Marco Poncio Leliano

cónsul romano en 163

Marco Poncio Leliano (en latín: Marcus Pontius Laelianus) fue un senador romano del siglo II, que desarrolló su carrera política bajo los imperios de Antonino Pío y Marco Aurelio y Lucio Vero.

Marco Poncio Leliano
Información personal
Nacimiento Siglo IIjuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Béziers (Francia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padre Marco Poncio Leliano Larcio Sabino Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Orígenes y carrera editar

Original de Baeterrae (Beziers, Francia) en la Galia Narbonense, era hijo de Marco Poncio Leliano Larcio Sabino, consul suffectus en 145, bajo Antonino Pío.

Su primer cargo conocido es el de consul ordianrius en 163, bajo Marco Aurelio y Lucio Vero.[1]​ Ante la turbulenta situación que se entreveía en el limes del Danubio, fue nombrado por voluntad de Marco Aurelio y Lucio Vero goberndor de la provincia Moesia Inferior entre los años 166 y 167.[2]

Bibliografía editar

  • R. Hanslik "M. Pontius Laelianus" 34), RE, vol. XXII, Stuttgart, 1953, col. 39.
  • PIR2 P-805.
  • Der Neue Pauly, vol X, Stuttgartd, 1999, col. 140.

Referencias editar

  1. Así lo indican las siguientes inscripciones:
    • AE 1927, 87 = AE 1927, 179, Jirzah (Egipto): M(arco) Ponti[o] Laeliano A(ulo) Iunio Past[ore c]o(n)s(ulibus) X K(alendas) Dec(embres) / anno IIII Imp(eratoris) Caesaris M(arci) Aur[e]li A[n]tonini / Aug(usti) et Imp(eratoris) Caesaris L(uci) Aure[l]i Veri Aug(usti) / mense Ath[y]r die XXV Alex(andriae) ad Aeg(yptos) / descri< p = B >tum et recognitum ex tabula profes/sion< i = E >s liberi nati sunt quae proposita erat / in atrio mag(no) in q(ua) s(criptum) f(uit) id q(uod) i(nfra) s(criptum) est / M(arco) Pontio Laeliano A(ulo) Iunio Pastore co(n)s(ulibus) ann[o] III / Imp(eratoris) Caesaris M(arci) Aureli Antonini Aug(usti) et / Imp(eratoris) Caesaris L(uci) Aureli Veri Aug(usti) M(arco) Annio / [Suriaco] praef(ecto) Aeg(ypti) professiones liberor(um) / a[ccept]ae ci[t]ra causarum cogni[tio](nem) / tabul(a) IIII pag(ina) V V Id(us) Aug(ustas) / M(arcus) Lucretius Octavianus abs(ens) per HS CCCC / P(ublium) Cornelium Bassum f(ilium) n(atum) M(arcum) Lucreti/um Numisianum ex Iulia Cuaiane / XIIII Kal(endas) Aug(ustas) [q(uae)] p(roximae) f(uerunt) domicil(io) Iul(iopoli) / Aeg(ypto) cre(scentes) ad K(alendas)
    • CIL II 2552 = IRPLeon 33 = ERPLeon 64 = AE 1910, 3 = AE 1928, 176 = AE 1967, 242, San Cristobal de la Vega (León, España): I(ovi) O(ptimo) M(aximo) / [p]ro salute M(arci) Aureli An/[t]onini et L(uci) Aureli Veri / [A]ugustor(um) ob natale(m) Aqu[i]/lae vexillatio leg(ionis) VII G(eminae) F(elicis) / sub cura Licini Patern[i] / )(centurionis) leg(ionis) eiusd(em) et Hermetis / Augustor(um) lib(erti) proc(uratoris) et Lu/creti Paterni dec(urionis) coh(ortis) / I Celt(iberorum) et Fabi Marcian[i] / b(ene)f(iciarii) proc(uratoris) Augustor(um) et / Iuli Iuliani sign(iferi) leg(ionis) / eiusd(em) IIII Id(us) Iunias / Laeliano et Pastore co(n)s(ulibus)
    • CIL VI 10743, Roma (Italia): T(ito) Aelio Myroni / fec(it) Aureliae / Saturninae b(ene) m(erenti) / vix(it) ann(os) XXX m(enses) VI / horas VIIII in / VIII Idus Novembres / M(arco) Pontio Laeliano / A(ulo) Iunio Pastore co(n)s(ulibus)
  2. así lo indican las siguientes inscripciones:
    • CIL III 774 = CIL III 6182, Balta Iglita (Rumanía): M(arco) Pontio / [L]aeliano / [c(larissimo)] v(iro) patri Pont(i) / Laeliani / [l]eg(ati) Aug(usti) pr(o) pr(aetore) / [or]do Troesm(ensium)
    • AE 1987, 869, Montana (Bulgaria): Dianae / pro salute / M(arci) Ponti Lae/liani leg(ati) / Augg(ustorum) pr(o) pr(aetore) / Q(uintus) Caecilius / Larensis )(centurio) / leg(ionis) XI Cl(audiae)
    • AE 1987, 870, Montana (Bulgaria): Dia[nae] / pro sa[lute M(arci)] / P[on]ti [Laeliani leg(ati) A]ug[g(ustorum)] / [pr(o) p]r(aetore) / [-----
    La primera inscripción esta dedicada a Marco Poncio Leliano Larcio Sabino, padre de nuestro hombre, quien se encontraba en la cúspide de su carrera como gobernador de Syria, colaborando con Lucio Vero y Avidio Casio en la derrota del Imperio Parto, en la que había sido condecorado varias veces.


Predecesor:
Quinto Junio Rústico II y Lucio Ticio Plaucio Aquilino
Cónsul del Imperio Romano
junto con Aulo Junio Pastor Lucio Cesenio Sospes

164
Sucesor:
Marco Pompeyo Macrino y Publio Juvencio Celso