Marco Peduceo Plaucio Quintilo

Marco Peduceo Plaucio Quintilo (muerto 205) fue un senador romano, que desarrolló su carrera política a finales del siglo II y comienzos del siglo III, bajo los imperios de marco Aurelio, Cómodo, Pertinax y Septimio Severo.

Marco Peduceo Plaucio Quintilo
Información personal
Nacimiento Siglo II o Siglo IIIjuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 205 Ver y modificar los datos en Wikidata
Causa de muerte Suicidio Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padres Plaucio Quintilo Ver y modificar los datos en Wikidata
Ceionia Fabia Ver y modificar los datos en Wikidata
Cónyuge Fadila Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político y militar Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Familia editar

Plaucio nació y se crio en Roma. Era hijo del cónsul Plaucio Quintilo, consul ordinarius en 159, bajo Antonino Pío, y de la noble Ceyonia Fabia, hermana del futuro emperador Lucio Vero. En algún momento, Plaucio fue adoptado como heredero de Marco Peduceo Estloga Priscino, quien fue consul ordinarius en 141. Es conocido en la historia por su nombre adoptivo, y su nombre de nacimiento es desconocido. A través de su padre adoptivo, así como por su padre y madre naturales, puede reclamar descender de las familias senatoriales de mayor abolengo.

Su abuelo paterno podría haber sido el cónsul y posible sacerdote romano Lucio Ticio Epidio Aquilino, y su tío paterno podría haber sido el cónsul Lucio Ticio Plaucio Aquilino. Su tío materno era el emperador romano Lucio Vero, quien cogobernó con Marco Aurelio entre 161 y 169; su tía materna por matrimonio era la emperatriz romana Galeria Lucila y sus abuelos maternos eran Lucio Elio Vero, el primer heredero adoptado del Adriano y la bien conectada noble Avidia Plaucia.

Durante el imperio de Marco Aurelio, Plaucio se casó con Fadila, una hija de las hijas de Marco Aurelio y Faustina la Menor. Fadila dio dos hijos a Plaucio: un niño, Plaucio Quintilo, y una niña, Plaucia Servila.

Carrera política editar

En 177, Plaucio sirvió como consul ordinarius,[1]​ con su cuñado, el futuro emperador Cómodo y luego una segunda vez con Cómodo, en fecha desconocida. Fue también augur. Cuando Marco Aurelio murió en 180, Cómodo sucedió a su padre como emperador, eligiendo a Plaucio como uno de sus consejeros.

Cuando Cómodo fue asesinado en diciembre de 192, Plaucio fue ignorado como potencial sucesor, Pertinax asumió por breve tiempo el trono romano. Tras la muerte de Pertinax en 193, le sucedió brevemente Didio Juliano, con Lucio Septimio Severo como rival. Plaucio estaba en contra de la propuesta de Didio Juliano de ir al encuentro de Septimio Severo como suplicantes. Cuando Didio Juliano fue asesinado, Septimio Severo se convirtió en emperador, y fundó una nueva dinastía. Plaucio se fue a vivir a su casa de campo, continuando con sus deberes de senador. Pero en 205, Septimio Severo ordenó su ejecución, Plaució se suicidó.[2]​ Se desconoce si su esposa Fadila vivía todavía.

Bibliografía editar

  • PIR2 P-474
  • A.R. Birley, Marco Aurelio. La biografía definitiva, ed. Gredos, Madrid, 20145, pp. 260, 280, 342-343 (árboles genealógicos). ISBN 978-84-249-3612-9
  • A.R. Birley, Septimio Severo: El emperador africano, ed. Gredos, Madrid, 2012, pp. 153, 242, 288 y 346 nota 26. ISBN 978-84-249-3645-7.
  • Albino Garzetti, From Tiberius to the Antonines: a history of the Roman Empire AD 14-192, Londres, 1974
  • Alan K. Bowman, Peter Garnsey, The Cambridge ancient history, Vo..lume 11, Dominic Rathbone Limited preview - Edition: 2 - Item notes: v. 11 – 2000

Referencias editar

  1. Así lo indican las inscripciones:
    • CIL VI 631, Roma (Italia): Imp(eratore) Caes(are) L(ucio) Aurelio Commodo M(arco) Plautio Quintillo co(n)s(ulibus) / initiales collegi(i) Silvani Aureliani / curatores M(arcus) Aurelius Aug(usti) lib(ertus) Hilarus et Coelius Magnus Cryptarius /// dec(uria) I / Borysthenes thr(aex) vet(eranus) / Clonius hopl(omachus) vet(eranus) / Callisthenes thr(aex) vet(eranus) / Zosimus ess(edarius) vet(eranus) / Plution ess(edarius) vet(eranus) / Pertinax oo(contra)ret(iarius) vet(eranus) / Carpophorus mur(millo) vet(eranus) / Crispinus mur(millo) vet(eranus) / Pardus prov(ocator) vet(eranus) / Miletus mur(millo) vet(eranus) // dec(uria) II / Vitulus mur(millo) vet(eranus) / Demosthenes manicar(ius) / Felicianus ret(iarius) tir(o) / Servandus ret(iarius) tir(o) / Iuvenis mur(millo) sp(atharius) / Ripanus |(contra)ret(iarius) tir(o) / Silvanus oo(contra)ret(iarius) tir(o) / Secundinus prov(ocator) tir(o) / Eleuther thr(aex) tir(o) / Pirata unct(or) // dec(uria) III / Barosus oo(contra)ret(iarius) tir(o) / Aemilianus oo(contra)ret(iarius) n(ovicius) / Ulpius Euporas / Proshodus oo(contra)ret(iarius) tir(o) / Aurelius Felicianus / Aurelius Felix / Zoilus pagan(us) / Flavius Marissus / Flavius Sanctus / Diodorus pagan(us) // dec(uria) IIII / Aprilis paegniar(ius) / Zosimus thr(aex) sp(athiarius) // dec(uria) IIII / Aprilis paegniar(ius) / Zosimus thr(aex) sp(athiarius)
    • CIL XIV 328 = AE 1989, 122, Ostia Antica (Italia): D(is) M(anibus) // Modestiae Epigone / animae dulcissimae / Abascantus Galliarum / de se bene merenti fec(it) // VIIII Kal(endas) Iul(ias) / [L(ucio) Aurelio Commodo Caes(are)] / M(arco) Plautio Quintillo co(n)s(ulibus)
    • AE 1961, 142 = AE 1962, 142 = AE 1971, 534 = AE 1973, 657 = AE 1977, 871 = AE 1995, 1801 = AE 1999, 1860 = AE 2003, 2035 = AE 2006, 1655, Sidi Ali bou Jenoun (Marruecos): Exemplum epistulae Imperatorum nostrorum An[toni]ni et Veri Augustorum ad Coiiedium Maximum / li{i}bellum Iuliani Zegrensis litteris tuis iunctum legimus et / quamquam civitas Romana non nisi maximis meritis pro/vocata in[dul]gentia principali gentilibus istis dari solita sit / tamen cum eum adfirmes et de primoribus esse popularium / suorum et nostris rebus prom(p)to obsequio fidissimum nec / multas familias arbitraremur apu< d = T > Zegrenses paria pos/s[e] de officis suis praedicare quamquam plurimos cupiamus ho/nore a nobis in istam domum conlato ad aemulationem Iuli/ani excitari non cunctamur et ipsi Ziddinae uxori item / liberis Iuliano Maximo Maximino Diogeniano civitatem / Romanam salvo iure gentis dare / exemplum epistulae Imperatorum Antonini et Commodi Augg(ustorum) / ad Vallium Maximianum / legimus libellum principis gentium Zegrensium animadverti/musq(ue) quali favore Epidi Quadrati praecessoris tui iuvetur pro/inde et illius testimonio et ipsius meritis et exemplis quae / allegat permoti uxori filiisq(ue) eius civitatem Romanam sal/vo iure gentis dedimus quod [ut] in commentarios nostros referri / possit explora quae cui{i}usq(ue) aeta{ti}s sit et scribe nobis / descriptum et recognitum ex commentario civitate Romana / donatorum divi Aug(usti) et Ti(beri) Caesaris Aug(usti) et C(ai) Caesaris et divi Claudi / et Neronis et Galbae et divorum Aug(ustorum) Vespasiani et Titi et Caesaris / Domitiani et divorum Aug(ustorum) Ner[v]ae et Trai{i}ani Parthici et Trai{i}ani / Hadriani et Hadriani Antonini Pii et Veri Germanici Medici / Parthici maximi et Imp(eratoris) Caesaris M(arci) Aureli Antonini Aug(usti) Germa/nici Sarmatici et Imp(eratoris) Caesaris L(uci) Aureli Commodi Aug(usti) Germanici Sar/matici quem protulit Asclepiodotus lib(ertus) id quod i(nfra) s(criptum) est / Imp(eratore) Caesare L(ucio) Aurelio Commodo Aug(usto) et M(arco) Plautio Quintilio co(n)s(ulibus) / pr(idie) Non(as) Iul(ias) Romae / Faggura uxor Iuliani principis gentis Zegrensium ann(orum) XXII / Iuliana ann(orum) VIII Maxima ann(orum) IIII Iulianus ann(orum) III Diogenia/nus ann(orum) II liberi Iuliani s(upra) s(cripti) / rog(atu) Aureli Iuliani principis Zegrensium per libellum suffra/gante Vallio Maximiano per epistulam his civitatem Romanam de/dimus salvo iure gentis sine diminutione tributorum et vect[i]gali/um populi et fisci / actum eodem die ibi isdem co(n)s(ulibus) / Asclepiodotus lib(ertus) recognovi / signaverunt / M(arcus) Gav[i]us M(arci) f(ilius) Pob(lilia) Squilla Ga[l]licanus / [M(anius)] Acilius [M(ani)] f(ilius) Gal(eria) Glabrio / T(itus) Sextius T(iti) f(ilius) Vo[t(uria)] Lateranus / C(aius) Septimius C(ai) f(ilius) Qui(rina) Severus / P(ublius) Iulius C(ai) f(ilius) Ser(gia) Scapula Tertul[l]us / T(itus) Varius T(iti) f(ilius) Cla(udia) Clemens / M(arcus) Bassaeus M(arci) f(ilius) Stel(latina) Rufus / P(ublius) Taruttienus P(ubli) f(ilius) Pob(lilia) Paternus / Sex(tus) Tigidius - f(ilius) --- Perennis / Q(uintus) Cervidius Q(uinti) f(ilius) Arn(ensi) Scaevola / Q(uintus) Larcius Q(uinti) f(ilius) Qui(rina) Euripianus / T(itus) Fl(avius) T(iti) f(ilius) Pal(atina) Piso
  2. Dión Casio, "Hist. rom." LXXVI, 7, 3–5.

Enlaces externos editar


Predecesor:
Tito Pomponio Próculo Vitrasio Polión II y Marco Flavio Apro II
Cónsul del Imperio Romano
junto con Lucio Aurelio Cómodo César

177
Sucesor:
Servio Cornelio Escipión Salvidieno Orfito II y Décimo Velio Rufo Juliano