Sangiran 17, Sangiran XVII o Pithecanthropus VIII[3][4][5]

Sangiran 17
Sangiran XVII
Pithecanthropus VIII

Sangiran 17 es el cráneo de H. erectus más completo de Asia oriental.
Especie Homo erectus
Antigüedad menos de 0,79 millones de años
Descubrimiento 1969 (55 años)[1]
Lugar de descubrimiento Sangiran, Bandera de Indonesia Indonesia
Descubierto por Towikromo
Descrito por S. Sartono[2]
Descripción 1973
Conservación Geological Research and Development Center (GRDC), Indonesia[3]


Taxonomía editar

EN 1938 el descubridor planteó el hipodigmaPithecanthropus erectus y en 1940 Franz Weidenreich lo asimiló a Sinanthropus pekinensis.[6]

Dubois 1940: Homo wadjakensis.[7]

Mayr 1950: Homo erectus.[7]

Otras atribuciones, incluso sapiens.[7]


Datación editar

Los descubrimientos de Sangiran siempre han tenido problemas de datación, no habiéndose llegado nunca a un consenso.[8]​ En 2011 un estudio de Hyodo et al. limita la edad de los restos de erectus de Sangiran a un máximo de 0,79 millones de años.[9]

1,6 Ma.[10]

Se decantan por c. 1,5 Ma.[5]

Descripción editar

https://books.google.es/books?id=NT1YyR9lOVEC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=Neue+Pithecanthropus+funde+1936-1938:+ein+Beitrag+zur+Kenntnis+der+Praehominiden&source=bl&ots=4q5eO-GU7p&sig=ACfU3U2-i9PU-jyEsBaxUxUITFJHRmFr7Q&hl=es&sa=X&ved=2ahUKEwjBqfvzjanpAhWOohQKHZ4rAXQQ6AEwCHoECAkQAQ#v=onepage&q=Neue%20Pithecanthropus%20funde%201936-1938%3A%20ein%20Beitrag%20zur%20Kenntnis%20der%20Praehominiden&f=false

[11][12]

Volumen craneal superior a 1000 cm³.[13]

Holloway 2000: 1059 ml capacidad craneal,[7]

Véase también editar

Notas editar

Referencias editar

  1. Schwartz y Tattersall, 2005, p. 482.
  2. S. Sartono (1971). «Observations on a new skull of Pithecanthropus erectus(Pithecanthropus VIII) from Sangiran, Central Java». Proceedings of the Section of Sciences Koninklijke Nederlandsche Akademie van Wetenschappen (en inglés). B74 (1): 85-194. 
  3. a b Brown, Peter. «Sangiran». Peter Brown's Australian & Asian Palaeoanthropology (en inglés). Consultado el 10 de mayo de 2020. 
  4. Klein, 2009, p. 286.
  5. a b Ayala y Cela-Conde, 2017, pp. 284-285.
  6. Wood, 2015, p. 185.
  7. a b c d Schwartz y Tattersall, 2005, p. 483.
  8. Schwartz y Tattersall, 2005, pp. 482-483.
  9. Masayuki Hyodo, Shuji Matsu'ura, Yuko Kamishima, Megumi Kondo, Yoshihiro Takeshita, Ikuko Kitaba, Tohru Danhara, Fachroel Aziz, Iwan Kurniawan, y Hisao Kumai (2011). «High-resolution record of the Matuyama–Brunhes transition constrains the age of Javanese Homo erectus in the Sangiran dome, Indonesia». Proceedings of the National Academy of Sciences ( — PDF o HTML) (en inglés) 108 (49): 19563-19568. ISSN 1091-6490. doi:10.1073/pnas.1113106108. 
  10. Wood, 2015, p. 162.
  11. «Ver imagen de Sangiran 17». Archivado desde el original el 6 de junio de 2013. Consultado el 6 de junio de 2013. 
  12. Ver imagen reconstrucción 3D de Sangiran 17
  13. Cela-Conde y Ayala, 2007, p. 246.

Bibliografía editar

Bibliografía adicional editar

  • von Koenigswald, G.H.R. (1940). Neue Pithecanthropus funde 1936-1938: ein Beitrag zur Kenntnis der Praehominiden. Dienst van den mijnbouw in Neederlandsch-Indië. Wetenschappelijke Mededeelingen (en alemán) (28). Batavia: Landsdrukkerij. 
Wetenschappelijke Mededelingen. Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging (Wet. Meded. K. Ned. Natuurhist)

Enlaces externos editar