Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1988

El Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1988 fue la sexta prueba de la temporada 1988 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 29 de mayo de 1988 en el circuito de Nürburgring.

Bandera de Alemania Occidental Nürburgring
Ubicación Nürburg, Bandera de Alemania Occidental República Federal Alemana
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 4,542 km

Resultados 500cc editar

Segunda victoria del año para el estadounidense Kevin Schwantz que llegó por delante de su compatriota Wayne Rainey y del francés Christian Sarron. La clasificación general del Mundial está comandada por el estadounidense Eddie Lawson por delante del australiano Wayne Gardner, que fueron en este Gran Premio cuarto y octavo respectivamente.[1]

Pos. Piloto Equipo Moto Tiempo Pts.
1   Kevin Schwantz Suzuki Pepsi Cola Suzuki 1'01:52.270 20
2   Wayne Rainey Team Lucky Strike Roberts Yamaha +25.030 17
3   Christian Sarron Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +51.550 15
4   Eddie Lawson Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +1:08.740 13
5   Kevin Magee Team Lucky Strike Roberts Yamaha +1:12.170 11
6   Pierfrancesco Chili HB Honda Gallina Team Honda +1:12.550 10
7   Didier de Radiguès Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +1:20.280 9
8   Wayne Gardner Rothmans Honda Team Honda +1:43.880 8
9   Niall Mackenzie Team HRC Honda +1 Vuelta 7
10   Shunji Yatsushiro Rothmans Honda Team Honda +1 Vuelta 6
11   Rob McElnea Suzuki Pepsi Cola Suzuki +1 Vuelta 5
12   Patrick Igoa Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +1 Vuelta 4
13   Peter Schleef Schuh Racing Team Honda +2 Vueltas 3
14   Marco Papa Team Greco Honda +2 Vueltas 2
15   Michael Rudroff Honda +2 Vueltas 1
16   Alessandro Valesi Team Iberia Honda +2 Vueltas
17   Marco Gentile Fior Marlboro Fior +2 Vueltas
18   Wolfgang von Muralt Suzuki +2 Vueltas
19   Maarten Duyzers HDJ International Honda +2 Vueltas
20   Josef Doppler MRC Grieskirchen Honda +2 Vueltas
21   Helmut Schutz Rallye Sport Honda +2 Vueltas
22   Ari Ramo Honda +2 Vueltas
23   Peter Sköld Team Honda Sweden Honda +2 Vueltas
24   Nicholas Schmassman FMS Honda +2 Vueltas
25   Bruno Kneubühler Romer Racing Suisse Honda +2 Vueltas
Ret   Andreas Leuthe Suzuki Ret
Ret   Randy Mamola Cagiva Corse Cagiva Ret
Ret   Georg Robert Jung Weigl Telefix Racing Team Honda Ret
Ret   Manfred Fischer Team Hein Gericke Honda Ret
Ret   Daniel Amatriain Ducados Lotus Guarz Honda Ret
Ret   Massimo Broccoli Cagiva Corse Cagiva Ret
Ret   Peter Linden Team Honda Sweden Honda Ret
Ret   Hans Klingebiel Suzuki Ret
Ret   Ron Haslam Team ROC Elf Honda Elf Honda Ret
Ret   Hansjoerg Butz Honda Ret
Ret   Fabio Barchitta Racing Team Katayama Honda Ret
DNQ   Gustav Reiner Team Hein Gericke Honda DNQ
DNQ   Steve Manley Gateford Motors Suzuki DNQ
DNQ   Jorg Gammerschalg Honda DNQ
DNQ   Alois Meyer Honda DNQ
DNQ   Rachel Nicotte PVI Racing Honda DNQ
DNQ   Claus Wulff Honda DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

Situación muy confusa en la prueba oficial con errores en el cronometraje. El resultado fue que la pole position fue para el piloto francés Thierry Rapicault pero no se utiliza para las posiciones superiores y el número de participantes asciende a 48. La carrera fue vencida por el italiano Luca Cadalora, que consigue la primera victoria en su palamrés en esta categoría, por delante de los españoles Sito Pons y Juan Garriga. Pons es ahora líder de la general con cinco puntos de ventaja sobre Garriga.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Luca Cadalora Yamaha 51.12.96 20
2   Sito Pons Honda 51.27.29 17
3   Juan Garriga Yamaha 51.31.52 15
4   Donnie McLeod EMC 51.33.42 13
5   Reinhold Roth Honda 51.35.83 11
6   Martin Wimmer Yamaha 51.42.81 10
7   Jean-Francois Foray Yamaha 51.50.86 9
8   Anton Mang Honda 51.54.44 8
9   Dominique Sarron Honda 51.59.31 7
10   Helmut Bradl Honda 52.00.15 6
11   Hans Becker Yamaha 52.09.09 5
12   Hermann Holder Seufert 52.11.66 4
13   Jean-Philippe Ruggia Yamaha 52.13.58 3
14   Paolo Casoli Garelli 52.15.36 2
15   Stefano Caracchi Honda 52.25.38 1
16   Andreas Preining Aprilia 52.31.17
17   Alberto Puig Honda 52.34.74
18   Hervé Duffard Honda 52.35.01
19   Hans Lindner Honda 52.35.40
20   Bernard Schick Honda 52.43.07
21   Jacques Cornu Honda 52.43.10
22   Juan López Mella Honda 52.43.41
23   Bernard Haenggeli Honda 52.46.00
24   Jochen Schmid Honda 52.53.18
25   Bruno Bonhuil Honda 53.02.14
26   Iván Troisi Yamaha 1 Vuelta
27   Javier Cardelús Aprilia 1 Vuelta
28   Gerhard Häberle Rotax 1 Vuelta
29   Patrick van den Goorbergh Honda 2 Vueltas
30   Martin Renfrey Honda 2 Vueltas
31   Kevin Mitchell Yamaha 2 Vueltas
32   Christian Boudinot Fior 3 Vueltas
33   Siegfried Minich Yamaha 3 Vueltas
Ret   Bruno Casanova Aprilia Ret
Ret   Thierry Rapicault Fior Ret
Ret   Rene Zanatta Yamaha Ret
Ret   August Auinger Aprilia Ret
Ret   Masahiro Shimizu Honda Ret
Ret   Roland Busch Aprilia Ret
Ret   Manfred Herweh Yamaha Ret
Ret   Carlos Lavado Yamaha Ret
Ret   Urs Lüzi Honda Ret
Ret   René Delaby Yamaha Ret
Ret   Alain Bronec Honda Ret
Ret   John Kocinski Yamaha Ret
Ret   Maurizio Vitali Rotax Ret
Ret   Engelbert Neumair Aprilia Ret

Resultados 125cc editar

En el octavo di litro, triunfo para el piloto italiano Ezio Gianola con su Honda. Para la casa japonesa resuklta la vuelta a la senda de las victorias en esta categoría después de 20 años, cuando el Gran Premio de las Naciones de 1966. Los otros puestos del podio son para el español Julián Miralles y el holandés Hans Spaan.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ezio Gianola Honda 51.18.77 20
2   Julián Miralles Honda 51.26.81 17
3   Hans Spaan Honda 51.27.70 15
4   Manuel Herreros Derbi 51.29.72 13
5   Alfred Waibel Waibel 52.00.42 11
6   Hisashi Unemoto Honda 52.04.20 10
7   Gastone Grassetti Honda 52.22.95 9
8   Domenico Brigaglia Rotax 52.23.54 8
9   Luis Miguel Reyes Garelli 52.28.35 7
10   Ian McConnachie Cagiva 52.32.02 6
11   Gerhard Waibel Honda 52.32.85 5
12   Krysztof Galatowicz Honda 52.33.68 4
13   Robin Appleyard Honda 52.38.76 3
14   Bady Hassaine Honda 53.12.64 2
15   Josef Fischer Rotax 1 Vuelta 1
16   Reinhard Strack Honda 1 Vuelta
17   Paul Bordes Honda 1 Vuelta
18   Rafael Roses-Bohigues Cobas 4 Vueltas
Ret   Allan Scott Honda Ret
Ret   Pier Paolo Bianchi Cagiva Ret
Ret   Johnny Wickström Honda Ret
Ret   Heinz Lüthi Honda Ret
Ret   Manuel Hernández Honda Ret
Ret   Kohji Takada Honda Ret
Ret   Lucio Pietroniro Honda Ret
Ret   Serge Julin Rotax Ret
Ret   Corrado Catalano Aprilia Ret
Ret   Stefan Prein Honda Ret
Ret   Stefan Dörflinger Honda Ret
Ret   Mike Leitner LCR Ret
Ret   Esa Kytölä Honda Ret
Ret   Jorge Martínez Aspar Derbi Ret
Ret   Adi Stadler Honda Ret
Ret   Klaus-Dieter Kindle Honda Ret
Ret   Jos van Dongen Honda Ret
Ret   Hubert Abold Honda Ret
DNQ   Thierry Feuz Rotax DNQ
DNQ   Jörg Seel Seel DNQ
DNQ   Jussi Hautaniemi Honda DNQ
DNQ   Juan Ramón Bolart JJ Cobas DNQ
DNQ   Christian Le Badezet Honda DNQ
DNQ   Günter Schirnhofer Honda DNQ
DNQ   Fernando González de Nicolás Cobas DNQ
DNQ   Taru Rinne Honda DNQ
DNQ   Jean-Claude Selini Honda DNQ
DNQ   Francisco Debón Arbizu DNQ
DNQ   Norbert Peschke Rotax DNQ
DNQ   Robin Milton Rotax DNQ
DNQ   Ralf Waldmann Rotax DNQ
DNQ   Flemming Kistrup Hummel DNQ
DNQ   Andrés Sánchez Rotax DNQ
DNQ   Peter Baláž Honda DNQ
DNQ   Karl Dauer Hummel DNQ
DNQ   Jan Eggens EGA DNQ
DNQ   Chris Baert Casal DNQ
DNQ   Fausto Gresini Garelli DNQ

Resultados 80cc editar

Tercera victoria consecutiva de la temporada para el piloto español Jorge Martínez Aspar por delante de sus compatriotas y compañeros de equipo en Derbi Àlex Crivillé y Manuel Herreros. En la clasificación general, estos tres pilotos copan las primeras posiciones.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 41.44.45 20
2   Àlex Crivillé Derbi 42.09.40 17
3   Manuel Herreros Derbi 42.16.43 15
4   Gabriele Gnani Gnani 42.44.13 13
5   Giuseppe Ascareggi BBFT 43.08.00 11
6   Jos van Dongen Casal 43.18.17 10
7   Adrie Nijenhuis Casal 43.43.87 9
8   Heinz Paschen Kiefer 43.50.38 8
9   Hans Koopman Ziegler 43.50.98 7
10   Paolo Priori Krauser 44.02.95 6
11   Günter Schirnhofer Krauser 44.04.42 5
12   René Dünki Krauser 44.08.08 4
13   Stefan Brägger Casal 44.08.46 3
14   Hagen Klein Honda 1 Vuelta 2
15   Karoly Juhasz Krauser 1 Vuelta 1
16   Bert Smit Minarelli 1 Vuelta
17   Ralf Waldmann Seel 1 Vuelta
18   Matthias Ehinger Krauser 1 Vuelta
19   Paul Bordes RB Moto 1 Vuelta
20   Rolf Hobl Krauser 1 Vuelta
21   Reiner Scheidhauer Seel 1 Vuelta
22   Jacques Bernard Fantic 2 Vueltas
Ret   Stuart Edwards Casal Ret
Ret   Peter Öttl Krauser 5
Ret   Jaime Mariano JJ Cobas Ret
Ret   Undine Kummer Krauser Ret
Ret   Reiner Kunz Ziegler Ret
Ret   Herri Torrontegui Autisa Ret
Ret   Bogdan Nikolov Krauser Ret
Ret   Javier Arumi Krauser Ret
Ret   Stefan Dörflinger Krauser Ret
Ret   Serge Julin Casal Ret
Ret   Jörg Seel Seel Ret
Ret   Reiner Koster Casal Ret
Ret   Alojz Pavlič Seel Ret
Ret   Michael Schwander Seel Ret
DNQ   Ian McConnachie Autisa DNQ
DNQ   Kees Besseling CJB DNQ
DNQ   Thomas Engl Esch DNQ
DNQ   Bernd Völkel Loeffler DNQ
DNQ   Petra Schwander Seel DNQ
DNQ   Stefan Kurfiss Ziegler DNQ
DNQ   Philippe Desmet Huvo DNQ
DNQ   Joaquin Gali Krauser DNQ
DNQ   Chris Baert Casal DNQ
DNQ   Dennis Batchelor Krauser DNQ
DNQ   Hubert Abold Krauser DNQ
DNQ   Otto Machinek Om-Spezial DNQ

Referencias editar

  1. «Lección de derrapaje». Mundo Deportivo. 30 de mayo de 1988. Consultado el 23 de noviembre de 2018. 
  2. «1988 German MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 16 de septiembre de 2018. 
  3. «WEST GERMANY GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1988». Motogp.com. Archivado desde el original el 16 de septiembre de 2018. Consultado el 16 de septiembre de 2018. 
  4. «Sito y Garriga mandan». Mundo Deportivo. 30 de mayo de 1988. Consultado el 23 de noviembre de 2018. 
  5. a b «Triple de Derbi». Mundo Deportivo. 30 de mayo de 1988. Consultado el 23 de noviembre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de las Naciones de 1988
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1988
Siguiente prueba:
Gran Premio de Austria de 1988
Prueba previa:
Gran Premio de Alemania de 1987
Gran Premio de Alemania
Siguiente prueba:
Gran Premio de Alemania de 1989