Gran Premio de Suecia de Motociclismo de 1989

El Gran Premio de Suecia de Motociclismo de 1989 fue la decimotercera prueba de la temporada 1989 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 11 y 13 de agosto de 1989 en el Circuito de Anderstorp.

Bandera de Suecia Circuito de Anderstorp
Ubicación Anderstorp, Bandera de Suecia Suecia
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 4,017 km

Resultados 500cc editar

Eddie Lawson se distancia en el liderato de 500cc. El estadounidense ganó la carrera y el australiano Wayne Rainey tuvo que abandonar. De esta manera, Lawson tiene una ventaja de 13,5 puntos en la clasificación general.[1]

Pos. Piloto Equipo Moto Tiempo Pts.
1   Eddie Lawson Rothmans Kanemoto Honda Honda 46:31.950 20
2   Christian Sarron Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +5.650 17
3   Wayne Gardner Rothmans Honda Team Honda +25.030 15
4   Niall Mackenzie Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +31.630 13
5   Kevin Magee Team Lucky Strike Roberts Yamaha +51.550 11
6   Ron Haslam Suzuki Pepsi Cola Suzuki +55.450 10
7   Pierfrancesco Chili HB Honda Gallina Team Honda +55.660 9
8   Adrien Morillas Team ROC Elf Honda Honda +55.840 8
9   Rob McElnea Cabin Racing Team Honda +1:33.500 7
10   Tadahiko Taira Yamaha Motor Company Yamaha +1 Vuelta 6
11   Alessandro Valesi Team Iberia Yamaha +1 Vuelta 5
12   Simon Buckmaster Racing Team Katayama Honda +1 Vuelta 4
13   Fabio Biliotti Racing Team Katayama Honda +2 Vueltas 3
14   Bruno Kneubühler Romer Racing Suisse Honda +2 Vueltas 2
15   Juan López Mella Club Motocross Pozuelo Honda +2 Vueltas 1
16   Nicholas Schmassman FMS Honda +2 Vueltas
17   Timo Paavilainen Suzuki +2 Vueltas
Ret   Torbjorn Bastiansen Suzuki Ret
Ret   Andreas Leuthe Librenti Corse Suzuki Ret
Ret   Wayne Rainey Team Lucky Strike Roberts Yamaha Ret
Ret   Alan Carter Honda Ret
Ret   Kevin Schwantz Suzuki Pepsi Cola Suzuki Ret
Ret   Rachel Nicotte Chevallier Yamaha Ret
Ret   Peter Linden Team Heukeroff Honda Ret
DNS   Marco Gentile Fior Marlboro Fior DNS
DNS   Josef Doppler Honda DNS
DNS   Luca Cadalora Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha DNS
DNQ   Fernando González de Nicolás Club Motocross Pozuelo Honda DNQ
DNQ   Ian Pratt Suzuki DNQ
DNQ   Aki Dahli Honda DNQ
Fuentes:[2][3]

Resultados 250cc editar

A pesar de haber conseguido el título Mundial, Sito Pons no se cansa de ganar y suma su séptima victoria de la temporada. El español llegó por delante del alemán Reinhold Roth y el suizo Jacques Cornu.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Sito Pons Honda 40.37.68 20
2   Reinhold Roth Honda 40.39.33 17
3   Jacques Cornu Honda 40.39.82 15
4   Carlos Cardús Honda 40.41.51 13
5   Luca Cadalora Yamaha 40.47.25 11
6   Toshihiko Honma Yamaha 40.50.10 10
7   Didier de Radiguès Aprilia 40.50.47 9
8   Martin Wimmer Aprilia 41.02.39 8
9   Alex Barros Yamaha 41.11.33 7
10   Juan Garriga Yamaha 41.11.62 6
11   Jochen Schmid Honda 41.12.13 5
12   Wilco Zeelenberg Honda 41.17.92 4
13   Harald Eckl Aprilia 41.18.19 3
14   Andreas Preining Aprilia 41.19.05 2
15   Alain Bronec Aprilia 41.36.75 1
16   Garry Cowan Yamaha 41.37.30
17   Manfred Herweh Yamaha 41.45.06
18   Patrick van den Goorbergh Yamaha 41.45.47
19   Hans Becker Honda 41.45.76
20   Peter Linden Yamaha 42.00.78
21   Jean-Francois Foray Yamaha +1 Vuelta
22   Johan Svaerdgren Yamaha +1 Vuelta
23   Alberto Rota Aprilia +1 Vuelta
24   August Auinger Yamaha 1 giro
Ret   Stefano Caracchi Honda Ret
Ret   Masahiro Shimizu Honda Ret
Ret   Maurizio Vitali Honda Ret
Ret   Helmut Bradl Honda Ret
Ret   Fausto Ricci Aprilia Ret
Ret   Bernard Haenggeli Yamaha Ret
Ret   Daniel Amatriaín Honda Ret
Ret   Alberto Puig Yamaha Ret
Ret   Carlos Lavado Aprilia Ret
Ret   Paolo Casoli Honda Ret
Ret   Jean-François Baldé Yamaha Ret
DNS   Andrew Leisner Honda DNS
DNS   Loris Reggiani Honda DNS
DNQ   Renzo Colleoni Aprilia DNQ
DNQ   Luis Lavado Yamaha DNQ
DNQ   Virginio Ferrari Rotax DNQ
DNQ   Harri Kallio Honda DNQ
DNQ   Massimo Matteoni Yamaha DNQ
DNQ   Urs Jücker Yamaha DNQ
DNQ   Sandy Berlin Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

Cambio en el liderato del octavo de litro. El hasta ahora líder, el italiano Ezio Gianola se cae y cede el primer puesto al español Àlex Crivillé, que gana la carrera. El holandés Hans Spaan, segundo en este Gran Premio, también supera a Gianola a falta de una prueba para acabar la temporada.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Àlex Crivillé JJ Cobas 39.56.09 20
2   Hans Spaan Honda 39.58.86 17
3   Koji Takada Honda 39.59.10 15
4   Jorge Martínez Aspar Derbi 39.59.34 13
5   Fausto Gresini Garelli 40.27.03 11
6   Stefan Prein Honda 40.27.32 10
7   Allan Scott Honda 40.42.89 9
8   Flemming Kistrup Honda 40.44.55 8
9   Hubert Abold Rotax 40.48.35 7
10   Johnny Wickström Honda 40.50.25 6
11   Dirk Raudies Honda 40.50.75 5
12   Mike Leitner Honda 40.52.00 4
13   Stuart Edwards Honda 40.52.71 3
14   Herri Torrontegui Honda 40.55.61 2
15   Taru Rinne Honda 40.59.58 1
16   Heinz Lüthi Honda 41.01.45
17   Robin Milton Honda 41.11.42
18   Alfred Waibel Honda 41.11.91
19   Ralf Waldmann Seel 41.12.35
20   Bady Hassaine Honda 41.13.19
21   Bruno Casanova Aprilia 41.13.52
22   Emilio Cuppini Aprilia 41.17.78
23   Hervé Duffard Honda 41.18.01
24   Alex Bedford EMC 41.18.34
25   Jukka Vainio Honda 41.40.08
Ret   Corrado Catalano Gazzaniga Ret
Ret   Thierry Feuz Honda Ret
Ret   Ezio Gianola Honda Ret
Ret   Peter Öttl Krauser Ret
Ret   Hisashi Unemoto Honda Ret
Ret   Manuel Hernández Honda Ret
Ret   Doriano Romboni Honda Ret
Ret   Julián Miralles Derbi Ret
Ret   Adi Stadler Honda Ret
Ret   Robin Appleyard Honda Ret
Ret   Serge Julin Honda Ret
DNQ   Rafael Boigues JJ Cobas DNQ
DNQ   Domenico Brigaglia Garelli DNQ
DNQ   Stefan Dörflinger Aprilia DNQ
DNQ   Gastone Grassetti Honda DNQ
DNQ   Håkan Olsson ESW Rotax DNQ
DNQ   Luis Miguel Reyes Honda DNQ
DNQ   Othmar Schuler Honda DNQ
DNQ   Klaus-Dieter Kindle Honda DNQ
DNQ   Kazuya Yamada Honda DNQ

Referencias editar

  1. «Lawson quiere mantener el número 1». Mundo Deportivo. 14 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
  2. «1989 Swedish MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 15 de septiembre de 2018. 
  3. «SWEDISH GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1989». Motogp.com. Consultado el 15 de septiembre de 2018. 
  4. «No hay quien pueda con Pons». Mundo Deportivo. 14 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
  5. «Crivillé acaricia el título». Mundo Deportivo. 14 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de Gran Bretaña de 1989
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1989
Siguiente prueba:
Gran Premio de Checoslovaquia de 1989
Prueba previa:
Gran Premio de Suecia de 1988
Gran Premio de Suecia
Siguiente prueba:
Gran Premio de Suecia de 1990