Nederlands: Aquarel. Waterverfschildering naar Voorduin van de plantage Catharina-Sophia. Het was een suikerplantage, toentertijd Sukrugron in de lokale taal, Sranan Tongo genoemd, aan de Saramacca-rivier. De plantage was gelegen tussen de koffieplantage Anna-Maria stroomopwaarts, en aan de plantage Judas-hoop stroomafwaarts. De plantage was eigendom van het gouvernement. Ten tijde van de afschaffing van de slavernij waren er 407 slaven aanwezig.

De schilder was Agent-generaal Cateau van Rosevelt. Johan François Adriaan Cateau van Rosevelt deed op eigen houtje wat de koloniale overheid verzuimde: een realistisch en geografisch verantwoord beeld van het land scheppen. In 1872 werd hij aangesteld als immigratiechef van de contractarbeiders (Javanen, Hindoestanen, Chinezen enz.) die het zware werk op de plantages deden. De volharding waarmee Cateau van Rosevelt de belangen van deze bevolkingsgroep behartigde, maakte hem al bij zijn leven tot een legende. Niet voor niets luidde zijn bijnaam 'koeliepapa'.

Catharina Sophia was in de tweede helft van de 18de eeuw de grootste suikerplantage van Suriname. De suikerrietpers werd gevoed middels een riettransporteur. De bijbehorende stoommachine is er niet meer. Ook de suikerkookinstallatie is allang verdwenen. Wel werden in de kanalen nog "pondo's" gevonden, waarmee vroeger het riet naar de fabriek werd gebracht. Verder waren er overal losse bakstenen en dakpannen, maar geen complete funderingen. Ook de sluizen zijn in de loop der tijd afgebroken.

Later werd de plantage een der belangrijkste productiecentra van het bedrijf Staatsolie.. Aquarel voorstellende woningen van suikerplantage Catharina Sophia aan de Saramacca