Gran Premio de Checoslovaquia de Motociclismo de 1988
El Gran Premio de Checoslovaquia de Motociclismo de 1988 fue la decimocuarta y penúltima prueba de la temporada 1988 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 28 de agosto de 1988 en el Circuito de Brno.
![]() | ||
---|---|---|
![]() | ||
Ubicación |
Brno, ![]() | |
Eventos | Campeonato del Mundo de Motociclismo | |
Longitud | 5,394 km | |
Resultados 500cc
editarCon el segundo puesto, detrás de su rival Wayne Gardner fue suficiente para que el estadounidense Eddie Lawson pudiera celebrar su tercer título Mundial, con 20 puntos de ventaja y un mayor número de victorias. El tercer puesto de la carrera y de la clasificación mundial será para el estadounidense Wayne Rainey.[1]
Pos. | Piloto | Equipo | Moto | Tiempo | Pts. |
---|---|---|---|---|---|
1 | Wayne Gardner | Rothmans Honda Team | Honda | 49:11.060 | 20 |
2 | Eddie Lawson | Marlboro Yamaha Team Agostini | Yamaha | +1.910 | 17 |
3 | Wayne Rainey | Team Lucky Strike Roberts | Yamaha | +2.480 | 15 |
4 | Pierfrancesco Chili | HB Honda Gallina Team | Honda | +15.680 | 13 |
5 | Tadahiko Taira | Tech 21 | Yamaha | +19.910 | 11 |
6 | Niall Mackenzie | Team HRC | Honda | +29.440 | 10 |
7 | Ron Haslam | Team ROC Elf Honda | Elf Honda | +57.440 | 9 |
8 | Rob McElnea | Suzuki Pepsi Cola | Suzuki | +58.240 | 8 |
9 | Patrick Igoa | Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 | Yamaha | +59.360 | 7 |
10 | Fabio Barchitta | Racing Team Katayama | Honda | +1:45.960 | 6 |
11 | Marco Gentile | Fior Marlboro | Fior | +1:45.960 | 5 |
12 | Marco Papa | Team Greco | Honda | +2:00.440 | 4 |
13 | Alessandro Valesi | Team Iberia | Honda | +2:00.640 | 3 |
14 | Peter Linden | Team Honda Sweden | Honda | +1 Vuelta | 2 |
15 | Bruno Kneubühler | Romer Racing Suisse | Honda | +1 Vuelta | 1 |
16 | Fabio Biliotti | Team Amoranto | Honda | +1 Vuelta | |
17 | Wolfgang von Muralt | Suzuki | +1 Vuelta | ||
18 | Silvo Habat | Fego Racing Team | Honda | +1 Vuelta | |
19 | Manfred Fischer | Team Hein Gericke | Honda | +1 Vuelta | |
20 | Rachel Nicotte | PVI Racing | Honda | +1 Vuelta | |
21 | Karl Truchsess | Honda | +1 Vuelta | ||
22 | Nicholas Schmassman | FMS | Honda | +1 Vuelta | |
23 | Claus Wulff | Honda | +1 Vuelta | ||
24 | Pavel Dekanek | Wernberger Konservenfabrik | Honda | +1 Vuelta | |
Ret | Josef Doppler | MRC Grieskirchen | Honda | Ret | |
Ret | Christian Sarron | Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 | Yamaha | Ret | |
Ret | Eddie Laycock | Millar Racing | Honda | Ret | |
Ret | Daniel Amatriain | Ducados Lotus Guarz | Honda | Ret | |
Ret | Roger Burnett | Racing Team Katayama | Honda | Ret | |
Ret | Randy Mamola | Cagiva Corse | Cagiva | Ret | |
Ret | Didier de Radiguès | Marlboro Yamaha Team Agostini | Yamaha | Ret | |
Ret | Raymond Roche | Cagiva Corse | Cagiva | Ret | |
Ret | Kevin Magee | Team Lucky Strike Roberts | Yamaha | Ret | |
Ret | Simon Buckmaster | Honda | Ret | ||
Ret | Kevin Schwantz | Suzuki Pepsi Cola | Suzuki | Ret | |
DNS | Andreas Leuthe | Suzuki | DNS | ||
DNS | Rudolf Zeller | MRC Kremsmunster | Manhattan | DNS | |
DNQ | Larry Moreno Vacondio | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Imrich Majoros | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Ian Pratt | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Franz Schopf | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Marian Troliga | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Michael Wild | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Harry Heutmekers | Suzuki | DNQ | ||
DNQ | Petr Hlavatka | Suzuki | DNQ | ||
Sources:[2][3] |
Resultados 250cc
editarContinua en el aire el título mundial de 250cc. El español Juan Garriga gana el Gran Premio y se acerca a su compatriota Sito Pons, que consiguió el segundo puesto. La distancia de los dos en la general es de 6 puntos a favor del de Honda. El tercer puesto de la carrera fue para Luca Cadalora.[4]
Resultados 125cc
editarEl ya matemáticamente campeón de la categoría, el español Jorge Martínez Aspar, se impone en la última prueba de la temporada. El podio fue completado por el español Julián Miralles y el holandés Hans Spaan.[5]
Resultados 80cc
editarTambién en la categoría de menor cilindrada y con el título en el bolsillo, continua el dominio del español Jorge Martínez Aspar que se impuso por sexta ocasión en esta temporada. El valeciao ganó el sexto de los siete Grandes Premios de los que constaba el Mundiol. segundo fue el suizo Stefan Dörflinger y tercer el también español Àlex Crivillé, que se convirtió en subcamoeón del mundo.[5]
Pos. | Piloto | Moto | Tiempo | Pts. |
---|---|---|---|---|
1 | Jorge Martínez Aspar | Derbi | 31.45.82 | 20 |
2 | Stefan Dörflinger | Krauser | 31.46.06 | 17 |
3 | Àlex Crivillé | Derbi | 32.07.22 | 15 |
4 | Juhász Károly | Krauser | 32.07.31 | 13 |
5 | Giuseppe Ascareggi | BBFT | 32.07.78 | 11 |
6 | Bogdan Nikolov | Krauser | 32.21.36 | 10 |
7 | Gabriele Gnani | Gnani | 32.21.60 | 9 |
8 | Bert Smit | Krauser | 32.30.22 | 8 |
9 | Günter Schirnhofer | Krauser | 32.30.51 | 7 |
10 | René Dünki | Krauser | 32.44.21 | 6 |
11 | Adrie Nijenhuis | Casal | 32.44.33 | 5 |
12 | Janez Pintar | Eberhardt | 32.44.58 | 4 |
13 | János Szabó | Krauser | 32.49.54 | 3 |
14 | Heinz Paschen | Kiefer | 32.52.49 | 2 |
15 | Jacques Bernard | Fantic | 33.08.13 | 1 |
16 | Reiner Koster | Casal | 33.08.68 | |
17 | Kees Besseling | CJB | 33.10.90 | |
18 | Herri Torrontegui | Autisa | 33.16.50 | |
19 | Stuart Edwards | Casal | 33.31.83 | |
20 | Jaime Mariano | Krauser | 33.37.55 | |
21 | Hagen Klein | Honda | 33.43.21 | |
22 | Paolo Priori | Krauser | 33.46.64 | |
23 | Alojz Pavlič | Seel | 33.46.91 | |
24 | Thomas Engl | GPE | 33.55.44 | |
25 | Javier Arumi | Krauser | 34.05.69 | |
26 | Peter Tibori | Casal | 34.07.28 | |
27 | Lionel Robert | SPR | 34.07.47 | |
28 | Stefan Brägger | Casal | 1 Vuelta | |
Ret | Manuel Herreros | Derbi | Ret | |
Ret | Hans Koopman | Ziegler | Ret | |
Ret | Matthias Ehinger | Krauser | Ret | |
Ret | Jörg Seel | Seel | Ret | |
Ret | Michael Gschwander | Seel | Ret | |
Ret | Serge Julin | Casal | Ret | |
Ret | Paul Bordes | RB | Ret | |
Ret | Jos van Dongen | Casal | Ret | |
DNQ | Otto Krmiček | Casal | DNQ | |
DNQ | Jan Vanecek | Krauser | DNQ | |
DNQ | Kvetoslav Samák | Casal | DNQ | |
DNQ | Chris Baert | Casal | DNQ | |
DNQ | Eduard Klimek | RG | DNQ | |
DNQ | Otto Machinek | Om-Spezial | DNQ | |
DNQ | Zbyněk Havrda | Honda | DNQ | |
DNQ | Nicola Casadei | Casal | DNQ | |
DNQ | T. Kauhanen | Casal | DNQ |
Referencias
editar- ↑ «La tercera para Eddie». Mundo Deportivo. 29 de agosto de 1988. Consultado el 15 de noviembre de 2018.
- ↑ «1988 Czechoslovakian MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 17 de septiembre de 2018.
- ↑ «CZECH REPUBLIC GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1988». Motogp.com. Archivado desde el original el 17 de septiembre de 2018. Consultado el 17 de septiembre de 2018.
- ↑ «Sito entró en el Olimpo». Mundo Deportivo. 18 de septiembre de 1988. Consultado el 13 de noviembre de 2018.
- ↑ a b «Crivillé, un subcampeón de 18 años». Mundo Deportivo. 29 de agosto de 1988. Consultado el 15 de noviembre de 2018.
Gran Premio de Suecia de 1988 |
Gran Premio de Brasil de 1988 | |
Gran Premio de Checoslovaquia de 1987 |
Gran Premio de Checoslovaquia de 1989 |