Los Tres talentos o Tres poderes (en chino, 三才; pinyin, ''sāncái'', coreano : samjae (hangul 삼재 ; japonés : 三才) también conocido como Cielo-Tierra-Hombre (en chino, 天地人; pinyin, ''tiāndìrén'', coreano : ceonjiin (hangul : 천지인 ; japonés : 天地人) son una noción de la filosofía china desarrollada por I Ching y correspondientes a las tres áreas fundamentales del conocimiento; el Cielo, la Tierra y los hombres.[1][2]

Véase también editar

Referencias editar

  1. 易經繫辭下云:「有天道焉,有人道焉,有地道焉,兼三才而兩之。」說卦云:「立天之道曰陰與陽,立地之道曰柔與剛,立人之道曰仁與義,兼三才而兩之。」三才之語詞即由此而來。天地人曰三才,才與材通,禮記學記云:「教人不盡其材。」鄭注:「材,道也」三才即天道、人道、地道。
  2. 三才之道,總稱曰天理,人為天地所生,當然不能違乎天地之道,雖然三才並列,但不可誤會人與天地齊等。聖人順天理,「可以贊天地之化育《中庸》,若夫違反天理,而自豪曰「人定可以勝天」,是魔道也!老子云:「人法地,地法天,天法道,道法自然。」(第廿五章)此即說明三才一貫之義。天理即自然之理,天地萬物皆不能違乎自然之理,而人獨能勝乎天理哉?