Gran Premio de España de Motociclismo de 1980

El Gran Premio de España de Motociclismo de 1980 fue la segunda prueba de la temporada 1980 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 18 de mayo de 1980 en el Circuito del Jarama.

Bandera de España Circuito del Jarama
Ubicación Jarama, Bandera de España España
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 3,312 km

Resultados 500cc editar

El estadounidense Kenny Roberts dominó este Gran Premio y cosechó la segunda victoria de la temporada para él. El italiano Marco Lucchinelli lideró las ocho primeras vueltas del Gran Premio hasta que fue superado por Roberts. Randy Mamola completó el podio.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Kenny Roberts Yamaha 55' 59" 57 15
2   Marco Lucchinelli Suzuki +4" 14 12
3   Randy Mamola Suzuki +18" 75 10
4   Takazumi Katayama Suzuki +22" 20 8
5   Barry Sheene Yamaha +49" 68 6
6   Johnny Cecotto Yamaha +53" 50 5
7   Franco Uncini Suzuki +58" 08 4
8   Philippe Coulon Suzuki +59" 85 3
9   Michel Frutschi Yamaha +1' 13" 14 2
10   Carlo Perugini Suzuki +1' 18" 00 1
11   Michel Rougerie Suzuki +1' 21" 51
12   Graeme Crosby Suzuki +1' 21" 91
13   Kork Ballington Kawasaki +1' 24" 93
14   Seppo Rossi Suzuki +1 Vuelta
15   Jack Middelburg Yamaha +1 Vuelta
16   Christian Estrosi Suzuki +1 Vuelta
17   Hubert Rigal Yamaha +1 Vuelta
18   Boet van Dulmen Yamaha +1 Vuelta
19   Markku Matikainen Yamaha +1 Vuelta
Ret   Sadao Asami Yamaha Ret
Ret   Gianni Rolando Suzuki Ret
Ret   Patrick Pons Yamaha Ret
Ret   Werner Nenning Yamaha Ret
Ret   Patrick Fernández Yamaha Ret
Ret   Bernard Fau Suzuki Ret
Ret   Graziano Rossi Suzuki Ret
Ret   Sergio Pellandini Suzuki Ret
Ret   Wil Hartog Suzuki Ret
Ret   Skip Aksland Yamaha Ret
Ret   Richard Hubin Yamaha Ret
Ret   Christian Sarron Yamaha Ret
DNQ   Elmar Renner Suzuki DNQ
DNQ   Gary Lingham Suzuki DNQ
DNQ   Peter Sjöström Suzuki DNQ
DNQ   Didier de Radiguès Suzuki DNQ
DNQ   Raymond Roche Yamaha DNQ
DNQ   Carlos de San Antonio Suzuki DNQ
DNQ   Antonio García Moreno Suzuki DNQ
DNQ   Gianni Pelletier Morbidelli DNQ
DNQ   Peter Sjöström Suzuki DNQ
DNQ   Elmar Renner Suzuki DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

Carrera monótona en el cuarto de litro. El sudafricano Kork Ballington siempre fue en cabeza y el alemán Anton Mang le seguía con una diferenca que oscilaba entre 2 a 9 segundos. El francés Thierry Espié acabó tercero.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Kork Ballington Kawasaki 48' 40" 90 15
2   Anton Mang Krauser-Kawasaki +8" 17 12
3   Thierry Espié Bimota-Yamaha +14" 50 10
4   Jean-François Baldé Kawasaki +28" 36 8
5   Roland Freymond Ad Maiora +33" 86 6
6   Jacques Cornu Yamaha +37" 00 5
7   Gianpaolo Marchetti MBA +40" 28 4
8   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +40" 86 3
9   Carlos Lavado Yamaha +1' 05" 90 2
10   Reinhold Roth Yamaha +1:14.050 1
11   Edoardo Alemán Yamaha +1:17.180
12   Éric Saul Bimota-Yamaha +1:19.750
13   Edi Stöllinger Kawasaki +1:19.950
14   Jean-Louis Tournadre Yamaha +1:27.440
15   Paolo Ferretti Yamaha +1:35.560
16   Alan North Yamaha +1:36.090
17   Pierre Tocco Yamaha + 1 Vuelta
18   José María Mallol Yamaha + 1 Vuelta
19   Eero Hyvärinen Yamaha + 1 Vuelta
20   Hans Müller Yamaha + 1 Vuelta
21   Andrés Rubio Pérez Yamaha + 1 Vuelta
22   Tony Head Yamaha + 1 Vuelta
23   André Gouin Yamaha + 1 Vuelta
24   Carlos Morante Yamaha + 1 Vuelta
Ret   Karl-Thomas Grässel Yamaha Ret
Ret   Klaas Hernamdt Yamaha Ret
Ret   Jean-Marc Toffolo Bimota-Yamaha Ret
Ret   René Delaby Yamaha Ret
Ret   Graham Young Yamaha Ret
Ret   Pekka Nurmi Yamaha Ret
Ret   Bruno Kneubühler Yamaha Ret
DNQ   Fernando González de Nicolás Yamaha DNQ
DNQ   Marcelino García Yamaha DNQ
DNQ   Luis Ricart Yamaha DNQ
DNQ   Luis Miguel Reyes Yamaha DNQ
DNQ   Enrique de Juan Yamaha DNQ
DNQ   Hermano Sobral DNQ
DNQ   Bengt Elgh Yamaha DNQ
DNQ   Peter Looijesteijn Yamaha DNQ
DNQ   Barry Smith Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

En el octavo de litro, el italiano Pier Paolo Bianchi se destaca en la clasificación general mientras que su máximo rival, el español Ángel Nieto abandonaba en la tercera vuelta por problemas mecánicos. el venezolano Iván Palazzese y el suizo Bruno Kneubühler fueron segundo y tercer respectivamente.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Pier Paolo Bianchi MBA 45' 36" 02 15
2   Iván Palazzese MBA +11" 77 12
3   Bruno Kneubühler MBA +19" 80 10
4   Barry Smith MBA +29" 12 8
5   Ricardo Tormo MBA +39" 87 6
6   Rolf Blatter MBA +47" 82 5
7   August Auinger MBA +51" 72 4
8   Hans Müller MBA +59" 39 3
9   Stefan Dörflinger MBA +1' 11" 95 2
10   Hugo Vignetti MBA +1' 12" 94 1
11   Marcelino García Morbidelli + 1 Vuelta
12   Anton Straver MBA + 1 Vuelta
13   Peter Looijesteijn MBA + 1 Vuelta
14   Alfred Waibel Morbidelli + 1 Vuelta
15   Gerhard Waibel MBA + 1 Vuelta
16   Matti Kinnunen MBA + 1 Vuelta
17   Per-Edvard Carlsson Morbidelli + 1 Vuelta
18   Willy Pérez Morbidelli + 1 Vuelta
19   Cees van Dongen MBA + 1 Vuelta
Ret   Ángel Nieto Minarelli Ret
Ret   Guy Bertin Motobécane Ret
Ret   Eugenio Lazzarini Iprem Ret
Ret   Thierry Noblesse MBA Ret
Ret   Henk van Kessel Condor Ret
Ret   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli Ret
Ret   Miguel Cortés Morbidelli Ret
Ret   Edi Stöllinger MBA Ret
Ret   Fernando González Morbidelli Ret
Ret   Martin van Soest MBA Ret
Ret   Tony Smith Morbidelli Ret
DNQ   Jorge Navarrete Morbidelli DNQ
DNQ   José Navarrete Morbidelli DNQ
DNQ   Jean-Claude Selini MBA DNQ
DNQ   John Kernan MBA DNQ
DNQ   Walter Rapolani MBA DNQ
DNQ   Patrick Hérouard MBA DNQ
DNQ   Hagen Klein Hess Special DNQ
DNQ   Chris Baert CVD MBA Spezial DNQ
DNQ   Banjamín Grau Derbi DNQ
DNQ   Ramón Pano Morbidelli DNQ

Resultados 50cc editar

En la categoría menor cilindrada, remontada del italiano Eugenio Lazzarini que recuperó desde la undécima posición para ganar la carrera, la cuarta que consigue en este circuito. El español Ricardo Tormo lideró la prueba pero tuvo problemas con la potencia de la moto y acabó en quinto lugar. El suizo Stefan Dörflinger y el holandés Henk van Kessel fueron segundo y tercero respectivamente.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Eugenio Lazzarini Iprem 33' 46" 51 15
2   Stefan Dörflinger Kreidler +3" 85 12
3   Henk van Kessel Pentax-Sparta +5" 44 10
4   Rolf Blatter Kreidler +5" 83 8
5   Ricardo Tormo Kreidler +6" 68 6
6   Yves Dupont ABF +26" 32 5
7   Jacky Hutteau ABF +50" 86 4
8   Daniel Mateos Derbi +55" 11 3
9   Claudio Lusuardi Bultaco +56" 22 2
10   Wolfgang Müller Kreidler +1' 18" 91 1
11   Enrico Cereda DRS +1' 21" 13
12   Aldo Pero Kreidler +1' 45" 13
13   Hagen Klein Horex +1' 45" 54
14   Ingo Emmerich Kreidler +1' 56" 60
15   Cees van Dongen Kreidler + 1 Vuelta
16   Bruno Di Carlo ABF + 1 Vuelta
17   Jorge Navarette Derbi + 1 Vuelta
18   Joaquín Galí Bultaco + 1 Vuelta
19   Walter Rapolani Kreidler + 1 Vuelta
20   Reiner Koster DRS + 1 Vuelta
Ret   Theo Timmer Bultaco Ret
Ret   Gerhard Bauer Kreidler Ret
Ret   Vicente Ferrer Bultaco Ret
Ret   Gerhard Waibel Kreidler Ret
Ret   José Antonio Ingles Kreidler Ret
Ret   Gerhard Singer Kreidler Ret
Ret   José Luis Pereira Kreidler Ret
Ret   Rudolf Kunz Kreidler Ret
Ret   Henrique Sande Kreidler Ret
Ret   Daniel Corvi Kreidler Ret
DNQ   Alain Hannecart BRH DNQ
DNQ   Chris Baert CVD DNQ
DNQ   Stefan Danielsson Kreidler DNQ
DNQ   Peter Verbic Kreidler DNQ
DNQ   Antonio José Monteiro DNQ
DNQ   Bruno Treutlein Kreidler DNQ
DNQ   Ramon Galí Bultaco DNQ

Referencias editar

  1. a b c d «Roberts dominó el GP de España». Mundo Deportivo. 19 de mayo de 1980. Consultado el 9 de abril de 2019. 
  2. «1980 Spanish MotoGP». Motorsportmagazine.com. 29 de enero de 2018. Consultado el 12 de julio de 2018. 
  3. «motogp.com · SPANISH GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1980». Motogp.com. Archivado desde el original el 12 de julio de 2018. Consultado el 12 de julio de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de las Naciones
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1980
Siguiente prueba:
Gran Premio de Francia
Prueba previa:
Gran Premio de España de 1979
Gran Premio de España
Siguiente prueba:
Gran Premio de España de 1981