Onofre Pratdesaba

filósofo español

Onofre Pratdesaba (Vic, 1733 - Roma, 1810) fue un jesuita y escritor español.

Enseñó filosofía en Barcelona y teología en Gerona. Fue expulsado por Carlos III de España y, como otros, siguió cultivando las letras y las ciencias en Italia.

Vivió más de treinta años en Ferrara.

Obra editar

  • Imago optimi Episcopi, sive de vita et virtutivus V. Raymundi Marimonii Vicensis in Ausetanis Episcopi (Ferrara, 1785)
  • Borsi Aretini primi Ferrariensis Ducis Prosopopaeia (Ferrara, 1785).
  • De causis nullius fructus reportati in promovendo probabiliorismo vocibus, scriptis pluribus Torquati Firmiani ad Lelium Flaminium Dissertatio Epistolaris (Venecia, 1786).
  • Vicennalia Sacra Aragoniensia, sive de viris aragoniensibus religione illustribus hisce viginti annis gloriosa morte functis (Ferrara, 1787)
  • Vicennalia Sacra Peruviana, sive de viris peruvianis hisce viginti annis gloriosa morte functis (Ferrara, 1788)
  • Pelajus (Ferrara, 1789).
  • Ramirus (Ferrara, 1789)
  • Ferdinandus (Ferrara, 1792).
  • Saggio della vita, delle virtú e di prodigi del Padre Giovanni di Santiago, della Compagnia di Gesù (Parma, 1798).
  • Operum scriptorum aragoniensum elim e Societate Jesu in Italiam deportatorum Index (Roma, 1803).

Referencias editar