Diferencia entre revisiones de «Lucio Vipstano Publícola Mesala»

Contenido eliminado Contenido añadido
aporto referencias
Línea 1:
'''Lucio Vipstanus Poplicola''' ({{lang-lat|'''Lucius Vipstanus Poplicola Messalla'''}}<ref>Morgan, Gwyn, ''69 A.D.: The Year Of Four Emperors'' (2006), pg. 283</ref>fue un político y [[Senado romano|senador]] del [[Imperio Romano]], que desarrolló su carrera durante el imperio de [[Claudio I]] y alcanzó el honor del consulado.
 
Poplicola fue hijo de [[Marco Vipstano Galo]], quien fue ''[[Cónsul romano|consul suffectus]]'' en [[18]]. En el año [[46]] fue legado con su hermano Mesala en ''Teano Sidicino'' en ''[[Cales]]'', en la ''Regio I'' de Italia. Bajo el emperador Claudio, fue elegido cónsul en [[48]],<ref>Así aparece en las inscripciones:
Línea 11:
* AE 1974, 277 = AE 1978, 120 = AE 2006, 135, Pompeya, Italia:Chirographu[m] C(ai) Iulii / Prudentis incerti / [A(ulo?)] Vitellio f[i]l[io L(ucio)] Vipstano Poplicola co(n)s(ulibus) / pr(idie) Non(as) [3] / C(aius) Iulius Prudens scripsi me rogasse C(aium) Sulpicium / Cinnamum eique mandasse uti quantam/c[u]mqu[e p]ecuniam is aut Eros aut [3]us / aut Titianus aut Martialis ser(vi) eius aut C(aius) Su[l]p[i]ciu[s] / Faustus aliusve quis iussu rogatu mandatu[ve] / cuius eorum semel saepiusve Suavi l(iberto) meo aut / Hygino ser(vo) meo alive cui iussu cuius eorum / d[edisset cr]edidisset aut pro quo eorum promisisset / spopon[disset] fideve sua esse iussisset aliove quo / no[mine o]bligatus esset quantaque ea pecunia / [erit quae] ita data creditave cuiusve / [pec]uniae obligatio quoque nomine ita uti / [supra] conprehensum est facta erit t(antam) p(ecuniam) d(ari) / [dolum]que malum huic rei promissioniqu[e] // abesse afuturumque esse a me heredeque / meo et ab i(i)s omnibus ad q[u]os ea res q(ua) d(e) a(gitur) pertinet / cui rei ita dolus malus non abest non aberit / quanti ea res erit tantam pecuniam dari / haec sic recte dari fierique stipulatus est / C(aius) Sulpicius Cinnamus spopo[n]di C(aius) Iulius Prudens / actum [P]ut[eolis] // [C(ai) Iuli Prudentis] / [-] Pon[---/ -----/ ------] / L(uci) [ // [A(ulo?) Vite]lli[o] L(ucio)] Vi(p)s[ta]no Poplicola co(n)[s(ulibus) pr(idie) Non(as) ---] C(aius) Iulius Pru]dens scripsi / [me ro]gasse C(aium) Sulpici[u]m Cin[namum eique] man[d]a[sse uti quantam]/cumq[u]e pecuniam [is] aut E[ros aut [---]us aut Titianus aut Martia]l[i]s ser[vi] eius aut C(aius) Sulpi[cius] F[austus aliusve quis iussu rogatu manda]tu/ve cuius eorum s[emel saepiusve Suavi l(iberto) meo aut] Hygino serv[o] / meo alive cuoi iussu cuiu[s eo]r[um dedisset credidiss]e aut pro qu[o] / eorum promisisset spopo[ndisset fideve sua esse iussis]set aliove / quo nomine obligatus [esset quanta]q[ue ea] pecunia erit / quae ita data credita[ve cuius]ve [p]ecuniae obligatio quoque / n[o]mine ita uti su[pra co]npr[ehe]nsum est fac[t]a erit / [t]antam pecunia[m dari] dolumque malum [hu]ic rei / promissioniqu[e] a[besse] af[ut]urumque esse a me / [herede]que meo [et] ab i(i)s omnibus ad quos ea res / q[ua] d[e] agitur pertinet [c]u[o]i rei [it]a dolus malus non / ab[est n]on aber[it q]ua[nti] ea res [erit] tantam pecuniam / dari [haec] sic recte [dari fieri]que s[tip]ulat(us) [e]st C(aius) Sulpicius / Cinnam[us] spopo[n]di C(aius) Iulius Prud]ens / act(um) [Pute]olis </ref> teniendo como colega al futuro emperador [[Vitelio]]. Poplicola fue el encargado en el Senado de ofrecer a Claudio el título de ''Pater Patriae'' (padre de la patria), aunque el emperador rechazó esta adulación.<ref>TACITO, ''Ann.'' , 11, 25: ob ea Vipstanus consul rettulit patrem senatus appellandum esse Claudium: quippe promiscum patris patriae cognomentum; nova in rem publicam merita non usitatis vocabulis honoranda: sed ipse cohibuit consulem ut nimium adsentantem.</ref>
 
Su carrera culminó en [[58]]/[[59]] como [[procónsul]] de la provincia [[Asia (provincia romana)|Asia]].<ref>Laale, Hans Willer, ''Ephesus (Ephesos): An Abbreviated History from Androclus to Constantine XI'' (2011), pg. 198</ref>
 
Su hermano fue [[Vipstano Messalla Galo]], quien le sucedió como ''consul suffectus'' en junio de 46, y su hijo fue [[Valerio Mesala]], quien sirvió como ''[[tribuno militar|tribunus militum]]'' en [[69]] y escribió unos comentarios sobre las campañas de [[Vespasiano]] en el [[año de los cuatro emperadores]].<ref> D. G. Morgan,’’ 69 A. D. The year of four emperors’’, Oxford, 2006, pp. 282-283. ISBN 978-0-19512468-2</ref>