Gran Premio de las Naciones de Motociclismo de 1987

El Gran Premio de las Naciones de Motociclismo de 1987 fue la cuarta prueba de la temporada 1987 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 24 de mayo de 1987 en el Circuito de Monza.

Bandera de Italia Circuito de Monza
Ubicación Monza, Bandera de Italia Italia
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 5,800 km

Resultados 500cc editar

En la categoría reina, segunda victoria de la temporada para el piloto australiano Wayne Gardner por delante del estadounidense Eddie Lawson y del francés Christian Sarron. En la clasificación mundial, Gardner aventaja a Mamola por 14 puntos.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Wayne Gardner Honda 44:04.810 15
2   Eddie Lawson Yamaha +15.660 12
3   Christian Sarron Yamaha +32.460 10
4   Robert McElnea Yamaha +32.490 8
5   Ron Haslam Elf-Honda +32.550 6
6   Tadahiko Taira Yamaha +40.480 5
7   Pierfrancesco Chili Honda +1:01.890 4
8   Kevin Schwantz Suzuki +1:02.190 3
9   Raymond Roche Cagiva +1:06.000 2
10   Niall Mackenzie Honda +1:06.260 1
11   Roger Burnett Honda +1:33.060
12   Manfred Fischer Honda +1 Vuelta
13   Richard Scott Honda +1 Vuelta
14   Bruno Kneubühler Honda +1 Vuelta
15   Massimo Broccoli Honda +1 Vuelta
16   Marco Papa Honda +1 Vuelta
17   Fabio Barchitta Honda +1 Vuelta
18   Alessandro Valesi Honda +1 Vuelta
19   Vittorio Gibertini Suzuki +1 Vuelta
20   Fabio Biliotti Honda +2 Vueltas
21   Vittorio Scatola Paton +2 Vueltas
22   Esko Kuparinen Honda +2 Vueltas
Ret   Randy Mamola Yamaha Ret
Ret   Didier de Radiguès Cagiva Ret
Ret   Gustav Reiner Honda Ret
Ret   Gerold Fischer Honda Ret
Ret   Marco Marchesani Suzuki Ret
Ret   Shunji Yatsushiro Honda Ret
Ret   Marco Gentile Fior-Honda Ret
Ret   Wolfgang von Muralt Suzuki Ret
Ret   Daniel Amatriaín Honda Ret
Ret   Thierry Rapicault Honda Ret
Ret   Andreas Leuthe Honda Ret
Ret   Kenny Irons Suzuki Ret
DNS   Kenny Roberts Yamaha DNS
DNS   Simon Buckmaster Honda DNS
DNS   Maarten Duyzers Honda DNS
DNQ   Leandro Becheroni Suzuki DNQ
DNQ   Josef Doppler Honda DNQ
DNQ   Steve Manley Suzuki DNQ
DNQ   Alan Jeffery Suzuki DNQ
DNQ   Christoph Bürki Honda DNQ
DNQ   Tony Carey Suzuki DNQ
DNQ   Larry Vacondio Suzuki DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

En el cuarto de litro, Anton Mang ganó en un sprint apretadísimo sobre el también alemán Reinhold Roth. Dominique Sarron y Jacques Cornu a continuación luchando por el podio y Sitó Pons y Carlos Lavado por el cuarto puesto.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Anton Mang Honda 35:10.630 15
2   Reinhold Roth Honda +0.200 12
3   Dominique Sarron Honda +0.560 10
4   Jacques Cornu Honda +0.780 8
5   Sito Pons Honda +5.520 6
6   Carlos Lavado Yamaha +5.700 5
7   Carlos Cardús Honda +15.600 4
8   Patrick Igoa Yamaha +22.450 3
9   Maurizio Vitali Garelli +30.480 2
10   Guy Bertin Honda +30.800 1
11   Luca Cadalora Yamaha +45.380
12   Stefano Caracchi Honda +45.740
13   Hans Lindner Honda +46.080
14   Donnie McLeod EMC/Rotax +46.180
15   Stéphane Mertens Honda +50.050
16   Andreas Preining Rotax +50.280
17   Jean-Philippe Ruggia Yamaha +50.760
18   Manfred Herweh Honda +1:08.120
19   Massimo Matteoni Honda +1:08.230
20   Harald Eckl Honda +1:09.380
21   Jochen Schmid Yamaha +1:09.810
22   René Delaby Yamaha +1:23.990
23   Marcellino Lucchi Honda +1:24.160
24   Urs Luzi Honda +1:49.500
25   Josef Hutter Honda +1:50.290
26   Graham Singer Rotax +1 Vuelta
Ret   Bruno Bonhuil Honda Ret
Ret   Juan Garriga Yamaha Ret
Ret   Jean-Michel Mattioli Yamaha Ret
Ret   Loris Reggiani Aprilia Ret
Ret   Ivan Palazzese Yamaha Ret
Ret   Marcello Iannetta Yamaha Ret
Ret   Jean-Louis Guignabodet Honda Ret
Ret   Fabrizio Pirovano Yamaha Ret
Ret   Nedy Crotta Armstrong Ret
DNS   Jean-François Baldé Defi-Rotax DNS
DNS   Massimo Messere Yamaha DNS
DNQ   Garry Cowan Honda DNQ
DNQ   Jean Foray Yamaha DNQ
DNQ   Andrea Borgonovo Honda DNQ
DNQ   Alberto Rota Honda DNQ
DNQ   Hervé Duffard Honda DNQ
DNQ   Alain Bronec Honda DNQ
DNQ   Andrea Brasini Honda DNQ
DNQ   Fabrizio Furlan Yamaha DNQ
DNQ   Philippe Pagano Honda DNQ
DNQ   Kevin Mitchell Yamaha DNQ
DNQ   Fausto Ricci Honda DNQ
DNQ   Renzo Colleoni Honda DNQ
DNQ   Tony Rogers Yamaha DNQ
DNQ   Englebert Neumair Rotax DNQ
DNQ   Claudio Antonellini Honda DNQ
DNQ   Paolo Aita Honda DNQ
DNQ   Manuel González Yamaha DNQ
DNQ   Janez Pintar Honda DNQ
DNQ   Gilberto Gambelli Honda DNQ
DNQ   Robin Appleyard Honda DNQ
DNQ   Massimo Sirianni Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

El italiano Fausto Gresini continua dominando en 125, con tres victorias en tres Grandes Premios. Una victoria muy trabajada ya que se impuso en la misma línea de meta al también italiano y compañero de escudería en Garelli, Bruno Casanova.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Fausto Gresini Garelli 37:23.630 15
2   Bruno Casanova Garelli +0.160 12
3   August Auinger MBA +0.490 10
4   Domenico Brigaglia Moto AGV +27.210 8
5   Pier Paolo Bianchi MBA +33.130 6
6   Andrés Sánchez Ducados +33.870 5
7   Jussi Hautaniemi MBA +40.270 4
8   Lucio Pietroniro MBA +46.680 3
9   Corrado Catalano MBA +1:12.410 2
10   Olivier Liégeois Assmex +1:18.750 1
11   Mike Leitner MBA +1:19.140
12   Johnny Wickström MBA (Tunturi) +1:20.740
13   Gastone Grassetti MBA +1:22.360
14   Adi Stadler MBA +1:22.490
15   Jean-Claude Selini MBA +1:31.040
16   Willy Pérez MBA (Zanella)
17   Jacques Hutteau MBA +1:36.380
18   Claudio Macciotta MBA +1:36.460
19   Håkan Olsson MBA +1 Vuelta
20   Fernando González de Nicolás JJ Cobas +1 Vuelta
21   Esa Kytölä MBA +1 Vuelta
22   Iván Troisi MBA +1 Vuelta
23   Christian Le Badezet MBA +1 Vuelta
24   Marco Cipraini MBA +1 Vuelta
25   Thomas Møller-Pedersen MBA +1 Vuelta
26   Hubert Abold Honda +1 Vueltas
27   Stefano Bianchi MBA +1 Vueltas
28   Peter Baláž MBA +1 Vueltas
29   Norbert Peschke MBA +5 Vueltas
Ret   Thierry Feuz LCR-MBA Ret
Ret   Luciano Garagnani MBA Ret
Ret   Flemming Kistrup MBA Ret
Ret   Robin Milton MBA Ret
Ret   Karl Dauer MBA Ret
Ret   Emilio Cuppini Honda Ret
DNS   Peter Sommer MBA DNS
DNQ   Paul Bordes MBA DNQ
DNQ   Ezio Gianola Honda DNQ
DNQ   Robin Appleyard MBA DNQ
DNQ   Ian McConnachie MBA DNQ
DNQ   Manuel Hernández Benetti DNQ
DNQ   Bady Hassaine MBA DNQ
DNQ   Allan Scott EMC DNQ

Resultados 80cc editar

Jorge Martínez Aspar y Manuel Herreros dieron a Derbi el segundo doblete de la temporada encarrliando el Mundial para Aspar en el título individual y el de Derbi en el de escuderías.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 28:47.310 15
2   Manuel Herreros Derbi +11.200 12
3   Stefan Dörflinger Krauser +11.330 10
4   Hubert Abold Krauser +28.230 8
5   Jörg Seel Seel +30.240 6
6   Juhász Károly Krauser +31.880 5
7   Paolo Priori Krauser +48.310 4
8   Günter Schirnhofer Krauser +1:01.140 3
9   Luis Miguel Reyes Autisa +1:06.040 2
10   Gerhard Waibel Krauser +1:23.420 1
11   Giuseppe Ascareggi BBFT +1:24.900
12   Wilco Zeelenberg Casal +1:25.510
13   Felix Rodríguez JJ Cobas +1:40.530
14   Raimo Lipponen Krauser +1:40.640
15   Richard Bay Casal +1:50.960
16   Rainer Kunz Kroko +1:56.230
17   Mario Stocco Faccioli +2:00.160
18   Serge Julin Casal +2:00.250
19   Mario Scalinci HuVo +2:12.300
20   Reiner Koster Kroko +2:18.260
21   Jos van Dongen Krauser +1 Vuelta
22   René Dünki Krauser +1 Vuelta
23   Chris Baert Seel +1 Vuelta
24   Claudio Granata Autisa +1 Vuelta
Ret   Ian McConnachie Krauser Ret
Ret   Alex Barros Arbizu Ret
Ret   Stuart Edwards Casal Ret
Ret   Josef Fischer Krauser Ret
Ret   Vincenzo Saffiotti UFO Ret
Ret   Herri Torrontegui JJ Cobas Ret
Ret   Thomas Engl Esch Ret
DNS   Juan Ramón Bolart Krauser DNS
DNS   Paul Bordes RB DNS
DNQ   Nicola Casadei Unimoto DNQ
DNQ   Salvatore Milano Krauser DNQ
DNQ   Francesco Fantini RB DNQ

Referencias editar

  1. «Gardner no dio opción». Mundo Deportivo. 25 de mayo de 1987. Consultado el 14 de diciembre de 2018. 
  2. «1987 Nations MotoGP». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 22 de mayo de 2018. 
  3. «motogp.com · NATIONS GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1987». www.motogp.com. 
  4. «250cc, donde está la emoción». Mundo Deportivo. 9 de junio de 1987. Consultado el 14 de diciembre de 2018. 
  5. «Aspar en el cielo». Mundo Deportivo. 24 de mayo de 1987. Consultado el 14 de diciembre de 2018. 
  6. «Derbi no dio opción». Mundo Deportivo. 25 de mayo de 1987. Consultado el 14 de diciembre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de Alemania de 1987
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1987
Siguiente prueba:
Gran Premio de Austria de 1987
Prueba previa:
Gran Premio de las Naciones de 1986
Gran Premio de las Naciones
Siguiente prueba:
Gran Premio de las Naciones de 1988