puntos
1   Jack Brabham Ret (4) 1 1 1 1 Ret Ret 2 42 (45)
2   John Surtees Ret 1 Ret Ret Ret 2 Ret 3 1 28
3   Jochen Rindt Ret 2 4 (5) Ret 3 4 2 Ret 22 (24)
4   Denny Hulme Ret Ret 3 2 Ret Ret 3 Ret 3 18
5   Graham Hill 3 Ret Ret 3 2 4 Ret Ret Ret 17
6   Jim Clark Ret Ret DNS 4 3 Ret Ret 1 Ret 16
7   Jackie Stewart 1 Ret Ret 4 5 Ret Ret Ret 14
8   Mike Parkes 2 Ret Ret 2 12
=   Lorenzo Bandini 2 3 NC 6 6 Ret Ret 12
10   Ludovico Scarfiotti Ret 1 9
11   Richie Ginther Ret 5 Ret Ret 4 5
12   Dan Gurney NC 5 Ret Ret 7 Ret Ret 5 4
=   Mike Spence Ret Ret Ret Ret 5 Ret 5 Ret DNS 4
14   Bob Bondurant 4 Ret 9 Ret 7 DSQ Ret 3
=   Jo Siffert Ret Ret Ret NC Ret Ret 4 Ret 3
=   Bruce McLaren Ret DNS 6 DNS 5 Ret 3
17   Peter Arundell DNS Ret Ret Ret 12 8 6 7 1
=   Jo Bonnier NC Ret NC Ret 7 Ret Ret NC 6 1
=   Bob Anderson Ret 7 NC Ret Ret 6 1
=   John Taylor 6 8 8 Ret 1
NC   Chris Irwin 7 0
NC   Ronnie Bucknum Ret 8 0
NC   Chris Amon 8 DNQ 0
NC   Guy Ligier NC NC NC 10 9 DNS 0
NC   Geki 9 0
NC   Chris Lawrence 11 Ret 0
NC   Giancarlo Baghetti NC 0
NC   Pedro Rodríguez Ret Ret1 Ret Ret 0
NC   Innes Ireland Ret Ret 0
NC   Trevor Taylor Ret 0
NC   Moisés Solana Ret 0
NC   Phil Hill DNS Ret DNQ 0
NC   Vic Wilson DNS 0
Pilotos no elegibles para obtener puntos de F1 por competir con monoplazas de Fórmula 2
NC   Jean-Pierre Beltoise 8
NC   Hubert Hahne 9
NC   Jo Schlesser 10
NC   Hans Herrmann 11
NC   Piers Courage Ret
NC   Alan Rees Ret
NC   Kurt Ahrens, Jr. Ret
NC   Jacky Ickx Ret
NC   Silvio Moser DNS
NC   Gerhard Mitter DNS
Pos. Piloto MON
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
NED
 
GER
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Puntos
Color Resultado
Oro Ganador
Plata 2.ª plaza
Bronce 3.ª plaza
Verde Finalizó en los puntos
Azul Finalizó sin puntos
NC - No clasificado
Violeta Ret - No terminó (Carrera)
Rojo DNQ - No se clasificó
Negro DSQ - Descalificado
Blanco DNS - No empezó (carrera)
WD - Retirado (fin de semana)
C - Carrera cancelada
Sin color DNP - Inscrito pero no participó
INJ - Lesionado
EX - Excluido
Estado Resultado
Negrita Pole position
Cursiva Vuelta rápida
Abandona, pero clasifica al
completar el porcentaje
requerido para ello


Leyenda adicional

  • Las puntuaciones sin paréntesis corresponden al cómputo oficial del Campeonato
    • La suma de la puntuación únicamente de los 6 mejores resultados del Campeonato, sin tener en cuenta los puntos que se hubieran obtenido en el resto de carreras.
  • Las puntuaciones (entre paréntesis) corresponden al cómputo total de puntos obtenidos
    • La suma de la puntuación de todos los resultados del Campeonato, incluyendo los puntos obtenidos en carreras que no son computados para la clasificación final.

Estadísticas del Campeonato de Pilotos editar

Pos. Piloto N.º Victorias Podios Poles Vueltas rápidas Vueltas lideradas Puntos
1   Jack Brabham 5 4 5 3 1 192 42 (45)
2   John Surtees 7 2 4 2 3 82 28
3   Jochen Rindt 8 3 20 22 (24)
4   Denny Hulme 6 4 1 18
5   Graham Hill 3 3 17
6   Jim Clark 1 1 2 2 102 16
7   Jackie Stewart 4 1 1 86 14
8   Mike Parkes 4 2 1 7 12
=   Lorenzo Bandini 9 2 1 2 57 12
10   Ludovico Scarfiotti 6 1 1 1 55 9
11   Richie Ginther 12 1 1 5
12   Mike Spence 18 4
=   Dan Gurney 15 4
14   Jo Siffert 19 3
=   Bruce McLaren 17 3
=   Bob Bondurant 16 3
17   Peter Arundell 2 1
=   Bob Anderson 40 1
=   Jo Bonnier 22 1
=   John Taylor 16 1
NC   Phil Hill 34
NC   Pedro Rodríguez 11
NC   Moises Solana 18
NC   Ronnie Bucknum 14
NC   Trevor Taylor 12
NC   Guy Ligier 36
NC   Chris Amon 8
NC   Giancarlo Baghetti 44
NC   Geki 20
NC   Chris Lawrence 20
NC   Chris Irwin 7
NC   Innes Ireland 10

Campeonato de Constructores editar

Brabham-Repco, Ferrari y Cooper-Maserati ocuparon los tres primeros puestos.
Pos. Manufacturer MON
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
NED
 
GER
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Puntos
1   Brabham-Repco Ret (4) 1 1 1 1 (3) Ret 2 42 (49)
2   Ferrari 2 1 2 6 (6) 1 Ret 31 (32)
3   Cooper-Maserati NC 2 4 (5) 7 2 (4) 2 1 30 (35)
4   BRM 1 Ret Ret 3 2 4 7 Ret Ret 22
5   Lotus-BRM Ret Ret Ret Ret 5 12 5 1 7 13
6   Lotus-Climax Ret Ret Ret 4 3 Ret 9 6 8
7   Eagle-Climax NC 5 Ret Ret 7 DNQ DSQ 5 4
8   Honda Ret NC 4 3
9   McLaren-Ford Ret Ret 5 Ret 2
10   Brabham-Climax Ret Ret 7 7 Ret Ret 6 1
=   Brabham-BRM Ret 6 8 8 Ret DNQ 1
=   McLaren-Serenissima DNS 6 DNS 1
NC   Cooper-Ferrari 11 Ret 0
NC   Eagle-Weslake Ret Ret Ret 0
NC   Shannon-Climax Ret 0
Pos. Manufacturer MON
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
NED
 
GER
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Puntos

Leyenda adicional

  • En negrita, los 5 mejores resultados computables para el Campeonato de Constructores
  • Entre (paréntesis), el cómputo total de puntos obtenidos

Carreras fuera del campeonato editar

En 1966 se realizaron cuatro carreras de Fórmula 1 no puntuables para el campeonato mundial.

Carrera Circuito Fecha Piloto ganador Constructor ganador Resultados
  Gran Premio de Sudáfrica East London 1 de enero   Mike Spence   Lotus-Climax Resultados
  Gran Premio de Siracusa Siracusa 1 de mayo   John Surtees   Ferrari Resultados
  BRDC International Trophy Silverstone 14 de mayo   Jack Brabham   Brabham-Repco Resultados
  International Gold Cup Oulton Park 17 de septiembre   Jack Brabham   Brabham-Repco Resultados

Referencias editar

Enlaces externos editar