Papiro de Oxirrinco 208 + 1781

papiro 5 de copia del Nuevo Testamento en griego

El Papiro 5 (en la numeración Gregory-Aland), designado por la sigla 5, es una copia del Nuevo Testamento en griego. Es un manuscrito en papiro del Evangelio según Juan fechado paleográficamente a principios del siglo III.[1]​ El papiro está en la Biblioteca británica. Este ha sobrevivido en una condición muy fragmentada.

El texto del manuscrito fue esconstruído varias veces. Textualmente es muy cercano al Códice Sinaítico, pero con algunas excepciones.

Descripción editar

El manuscrito es un fragmento de tres hojas, escritas en una columna por página, 27 líneas por página.[1]​ El texto sobreviviente de Juan son los versículos 1:23-31.33-40; 16:14-30; 20:11-17.19-20.22-25.[1]

Fue escrito con una mano documental, en un recorrido, con unciales verticales de tamaño mediano. Usa los nombres sagrados (ΙΗΝ ΙΗΣ ΠΡ ΠΡΑ ΠΡΣ ΘΥ) con abreviaturas, aunque no para ανθρωπος.[2]

Tiene una tendencia a la brevedad, especialmente en la omisión de pronombres y conjunciones innecesarias.[3]

Texto editar

Según la reconstrucción de Philip W. Comfort[4]

[hoja 1 verso (Juan 1:23-32)]
[1:23] εγ]ω̣ φ̣ων[η] β̣ο̣[ωντος εν τη ερημω
ευ]θ̣υνατ[ε την οδον κυ καθως ει
π]ε̣ν ησα[ιας ο προφητης [24] και απεσ
τ]α̣λμενοι [ησαν εκ των φαρισαι
ω]ν [25] και ηρ̣ω̣[τησαν αυτον τι ουν βα
π̣τ̣ιζεις ει [συ ουκ ει ο χς ουδε ηλιας
ουδε ο προ[φητης [26] απεκριθη αυτοις ο
ιωανν[ης λεγων εγω βαπτιζω εν υ
δατι μ[εσος υμων εστηκεν ον υμεις
ουκ οιδα[τε [27] ο οπισω μου ερχομε
ν]ος [ο]υ ο[υκ ειμι αξιος ινα λυσω αυ
του τον [ιμαντα του υποδηματος
[28] ταυτα εν β[ηθανια εγενετο πε
ραν του ιο[ρδανου οπου ην ο ιωαν
ν]ης βαπτι[ζων [29] τη επαυριον βλε
πει τον ιην [ερχομενον προς αυτον
και λεγει [ιδε ο αμνος του θυ ο αιρω  
την αμαρ[τιαν του κοσμου [30] ουτος
εστιν υπερ [ου εγω ειπον οπισω μου
ερχεται α[νηρ ος εμπροσθεν μου
γεγον[εν οτι πρωτος μου ην [31] καγω
ο̣υ̣κ η̣δ̣[ειν αυτον αλλ ινα φανερω
θ̣η̣ [τω ισραηλ δια τουτο ηλθον ε
γ̣[ω εν υδατι βαπτιζων [32] και εμαρτυ
[ρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι]
[το πνα καταβαινον ως περιστεραν
[εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον]
[hoja 1 recto (Juan 1:33-41)]
[33] καγω ουκ ηδειν αυτον] αλλ ο π̣[εμ
ψας με βαπτιζειν εν υ]δατ[ι] ε̣[κει
νος μοι ειπεν εφ ον αν ι]δης το̣ [πνα
καταβαινον και μεν]ον επ αυ[τον
ουτος εστιν ο βαπτιζ]ων εν πνι αγιω
[34] καγω εωρακα και μεμ]αρτυρηκα ο̣
τι ουτος εστιν ο εκλεκτο]ς του θυ   [35] τη ε̣
παυριον ιστηκει ο ιωανν]η̣ς και εκ
των μαθητων αυτου δ]υ̣ο̣ [36] και εμ̣
βλεψας τω ιηυ περιπατο]υντι λεγε[ι
ιδε ο αμνος του θυ   [37] και εκ]ουσαν οι δ̣υ̣ο̣
μαθηται λαλουντος και η]κολουθη
σαν τω ιηυ   [38] στραφεις δ]ε ο ιης και θε
ασαμενος αυτους ακ]ολοθουντας
λεγει αυτοις τι ζητει]τε <οι δε> ειπα̣ν̣ <αυ>
<τω> ραββει ο λεγεται ερ]μηνευονε
νον διδασκαλε που μεν]εις [39] λεγει
αυτοις ερχεσθε και οψε]σθε ηλθαν
ουν και ειδαν που μενει κ]αι παρ αυτω
εμειναν την ημεραν] ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣η̣ν̣ ω
ρα ην ως δεκατη [40] ην ανδ]ρεας ο α
δελφος σιμωνος πετρου εις εκ δ]υο των
ακουσαντων παρα ιωαννο]υ̣ και α
[κολουθησαντων αυτω [41] ευρισκει]
[ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον]
[σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν]
[τον μεσσιαν ο εστιν ερμηνευομενον]
 
Fragmento de Juan 16:14-22
 
Fragmento de Juan 16:22-30
[hoja 2 recto (Juan 16:14-22)]
[16:14] οτι εκ του εμου λημψετ]α̣ι και ανα[γ
γελει υμειν [15] παντα οσ]α̣ εχει ο πρ ε
εμα εστιν δια τουτο ειπο]ν οτι εκ τ[ου
εμου λαμβανει κα]ι αν[αγ]γ̣ε̣λ̣ε̣ι̣ υμει  
[16] μεικρον και ουκετι θεωρειτε με κ]αι
παλιν μεικρον κ]αι οψεσθε [με [17] ειπαν
ουν τινες εκ των μ]αθητων αυτου
προς αλληλους τι] εστιν τουτο ο λε
γει ημειν μεικρον και ου] θεωρει̣τε με
και παλιν μεικρον κ]αι οψ]ε̣σ̣θ̣ε̣ μ̣ε̣ κ̣α̣ι̣ [οτ]ι̣
υπαγω προς τον] πρα   [18] ελεγον ο̣υ̣ν
τι εστιν τουτο] μ̣εικρον ο̣υ̣κ οιδα
μεν τι λαλει [19] εγ]νω <ο> ιης οτι η̣[θ]ε̣λον
αυτον ερωταν] κ̣αι ειπενπ αυτ[ο]ις
περι τουτου ζητ]ε̣ιτε με μετ αλληλω[ν
οτι ειπον μεικρ]ον και ου θεωρει[τε
με και παλιν μεικρο]ν και οψεσθε με
[20] αμην αμην λεγ]ω υμειν οτ[ι κ]λα[υ
σετε και θρηνησ]ετε υμεις ο δε
κοσμος χαρησετ]αι υμεις λυπηθη
σεσθε αλλ η λυπ]η υμων εις χαραν
γενησεται [21] η γυν]η οταν τικτη λυ
πην εχει οτι ηλθεν] η ωρα αυτης
οταν δε γεννηση το] παιδ[ι]ον ουκε̣
τι μνημονευει της θλ]ειψ[ε]ως δι
α την χαραν οτι εγενν]ηθ̣η ανθρω
πος εις τον κοσμον ] [22] και υμεις ουν
[hoja 2 verso (Juan 16:22-30)]
νυν μεν [λυπεν εχετε παλιν δε
οψομαι υ[μας και χαρησεται υμων
η καρδια [και την χαραν υμων ου
δεις αρει [αφ] υμων [23] και εν εκεινη
τη ημερ̣[α] ε[μ]ε̣ [ουκ ερωτησετε
ουδεν [α]μην α̣[μην λεγω υμειν
αν τι αιτη[σ]η̣τε [τον πρα δωσει υμειν
[24] εν τω ον[ο]ματ̣[ι μου αιτειτε και
και λημψεσθε ι[να η χαρα υμων η
π̣επληρω[μ]ε[ν]η [[25] ταυτα εν παροι
μ̣ιαις λελ[α]ληκα [υ]μειν ερχεται
ω̣ρ̣α̣ οτε ο̣υκετ[ι εν παροιμιαις λα
λησω υμειν αλλα παρρησια περι
του πρς απαγγε[λω υμειν [[26] εν ε
κεινη τη ημερα [εν τω ονοματι
μου αιτησεσθε [και ου λεγω υμειν
ο]τι εγω ερωτησ[ω τον πρα [[27] αυτος
γ]αρ ο πρ φιλει υμ[ας οτι υμεις εμε
πεφιληκα̣τε̣ και [πεπιστευκατε
οτι παρα θυ εξηλθ[ον [28] εξηλθον
παρα του πρς και ε[ληλυθα εις τον
κ̣ο̣σ̣μον παλιν α̣[φιημι τον κοσμον
και πορευομαι προ[ς τον πρα [29] λε
γ̣ο̣υ̣σ̣ιν <αυτω> οι μ[αθηται αυτου ιδε νυν εν
παρρη̣σια λ[αλεις και παροιμιαν ου
δεμιαν λ[εγεις [30] νυν οιδαμεν
οτι οιδας πα̣[ντα ου χρειαν εχεις
[hoja 3 recto (Juan 20:9-19)]
[[9] ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην]
[οτι δει αθτον εκ νεκρων αναστηναι]
[[10] απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι]
[μαθηται [11] μαρια δε ειστηκει προς τω]
μνημ[ειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν
παρεκυ[ψεν εις το μνημειον [12] και θεω
ρει δυο [αγγελους εν λευκοις καθεζομε
ν[ους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς
τ[οις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιηυ
[13] και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι]
[κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν]
μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
[14] ταυτα [ειπουσα εστραφη εις τα οπι
σω και [θεωρει τον ιην εστωτα και ου
κ ηδει [οτι ιης εστιν [15] λεγει αυτη ιης
γυναι [τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη
δοκου[σα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει
αυτω [κε ει συ εβαστασας αυτον ειπε
μοι π[ου εθηκας αυτον καγω αυτον
αρω [[16] λεγει αυτη ιης μαριαμ στραφει
σα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβ]
β[ουνι [κε μου [17] λεγει αυτη ιης μη
μ[ου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς
τ̣[ον πρα πορευου δε προς τους αδελ
[φους μου και ειπε αυτοις αναβαινω]
[προς τον πρα μου και πρα υμων και]
[θν μου και θν υμων [18] ερχεται μαριαμ]
[η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθη]
[ταις οτι εωρακα τον κν και ταυτα]
[hoja 3 verso (Juan 20:19-26)]
[ειπεν αυτη [19] ουσης ουν οψιας τη]
[ημερα εκεινη τη μια σαββατων]
[και των θυρων κεκλεισμενων]
[οπου ησαν οι μαθηται δια τον]
φοβον των ιουδαιων] η̣[λθεν ο
ιης και εστη εις το μεσο]ν <και> λεγει
ειρηνη υμειν [20] και τ]ουτ' ειπω  
εδειξεν τας χειρας και την πλε]υ
ραν εχαρησαν ουν οι μαθητ]αι ι
[δοντες τον κν [21] ειπεν ουν αυτοις]
[ο ις παλιν ειρηνη υμειν καθως]
[απεσταλκεν με ο πρ καγω πεμ]
[πω υμας [22] και τουτο ειπων ενεφυσ
ησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνα α
γιον [23] αν τινων αφητε ταςν αμ]αρτιας
αφεωνται αυτοις αν τινων] κρατητε
κεκρατηνται [24] θωμας εις εκ τω]ν δω
δεκα ο λεγομενος διδυμος ο]υκ ην
μετ αυτων οτε ουν ηλθ]εν ιης
[25] ελεγον αυτω οι μαθηται εω]ρακα
μεν τον κν ο δε ειπεν αυτοι]ς εαν
μη ιδω εν ταις χερσιν τον τυ]π̣ο̣ν̣
[των ηλων και βαλω τον δακτυλον]
[μου εις τον τυπον των ηλων και]
[βαλω μου την χειρα εις την πλευ]
[ραν αυτου ου μη πιστυσς [26] και
[μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω]

Escribas y Correctores editar

En Juan 1:38 se agregó "οι δε" superlinealmente; se borró αυ por puntos por encima de las letras.[5]

En Juan 16:19 se agregó "ο" superlinealmente.[6]

En Juan 16:29 se agregó αυτω superlinealmente.[7]

En Juan 20:19 se agregó και superlinealmente.[8]

Caracteres textuales editar

En Juan 1:34 se lee ὁ ἐκλεκτός junto con los manuscritos  106, א, b, e, ff2, sirc, s.

En Juan 16:17 en la línea 7 del recto del segundo fragmento aparenta tener un espacio extra que requería algún material adicional.[9]

En Juan 16:20, λυπηθησεσθε, originalmente se lee λουπηθησεσθε, el escriba lo corrigió a λυπηθησεσθε. En 16:21, λυπην, originalmente se lee λοιπην, el escriba lo corrigió a λυπην. En 16:27, singularmente omite εγω. En 20:19 el escriba originalmente omitió και, pero luego lo agregó superlinealmente.[8]

En la línea 19 del tercer folio del recto (Juan 20:16) el fragmento perdido causa una difícil reconstrucción. Grenfell & Hunt remarcaron que no había espacio para una lectura ordinaria ο λεγεται διδασκαλε porque una línea debería haber tenido 34 letras, lo que es muy larga. Grenfell & Hunt rechazaron otra posible lectura κε διδασκαλε, como la encontrada en el Códice de Beza (posible confusión), y propusieron κε sola, porque Señor se encuentra en el Códice Vercellense y en el Códice Usseriano I,[10]​ pero en el texto reconstruido de manuscrito no decidieron incluir esta variante propuesta al texto:

αρω [λεγει αυτη ιης μαριαμ στραφει
[σα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβ
β[ουνι . . . . . . . . . . . λεγει αυτη ιης[11]

Todos los editores argumentan que el espacio es insuficiente para ο λεγεται διδασκαλε (Juan 20,16) pero κε solo es muy corto y no coincide con ningún manuscrito griego. Elliott & Parker han sugerido ο λεγεται κε.[12]​ Esto coincide con Peter Head.[9]​ Comfort propuso κε μου aunque esta lectura no coincide con ingún manuscrito griego conocido.[7]​ Se acerca a κε διδασκαλε del Códice de Beza y al latín antiguo del Señor maestro o Señor.[13]

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual occidental. Aland lo ascribió como un "Normal text", y lo ubicó en la Categoría I.[14]​ Tiene una coincidencia cercana con el Códice Sinaítico y en contra al Códice Vaticano (p.ej. Juan 1:27.34; 16:22.27.28; 20:25).[1]​ "Este acuerdo desafortunadamente no está claro por la mutilación".[15]

Historia editar

El manuscrito fue descubierto a finales del siglo XIX por Grenfell y Hunt en Oxirrinco, Egipto. Las hojas primera y tercera fueron publicadas en Oxyrhynchus Papyri (Papiros de Oxirrinco), Parte II (1899), no. 208. Gregory los clasificó bajo el número 5 en su lista.[16]​ La segunda hoja (Juan 16:14-30) fue publicada en 1922 como el Oxirrinco No. 1781.[17]

Fue examinado por Grenfell, Hunt, Wessely,[18]​ Schofield, Comfort, y Barrett.

Actualmente está guardado en la Biblioteca británica (Inv. Nos. 782, 2484) en Londres.[14][19]

Véase también editar

Referencias editar

  1. a b c d Philip W. Comfort y David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 73.
  2. Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), 404.
  3. B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899).
  4. Philip W. Comfort y David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, pp. 74-78.
  5. Philip W. Comfort y David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 75.
  6. Philip W. Comfort y David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 76.
  7. a b Philip W. Comfort y David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 77.
  8. a b Philip W. Comfort y David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 78.
  9. a b Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), 405.
  10. B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (Londres, 1899), p. 7.
  11. B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899), p. 5.
  12. Elliott & Parker, The New Testament in Greek IV. The Gospel according to St. John, volume 1, The Papyri (Leiden: Brill, 1995), 34.
  13. UBS3, p. 410.
  14. a b Aland, Kurt; Barbara Aland; Erroll F. Rhodes (trans.) (1995). The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. Grand Rapids: William B. Eerdmans Publishing Company. p. 96. ISBN 978-0-8028-4098-1. 
  15. B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (Londres, 1899), p. 2.
  16. C. R. Gregory, Textkritik des Neuen Testaments III (Leipzig: 1909), p. 1085.
  17. Frederic G. Kenyon, "Handbook to the Textual Criticism of the New Testament", London2, 1912, p. 42.
  18. Karl Wessely, Les plus anciens monuments du christianisme, PO 4/2 (1907), pp. 145–148.
  19. «Handschriftenliste». Münster: Institute for New Testament Textual Research. Consultado el 13 de agosto de 2011. 

Lectura adicional editar

Enlaces externos editar