Natalia Janotha

pianista y compositora polaca (1856–1932)

Natalia Janotha (8 de junio de 1856 – 9 de junio de 1932) fue un pianista, compositora y alpinista polaca.

Natalia Janotha

Natalia Janotha en 1880
Información personal
Nombre en polaco Natalia Maria Krystyna Janotha Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 8 de junio de 1856 Ver y modificar los datos en Wikidata
Varsovia (Imperio ruso) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 9 de junio de 1932 Ver y modificar los datos en Wikidata (76 años)
La Haya (Países Bajos) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Polaca
Familia
Padres Juliusz Janotha Ver y modificar los datos en Wikidata
sin etiquetar Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Compositora y pianista Ver y modificar los datos en Wikidata
Género Música clásica Ver y modificar los datos en Wikidata
Instrumento Piano Ver y modificar los datos en Wikidata

Biografía editar

Natalia Janotha nació en Varsovia, Polonia. Fue hija de Juliusz Janotha, quien también fue compositor y profesor en el Instituto de Música de Varsovia. Comenzó a tomar lecciones de piano con su padre a una edad temprana y luego estudió música en Berlín con Ernst Rudorff y Woldemar Bargiel, así como con Clara Schumann, y posiblemente recibió lecciones de Johannes Brahms. Realizó su primer recital en 1868 y realizó una gira por Europa como concertista de piano.

Era conocida como intérprete de la música de Chopin, cuya hermana era muy amiga de su madre;[1]​ y recibió consejos de la alumna de Chopin, la princesa Czartoryska, nacida Radziwill.[2]​ En 1885 se convirtió en pianista de la Corte Imperial de Berlín. Se hizo conocida como alpinista, a veces con pantalones de hombre. En 1883 se convirtió en la primera mujer en ascender Gerlach, la montaña más alta de los Cárpatos.[3]

Vivió en Londres durante unos años, pero fue deportada en 1915 debido a las circunstancias políticas de la Primera Guerra Mundial, por ser la pianista de la corte alemana.[4][5][6]​ Después emigró a La Haya,[7]​ donde tocó el piano como acompañante de la bailarina Angèle Sydow.[8]

Murió en La Haya el 9 de junio de 1932.[9][10][11]​ Unos días después, se celebró un funeral en la iglesia de Jacob en Parkstraat y fue sepultada en el cementerio de Kerkkhoflan, informó un periódico de La Haya.[12]

Mary Drew dijo: "Me alegra mucho saber que la señorita Janotha está ayudando a interpretar a Chopin, a quien venera tan profundamente, porque estoy segura de que nadie vivo es más competente para hacerlo".[13]

 
Natalia Janotha y "Prince White Heather" (The Girl's Own Paper, Volumen 23. Edición 1137.1901-10-12, p.20)

Era conocida por tener un gato negro, llamado "Prince White Heather", que significa buena suerte.[14][15]

Harold C. Schonberg dijo que era conocida por interpretar el piano solamente mientras su perro estuviera en el escenario a su vista y se colocara un libro de oraciones en el piano. También dijo, después de escucharla tocar (Gavotte impériale, grabada en 1904), "una pieza de música chillona y divertida, y la toca con gran entusiasmo".[16]

Obra editar

Janotha compuso alrededor de 400 obras, la mayoría para piano. Las obras seleccionadas incluyen:

  • Escenas de montaña, dedicada a Schumann
  • Gavotte impériale (1890)
  • Deutscher Kaiser Marsch : op. 9 (1895)
  • Tatras
  • La impresión de Zakopane
  • Morskie Oko
  • Sabala
  • Gerlach
  • Kościelisko
  • Bandit
  • Polonaise funèbre : pour piano : op. 100 (1928)
  • Cadenzas para el Concierto para piano de Beethoven en sol : Op. 58

Natalie Janotha también tradujo y editó libros sobre temas relacionados con Chopin, que incluyen:

  • Chopin's Greater Works (Preludes, Ballads, Nocturnes, Polonaises, Mazurkas): How they should be understood (incluyendo notas de Chopin para un 'Método de métodos'[19]​) por Jan Kleczyński (William Reeves, London: Charles Scribner's Sons, New York, sin fecha (1st Edn c. 1895, 2nd c. 1900)). (Últimas lecturas de Kleczynski, dictadas en Varsovia en 1883.)
  • Chopin as revealed by extracts from his diary by Stanisław Tarnowski (William Reeves, London, sin fecha (c.1905)).

Referencias editar

  1. Grove's Dictionary of Music and Musicians, 5th ed (1954), Vol. IV, p. 587
  2. J. Methuen-Campbell, Chopin Playing from the composer to the present day (Victor Gollancz, London 1981), pp. 41, 71.
  3. Zofia i Witold H. Paryscy, Internetowa Wielka Encyklopedia Tatrzańska
  4. BRITISH DEPORT KAISER'S PIANIST; Maria Janotha Arrested and Expelled as an Undesirable Alien. The New York Times, 1915.8.10, pp.5
  5. Mile. Janotha, Pianist to Kaiser and Long Favorite of British Royalty, Deported. The New York Herald, 1915.8.10
  6. Nieuwsblad van het Noorden, 1915.8.12, pp.2
  7. KUNST en WETENSCHAP. Nathalle Janotha. Arnhemsche courant, 1915.8.24
  8. KUNST EN LETTEREN ANGELE SYDOW. Het Vaderland, 1921.11.30, pp.2
  9. Johnston, Rovi. «Artist:Natalia Janotha». Consultado el 21 de octubre de 2010. 
  10. N. JANOTA GRAVIN DI TOMARI. † Het Vaderland, 1932.6.10, pp.1
  11. NATALIE JANOTHA † Ven Europeesche bekendheid uit het bezin van deze eeuw Het Vaderland: staat- en letterkundig nieuwsblad 1932.6.11, pp.2
  12. Begrafenis Janota Het Vaderland: staat- en letterkundig nieuwsblad 1932.6.14, pp.2
  13. Chopin's greater works, preface
  14. Cheiro: Cheiro's Memoirs: The Reminiscences of a Society Palmist(1912), pp.92-93
  15. "Mademoiselle Janotha and Her Cat: An Interview with 'White Heather'", The Girl's Own Paper(1901), Volume 23, Issue 1137, pp.20-21
  16. Schonberg, Harold C. (1963). «The Ladies». The Great Pianists from Mozart to the Present. New York: Fireside. p. 335. ISBN 0-671-21339-3. 
  17. Jean-Jacques Eigeldinger, Chopin : pianist and teacher as seen by his pupils (Cambridge University Press, New York 1986), pp. 90.
  18. Sketches for a piano method : autograph manuscript, 1810-1849 Search results of Pierpont Morgan Library Dept. of Music Manuscripts and Books online catalog
  19. Chopin's Notes for a 'Method of Methods' she quoted in the books was bequested by Marcelina Czartoryska. It was obtained by Alfred Cortot after Janotha died, in 1936.[17][18]

 

Enlaces externos editar