Diferencia entre revisiones de «Elecciones generales de Brasil de 2006»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
m Revertidos los cambios de Asavei manuela (disc.) a la última edición de Muro Bot
Línea 1:
{{Artículo destacado}}
[[Archivo:Lula celebra victoria.jpg|thumb|250px|'''Lula''' sărbătorind-şicelebrando su victoria inen alla doileasegunda turvuelta.]]
Las '''elecciones generales de Brasil de 2006''' se celebraron el [[1 de octubre]] de dicho año, para elegir al [[Presidente de Brasil|presidente de la república]] y a un nuevo [[Congreso Nacional del Brasil|parlamento]], así como a los gobernadores de los [[Estados de Brasil|estados brasileños]] y a sus respectivas asambleas legislativas, unos 1059 diputados estatales. En total se presentaron 19.619 candidatos, ocho a la presidencia, 213 a gobernador, 236 a senador, 5.525 a diputado federal, 12.945 a diputado estatal y 692 a diputado distrital de un total de 29 [[partidos políticos]].<ref name=datos>Todos los datos sobre resultados (porcentajes, número de votos, escaños anteriores, etc.) extraídos de http://www.tse.gov.br</ref><ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/08/03/materia.2006-08-03.4750988897/view PMDB e PDT lideram em número de candidatos] de Vladimir Platonow en [[Agencia Brasil]] (3-8-2006). En portugués. Véase el número de candidatos totales.</ref>
'''Alegerile generale din Brazilia 2006'''
au avut loc la [[1 octombrie]] a acelui an, pentru a alege [[Presidente de Brasil|preşedintele republicii]] şi un nou [[Congreso Nacional del Brasil|parlament]], precum şi guvernatorii [[Estados de Brasil|statelor braziliene]] şi ansamblurile lor legislative, 1059 de deputaţi de stat. În total s-au prezentat 19.619 candidaţi, 8 la prezidenţie, 213 pentru funcţia de guvernator, 236 pentru senat, 5.525 pentru funcţia de deputat federal, 12.945 de candidaţi pentru deputat statal şi 692 pentru deputat districtual, dintr-un total de 29 de [[partide politice]].<ref name=datos>Todos los datos sobre resultados (porcentajes, número de votos, escaños anteriores, etc.) extraídos de http://www.tse.gov.br</ref><ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/08/03/materia.2006-08-03.4750988897/view PMDB e PDT lideram em número de candidatos] de Vladimir Platonow en [[Agencia Brasil]] (3-8-2006). En portugués. Véase el número de candidatos totales.</ref>
Această alegere a fost a doua digitalizată din ţară. S-au instalat 432.000 de urne electronice în 91.244 de colegii electorale, 207 în afara ţării. Votul electronic a simplificat procesul atât la votare cât şi la numărarea acestora. Votul în Brazilia este obligatoriu, din această cauză alegatorii ar trebui sa justifice absenţa lor daca nu ar putea ajunge la vot. În ciuda acestui fapt, a existat o abţinere considerabilă, la o prima rundă, de exemplu, s-a situat la 17.74 % din voturi.<ref>[http://www.20minutos.es/noticia/157766/0/brasil/elecciones/lula/ Lula gana las elecciones en Brasil con el 94% de los votos escrutados, pero todo indica que habrá segunda vuelta] de [[Agencia Efe]] en [[20 minutos]] (2-10-2006). Obsérvese datos técnicos y obligatoriedad de voto.</ref>
Alegerile prezidenţiale au fost câştigate în prima rundă de [[Luis Inácio Lula da Silva]]. Totuşi Lula nu a obţinut mai mult de 50 % din voturi, drept urmare se confruntă la [[29 octombrie]] cu al doilea candidat cu mai multe voturi, şi anume [[Geraldo Alckmin]]. Această votare a fost deasemenea caştigată de Lula, cu 60 % din voturi, obţinând astfel [[realegerea prezidenţială/realegerea]] ca preşedintele Braziliei.<ref>[http://news.bbc.co.uk/hi/spanish/latin_america/newsid_6097000/6097582.stm Lula triunfa en segunda vuelta] de Max Seitz en [[BBC]] Mundo (30-10-2006).</ref>
 
Estas elecciones fueron las segundas totalmente digitalizadas del país. Se instalaron 432.000 urnas electrónicas en los 91.244 colegios electorales, 207 en el exterior del país. El voto electrónico agiliza el proceso, tanto a la hora de votar como en el escrutinio. El voto en Brasil es obligatorio, por lo que los electores debían justificar su ausencia si no podían acudir a votar. A pesar de esto, hubo una abstención considerable; en la primera vuelta, por ejemplo, se situó en el 17,74% de los votos.<ref>[http://www.20minutos.es/noticia/157766/0/brasil/elecciones/lula/ Lula gana las elecciones en Brasil con el 94% de los votos escrutados, pero todo indica que habrá segunda vuelta] de [[Agencia Efe]] en [[20 minutos]] (2-10-2006). Obsérvese datos técnicos y obligatoriedad de voto.</ref>
Alegerile prezidenţiale au fost câştigate în prima rundă de [[Partido de los Trabajadores (Brasil)|Partido de los Trabajadores]] de Lula, dar partidul care a obţinut mai mulţi [[deputaţi]]a fost [[Partidul Mişcării Democratice Braziliene]] (PMDB).<ref name=diputados>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/02/materia.2006-10-02.6078502493/view PMDB passa a ter maior bancada na Câmara, com o PT em segundo] de Iolando Lourenço y Luciana Vasconcelos en Agencia Brasil (2-10-2006). En portugués</ref> Cât despre [[senatori]], s-au ales 27, repartizaţi în 12 partide. Partidul care a obţinut cei mai mulţi din senatori a fost Partidul de Faţă Liberal, [[Partidul de Faţă Liberal]] cu şase.<ref name=datos>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/02/materia.2006-10-02.4986145856/view PFL elege a maior bancada no Senado] de Iolando Lourenço y Luciana Vasconcelos en Agencia Brasil (2-10-2006). En portugués<ref> În cadrul [[elecciones estatales de Brasil (2006)|alegerilor de stat]],<ref>Las [[Organización territorial de Brasil|distintas regiones de Brasil]] se denominan estados, al tratarse de una federación. En las elecciones estatales se incluye el distrito federal, donde se ubica la>capital del país.</ref> PMDB a obţinut şapte guvernatori, urmat de [[Partidul Social Democrat Brazilian]] con seis. Alte şase partide au obţinut cel puţin un guvernator: Partidul Muncitorilor, [[Partidul Socialist Brazilian]],[[Partidul Democratic al Muncii]], el [[Partidul Popular Socialist (Brazilia)|Partidul Popular Socialist]], el Partidul de Frunte Liberal şi [[Partidul Progresist (Brazilia)|Partidul Progresist]].<ref name=datos />
 
Las elecciones presidenciales fueron ganadas en la primera vuelta por [[Luiz Inácio Lula da Silva]]. Sin embargo, Lula no obtuvo más del 50% de los votos, por lo que se enfrentó el [[29 de octubre]] al segundo candidato con más votos, que fue [[Geraldo Alckmin]]. Esa votación también fue ganada por Lula, con un 60% de los votos, obteniendo así la [[reelección presidencial|reelección]] como presidente de Brasil.<ref>[http://news.bbc.co.uk/hi/spanish/latin_america/newsid_6097000/6097582.stm Lula triunfa en segunda vuelta] de Max Seitz en [[BBC]] Mundo (30-10-2006).</ref>
Toţi funcţionarii aleşi şi-au început mandatul începând cu [[1 ianuarie]] [[2007]].
 
Las elecciones legislativas fueron ganadas por número de votos por el [[Partido de los Trabajadores (Brasil)|Partido de los Trabajadores]] de Lula, pero el partido que obtuvo más [[diputado]]s fue el [[Partido del Movimiento Democrático Brasileño]] (PMDB).<ref name=diputados>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/02/materia.2006-10-02.6078502493/view PMDB passa a ter maior bancada na Câmara, com o PT em segundo] de Iolando Lourenço y Luciana Vasconcelos en Agencia Brasil (2-10-2006). En portugués</ref> En cuanto a [[senador]]es, se eligieron 27, repartidos entre doce partidos. El partido que más senadores consiguió fue el [[Partido del Frente Liberal]] con seis.<ref name=senado>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/02/materia.2006-10-02.4986145856/view PFL elege a maior bancada no Senado] de Iolando Lourenço y Luciana Vasconcelos en Agencia Brasil (2-10-2006). En portugués</ref>
== Antecedente ==
{{AP|Historia de Brasil}}
În [[1964]], o [[lovitura de stat]] a răsturnat Guvernul democratic, înstalându-se un guvern militar care a eliminat pluralismul politic, permiţând mai tarziu un bipartidism între partidul [[Alianza Renovadora Nacional (Brasil)|ARENA]], şi cel din opoziţie [[Movimiento Democrático Brasileño|MDB]]. În anii optzeci, bipartidismul a dispărut, opoziţia obţinând primele victorii electorale, nivelul municipal e inclus în [[Congresul Naţional al Braziliei|parlament]], reprezentat de partide ca [[PMDB]] sau [[PFL]]. Partidul oficial şi-a schimbat de mai multe ori numele până s-a transformat în actualul [[Partidul Progresist (Brasil)|Partidul Progresist]].<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf ''Monografía de Brasil''], pág 9-11</ref>
 
Por último, en las [[elecciones estatales de Brasil (2006)|elecciones estatales]],<ref>Las [[Organización territorial de Brasil|distintas regiones de Brasil]] se denominan estados, al tratarse de una federación. En las elecciones estatales se incluye el distrito federal, donde se ubica la capital del país.</ref> el PMDB consiguió siete gobernadores, seguido del [[Partido de la Social Democracia Brasileña]] con seis. Otros seis partidos consiguieron al menos un gobernador: el Partido de los Trabajadores, el [[Partido Socialista Brasileño]], el [[Partido Democrático Laborista]], el [[Partido Popular Socialista (Brasil)|Partido Popular Socialista]], el Partido del Frente Liberal y el [[Partido Progresista (Brasil)|Partido Progresista]].<ref name=datos />
Alegerile prezidenţiale din 1989 au fost primele directe pentru aproximativ 30 ani. Aici, [[Fernando Collor de Mello]] a câştigat în a doua rundă în faţa lui [[Luiz Inácio Lula da Silva]], lider de stânga al [[Partidului Muncitorilor]] creat în 1982. În cadrul alegerilor legislative din anul următor, PMDB s-a consolidat ca primul partid urmat de PFL. În 1992 preşedintele Collor de Mello a fost destituit pentru coruptie, asumându-şi puterea vicepreşedintele [[Itamar Franco]]. În 1994, [[Fernando Henrique Cardoso]] a câştigat alegerile cu majoritate absolută, sub umbrela unei mari coaliţii între partidele sale [[PSDB]] şi PFL. [[Elecciones generales de Brasil (1998)|Patru ani mai târziu]] îşi păstrează poziţia, fără a fi nevoie de o a doua rundă.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf''Monografía de Brasil''], pág 11-19</ref>
 
Todos los cargos elegidos comenzaron su mandato efectivo el [[1 de enero]] de [[2007]].
În cadrul [[elecciones generales de Brasil (2002)|alegrilor generale]] din anul [[2002]], Lula a câştigat în a doua rundă, învingându-l pe [[José Serra]]. A obţinut 61,3 % din voturi. Partidul lui Lula, a câştigat alegerile pentru Congres cu 18,4 % din voturi. Obţinând atunci, 91 de deputaţi dintr-un total de 513. .<ref>{{cita publicación |url=http://jaironicolau.iuperj.br/database/deb/port/index.htm |título=Banco de Datos Eleitorais do Brasil |autor=Jairo Nicolau |fechaacceso=25-2-2008 |idioma=portugués}}</ref> Astfel s-a format o coaliţie între diverse partide de stanga radical şi moderat care a susţinut guvernul lui Lula. La început, în [[2005]], doi din principalii aliaţi ai Guvernului [[Partidul Popular Socialist (Brasil)|Partidul Popular Socialist]] şi PMDB, au abandonat. Slabiciunea guvernului a fost evident în pierderea prezidenţiei Camerei Deputaţilor, desi au recuperat-o dupa aceea.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf ''Monografía de Brasil''], pág 32</ref> De asemenea în acest an a ieşit la lumină ''[[scandalul lunar]]'' în PT, cauzând succesive demisionări şi schimbări în cadrul guvernului.<ref>{{cita publicación |url=http://www.terra.com.ar/canales/internacionales/119/119693.html |título=Más revelaciones del escándalo: La corrupción en Brasil envuelve también a jueces |editorial=Terra |fecha=26-7-2005}}</ref><ref>Para ampliar información véase la categoría específica en [http://es.wikinews.org/wiki/Esc%C3%A1ndalo_de_corrupci%C3%B3n_en_Brasil wikinews]</ref> Popularitatea preşedintelul a scăzut, fiind destituiţi mai mulţi suspecţi de corupţie. Lipsa de sprijin l-a obligat să includă din nou PMDB în Guvern. O comisia a Congresului despre corupţie, care a inculpat numeroşi politicieni mari nu l-a acuzat direct pe Lula.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf ''Monografía de Brasil''], pág 33</ref> În această legislatură mulţi politicieni au abandonat PM creând alte noi partide, care inclusiv s-au prezentat la aceste alegeri prezidenţiale ca [[Heloísa Helena]].<ref>{{cita publicación |url=http://www.elpais.com/articulo/internacional/radical/brillante/elpepiint/20061001elpepiint_5/Tes |título=La radical más brillante |autor=J. Marirrodriga |editorial=El País |fecha=1-10-2006}}</ref> În plus se prevede un viitor incert, oricare ar fi câştigătorul, ar trebui să găsească suficiente sprijine în Congresul cu multe partide şi posibile coaliţii.
 
== Sistemul electoralAntecedentes ==
{{AP|Historia de Brasil}}
Din [[1994]], ca un rezultat al unui amendament constituţional care a redus mandatul preşedintelul şi al guvernatorilor la patru ani, toate alegerile naţionale, de stat şi parlamentare coincid la aceeaşi data. Alegerile preşedintelul şi al guvernatorilor ai fiecărui stat se realizează în două runde. Dacă în prima rundă un candidat nu a obţinut jumătate plus unul din voturi se realizează o [[segunda vuelta electoral|a doua rundă]] între acei doi candidaţi cu cele mai multe voturi. Alegerile legislative, atât la nivel federal cât şi la nivel statal, sunt similare cu excepţia faptului că se realizează într-o singură rundă. De exemplu, în [[Sergipe]] s-au ales 8 deputaţi, fiind cei care au obţinut mai multe voturi din totalul de 48 de candidaţi. Prin urmare, deputaţii nu necesită 50 % din voturi. Urmând exemplul, cel mai votat din Sergipe a fost [[Eduardo Alves do Amorim]], din [[Partidul Social Creştin (Brasil)|PSC]], cu doar 11 % din voturi. La nivel statal, cu Adunarile Legislative din fiecare regiune, candidaţii cu cele mai multe voturi sunt desemnaţi automat fără a fi nevoie de o a doua rundă.<ref name=datos />
En [[1964]], un [[golpe de Estado]] derrocó al gobierno democrático, instalándose un gobierno militar que eliminó el pluralismo político, permitiendo posteriormente un bipartidismo entre un partido oficialista, la [[Alianza Renovadora Nacional (Brasil)|ARENA]], y un opositor, el [[Movimiento Democrático Brasileño|MDB]]. En la década de los ochenta el bipartidismo desapareció, consiguiendo la oposición las primeras victorias electorales, a nivel municipal e incluso en el [[Congreso Nacional de Brasil|parlamento]], representada por partidos como el [[PMDB]] o el [[PFL]]. El partido oficialista cambió varias veces de nombre hasta convertirse en el actual [[Partido Progresista (Brasil)|Partido Progresista]].<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf ''Monografía de Brasil''], pág 9-11</ref>
 
Las elecciones presidenciales de 1989 fueron las primeras directas por casi treinta años. En ellas, [[Fernando Collor de Mello]] ganó de forma ajustada en la segunda vuelta a [[Luiz Inácio Lula da Silva]], líder del izquierdista [[Partido de los Trabajadores]] creado en 1982. En las elecciones legislativas del año siguiente, el PMDB se consolidó como primer partido seguido del PFL. En 1992 el presidente Collor de Mello fue destituido por corrupción, asumiendo el poder el vicepresidente [[Itamar Franco]] de forma interina. En 1994, [[Fernando Henrique Cardoso]] ganó las elecciones con mayoría absoluta bajo el paraguas de una gran coalición entre su partido, el [[PSDB]], y el PFL. [[Elecciones generales de Brasil (1998)|Cuatro años después]] revalidó su cargo, también sin necesidad de segunda vuelta.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf''Monografía de Brasil''], pág 11-19</ref>
În cadrul alegerilor de la Camera Deputaţilor se foloseşte un sistem de liste închise a partidelor politice, dar votantul poate să aleagă să acorde votul unei singure persoane din toată lista.<ref name=sistemaelectoral>Según lo expresado en sistema electoral en ''BRASIL, SISTEMAS POLÍTICOS Y ELECTORALES CONTEMPORÁNEOS, Núm. 5'' ISBN 968-7750-42-1</ref>
 
En las [[elecciones generales de Brasil (2002)|elecciones generales]] del año [[2002]], Lula ganó en la segunda vuelta derrotando a [[José Serra]]. Obtuvo un 61,3% de los votos. El partido de Lula, ganó las elecciones al congreso con el 18,4% de los votos. Consiguió, entonces, 91 diputados de un total de 513.<ref>{{cita publicación |url=http://jaironicolau.iuperj.br/database/deb/port/index.htm |título=Banco de Datos Eleitorais do Brasil |autor=Jairo Nicolau |fechaacceso=25-2-2008 |idioma=portugués}}</ref> Por ello, se formó una coalición entre diversos partidos de izquierda radical y moderada que sostuvo el gobierno de Lula. A principios de [[2005]], dos de los principales aliados del gobierno, el [[Partido Popular Socialista (Brasil)|Partido Popular Socialista]] y el PMDB, lo abandonaron. La debilidad del gobierno quedó patente al perder la presidencia de la Cámara de Diputados, aunque la recuperarían posteriormente.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf ''Monografía de Brasil''], pág 32</ref> Además ese mismo año salió a la luz el ''[[Escándalo de las mensualidades]]'' en el PT, causando sucesivas dimisiones y cambios en el gobierno.<ref>{{cita publicación |url=http://www.terra.com.ar/canales/internacionales/119/119693.html |título=Más revelaciones del escándalo: La corrupción en Brasil envuelve también a jueces |editorial=Terra |fecha=26-7-2005}}</ref><ref>Para ampliar información véase la categoría específica en [http://es.wikinews.org/wiki/Esc%C3%A1ndalo_de_corrupci%C3%B3n_en_Brasil wikinews]</ref> La popularidad del presidente bajó, debiendo destituir a varios sospechosos de corrupción. La falta de apoyos lo obligo además a incluir de nuevo al PMDB en el gobierno. De cualquier forma, una comisión del Congreso sobre la corrupción, que inculpó a numerosos políticos de primera fila, no acusó directamente a Lula.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf ''Monografía de Brasil''], pág 33</ref> En esa legislatura, muchos políticos abandonaron el PT creando otros nuevos partidos, que incluso se presentarían a estas elecciones presidenciales como [[Heloísa Helena]].<ref>{{cita publicación |url=http://www.elpais.com/articulo/internacional/radical/brillante/elpepiint/20061001elpepiint_5/Tes |título=La radical más brillante |autor=J. Marirrodriga |editorial=El País |fecha=1-10-2006}}</ref> Además se preveía un futuro incierto, puesto que fuera quien fuera el ganador, debería encontrar suficientes apoyos en un Congreso con muchos partidos y posibles coaliciones.
== Alegeri prezidenţiale ==
 
== Sistema electoral ==
În cadrul alegerilor pentru preşedinte şi vicepreşedinte a trebuit să se realizeze o a doua rundă, deoarece nici un candidat nu a obţinut majoritatea absolută. Primul vot s-a realizat în 1 octombrie 2006 şi al doilea s-a efectuaz la 29 octombrie. În această ultimă rundă, Lula a câştigat în faţa lui Akckmin, cu 20 milioane de voturi.<ref name=datos />
Desde [[1994]], como resultado de una enmienda constitucional que redujo el mandato del presidente y de los gobernadores a cuatro años, todas las elecciones nacionales, estatales y parlamentarias coinciden en la misma fecha. Las elecciones del presidente y de los gobernadores de cada estado se realizan a dos vueltas. Si en la primera un candidato no ha obtenido la mitad de los votos más uno se realiza una [[segunda vuelta electoral|segunda vuelta]] entre los dos candidatos más votados. Las elecciones legislativas, tanto a nivel federal como estatal, son muy similares, salvo por el hecho de que se realizan a una única vuelta. Por ejemplo, en [[Sergipe]] se eligieron ocho diputados, siendo aquellos que consiguieron más votos entre los 48 candidatos totales. Por tanto, los diputados no necesitan el 50% de los votos. Siguiendo el ejemplo, el más votado de Sergipe fue [[Eduardo Alves do Amorim]], del [[Partido Social Cristiano (Brasil)|PSC]], con tan sólo el 11% de los votos. A nivel estatal, con las Asambleas Legislativas de cada región, sucede igual, los candidatos más votados son designados automáticamente sin necesidad de segunda vuelta.<ref name=datos />
 
En las elecciones a la Cámara de Diputados se usa un sistema de listas cerradas de partidos políticos, pero el votante puede elegir dar un voto a toda la lista o a una sola persona de dicha candidatura.<ref name=sistemaelectoral>Según lo expresado en sistema electoral en ''BRASIL, SISTEMAS POLÍTICOS Y ELECTORALES CONTEMPORÁNEOS, Núm. 5'' ISBN 968-7750-42-1</ref>
=== Candidaţi ===
==== Marile partide ====
 
== Elección presidencial ==
[[Archivo:Alckmingeraldo2006.jpg|thumb|180px|Geraldo Alckmin a fost principalul rival al lui Lula în cadrul alegerilor.]]
[[Partido de los Trabajadores (Brasil)|Partidul Muncitorilor]] (PT) l-a prezentat ca şi candidat pe actualul [[Presidente de Brasil|preşedinte]], [[Luiz Inácio Lula da Silva]], candidatul partidului din anul [[1989]]. Candidatura sa a fost înregistrată oficial la [[5 de julio]],<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u80101.shtml PT registra candidatura de Lula à reeleição no TSE] de Folha Online (5-7-2006). En portugués</ref> deşi se anunşase în prealabil la [[24 de junio]].<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79769.shtml Berzoini diz que Alencar será confirmado amanhã como vice de Lula] de Felipe Recondo en Folha Online (23-6-2006). En portugués.</ref>
 
En la elección para el presidente y el vicepresidente tuvo que realizarse una segunda vuelta, ya que ningún candidato consiguió la mayoría absoluta. La primera votación se realizó el 1 de octubre de 2006 y la segunda vuelta se efectuó el 29 de octubre. En esta última, Lula ganó ampliamente a Alckmin por unos 20 millones de votos.<ref name=datos />
[[Geraldo Alckmin]] a fost candidatul [[Partidului Social Democrat Brazilian]] (PSDB), principalul partid din opoziţie. Înainte de Alckmin au fost alţi potenţiali candidaţi, ca [[José Serra]], candidat in [[elecciones generales de Brasil (2002)|2002]], sau [[Aécio Neves]],guvernator din [[Minas Gerais]].Candidatura lui Alckmin a fost confirmată la [[11 de junio]] în cadrul Convenţiei Naţionale a partidului său.<ref name=Alckmin>[http://www.valoronline.com.br/valoronline/Geral/politica/eleicoes/PSDB+oficializa+Alckmin+ataca+Lula+e+aposta+no+desgaste+do+governo,,,26,3734727.html PSDB oficializa Alckmin, ataca Lula e aposta no desgaste do governo] de Raymundo Costa e Ivana Moreira en Valor Económico. En portugués</ref>
 
=== Candidatos ===
[[Partidul Mişcării Democrátice Braziliene]] (PMDB), alt mare partid din cadrul politicii braziliene, nu a prezentat nici un candidat şi nici nu a sprijit pe nimeni. Motivul a fost confruntarea internă a partidului, în special între [[Anthony Garotinho]], fost guvernator din [[Río de Janeiro (estado)|Río de Janeiro]] şi [[Germano Rigotto]], guvernator înainte de alegeri din [[Rio Grande do Sul]]. Garotihno a candidat la alegerile din 2002, deşi pentru [[Partidul Socialist Brazilian]], a ocupat al treilea loc cu 17,9 % din voturile valide. Rigotto s-a retras cu promptitudine de la lupta, dedicându-se [[elecciones estatales de Brasil (2006)#Rio Grande do Sul|alegerilor statale]]. În orice caz, o parte din partide nu au avut un candidat propriu, ele sprijinind un alt candidat din alte mari partide. Preşedintele partidului, [[Michel Temer]], a pus în relief că a unit o coaliţie, preferându-l pe Alckmin, obligându-l să realizeze în toate statele iî cadrul alegerilor guvernamentale. Colaborarea PMDB – PSDB în unele teritorii va fi aproape imposibilă.<ref>[http://noticias.uol.com.br/uolnews/brasil/entrevistas/2006/04/03/ult2614u460.jhtm "Candidatura própria do PMDB foi enfraquecida pela verticalização", diz Michel Temer] de la redacción de UOL (3-4-2006). En portugués</ref> Demonstrând divizia partidului, ministrul [[Tarso Genro]] a spus ca “ visa” sa fie vicepreşedintele lui Lula şi că inclusiv il va sprijini pe Alckmimin, care este colegul sau de partid Garotinho.<ref>[http://noticias.uol.com.br/uolnews/brasil/entrevistas/2006/04/20/ult2614u472.jhtm Tarso sonha com vice de PMDB para Lula] de la redacción de UOL (20-4-2006). En portugués</ref>
==== Los grandes partidos ====
La 12 mai 2006, tribunalul electoral a afirmat că designurile de convenţie al partidului în 2004 (care te obliga să ai candidat propriu) erau legale. Aceasta a fost o acolada pentru Garatihno care deja trebuia să câştige unele din alegerile precedente din partid care au fost considerate ilegale si s-au transformat într-o “consultare informală”.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u78570.shtml STJ reconhece convenção do PMDB de 2004] de Folha Online (12-5-2006). En portugués.</ref> După sentinţă, la 23 mai, Pedro Simon a remarcat intenţia sa de a se prezenta, bazandu-se pe sprijinul lui Garotihno care trebuia sa se prezinte el insuşi.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u78820.shtml Simon diz que vai manter sua pré-candidatura no PMDB até o fim] de Felipe Reonco en Folha Online (23-5-2006). En portugués.</ref> La 25 mai Pedro Simon si-a lansat candidatura cu Garotihno ca vicepreşedinte. Sondajele le-au dat un pic mai mult de 2 %. <ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u78926.shtml Simon lança candidatura e dispara ataques a governistas] de Andreza Matais en Folha Online (25-5-2006). En portugués.</ref> Dupa câteva posibilităţi electorale, partidul a respins candidatura lui Simon, împiedicându-l să se prezinte, stabilind data convenţiei de a alege un candidat mai tarziu de data limită de prezentare. Simon a recurs la justiţie, dar proprii săi apărători l-au abandonat.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79298.shtml Simon mantém candidatura à Presidência e diz que aguarda Justiça] de Folha Online (6-6-2006). En portugués.</ref> În final, la 14 iunie, fiind presat de partidul sau, aceasta a demisionat, rămânând PMDB fără candidat.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79568.shtml PMDB informa TSE que descarta candidatura à Presidência e que Simon desistiu] de Folha Online (14-6-2006). En portugués.</ref>
[[Archivo:Alckmingeraldo2006.jpg|thumb|180px|Geraldo Alckmin fue el principal rival de Lula en las elecciones.]]
El [[Partido de los Trabajadores (Brasil)|Partido de los Trabajadores]] (PT) presentó como candidato al actual [[Presidente de Brasil|presidente]], [[Luiz Inácio Lula da Silva]], candidato del partido desde [[1989]]. Su candidatura fue registrada oficialmente el [[5 de julio]],<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u80101.shtml PT registra candidatura de Lula à reeleição no TSE] de Folha Online (5-7-2006). En portugués</ref> aunque ya se había anunciado previamente el [[24 de junio]].<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79769.shtml Berzoini diz que Alencar será confirmado amanhã como vice de Lula] de Felipe Recondo en Folha Online (23-6-2006). En portugués.</ref>
 
[[Geraldo Alckmin]] fue el candidato del [[Partido de la Social Democracia Brasileña]] (PSDB), principal partido de la oposición. Antes que Alckmin hubo otros potenciales candidatos, como [[José Serra]], candidato en [[elecciones generales de Brasil (2002)|2002]], o [[Aécio Neves]], gobernador de [[Minas Gerais]]. La candidatura de Alckmin fue confirmada el [[11 de junio]] en la Convención Nacional de su partido.<ref name=Alckmin>[http://www.valoronline.com.br/valoronline/Geral/politica/eleicoes/PSDB+oficializa+Alckmin+ataca+Lula+e+aposta+no+desgaste+do+governo,,,26,3734727.html PSDB oficializa Alckmin, ataca Lula e aposta no desgaste do governo] de Raymundo Costa e Ivana Moreira en Valor Económico. En portugués</ref>
==== Partidele mai mici ====
 
El [[Partido del Movimiento Democrático Brasileño]] (PMDB), otro gran partido de la política brasileña, no presentó candidato propio ni apoyó a ningún otro. La razón fue el enfrentamiento interno del partido, especialmente entre [[Anthony Garotinho]], ex gobernador del estado de [[Río de Janeiro (estado)|Río de Janeiro]] y [[Germano Rigotto]], gobernador antes de las elecciones de [[Rio Grande do Sul]]. Garotinho ya había sido candidato a las elecciones en 2002, aunque por el [[Partido Socialista Brasileño]], consiguiendo el tercer lugar con el 17,9% de los votos válidos. Rigotto se retiró prontamente de la pugna, dedicándose a las [[elecciones estatales de Brasil (2006)#Rio Grande do Sul|elecciones estatales]]. En cualquier caso, una parte del partido se decantó por no presentar candidato propio y, en cambio, apoyar a alguno de los otros dos grandes partidos. El presidente del partido, [[Michel Temer]], puso de relieve que unirse a una coalición, decantándose por Alckmin, obligaría a realizarla en todos los estados en las elecciones a las gobernadorías. La colaboración PMDB-PSDB en algunos territorios sería casi imposible.<ref>[http://noticias.uol.com.br/uolnews/brasil/entrevistas/2006/04/03/ult2614u460.jhtm "Candidatura própria do PMDB foi enfraquecida pela verticalização", diz Michel Temer] de la redacción de UOL (3-4-2006). En portugués</ref> Demostrando la división del partido, el ministro [[Tarso Genro]] dijo que "soñaba" con ser el vicepresidente de Lula y que incluso apoyaría antes a Alckmin que a su compañero de partido Garotinho.<ref>[http://noticias.uol.com.br/uolnews/brasil/entrevistas/2006/04/20/ult2614u472.jhtm Tarso sonha com vice de PMDB para Lula] de la redacción de UOL (20-4-2006). En portugués</ref>
Între partidele mai mici s-a evidenţiat[[Heloísa Helena]] din [[Partido Socialismo y Libertad (Brasil)|Partidul Socialismul şi Libertatea]] căreia sondajele i-au acordat un al treilea loc. Candidatul sau la vicepreşedinte a fost [[César Benjamin]]. Candidatura Helenei a fost confirmată la [[24 de mayo]],<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79813.shtml Convenção do PSOL confirma candidatura de Heloísa Helena] de la Agência Folha en Folha Online (24-6-2006). En portugués.</ref> deşi a fost lansată doi ani înainte de formarea PSOL.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u66257.shtml Ex-radicais do PT lançam partido e anunciam Heloísa Helena à Presidência] de Rose Ane Silveira en Folha Online (14-12-2004).</ref> Au fost alţi patru candidaţi: [[Cristovam Buarque]] din [[Partidul Democratic al Muncii]] ([[Jefferson Peres]] ca vicepreşedinte),<ref>[http://ultimosegundo.ig.com.br/materias/brasil/2429501-2430000/2429762/2429762_1.xml ELEIÇÕES 2006 – PDT escolhe Jefferson Péres como vice de Cristovam à Presidência] de la Agencia Brasil en Último Segundo (27-6-2006). En portugués.</ref> [[José Maria Eymael]] din [[Partidul Social Democrat Creştin (Brasil)|Partidul Social Democrat Creştin]] ([[José Paulo da Silva Neto]] ca vicepresşedinte),<ref name=vicepresidentes>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u81458.shtml TSE aprova registro de dois candidatos e uma coligação à Presidência] de Folha Online (16-8-2006). En portugués. Se aprueba el registro de las candidaturas del PSL y el PSDC.</ref> [[Ana Maria Rangel]] del [[PRP|Partido Republicano Progresista]] y [[Luciano Bivar]] din [[Partidul Social Liberal (Brasil)|Partidul Social Liberal]] ([[João Américo de Souza]] ca vicepreşedinte).<ref name=vicepresidentes />
El 12 de mayo de 2006, el tribunal electoral afirmó que los designios de la convención del partido en 2004 (que obligaban a tener candidato propio) eran legales. Esto fue un espaldarazo para Garotinho que ya había ganado unas elecciones previas en el partido que fueron consideradas ilegales y se convirtieron en una "consulta informal".<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u78570.shtml STJ reconhece convenção do PMDB de 2004] de Folha Online (12-5-2006). En portugués.</ref> Tras la sentencia, el 23 de mayo, Pedro Simon remarcó su intención de presentarse, contando con el apoyo de Garotinho que había desistido ya a presentarse él mismo.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u78820.shtml Simon diz que vai manter sua pré-candidatura no PMDB até o fim] de Felipe Reonco en Folha Online (23-5-2006). En portugués.</ref> El 25 de mayo Pedro Simon lanzó su candidatura con Garotinho como vicepresidente. Las encuestas les daban poco más del 2%.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u78926.shtml Simon lança candidatura e dispara ataques a governistas] de Andreza Matais en Folha Online (25-5-2006). En portugués.</ref> Ante las escasas posibilidades electorales, el partido rechazó la candidatura de Simon, impidiéndole presentarse fijando la fecha de la convención que podría elegir candidato más tarde de la fecha límite para presentarlo. Simon recurrió a la justicia, pero sus propios defensores lo fueron abandonando.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79298.shtml Simon mantém candidatura à Presidência e diz que aguarda Justiça] de Folha Online (6-6-2006). En portugués.</ref> Finalmente, el 14 de junio, presionado por la cúpula de su partido, Simon desistió, quedando sin candidato el PMDB.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79568.shtml PMDB informa TSE que descarta candidatura à Presidência e que Simon desistiu] de Folha Online (14-6-2006). En portugués.</ref>
 
==== Los partidos menores ====
Candidatura Anei Maria Rangel a fost cea mai problematică. Partidul său a dat-o afară deoarece “deterioara ininţialele”. Au afirmat că a sa candidatură era ilegală pentru că nu se baza pe vicepreşedinte şi nici nu avea sprijinul niciunui partid.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/08/04/ult3750u126.jhtm PRP expulsa Ana Maria Rangel do partido] de la redacción de UOL (4-8-2006). En portugués</ref> În ciuda acestui fapt, Tribunalul Superior Electoral a acceptat candidatura Lui Rangel la 20 septembrie, deşi fără dreptul la calendarul alegerilor.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u83446.shtml Candidatura de Ana Maria Rangel é aprovada pelo TSE] de Folha Online (20-9-2006). En portugués</ref>
 
Entre los candidatos menores destacaba [[Heloísa Helena]] del [[Partido Socialismo y Libertad (Brasil)|Partido Socialismo y Libertad]] a la que las encuestas otorgaban un tercer puesto. Su candidato a vicepresidente fue [[César Benjamin]]. La candidatura de Helena fue confirmada el [[24 de mayo]],<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79813.shtml Convenção do PSOL confirma candidatura de Heloísa Helena] de la Agência Folha en Folha Online (24-6-2006). En portugués.</ref> aunque había sido lanzada dos años antes al formarse el PSOL.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u66257.shtml Ex-radicais do PT lançam partido e anunciam Heloísa Helena à Presidência] de Rose Ane Silveira en Folha Online (14-12-2004).</ref> Hubo otros cuatro candidatos: [[Cristovam Buarque]] del [[Partido Democrático Laborista]] ([[Jefferson Peres]] como vicepresidente),<ref>[http://ultimosegundo.ig.com.br/materias/brasil/2429501-2430000/2429762/2429762_1.xml ELEIÇÕES 2006 – PDT escolhe Jefferson Péres como vice de Cristovam à Presidência] de la Agencia Brasil en Último Segundo (27-6-2006). En portugués.</ref> [[José Maria Eymael]] del [[Partido Social Demócrata Cristiano (Brasil)|Partido Social Demócrata Cristiano]] ([[José Paulo da Silva Neto]] como vicepresidente),<ref name=vicepresidentes>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u81458.shtml TSE aprova registro de dois candidatos e uma coligação à Presidência] de Folha Online (16-8-2006). En portugués. Se aprueba el registro de las candidaturas del PSL y el PSDC.</ref> [[Ana Maria Rangel]] del [[PRP|Partido Republicano Progresista]] y [[Luciano Bivar]] del [[Partido Social Liberal (Brasil)|Partido Social Liberal]] ([[João Américo de Souza]] como vicepresidente).<ref name=vicepresidentes />
==== Coaliţiile ====
[[Archivo:Heloisa helena 110023.jpeg|thumb|Heloísa Helena, din Partidul Muncitorilorde, a format Fruntea de Stânga care reunea partidul său , [[PSOL]], [[Partidul Socialist Unificad al Muncitorilor]]şi [[Partidul Comunist Brazilian]].]]
 
La candidatura de Ana Maria Rangel fue la más problemática. Su partido la expulsó por "dañar sus siglas". Afirmaron que su candidatura era ilegal por no contar ni con vicepresidente ni con apoyo de ningún partido.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/08/04/ult3750u126.jhtm PRP expulsa Ana Maria Rangel do partido] de la redacción de UOL (4-8-2006). En portugués</ref> Sin embargo, el Tribunal Superior Electoral aceptó la candidatura de Rangel el 20 de septiembre, aunque sin derecho a horario electoral por las impugnaciones de su antigua formación.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u83446.shtml Candidatura de Ana Maria Rangel é aprovada pelo TSE] de Folha Online (20-9-2006). En portugués</ref>
Candidatura lui Lula a fost sprijinită oficial de [[Partidul Republican Brazilian]] şi [[Partidul Comunist din Brazilia]]. Cele trei au format [[coaliţia]] ''Forţa satului''.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/06/30/materia.2006-06-30.2300549171/view PCdoB oficializa coligação com PT e PRB] de Mylena Fiori en Agencia Brasil (30-6-2006). En portugués</ref> [[Partido Liberal (Brasil)|Partidul Liberal]] şi [[Partidul Socialist Brazilian]] au cerut deasemenea votul pentru Lula.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/04/materia.2006-10-04.4511214456/view PSB confirma apoio a Lula no segundo turno] de Mylena Fiori en Agencia Brasil (4-10-2006). En portugués</ref> În comparaţie cu [[elecciones generales de Brasil (2002)|alegerile anterioare]] candidatura lui Lula a pierdut sprijinul a trei partide. Nu l-au mai sprijinit Partidul Comunist din Brazilia (care o sprijinea pe Heloisa Helena), [[Partido de la Movilización Nacional (Brasil)|Partidul Mobilizării Naţionale]] şi [[Partidul Verde (Brasil)|Partidul Verde]]. Acest ultim partid a renunţat la ideea de a prezenta un candidat propriu , dar în final nu a facut-o şi a decis să nu sprijine nici un alt candidat.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/06/30/materia.2006-06-30.0166571707/view PV abstém-se de candidatura ou apoio; PSTU alia-se ao P-Sol] de Mylena Fiori (30-6-2006). En portugués.</ref> Vicepreşedintele candidaturii lui Lula, Jose Alencar, este unul dintre fondatorii Partidului Republican Brazilian.
 
==== Coaliciones ====
Alckmin a fost sprijint de Coliţia pentru o Brazilie decentă, care în afară de partidul său era formată de [[PSDB|partido]], estaba formada por el [[PFL|Partidul del Frunte Liberal]] (PFL).<ref name=Alckmin /> [[José Jorge de Vasconcelos Lima]], del PFL, a fost vicepreşedintele acestei candidaturi. [[PPS|Partidul Popular Socialist]]l-a sprijinit pe Alckmin fără a intra în coaliţie .<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79633.shtml PPS decide apoiar Alckmin informalmente] de Andreza Matais en Folha Online (19-6-2006). En portugués.</ref> Acest partid s-a opus lui Lula după ce a fost la început aliatul său. Sprijinul său pentru Alckmin se datorează în mare parte faptului că, candidatul prezidenţial din ultimile doua convocări,[[Ciro Gomes]], a fost dat afară de la conducerea partidului, pentru a nu abandona guvernul preşedintelui Lula. Alţi lideri de partid, ca guvernatorul [[Blairo Maggi]], au fost deasemenea îndepărtaţi pentru a-l sprijini pe Lula.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u86217.shtml Executiva do PPS abre processo de expulsão de Blairo Maggi] de Folha Online (31-10-2006). En portugués</ref> Şi în PPS , la fel a fost ridicată prezenşa unui candidat propriu. De fapt, l-a lansat pe preşedintele său, [[Roberto Freire (polítician)|Roberto Freire]], ca şi candidat în aprilie 2005.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u68284.shtml PPS lança Roberto Freire como pré-candidato à Presidência da República]de Folha Online (9-4-2005). En portugués.</ref> O serie de denunţii l-au obligat pe Freire să renunţe, şi inclusiv a anunţat decizia sa de a abandona politica.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79664.shtml Desanimado com denúncias, Roberto Freire abandona vida pública] de Andreza Matais en Folha Online (20-6-2006). En portugués.</ref> În ciuda acestui fapt, două zile mai târziu, s-a prezentat ca înlocuitor a lui[[Jarbas Vasconcelos]] pentru Senat.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79728.shtml Jarbas Vasconcelos apresenta Roberto Freire como suplente para Senado] de Fábio Guibu, de la Agencia Folha, en Folha Online (21-6-2006). En portugués.</ref>
[[Archivo:Heloisa helena 110023.jpeg|thumb|Heloísa Helena, antigua integrante del Partido de los Trabajadores, formó el Frente de Izquierdas que reunía a su partido, [[PSOL]], al [[Partido Socialista Unificado de los Trabajadores]] y al [[Partido Comunista Brasileño]].]]
La candidatura de Lula fue apoyada oficialmente por el [[Partido Republicano Brasileño]] y el [[Partido Comunista de Brasil]]. Los tres partidos formaron la [[coalición]] ''La Fuerza del Pueblo''.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/06/30/materia.2006-06-30.2300549171/view PCdoB oficializa coligação com PT e PRB] de Mylena Fiori en Agencia Brasil (30-6-2006). En portugués</ref> El [[Partido Liberal (Brasil)|Partido Liberal]] y el [[Partido Socialista Brasileño]] pidieron también el voto para Lula.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/04/materia.2006-10-04.4511214456/view PSB confirma apoio a Lula no segundo turno] de Mylena Fiori en Agencia Brasil (4-10-2006). En portugués</ref> En comparación con las [[elecciones generales de Brasil (2002)|anteriores elecciones]] la candidatura de Lula perdió el apoyo de tres partidos. Dejaron de apoyarle el Partido Comunista Brasileño (que apoya a Heloísa Helena), el [[Partido de la Movilización Nacional (Brasil)|Partido de la Movilización Nacional]] y el [[Partido Verde (Brasil)|Partido Verde]]. Este último partido barajó la idea de presentar candidato propio, pero finalmente no lo hizo y decidió no apoyar a ningún otro candidato.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/06/30/materia.2006-06-30.0166571707/view PV abstém-se de candidatura ou apoio; PSTU alia-se ao P-Sol] de Mylena Fiori (30-6-2006). En portugués.</ref> El vicepresidente de la candidatura de Lula, [[José Alencar]], es uno de los fundadores del Partido Republicano Brasileño.
 
Alckmin fue respaldado por la ''Coalición por un Brasil Decente''. Aparte de por su [[PSDB|partido]], estaba formada por el [[PFL|Partido del Frente Liberal]] (PFL).<ref name=Alckmin /> [[José Jorge de Vasconcelos Lima]], del PFL, fue el vicepresidente de esta candidatura. El [[PPS|Partido Popular Socialista]] apoyó a Alckmin sin entrar en la coalición.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79633.shtml PPS decide apoiar Alckmin informalmente] de Andreza Matais en Folha Online (19-6-2006). En portugués.</ref> Este partido se opuso a Lula pese a ser al principio de la legislatura aliado suyo. Su apoyo a Alckmin se debió en gran parte a que su candidato presidencial en las dos últimas convocatorias, [[Ciro Gomes]], fue expulsado de la cúpula del partido por no abandonar el gobierno del presidente Lula. Otros líderes del partido, como el gobernador [[Blairo Maggi]], también fueron apartados por seguir apoyando a Lula.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u86217.shtml Executiva do PPS abre processo de expulsão de Blairo Maggi] de Folha Online (31-10-2006). En portugués</ref> El PPS también se planteó presentar candidato propio. De hecho, lanzó a su presidente, [[Roberto Freire (político)|Roberto Freire]], como precandidato en abril de 2005.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u68284.shtml PPS lança Roberto Freire como pré-candidato à Presidência da República]de Folha Online (9-4-2005). En portugués.</ref> Una serie de denuncias obligaron a Freire a renunciar e incluso anunció su decisión de abandonar la política.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79664.shtml Desanimado com denúncias, Roberto Freire abandona vida pública] de Andreza Matais en Folha Online (20-6-2006). En portugués.</ref> Sin embargo, dos días después, se presentó como suplente de [[Jarbas Vasconcelos]] para el Senado.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79728.shtml Jarbas Vasconcelos apresenta Roberto Freire como suplente para Senado] de Fábio Guibu, de la Agencia Folha, en Folha Online (21-6-2006). En portugués.</ref>
De partea sa, Heloisa Helena a format [[Fruntea de Stânga (Brasil)|Fruntea de stânga]]. Coliţia a inclus partidul său, PSOL, Partidul Socialist Unificat al Muncitorilor şi Partidul Comunist Brazilian .<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79363.shtml PSOL, PSTU e PCB acertam "frente de esquerda" em torno de Heloísa Helena] de Fábio Amato, de la Agencia Folha, en Folha Online (8-6-2006). En portugués</ref> Principalul său argument electoral a fost că guvernul lui Lula a trădat programa care l-a condus la putere în 2002.<ref>{{cita publicación |url=http://www.elpais.com/articulo/internacional/Lula/deja/plantados/rivales/ultimo/debate/televisado/elpepiint/20060930elpepiint_12/Tes |título=Lula deja plantados a sus rivales en el último debate televisado (último párrafo) |autor=J. Marirrodriga |editorial=El País |fecha=30-9-2006}}</ref> Ceilalţi candidaţi nu au format nici o coaliţie, contând pe sprijinul propriului partid.<ref name=datos />
 
Por su parte, Heloísa Helena formó el [[Frente de Izquierdas (Brasil)|Frente de Izquierdas]]. La coalición incluía a su partido, el PSOL, al Partido Socialista Unificado de los Trabajadores y al Partido Comunista Brasileño.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u79363.shtml PSOL, PSTU e PCB acertam "frente de esquerda" em torno de Heloísa Helena] de Fábio Amato, de la Agencia Folha, en Folha Online (8-6-2006). En portugués</ref> Su principal argumento electoral fue que el gobierno de Lula había traicionado el programa que les llevó al poder en 2002.<ref>{{cita publicación |url=http://www.elpais.com/articulo/internacional/Lula/deja/plantados/rivales/ultimo/debate/televisado/elpepiint/20060930elpepiint_12/Tes |título=Lula deja plantados a sus rivales en el último debate televisado (último párrafo) |autor=J. Marirrodriga |editorial=El País |fecha=30-9-2006}}</ref> Los demás candidatos no formaron ninguna coalición, contando tan sólo con el apoyo de su propio partido.<ref name=datos />
==== Candidaturile refuzate sau retrase ====
[[Archivo:Eneas33010.jpg|thumb|200px|[[Enéas Carneiro]], al treilea candidat votat în [[1994]], nu se prezinta din cauza problemelor de sănătate. Va muri în 2007.]]
Tribunalul Superior Electoral a refuzat la registru 1.671 candidaţi. S-au refuzat pentru ca nu au prezentat aprobarea necesară, pentru acuzarea judiciară sau alte consideraţii de la Tribunal. În acest total s-au numarat politicienii de partide care deja aveau candidaţi, ca Jose Raimundo de Alburquerque Faria din [[PSDB]], partidele care sprijină informal un anumit candidat, ca şi Carlos Rosa de Lima din Partidul Popular Socialist, şi partidele care au decis să nu prezinte candidaţi precum Romero Cesar Peixoto din Partidul Verde.<ref name=datos /> . Deasemenea au fost partide care au încercat să-şi prezinte candidatura, ca acestea au fost refuzate prin intervenţia directă a Tribunalului. A fost cazul [[Partidul Retraşilor din Naţiune]] şi [[Partidul Muncitoresc din Brazilia]].<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/09/04/materia.2006-09-04.4865321413/view Candidaturas negadas definitivamente aumentam cinco vezes em relação a 2002] de Vladimir Platonow en Agencia Brasil (4-9-2006). En portugués.</ref>
 
==== Candidaturas denegadas o retiradas ====
caz special a fost candidatul [[Rui Costa Pimenta]], care deja se prezentase la [[elecciones generales de Brasil (2002)|alegerile]] din 2002. Tribunalul Suprem a contestat candidatura sa pentru problemele la finanţarea campaniei în cadrul alegerilor anterioare.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u81435.shtml TSE indefere a candidatura de Rui Pimenta à Presidência] de Folha Online (15-8-2006). En portugués.</ref> Deşi s-ar fi putut vota în ziua alegerilor, voturile au fost considerate nule, apărând în registru ca şi cum nu au obţinut nici un vot.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/01/materia.2006-10-01.2835068721/view Votos em Rui Pimenta estão sendo considerados nulos] de Vladimir Platonow en Agencia Brasil (1-10-2006). En portugués.</ref>
[[Archivo:Eneas33010.jpg|thumb|200px|[[Enéas Carneiro]], tercer candidato más votado en [[1994]], no se presentó por problemas de salud. Moriría en mayo de 2007.]]
El Tribunal Superior Electoral denegó el registro 1.671 candidatos. Se denegaron por no presentar el aval necesario, por encausamiento judicial u otras consideraciones del Tribunal. De cualquier forma, en ese total se cuentan políticos de partidos que ya tenían candidato, como José Raimundo de Albuquerque Faria del [[PSDB]], de partidos que apoyaban informalmente a algún candidato, como Carlos Rosa de Lima del Partido Popular Socialista, y de partidos que habían decidido no presentar candidatos como Romero Cesar da Cruz Peixoto del Partido Verde.<ref name=datos /> También hubo partidos que intentaron presentar candidaturas, pero estas fueron denegadas por intervención directa del Tribunal. Fue el caso del [[Partido de los Retirados de la Nación]] y del [[Partido Laborista de Brasil]].<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/09/04/materia.2006-09-04.4865321413/view Candidaturas negadas definitivamente aumentam cinco vezes em relação a 2002] de Vladimir Platonow en Agencia Brasil (4-9-2006). En portugués.</ref>
 
Un caso especial fue el candidato [[Rui Costa Pimenta]], que ya se había presentado a las [[elecciones generales de Brasil (2002)|elecciones]] de 2002. El Tribunal Supremo impugnó su candidatura por problemas en la financiación de su campaña en las anteriores elecciones.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u81435.shtml TSE indefere a candidatura de Rui Pimenta à Presidência] de Folha Online (15-8-2006). En portugués.</ref> Aunque se le pudo votar el día de las elecciones, los sufragios fueron considerados nulos, apareciendo en el registro como si no hubiera obtenido ningún voto.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/01/materia.2006-10-01.2835068721/view Votos em Rui Pimenta estão sendo considerados nulos] de Vladimir Platonow en Agencia Brasil (1-10-2006). En portugués.</ref>
Alţi politicieni care s-au mai prezentat în alegerile anterioare, Eneas Carneiro, din [[Partidul Reconstrucţiei Ordinii Naţionale]], şi-a retras candidatura de la preşidenţie înainte de fi pus în faţă cu registru pentru probleme de sănatate. S-a conformat cu o candidatură la [[Camera Deputaţilor din Brazilia]].<ref>[http://noticias.terra.com.br/eleicoes2006/interna/0,,OI1045046-EI6652,00.html Enéas desiste de concorrer à Presidência] de Terra (17-6-2006). En portugés.</ref> S-a prezentat în [[1989]], [[1994]] şi [[1998]]. În 1994 s-a clasat pe al treilea loc cu mai mult de 4 milioane de voturi datorită unui discurs nationalist şi direct, caracterizat de proproziţia ”numele meu este Eneas”''.<ref>{{cita publicación |url=http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u91951.shtml |título= Morre no Rio o deputado federal Enéas Carneiro |editorial=Folha Online |fecha=6-5-2007}}</ref>
 
Otro político que ya se había presentado en anteriores elecciones, Enéas Carneiro, del [[Partido de la Reconstrucción del Orden Nacional]], retiró su candidatura a la presidencia antes de enfrentarse al registro por problemas de salud. Se conformó con una candidatura a la [[Cámara de Diputados de Brasil]].<ref>[http://noticias.terra.com.br/eleicoes2006/interna/0,,OI1045046-EI6652,00.html Enéas desiste de concorrer à Presidência] de Terra (17-6-2006). En portugés.</ref> Se presentó en [[1989]], [[1994]] y [[1998]]. En 1994 quedó en tercer lugar con más de cuatro millones de votos gracias a un discurso muy nacionalista y directo, caracterizado por la frase ''Meu nome é Eneas''.<ref>{{cita publicación |url=http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u91951.shtml |título= Morre no Rio o deputado federal Enéas Carneiro |editorial=Folha Online |fecha=6-5-2007}}</ref>
=== Sondajele ===
Înainte de alegeri se realizează diverse [[sondeo de opinión|sondaje de opinie]] care reflectă voturile cetăţenilor. În ultima lună, înainte de alegeri s-au publicat şase sondaje principale, toate cu o marja de eroare între 2-3 puncte procentuale. Prima, cea a [[Grupului Ibope]], publicată la 8 sepembrie, l-a reprezentat pe Lula cu 48 % din voturi, Alckmin cu 27 %, Helena cu 9 %. Indecişii s-au situat între 8 %. Urmatorul sondaj, la fel din Idope, publicat la 21 septembrie a redus câmpul indecişilor la 4 %, crescând intenţia de a vota cu Alckmin cu 3 puncte. La 30 septembrie Institutul de Date Folha a publicat ultimul sondaj cu toti candidaţii, situându-l pe Alckmin cu 35 % din voturi, îndepărtându-se de Lula, care s-a menţinut la 49 %.
 
=== Encuestas ===
La 22 sepetmbrie s-a publicat primul sondaj cu numai doi dintre candidaţi, favoriţii Lula şi Alckmin. Sondajul, care a fost realizat de Grupul Idope, acorda Victoria lui Lula cu 50 % din voturi, dar lăsând un spectru amplu de indecişi 9 %. Sondajul de Data Folha, publicat la 27 septembrie, diferă foarte puţin de cel al Grupului Idope. Ultimul sondaj cu cei doi candidaţi principali, din 30 septembrie, a redus avantajul lui Lula cu doar 5 puncte, cu 49 % faţă de 44 % a lui Alckmin, cu un număr mare de indecişi 7 %. Acest ultim sondaj a fost opera Institutului de Date Folha
Antes de las elecciones se realizaron diversos [[sondeo de opinión|sondeos de opinión]] que reflejaron el posible sentido de voto de la ciudadanía. En el último mes antes de las elecciones se publicaron seis encuestas principales, todas con un margen de error entre dos y tres puntos porcentuales. La primera, del [[Grupo Ibope]], publicada el 8 de septiembre, situó a Lula con el 48% de los votos, Alckmin con el 27% y Helena con el 9%. Los indecisos se situaron en el 8%. La siguiente encuesta, también de Ibope, publicada el 21 de septiembre redujo el campo de indecisos al 4% creciendo la intención de voto de Alckmin en tres puntos. El 30 de septiembre el Instituto Data Folha publicó la última encuesta con todos los candidatos, situando a Alckmin con el 35% de los votos, reduciendo distancias con Lula, que se mantuvo en el 49%.
 
El 22 de septiembre se publicó la primera encuesta con sólo dos candidatos, los favoritos Lula y Alckmin. La encuesta, que fue realizada por el Grupo Ibope, otorgaba la victoria a Lula con el 50% de los votos, pero dejando un amplio espectro de indecisos (9%). Por su parte, la encuesta de Data Folha, publicada el 27 de septiembre, apenas difería de la del Grupo Ibope. La última encuesta con los dos candidatos principales, del 30 de septiembre, redujo la ventaja de Lula a sólo cinco puntos, con un 49% frente al 44% de Alckmin, aún con un alto número de indecisos (7%). Esta última encuesta fue obra del Instituto Data Folha.
Sondajele realizate înainte de a doua rundă de alegeri ii dădeau lui Lula 62 % din voturi, scazând voturile lui Alckmin la 38 %.<ref>Sondeo Instituto Data Folha, 25-10-2006</ref>
 
Las encuestas realizadas antes de la segunda vuelta daban a Lula un 62% de los votos, bajando Alckmin al 38%.<ref>Sondeo Instituto Data Folha, 25-10-2006</ref>
=== Campania electorală ===
[[Archivo:Ausencia de elector.jpg|thumb|Votant care îşi justifică absenţă din statul în care trebuia să voteze]]
Campania electorală a candidaţilor a avut ca axa două aspecte: discuţiile, care au fost în număr de şapte şi calendarul electoral unde fiecare candidat a putut explica programa şi a cerut votul. Campania s-a centrat la televiziune datorită [[escándalo de las mensualidades|scandalurilor despre corupţie]]. Guvernul s-a văzut obligat să stabilească o lege foartea restrictivă depre finanţarea partidelor politice.<ref>{{cita publicación |url=http://www.elpais.com/articulo/internacional/Brasil/vive/campana/triste/elpepiint/20060927elpepiint_15/Tes |título=Brasil vive su campaña más triste |autor=J. Marirrodriga |editorial=El País |fecha=27-9-2006}}</ref>
 
=== Campaña electoral ===
Prima dezbatere s-a produs la [[14 de agosto]] la [[TV Bandeirantes]]cu preşedenţia tuturor patidelor cu excepţia lui Lula. Temele de dezbatere s-au centrat pe educaţie, impozitele, corupţia partidelor guvernante şi absenţa preşedintelui, pe care Heloisa Helena l-a criticat cu “tristeţe şi indignare” .<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/08/14/ult3750u146.jhtm Cadeira vazia marca lugar de Lula no primeiro debate na TV] de Cris Gutkoski en UOL (14-8-2006). En portugués.</ref> În ziua următoare a început oficial calendarul alegerilor. Gerardo Alckmin a avut mai mult timp de expunere, 10 minute şi 22 de secunde, Lula a avut 7 minute şi 21 secunde şi Cristovam Buarque 2 minute şi 23 secunde. Ceilalţi candidaţi au avut mai puţin de un minut. Timpul fiecarui candidat se acordă dupa membrii pe care ii are fiecare coaliţie în [[Congresul Naţional Brazilian]].
[[Archivo:Ausencia de elector.jpg|thumb|Votante justificando su ausencia del estado donde tendría que votar.]]
La campaña electoral de los candidatos tuvo como eje dos aspectos: los debates, de los cuales hubo siete, y el horario electoral donde cada candidato podía explicar su programa y pedir el voto a su candidatura. La campaña se centró en la televisión debido a los [[escándalo de las mensualidades|escándalos de corrupción]]. El gobierno se vio obligado a establecer una ley muy restrictiva sobre la financiación de los partidos políticos.<ref>{{cita publicación |url=http://www.elpais.com/articulo/internacional/Brasil/vive/campana/triste/elpepiint/20060927elpepiint_15/Tes |título=Brasil vive su campaña más triste |autor=J. Marirrodriga |editorial=El País |fecha=27-9-2006}}</ref>
 
El primer debate se produjo el [[14 de agosto]] en [[TV Bandeirantes]] con la presencia de todos los candidatos menos Lula. Los temas a debate se centraron en la educación, los impuestos, la corrupción de partidos gobernantes y la ausencia del presidente, que Heleoísa Helena criticó con "tristeza e indignación".<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/08/14/ult3750u146.jhtm Cadeira vazia marca lugar de Lula no primeiro debate na TV] de Cris Gutkoski en UOL (14-8-2006). En portugués.</ref> Al día siguiente inició oficialmente el horario electoral. Geraldo Alckmin tenía más tiempo de exhibición, 10 minutos y 22 segundos, Lula tenía 7'21" y Cristóvam Buarque 02'23". Los demás candidatos contaron con poco más de un minuto. El tiempo de cada candidato se otorga según los miembros que tenga cada coalición en el [[Congreso Nacional de Brasil]].
A doua dezbatere s-a realizat la [[13 de septembrie]] la [[TV Gazeta]]. Au fost prezenţi doar trei candidaţi, Alckmin, Helena si Buarque. Alt candidat, Eymael, a asigurat ca refuză participarea şi denunţarea faptului la Tribunalul Superior Electoral.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u83055.shtml Barrado em debate da TV Gazeta, Eymael recorre ao TSE] de Folha Online (13-9-2006). En portugués.</ref> Absenţa lui Lula a fost foarte comentată şi s-a relaţionat cu cazurile corupţiei. Buarque a afirmat ca preşedintelui i-a fost frică să raspundă despre corupţie şi Helena a spus ca vrea să îl intrebe pe Lula despre “îmbogăţirea ilicită a fiului său”. În cadrul dezbaterii nu au avut loc înfruntări între cei trei candidaţi prezenţi. Momentul de maximă tensiune a fost când Helena l-a intrebat pe Alckmin dacă sprijină reforma agrară. “Tucanii” ( asa cum se cunosc membrii [[PSDB]])au contestat că da, dar că nu ar sprijini o invazie de câmp.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/debates/debate0913.jhtm Ataques ao ausente Lula marcam debate]] de UOL (13-9-2006). En portugués.</ref>
 
El segundo debate se realizó el [[13 de septiembre]] en [[TV Gazeta]]. Sólo estuvieron presentes tres candidatos, Alckmin, Helena y Buarque. Otro candidato, Eymael, aseguró que se le había impedido participar y denunció el hecho al Tribunal Superior Electoral.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u83055.shtml Barrado em debate da TV Gazeta, Eymael recorre ao TSE] de Folha Online (13-9-2006). En portugués.</ref> La ausencia de Lula fue muy comentada y se relacionó con los casos de corrupción. Buarque afirmó que el presidente tenía miedo de responder sobre la corrupción y Helena dijo que quería preguntar a Lula sobre "el enriquecimiento ilícito de su hijo". En el debate no hubo enfrentamientos entre los tres candidatos presentes. El momento de mayor tensión fue cuando Helena preguntó a Alckmin si apoyaba la reforma agraria. El "tucano" (como se conoce a los miembros del [[PSDB]]) contestó que sí, pero que no apoyaría una invasión del campo.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/debates/debate0913.jhtm Ataques ao ausente Lula marcam debate]] de UOL (13-9-2006). En portugués.</ref>
Ultima dezbatere înainte de primul tur de alegeri, a fost la 29 septembrie, cu aceeaşi protagonişti ca şi înainte. Realizat de [[TV Globo]], a avut una dintre temele centrale de discuţie, absenţa lui Lula de la toate dezbaterile, generând critice dure din partea celor trei candidaţi, în special din partea Helenei şi lui Buarque. Ca o diferenţă de anterioara dezbatere, Helena la fel a criticat guvernele anterioare pentru privatizare, dar mai ales cea a lui [[Fernando Henrique Cardoso]].<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/debates/debate0929.jhtm Ausente, Lula é alvo de adversários] de UOL (29-9-2006). En portugués.</ref><ref>[http://www.20minutos.es/noticia/157613/0/ELECCIONES/BRASIL/DEBATE/ La silla vacía de Lula recibe todos los ataques en debate de TV] de la Agencia [[Reuters]] en 20 Minutos (29-9-2006).</ref>
 
El último debate antes de la primera vuelta se celebró el [[29 de septiembre]], con los mismos protagonistas que el anterior. Realizado por [[TV Globo]], tuvo como uno de sus temas centrales de discusión la ausencia de Lula a todos los debates, generando duras críticas de parte de los tres candidatos, especialmente de Helena y Buarque. A diferencia del anterior debate, Helena también criticó a los gobiernos anteriores por las privatizaciones, sobre todo al del tucano [[Fernando Henrique Cardoso]].<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/debates/debate0929.jhtm Ausente, Lula é alvo de adversários] de UOL (29-9-2006). En portugués.</ref><ref>[http://www.20minutos.es/noticia/157613/0/ELECCIONES/BRASIL/DEBATE/ La silla vacía de Lula recibe todos los ataques en debate de TV] de la Agencia [[Reuters]] en 20 Minutos (29-9-2006).</ref>
La o prima vedere, preşedintele Lula a schimbat strategi, a decis sa-l întrunte direct pe Alckmin, mergând la dezbaterile propuse. A fost o prima dezbatere între candidaţi la [[8 octombrie]] la TV Bandeirantes, foarte agresivă şi fără ruşine discuţii despre programe.<ref>[http://www.20minutos.es/noticia/160641/0/ELECCIONES/BRASIL/DEBATE/ Un duro debate entre Lula y Alckmin marca la campaña en Brasil] de la Reuters en 20 minutos (8-10-2006).</ref> La [[19 octombrie]] [[SBT]] a sărbatorit o nouă dezbatere între doi candidaţi. Lula a vrut sa marcheze diferenţele între guvernul său şi guvernul lui Cordoso, fiind în special critic cu privatizaţii din guvernul anterior. În timp ce Alckmin a evidenţiat cazurile de corupţie din guvernul lui Lula. În ultima parte a dezbaterii, ambii candidaţi au avut un ton emoţional. Lula l-a citat pe [[Martin Luther King]] şi Alckmin l-a citat pe [[Mário Covas]], liderul istoric al PSDB şi predecesorul lui Alckmin ca guvernator în [[Estado de São Paulo|São Paulo]], care a decedat cu caţiva ani inainte.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/10/19/ult3750u1676.jhtm Lula e Alckmin baixam o tom e marcam diferenças em debate na TV] de Larissa Guimarães en UOL (19-10-2006). En portugués.</ref>
 
Tras la primera vuelta, el presidente Lula cambió de estrategia. Decidió enfrentarse directamente a Alckmin, acudiendo a los debates propuestos. Hubo un primer debate entre los candidatos el [[8 de octubre]] en TV Bandeirantes, muy agresivo y sin apenas discusiones de programas.<ref>[http://www.20minutos.es/noticia/160641/0/ELECCIONES/BRASIL/DEBATE/ Un duro debate entre Lula y Alckmin marca la campaña en Brasil] de la Reuters en 20 minutos (8-10-2006).</ref> El [[19 de octubre]] el [[SBT]] celebró un nuevo debate entre los dos candidatos. Lula quiso marcar las diferencias entre su gobierno y el de Cardoso, siendo especialmente crítico con las privatizaciones del anterior gobierno. Mientras, Alckmin destacaba los casos de corrupción del gobierno de Lula. En la última parte del debate, ambos candidatos tuvieron un tono emocional. Lula parafraseó a [[Martin Luther King]] y Alckmin citó a [[Mário Covas]], histórico dirigente del PSDB y precedesor de Alckmin como gobernador de [[Estado de São Paulo|São Paulo]], que había fallecido años antes.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/10/19/ult3750u1676.jhtm Lula e Alckmin baixam o tom e marcam diferenças em debate na TV] de Larissa Guimarães en UOL (19-10-2006). En portugués.</ref>
Înainte de a sarbatori a doua rundă de alegeri, au mai avut loc alte două dezbateri, la [[23 octombrie]]şi la [[27 octombrie]]. Au fost realizate de [[Rede Record]] şi TV Globo. În cel de la TV Record, Alckmin a intensificat atacurile sale contra lui Lula. Încă o dată, candidatul tucan a vorbit de corupşia din Guvern. Chiar Lula a afirmat în cadrul consideraţiilor finale, că niciodată un guvern nu a fost aşa de atacat.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/10/24/ult3750u1826.jhtm Na Record, Alckmin volta a endurecer os ataques contra Lula] de la redacción de UOL (24-10-2006). En portugués.</ref> Ultima dezbatere s-a centrat aspura votanţilor indecişi, alegând 80 de alegatori pentru a întreba candidaţii. Ambii candidaţi au adoptat un ton agresiv, cu descalificări continui, încercând să atragă votul încă nedecis. Temele au fost foarte variate: educaţie, loc de muncă, sanatate, corupţie etc.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/10/28/ult3750u1984.jhtm Eleitores trazem o día-a-día para debate dos presidenciáveis na Globo] de Cris Gutkoski en UOL (28-10-2006). En portugés.</ref>
 
Antes de la celebración de la segunda vuelta se celebraron otros dos debates, el [[23 de octubre]] y el [[27 de octubre]]. Fueron realizados por [[Rede Record]] y TV Globo respectivamente. En el de TV Record, Alkcmin recrudeció sus ataques hacia Lula. Una vez más, el candidato tucano habló de la corrupción del Gobierno. El propio Lula afirmó, en las consideraciones finales, que nunca un gobierno había sido tan atacado.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/10/24/ult3750u1826.jhtm Na Record, Alckmin volta a endurecer os ataques contra Lula] de la redacción de UOL (24-10-2006). En portugués.</ref> El último debate se centró en el votante indeciso, seleccionando 80 electores para que preguntaran a los candidatos. Los dos candidatos adoptaron un tono agresivo, con descalificaciones continuas, para intentar atraerse el voto aún no decidido. Los temas fueron muy variados: educación, empleo, sanidad, corrupción, etc.<ref>[http://eleicoes.uol.com.br/2006/campanha/ultnot/2006/10/28/ult3750u1984.jhtm Eleitores trazem o día-a-día para debate dos presidenciáveis na Globo] de Cris Gutkoski en UOL (28-10-2006). En portugés.</ref>
În apropierea campaniei, Lula a început ca favoritul maxim, mergând ascendent în sondajele lunii octombrie. Cu o zi înainte de alegeri s-a arătat încrezator şi sigur de victoria sa. Totusi, Alckmin mai avea încă speranţe să se răstoarne situaţia.<ref>[http://www.20minutos.es/noticia/166947/0/ELECCIONES/BRASIL/ Lula parte como favorito en las elecciones de Brasil] de Reuters en 20 Minutos (29-10-2006).</ref> În aceeaşi zi a alegerilor, Alckmin continua să creadă în victoria sa, afirmând în Sao Paulo, unde a votat, că ”ceea ce vine nu este sondajul, este votul în urnă”. Lula la fel a votat în Sao Paulo, a mulţumit statului brazilian “momentul magic să traiască democraţia”.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.3413889789/view Candidatos Lula e Alckmin votam em São Paulo e falam sobre futuro do Brasil] de Elaine Patrícia Cruz y Flávia Albuquerque en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués</ref>
 
En el cierre de la campaña Lula partía como máximo favorito tras ir ascendiendo en las encuestas a lo largo del mes de octubre. El día previo a las elecciones se mostró confiado y seguro de su victoria. Sin embargo, Alckmin aún tenía esperanzas de dar la vuelta a los sondeos.<ref>[http://www.20minutos.es/noticia/166947/0/ELECCIONES/BRASIL/ Lula parte como favorito en las elecciones de Brasil] de Reuters en 20 Minutos (29-10-2006).</ref> El mismo día de las elecciones Alckmin seguía confiando en su victoria, afirmando en São Paulo, donde votó, que "lo que vale no es la encuesta, es el voto en la urna". Lula, que también votó en São Paulo, agradeció al pueblo brasileño "el momento mágico que vive la democracia".<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.3413889789/view Candidatos Lula e Alckmin votam em São Paulo e falam sobre futuro do Brasil] de Elaine Patrícia Cruz y Flávia Albuquerque en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués</ref>
=== Rezultate ===
[[Archivo:2006 Brazilian election per state final.PNG|thumb|220px|'''Prima rundă de rezultate''':{{Leyenda|red|State unde [[Luiz Inácio Lula da Silva|Lula]] a câştigat}}{{Leyenda|blue|State unde [[Geraldo Alckmin|Alckmin]] a câştigat}}.]]
Primul tur de alegeri prezidenţiale s-a realizat pe 1 octombrie, Lula a învis dar nu a obţinut mai mult de 50 % din voturi, condiţie necesară pentru a fi desemnat preşedinte, drept pentru care a trebuit sa îl infrunte pe Alckmin în al doilea tur din 29 octombrie. Aici, Lula a câştigat din nou, obţinând 60 % din voturi şi a obţinut realegerea sa ca preşedintele Braziliei.<ref name=datos />
 
=== Resultados ===
În prima runda Lula a învins în 16 state ([[Alagoas]], [[Amapá]], [[Amazonas (Brasil)|Amazonas]], [[Bahía (Brasil)|Bahía]], [[Ceará]], [[Espírito Santo]], [[Maranhão]], [[Minas Gerais]], [[Pará]], [[Paraíba]], [[Pernambuco (estado)|Pernambuco]], [[Piauí]], [[Estado de Río de Janeiro|Rio de Janeiro]], [[Rio Grande do Norte]], [[Sergipe]] şi [[Tocantins]]) şi Alckmin în restul statelor ([[Acre (Brasil)|Acre]], [[Goiás]], [[Mato Grosso]], [[Mato Grosso do Sul]], [[Estado de Paraná|Paraná]], [[Rio Grande do Sul]], [[Rondônia]], [[Roraima]], [[Santa Catarina]], [[São Paulo]]) şi în [[Distrito Federal de Brasil|distrito federal]]. Cum se poate observa în prima harta la dreapta, Lula a câştigat în nord, mai puţin în Roraima, Rondonia şi Acre, şi estul, în timp ce Alckmin a triumfat în sud est şi centru, est. În altă ordine, din afară ţării a câştigat Alckmin 2 mil de voturi.
[[Archivo:2006 Brazilian election per state final.PNG|thumb|220px|'''Primera ronda resultados''':{{Leyenda|red|Estados donde [[Luiz Inácio Lula da Silva|Lula]] ganó}}{{Leyenda|blue|Estados donde [[Geraldo Alckmin|Alckmin]] ganó}}.]]
La primera vuelta de las elecciones presidenciales se realizó el 1 de octubre. Lula venció, pero no consiguió superar el 50% de los votos, condición necesaria para ser designado presidente, por lo cual tuvo que enfrentarse a Alkcmin en una segunda vuelta el 29 de octubre. En ella, Lula ganó de nuevo, superando el 60% de los votos y consiguiendo su reelección como presidente de Brasil.<ref name=datos />
 
En la primera vuelta Lula venció en 16 estados ([[Alagoas]], [[Amapá]], [[Amazonas (Brasil)|Amazonas]], [[Bahía (Brasil)|Bahía]], [[Ceará]], [[Espírito Santo]], [[Maranhão]], [[Minas Gerais]], [[Pará]], [[Paraíba]], [[Pernambuco (estado)|Pernambuco]], [[Piauí]], [[Estado de Río de Janeiro|Rio de Janeiro]], [[Rio Grande do Norte]], [[Sergipe]] y [[Tocantins]]) y Alckmin en el resto ([[Acre (Brasil)|Acre]], [[Goiás]], [[Mato Grosso]], [[Mato Grosso do Sul]], [[Estado de Paraná|Paraná]], [[Rio Grande do Sul]], [[Rondônia]], [[Roraima]], [[Santa Catarina]], [[São Paulo]]) y en el [[Distrito Federal de Brasil|distrito federal]]. Como se puede observar en el primer mapa de la derecha, Lula ganó en el norte, menos Roraima, Rondônia y Acre, y estes, mientras que Alckmin triunfó en el sudoeste y centro-oeste. En otro orden, en la circunscripción del exterior del país ganó Alckmin a Lula por dos mil votos.
Restul candidaţilor nu au obtinut victoria în nici un stat. Heloisa Helena a obţinut un al treilea loc, obţinând 6 milioane şi jumatate de voturi. Cristovam Buarque păstrează locul al patrulea, cu 2 milioane şi jumatate de voturi. Mai departe au ramas ceilalţi candidaţi: Ana Maria Rangel a reuşit să strângă 125.000 voturi, dar Jose Maria Eymael şi Luciano Bivar au strâns 60.000 voturi.<ref name=datos />
 
El resto de candidatos no consiguió la victoria en ningún estado. Heloísa Helena quedó en tercer lugar, superando los seis millones y medio de votos. Cristovam Buarque quedó en cuarto lugar, con dos millones y medio de votos. Más lejos quedaron el resto de candidatos: Ana María Rangel logró superar los 125.000 votos pero José Maria Eymael y Luciano Bivar apenas superaron los 60.000 votos.<ref name=datos />
[[Imagen:2006 Alegerea braziliană pe state 2nd.PNG|thumb|220px|right|Según los resultados de la 2ª vuelta:<br />
<span style="background-color:#ff0000;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;</span> State unde a câştigat [[Luiz Inácio Lula da Silva|Lula]] (19 + DF)<br />
<span style="background-color:#4069e1;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;</span> State unde a învins [[Geraldo Alckmin|Alckmin]] (7)]]
 
[[Imagen:2006 Brazilian election per state 2nd.PNG|thumb|220px|right|Según los resultados de la 2ª vuelta:<br />
În urmatoarea runda Lula a învins în 19 state, cu trei mai multe decât în prima runda (Goias, Rondonia si Acre), cum se poate vedea în a doua hartă la dreapta. În general, Alckmin a coborât cu mai mult de 2 milioane de voturi, în timp ce Lula a crescut cu aproape două milioane de voturi. În comparaţie cu prima victorie, Lula a crescut în voturi 5.522.567, dar a scăzut puţin în punctaj. Din turul alegerilor prezidenţiale din 1989 a fost al doilea procentaj ca marime al învingătorului din a doua rundă.<ref name=datos />
<span style="background-color:#ff0000;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;</span> Estados donde ganó [[Luiz Inácio Lula da Silva|Lula]] (19 + DF)<br />
<span style="background-color:#4069e1;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;</span> Estados donde venció [[Geraldo Alckmin|Alckmin]] (7)]]
 
En la segunda vuelta Lula venció en 19 estados, tres más que en la primera vuelta (Goias, Rondônia y Acre), como se puede ver en el segundo mapa de la derecha. En general Alckmin bajó en más de dos millones de votos, mientras que Lula ascendió en casi doce millones de votos. En comparación con su primera victoria, Lula subió 5.522.567 en votos pero bajó en porcentaje ligeramente. Desde la vuelta de las elecciones presidenciales directas en 1989 ha sido el segundo mayor porcentaje del vencedor en la segunda vuelta.<ref name=datos />
==== Reacţii ====
29 octombrie, la 17:00 ora locală, colegiile electorale au fost închise. Deoarece s-au utilizat urne electronice, scrutinul a fost foarte rapid. La 19:00 deja s-a aflat că Lula a câştigat alegerile. La 21:30, derutatul Geraldo Alckmin a realizat o declaraţie recunoscând victoria lui Lula. A adaugat ca îl derutează o anumită formă a democraţiei. Însoţit de nevasta sa a accentuat faptul că nu a avut loc nici un incident grav în timpul campaniei. În plus îi doreşte lui Lula un Guvern bun pentru binele brazilienilor.<ref> [http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.8149077055/view Alckmin diz que perder faz parte da democracia] de Marli Moreira en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués.</ref> Din partea sa, liderul partidului lui Alckmin, PSDB, a anunţat “o opoziţie dură şi energică”.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/30/materia.2006-10-30.2148904502/view Oposição será dura no segundo mandato de Lula, diz presidente do PSDB] de Iolando Lourenço y Luciana Vasconcelos en Agencia Brasil (30-10-2006). En portugués.</ref>
 
==== Reacciones ====
Preşedintele reales, Lula, a multumit într-un comunicat tot sprijinul primit. A adăugat că victoria nu a fost a sa şi a niciunui partid ci a statului brazilian.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.2790453426/view Leia íntegra do primeiro pronunciamento de Lula como presidente reeleito], comunicado de Lula en Agencia Brasil. En portugués.</ref> În acelasi comunicat a elogiat rapiditatea procesului electoral.electoral.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.1471248835/view Presidente reeleito elogia rapidez na apuração] de Raquel Mariano en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués.</ref>
El 29 de octubre, a las 17:00 hora local, los colegios electorales fueron cerrados. Al utilizarse urnas electrónicos el escrutinio fue muy rápido. A las 19:00 ya se supo que Lula había ganado las elecciones. A las 21:30, el derrotado Geraldo Alckmin realizó unas declaraciones reconociendo la victoria de Lula. Añadió que la derrota forma parte de la democracia. Acompañado de su mujer destacó como relevante que no hubiera ocurrido ningún incidente grave durante la campaña. Además deseó a Lula un buen gobierno por el bien de los brasileños.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.8149077055/view Alckmin diz que perder faz parte da democracia] de Marli Moreira en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués.</ref> Por su parte, el líder del partido de Alckmin, el PSDB, anunció "una oposición dura y enérgica".<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/30/materia.2006-10-30.2148904502/view Oposição será dura no segundo mandato de Lula, diz presidente do PSDB] de Iolando Lourenço y Luciana Vasconcelos en Agencia Brasil (30-10-2006). En portugués.</ref>
 
PreşedinteleEl realespresidente areelecto, primitLula, deasemeneaagradeció felicitărien dinun parteacomunicado altorel preşedintiapoyo şirecibido, şefidestacando detodo guvern,lo caque a [[Evosu Morales]]juicio carehabía l-ahecho felicitatbien peel Lulagobierno. Añadió aflândque dela victoria sa,no subliniindera suya seni fortificăde cooperareaningún şipartido, acordurilesino întredel [[Bolivia]]pueblo şi Braziliabrasileño.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.54811097592790453426/view EvoLeia Moralesíntegra saúdado Lulaprimeiro epronunciamento dizde queLula acomo reeleiçãopresidente "fortaleceráreeleito], a luta dos povos"]comunicado de André DeakLula en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués.</ref> ÎnEn afarael guvernelor, deasemenea au sărbătorit victoria lui Lula şi alte grupuri ca [[FARC]]<ref>[http://www.farcep.org/?node=2,2428,1 Saludo al pueblo brasileño],mismo comunicado deelogió Raúlla Reyesrapidez endel Farcep.org</ref>proceso şi organizaţiile mondiale ca [[FIFA]]electoral.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/3129/materia.2006-10-3129.77578841721471248835/view Presidente dareeleito Fifaelogia felicitarapidez Lula pelana reeleiçãoapuração] de AnaRaquel Paula MarraMariano en Agencia Brasil (3129-10-2006). En portugués.</ref>
 
El presidente reelecto recibió también las felicitaciones de otros presidentes y jefes de gobierno, como [[Evo Morales]] que felicitó a Lula nada más conocerse su victoria, recalcando que se fortalecerían la cooperación y los acuerdos entre [[Bolivia]] y Brasil.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/29/materia.2006-10-29.5481109759/view Evo Morales saúda Lula e diz que a reeleição "fortalecerá a luta dos povos"] de André Deak en Agencia Brasil (29-10-2006). En portugués.</ref> Aparte de gobiernos también saludaron la victoria de Lula otros grupos como las [[FARC]]<ref>[http://www.farcep.org/?node=2,2428,1 Saludo al pueblo brasileño], comunicado de Raúl Reyes en Farcep.org</ref> y organizaciones mundiales como la [[FIFA]].<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/31/materia.2006-10-31.7757884172/view Presidente da Fifa felicita Lula pela reeleição] de Ana Paula Marra en Agencia Brasil (31-10-2006). En portugués.</ref>
==== Tabel cu rezultate ====
 
{{electiontable|elecciones presidenciales de Brasil, 2006}}'''1 octombrie 2006 rezultatele electorale pentru preşedenţia Braziliei[[Elecciones en Brasil|resultados electorales]]
==== Tabla de resultados ====
{{electiontable|elecciones presidenciales de Brasil, 2006}}'''Sumario del 1 de octubre de 2006 presidente de Brasil [[Elecciones en Brasil|resultados electorales]]
|-
!style="background-color:#E9E9E9" align=left valign=top|CandidaţiCandidatos
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|VoturiVotos
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|% PrimaPrimera rundăronda
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|VoturiVotos
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|% ASegunda doua rundăronda
|-
|align=left valign=top|[[Luiz Inácio Lula da Silva]] ('''[[Partido de los Trabajadores (Brasil)|PT]]''', [[Partido Republicano Brasileño|PRB]], [[Partido Comunista de Brasil|PCdoB]], ''[[Partido Liberal (Brasil)|PL]]'', ''[[Partido Socialista Brasileño|PSB]]'')
Línea 167 ⟶ 168:
|}
 
== AlegerileElecciones legislativelegislativas ==
El [[Putereapoder legislativălegislativo]] dinen BraziliaBrasil estees bicameralăbicameral. EsteEstá compusăcompuesto dinpor la Camera''Câmara Deputaţilordos şiDeputados'' Senatuly el ''Senado Federal''. La [[CameraCámara Deputaţilorde dindiputados Braziliade Brasil]] esteestá formatăformada dinpor 513 de [[deputaţidiputados]] aleşielegidos por printr-un sistemsistema proporţionalproporcional şiy autiene un mandatmandato de patrucuatro aniaños. El [[SenatulSenado de BrazilieiBrasil]]are 81por desu parte tiene 81 [[senatorisenadores]] aleşielegidos pentrupara un mandatmandato de optocho aniaños. ToateTodas las [[Organización territorial de Brasil|unităţileunidades federativefederativas]] dinde BraziliaBrasil (26 stateestados şiy unel districtdistrito federal) autienen la misma aceeaşirepresentación reprezentareen înla cameracámara marealta, 3tres senatorisenadores.<ref>Ministerio de Asuntos Exteriores de España, [http://www.maec.es/SiteCollectionDocuments/Monografias/BRASIL.pdf''Monografía de Brasil''], pág 37</ref>
 
=== CameraCámara Depuataţilorde diputados ===
{{AP|Cámara de Diputados de Brasil}}
[[Archivo:Urnaelei%C3%A7%C3%B5es2006.jpg|thumb|Urna electrónica utilizada para la votación.]]
AlegerileLas dinelecciones a la [[cameracámara micăbaja]] dindel [[Congreso Nacional de Brasil|CongresulCongreso NaţionalNacional]] aufueron fost câştigateganadas, pentrupor numărulnúmero voturilorde votos, por el Partido de Partidullos MuncitorilorTrabajadores, partidulel luipartido de Lula. TotuşiSin partidulembargo, careel apartido obţinutque maiobtuvo mulţimás deputaţi adiputados fostfue el Partidulopositor MişcăriiPartido Democraticedel BrazilieneMovimiento dinDemocrático opoziţieBrasileño.<ref name=diputados />
 
SistemulEl alegerilorsistema estede elección es el urmatorulsiguiente: se voteazăvota directdirectamente candidatulal candidato, nuno a ouna listălista de aun partiduluipartido politicpolítico, deşiaunque también se poatepuede subvenţionaotorgar un votvoto dea pela lista cudel partidepartido. FiecareCada statestado dinde BraziliaBrasil estees ouna [[circumscripţiecircunscripción electoralăelectoral]].<ref name=sistemaelectoral /> NumărulEl deputaţilornúmero pentrude undiputados por statestado [[Cámara de Diputados de Brasil#Composición|varízăvaría înen funţiefunción de populaţiela población]]. DePor exempluejemplo, înen [[São Paulo]] s-ause aleseligieron saptezecisetenta dediputados deputaţimientras înque timp ce înen Tocantins s-ausólo se aleseligieron optocho.<ref name=datos />
 
En comparación con las elecciones legislativas de 2002, el Partido de los Trabajadores perdió ocho diputados, el Partido de la Social Democracia Brasileña seis, el Partido del Frente Liberal diecinueve, el Partido Progresista siete, el Partido Laborista Brasileño cuatro, el Partido Liberal tres y el Partido de la Reconstrucción del Orden Nacional cuatro.
În comparaţie cu alegerile legislative din 2002, Partidul Munctorilor a pierdut opt deputaţi, Partidul Social Democratic Brazilian – şase, PFL – 19, Partidul Progresist – 7, PLB – 4, PL – 3, PRON – 4.
De cealaltă parte, a crescut Partidul Mişcării Democratice Braziliene la cinci, Partidul Socialist Brazilian – 5, Partidul Democratic Muncitoresc la 3, Partidul Popular Socialist la 6, Partidul Verde la 8, Partidul Comunist Brazilian – 1, Partidul Social Creştin – 8 si Partidul Mobilizării Naţionale -2.
 
Por el lado contrario, subieron el Partido del Movimiento Democrático Brasileño en quince, el Partido Socialista Brasileño en cinco, el Partido Democrático Laborista en tres, el Partido Popular Socialista en seis, el Partido Verde en ocho, el Partido Comunista del Brasil en uno, el Partido Social Cristiano en ocho y el Partido de la Movilización Nacional en dos.
Au fost alte partide care au obţinut deputaţi în 2002, dar în aceste alegeri au pierdut, aceasta s-a datorat unui număr scăzut de voturi sau pentru că partidul a dispărut. Este cazul [[Partido Social Laborista (Brasil)|Partidului Social al Muncii]], care a obţinut trei deputaţi la alegerile anterioare, dar s-a unit cu Partidul Liberal în 2003. Deasemenea şi cazul [[Partido Social Democrático (Brasil)|Partidului Social Democrátic]] care după ce a obţinut patru deputaşi s-a dizolvat. [[Partidul Social Liberal (Brasil)|Partidul Social Liberal]] şi [[Partidul Socialdemócrat Cristiano (Brasil)|Partido Socialdemócrat Creştin]] şi-au pierdut locurile în ciuda faptului că şi-au dublat procentajele la voturi.
 
Hubo otros partidos que obtuvieron diputados en 2002 pero en estas elecciones los perdieron, ya sea por una bajada de votos o por que el partido había desaparecido. Es el caso del [[Partido Social Laborista (Brasil)|Partido Social Laborista]], que consiguió tres diputados en las anteriores elecciones, pero se unió al Partido Liberal en 2003. También es el caso del [[Partido Social Democrático (Brasil)|Partido Social Democrático]] que tras obtener cuatro diputados se disolvió. Perdieron sus escaños el [[Partido Social Liberal (Brasil)|Partido Social Liberal]] y el [[Partido Socialdemócrata Cristiano (Brasil)|Partido Socialdemócrata Cristiano]] pese a doblar su porcentaje de votos.
Deasemenea au intrat noi partide în Cameră. Partidul Socialism şi Liberatate, înfiintat în 2004, a obţinut trei deputaţi. În plus, Partidul Umanist şi Solidaritate, Partidul Muncitoresc din Brazilia, Partidul Retraşilor din Naţiune şi Partidul Republican Barzilian au obţinut cel puţin un deputat, după ce au eşuat în alegerile din 2002.<ref name=datos />
 
También entraron nuevos partidos en la Cámara. El Partido Socialismo y Libertad, creado en 2004, consiguió tres diputados. Además, el Partido Humanista de la Solidaridad, el Partido Laborista de Brasil, el Partido de los Retirados de la Nación y el Partido Republicano Brasileño consiguieron al menos un diputado tras fracasar en el intento en las elecciones de 2002.<ref name=datos />
==== Rezultate ====
 
==== Resultados ====
{| class="wikitable"
|-
| colspan="5" bgcolor="#C0C0C0" | <p align="center">[[Elecciones generales de Brasil (2002)|←]] '''[[Elecciones generales de Brasil (2006)|AlegerileElecciones Camereia Deputaţilorla Cámara de diputados]], [[2006]]''' [[Elecciones generales de Brasil (2010)|→]]</p>
|- bgcolor="#D8D8D8"
| '''Partido'''
Línea 194 ⟶ 196:
| align="right" | '''Escaños'''
|-
| [[PartidulPartido Muncitorilorde los Trabajadores (Brasil)|PartidulPartido de los MuncitorilorTrabajadores]] (''Partido dos Trabalhadores'')
| align="right" | 13.989.859
| align="right" | 15
| align="right" | '''83'''
|-
| [[Partido del Movimiento Democrático Brasileño]] (''Partido do Movimento Democratico Brasileiro'')
| [[Partidul Mişcării Democrátice Braziliene]] (''Partidul Mişcării Democratice Braziliene'')
| align="right" | 13.580.517
| align="right" | 14,6
| align="right" | '''89'''
|-
| [[PartidulPartido de la Social DemocratDemocracia BrazilianBrasileña]] (''PartidulPartido da Social DemocraticDemocracia BrazilianBrasileira'')
| align="right" | 12.691.043
| align="right" | 13,6
| align="right" | '''65'''
|-
| [[PartidulPartido dedel FrunteFrente Liberal]] (''PartidulPartido deda FrunteFrente LiberallLiberal'')
| align="right" | 10.182.308
| align="right" | 10,9
| align="right" | '''65'''
|-
| [[PartidulPartido ProgresistProgresista (Brasil)|PartidulPartido ProgresistProgresista]] (''PartidulPartido ProgresistProgresista'')
| align="right" | 6.662.309
| align="right" | 7,1
| align="right" | '''42'''
|-
| [[PartidulPartido SocialistSocialista BrazilianBrasileño]] (''PartidulPartido SocialistSocialista Brasileiro'')
| align="right" | 5.732.464
| align="right" | 6,2
| align="right" | '''27'''
|-
| [[PartidulPartido DemocraticDemocrático MuncitorescLaborista]] (''Partido Democrático Trabalhista'')
| align="right" | 4.854.017
| align="right" | 5,2
| align="right" | '''24'''
|-
| [[PartidulPartido MuncitorescLaborista BrazilianBrasileño]] (''Partito Trabalhista Brasileiro'')
| align="right" | 4.854.017
| align="right" | 4,7
| align="right" | '''22'''
|-
| [[PartidulPartido Liberal (Brasil)|Partido Liberal]]
| align="right" | 4.074.618
| align="right" | 4,4
| align="right" | '''23'''
|-
| [[PPS|PartidulPartido Popular SocialistSocialista]]
| align="right" | 3.630.462
| align="right" | 3,9
| align="right" | '''21'''
|-
| [[PartidulPartido Verde (BraziliaBrasil)|Partido Verde]] (''Partido Verde'')
| align="right" | 3.368.561
| align="right" | 3,6
| align="right" | '''13'''
|-
| [[PartidulPartido ComunistComunista dinde BraziliaBrasil]] (''Partido Comunista do Brasil'')
| align="right" | 1.982.323
| align="right" | 2,1
| align="right" | '''13'''
|-
| [[PartidulPartido Social CreştinCristiano (BraziliaBrasil)|Partido Social Cristiano]] (''Partido Social Cristão'')
| align="right" | 1,747,863
| align="right" | 1,9
| align="right" | '''9'''
|-
| [[PSOL|PartidulPartido SocialismSocialismo şiy LibertateLibertad]] (''Partido Socialismo e Liberdade'')
| align="right" | 1,149,619
| align="right" | 1,2
| align="right" | '''3'''
|-
| [[PRONA|PartidulPartido Reconstrucţieide Ordineila NaţionaleReconstrucción del Orden Nacional]] (''Partido de Reedificação da Ordem Nacional'')
| align="right" | 907,494
| align="right" | 1,0
| align="right" | '''2'''
|-
| [[PartidulPartido Mobilizăriide Naţionalela Movilización Nacional (Brasil)|Partido de la Movilización Nacional]] (''Partido da Mobilização Nacional'')
| align="right" | 875,686
| align="right" | 0,9
| align="right" | '''3'''
|-
| [[PartidulPartido MuncitorescLaborista CreştinCristiano (Brasil)|Partido Laborista Cristiano]] (''Partido Trabalhista Cristão'')
| align="right" | 806,662
| align="right" | 0,9
| align="right" | '''4'''
|-
| [[PartidulPartido UmanistHumanista alde Solidarităţiila Solidaridad (BraziliaBrasil)|Partido Humanista de la Solidaridad]] (''Partido Humanista da Solidariedade'')
| align="right" | 435,328
| align="right" | 0,5
| align="right" | '''2'''
|-
| [[PartidulPartido Social DemócratDemócrata CreştinCristiano (BraziliaBrasil)|Partido Social Demócrata Cristiano]] (''Partido Social Democrata Cristão'')
| align="right" | 354,217
| align="right" | 0,4
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido MuncitorescLaborista dinde BraziliaBrasil]] (''Partido Trabalhista do Brasil'')
| align="right" | 311,833
| align="right" | 0,3
| align="right" | '''1'''
|-
| [[PartidulPartido Retraşilorde dinlos NaţiuneRetirados de la Nación]] (''Partido dos Aposentados da Nação'')
| align="right" | 264,682
| align="right" | 0,3
| align="right" | '''1'''
|-
| [[PartidulPartido RepublicanRepublicano BrazilianBrasileño]] (''Partido Republicano Brasileiro'')
| align="right" | 244,059
| align="right" | 0,3
| align="right" | '''1'''
|-
| [[PartidulPartido RepublicanRepublicano ProgresistProgresista (BraziliaBrasil)|Partido Republicano Progresista]]
| align="right" | 233,497
| align="right" | 0,3
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido Social Liberal (BraziliaBrasil)|Partido Social Liberal]]
| align="right" | 190,793
| align="right" | 0,2
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido ReînnoitRenovador MuncitorescLaborista din BraziliaBrasileño]] (''Partido Renovador Trabalhista Brasileiro'')
| align="right" | 171,908
| align="right" | 0,2
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido MuncitorescLaborista NaţionalNacional (BraziliaBrasil)]] (''Partido Trabalhista Nacional'')
| align="right" | 149,809
| align="right" | 0,2
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido SocialistalSocialista Muncitorilorde Unificaţilos Trabajadores Unificado]] (''Partido Socialista dos Trabalhadores Unificado'')
| align="right" | 101,307
| align="right" | 0,1
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido ComunistComunista BrazilianBrasileño]] (''Partido Comunista Brasileiro'')
| align="right" | 64,766
| align="right" | 0,1
| align="right" | '''0'''
|-
| [[PartidulPartido Lucrătorilorde la Causa Obrera]] (''Partido da Causa Operária'')
| align="right" | 29,083
| align="right" | 0,0
Línea 340 ⟶ 342:
|}
 
==== ConsecinţeConsecuencias ====
 
De estas elecciones salió un parlamento muy fragmentado en el que Lula, ganador de la elección presidencial, tuvo que buscar los apoyos necesarios para poder gobernar sin contratiempos.
 
En la Cámara existía una [[cláusula de barrera]] que afectaba a los partidos que no superaban el 5% de los votos, impidiéndoles disfrutar de los beneficios parlamentarios. Esta cláusula fue declarada inconstitucional por el Tribunal Supremo en diciembre de 2006.<ref>[http://www.stf.gov.br/noticias/imprensa/ultimas/ler.asp?CODIGO=217407&tip=UN&param=cl%E1usula%20de%20barreira Plenário do STF considera “cláusula de barreira” inconstitucional], noticias del Supremo Tribunal Federal (7-12-2006). En portugués.</ref> Sin embargo, antes de esta decisión judicial ya había habido movimientos en los partidos para evitarla. El Partido de los Retirados de la Nación se fusionó con el Partido Laborista Brasileño<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u84767.shtml PTB incorpora PAN para escapar de cláusula de barreira] de Folha Online (5-10-2006). En portugués</ref> mientras que el PRONA y el Partido Liberal crearon el [[Partido de la República (Brasil)|Partido de la República]].<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/26/materia.2006-10-26.5532115386/view PL e Prona oficializam fusão e criação do Partido da República] de Iolando Lourenço en Agencia Brasil (26-10-2006). En portugués.</ref> También el Partido Popular Socialista, el Partido de la Movilización Nacional y el Partido Humanista de la Solidaridad iban a crear un nuevo partido que se denominaría [[Movilización Democrática (Brasil)|Movilización Democrática]],<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/26/materia.2006-10-26.5839710747/view PPS, PMN e PHS confirmam fusão para ultrapassar barreira] de Roberta Lopes en Agencia Brasil (26-10-2006). En portugués.</ref> pero la decisión judicial abortó los planes, quedándose independientes los tres partidos. De no haberse declarado inconstitucional, la cláusula de barrera habría afectado a la gran mayoría de los partidos, dejando sólo siete formaciones por encima del umbral del 5% de los votos.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u84505.shtml Apenas sete partidos atingem cláusula de barreira] de Andreza Matais en Folha Online (2-10-2006). En portugués.</ref>
Din aceste alegeri a ieşit un parlament foarte fragmentat în care Lula, câştigătorul alegerilor prezidenţiale, a trebuit să caute sprijin pentru a putea guverna fără eşecuri.
 
Por otro lado, la debacle del Partido del Frente Liberal, al perder diecinueve diputados, llevó a sus dirigentes a modificar el nombre del partido a Demócratas.<ref>[http://www.pfl.org.br/democratas.asp Cambio de nombre, de PFL a DEM], en la página del partido Demócratas. En portugués</ref> Con el cambio de nombre, los líderes del partido esperaban cambiar también sus resultados.
În Camera Deputaţilor există o [[clauză de barieră]] care afecta partidele care nu depăşeau 5 % din voturi, împiedicându-i să se bucure de beneficiile parlamentare. Aceasta clauză a fost declarată neconstituţională de Tribunalul Suprem în decembrie 2006.<ref>[http://www.stf.gov.br/noticias/imprensa/ultimas/ler.asp?CODIGO=217407&tip=UN&param=cl%E1usula%20de%20barreira Plenário do STF considera “cláusula de barreira” inconstitucional], noticias del Supremo Tribunal Federal (7-12-2006). En portugués.</ref> Totuşi, înainte de aceasta decizie judiciară trebuiau făcute mişcări în cadrul partidelor pentru a fi evitată.Partidul Retraşilor din Naţiune s-a unit cu Partidul Muncitoresc Brazilian<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u84767.shtml PTB incorpora PAN para escapar de cláusula de barreira] de Folha Online (5-10-2006). En portugués</ref> în timp ce PRONA şi Partidul Liberal au creat [[Partidul de la República (Brasil)|Partidul Repúblicii]].<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/26/materia.2006-10-26.5532115386/view PL e Prona oficializam fusão e criação do Partido da República] de Iolando Lourenço en Agencia Brasil (26-10-2006). En portugués.</ref> Deasemenea Partidul Popular Socialist, Partidul Mişcării Naţionale şi Partidul Umanist al Solidarităţii trebuiau sa creeze un nou partid care s-ar fi numit [[Movilización Democrática (Brasil)|Mişcarea Democrátică]],<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/26/materia.2006-10-26.5839710747/view PPS, PMN e PHS confirmam fusão para ultrapassar barreira] de Roberta Lopes en Agencia Brasil (26-10-2006). En portugués.</ref> dar decizia judiciara le-au stricat planurile, rămânând independente cele trei partide. Dacă nu ar fi fost declarată neconstituţională, clauza barierii afecta majoritatea partidelor, lăsând doar şapte formaţiuni mai presus de pragul de 5 % din voturi.<ref>[http://www1.folha.uol.com.br/folha/brasil/ult96u84505.shtml Apenas sete partidos atingem cláusula de barreira] de Andreza Matais en Folha Online (2-10-2006). En portugués.</ref>
 
El 1 de febrero de 2007 la cámara eligió como presidente a [[Arlindo Chinaglia]], del Partido de los Trabajadores, sustituyendo a [[Aldo Rebelo]], del Partido Comunista de Brasil. En la votación, Chinaglia quedó por delante de Rebelo en la segunda vuelta por tan sólo 18 votos.<ref>{{cita publicación |url=http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2007/02/01/materia.2007-02-01.0729013297/view |título=Arlindo Chinaglia, do PT, é o novo presidente da Câmara dos Deputados |autor=Ana Paula Marra e Iolando Lourenço |editorial=Agência Brasil |fecha=1-2-2007 |idioma=portugués}}</ref> Rebelo declaró tras la votación que aceptaba la decisión del plenario y que continuaría en la cámara de diputados, rechazando cualquier posibilidad de tener un cargo en el gobierno.<ref>{{cita publicación |url=http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2007/02/01/materia.2007-02-01.4757795624/view |título=Para Aldo Rebelo, resultado foi "deliberação soberana" do plenário da Câmara |autor=Ana Paula Marra e Iolando Lourenço |editorial=Agência Brasil |fecha=1-2-2007 |idioma=portugués}}</ref>
De alta parte, prabuşirea Partidului de Frunte Liberal, pierderea a 19 deputaţi, i-a condus pe liderii sai să modifice numele partidului în Democratic.<ref>[http://www.pfl.org.br/democratas.asp Cambio de nombre, de PFL a DEM], en la página del partido Demócratas. En portugués</ref> Odată cu schimbarea numelui, liderii partidului au sperat să se schimbe deasemenea şi rezultatele sale
La 1 februarie 2007 Camera a ales ca preşedinte pe [[Arlindo Chinaglia]], din Partidul Muncitorilor, înlocuindu-l pe Aldo Rebelo, din Partidul Comunist din Brazilia. În cadrul votării, Chinaglia a ieşit în faţa lui Rebelo pentru doar 18 voturi..<ref>{{cita publicación |url=http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2007/02/01/materia.2007-02-01.0729013297/view |título=Arlindo Chinaglia, do PT, é o novo presidente da Câmara dos Deputados |autor=Ana Paula Marra e Iolando Lourenço |editorial=Agência Brasil |fecha=1-2-2007 |idioma=portugués}}</ref> Rebelo a declarat după votare că acceptă decizia plenariului şi că va continua în Camera Deputaţilor, respingând orice posibilitate de a avea un post în cadrul guvernului.<ref>{{cita publicación |url=http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2007/02/01/materia.2007-02-01.4757795624/view |título=Para Aldo Rebelo, resultado foi "deliberação soberana" do plenário da Câmara |autor=Ana Paula Marra e Iolando Lourenço |editorial=Agência Brasil |fecha=1-2-2007 |idioma=portugués}}</ref>
 
=== SenatulSenado ===
{{AP|Senado de Brasil}}
[[Archivo:2006 Brazilian Election Senators.svg|250px|thumb|HartaMapa partidelorde senatorilorlos aleşipartidos de los senadores elegidos {{leyenda|#ffff00|[[PFL]]}} {{leyenda|#4069e1|[[PSDB]]}} {{leyenda|#c0c0c0|[[PMDB]]}} {{leyenda|#191970|[[PTB]]}} {{leyenda|#ff0000|[[Partido dos Trabalhadores|PT]]}} {{leyenda|#8b4513|[[Partido Comunista del Brasil|PCdoB]]}} {{leyenda|#008b8b|[[Partido Democrático Laborista|PDT]]}} {{leyenda|#98fb98|[[Partido Liberal (Brasil)|PL]]}} {{leyenda|#808000|[[Partido Progresista (Brasil)|PP]]}} {{leyenda|#ff8c00|[[Partido Popular Socialista (Brasil)|PPS]]}} {{leyenda|black|[[PRTB]]}} {{leyenda|#afeeee|[[PSB]]}}.]]
SistemulEl alegerilorsistema membrilorde elección de los miembros de la [[camereicámara înaltealta]] adel CongresuluiCongreso Brazilianbrasileño estees diferitdiferente al de cella alCámara Camereide DeputaţilorDiputados. SenatoriiLos senadores autienen un mandatmandato de optocho aniaños, dubluel faţădoble deque cellos al deputaţilordiputados. LaCada fiecarecuatro patru aniaños se reînoieşte orenueva parte dindel senatsenado: sauo douabien treimidos sautercios o treimebien un tercio. ÎnEn cadrullas alegerilorelecciones legislativelegislativas dinde 2002 s-ause reînnoitrenovaron douădos trimitercios datorităpor acestuilo fapt,que înen cadrulestas acestorsólo alegerise s-arenovaba reînnoit o treimeuno. ÎnDe acesteste modmodo, s-ase aleseligió un senatorsenador pentrupor fiecarecada statestado şiy pentrupor Districtulel Distrito Federal. LaEn fiecarecada votarevotación, candidatulel celcandidato maimás votatvotado era desemnatdesignado automatautomáticamente senatorsenador, fărăsin a fi nevoienecesidad de o a douasegunda rundăvuelta.<ref name=senado />
 
DinDe ceilos 27 desenadores senatori aleşielegidos, şaseseis eraueran dindel PartidulPartido dedel FrunteFrente Liberal, cincicinco dindel PartidulPartido de la Social DemocraticDemocracia BrazilianBrasileña, patrucuatro del dinPartido Partiduldel MiscariiMovimiento DemocraticeDemocrático, treitres dindel PartidulPartido MuncitorescLaborista dinde Brazilia,Brasil şiy doidos dindel PartidulPartido Muncitorescde los Trabajadores. AlţiLos 7otros senatorisiete aparţineausenadores depertenecían altea partideotros politicetantos partidos políticos: PartidulPartido ComunistComunista dinde BraziliaBrasil, PartidulPartido DemocraticDemocrático MuncitorescLaborista, PartidulPartido Liberal, PartidulPartido ProgresistProgresista, PartidulPartido Popular SocialistSocialista, PartidulPartido MuncitorescRenovador ReînnoitLaborista BrazilianBrasileño şiy PartidulPartido SocialistSocialista dinde BraziliaBrasil. PrintreEntre los senatoriisenadores aleşielegidos se numărauencuentras doidos foştiex preşedinţipresidentes, Fernanco Collor de Mello şiy JoseJosé Sarney. DeasemeneaTambién erauhabía şiex foştigobernadores guvernatoricomo ca AlvaroÁlvaro Dias şiy fostex ministruministros cacomo Alfredo Nascimento, înen general senatoriilos senadores ya aveautenían experienţăexperiencia politicăpolítica de înaltalto nivel.<ref name=datos />
 
SenatulEl Senado mantuvo şi-a menţinutsu preşedintelepresidente, [[Renan Calheiros]], înen la nouanueva legislaturălegislatura.<ref>{{cita publicación |url=http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2007/02/01/materia.2007-02-01.8219191449/view |título=Renan Calheiros é reeleito para Presidência do Senado Federal |autor=Luciana Vasconcelos |editorial=Agência Brasil |fecha=1-2-2007 |idioma=portugués}}</ref>
 
==== Lista de senatorisenadores aleşielectos înen fiecarecada statEstado ====
* [[Acre (Brasil)|Acre]] - [[Tião Viana]] (PT)
* [[Alagoas]] - [[Fernando Collor de Mello]] (PRTB)
Línea 387 ⟶ 390:
* [[Tocantins]] - [[Kátia Abreu]] (PFL)
 
== AlegerileElecciones stataleEstatales ==
{{AP|Elecciones estatales de Brasil (2006)}}
[[Archivo:Paulo Hartung2.jpg|thumb|180px|[[Paulo Hartung]] afue fostel candidatulcandidato careque amás primitapoyo celrecibió maien multla sprijinprimera învuelta, prima rundă,un 77,27 % dinde voturilos votos.<ref name=datos />.]]
 
Al mismo tiempo que las elecciones presidenciales, se celebraron elecciones a la gobernadoría y al parlamento en cada uno de los [[Organización territorial de Brasil|estados que componen Brasil]]. La mayoría de los gobernadores fueron elegidos bajo coaliciones electorales, a veces de carácter ideológico y otras puramente regionalista. Además, se renovaron los parlamentos estatales.
În acelaşi timp ca şi alegerile prezidenţiale au avut loc şi alegerile guvernamentale şi parlamentare în fiecare stat care se află în Brazilia. Majoritatea guvernatorilor au fost aleşi sub coaliţii electorale, unele cu caracter ideologic şi altele pur regionaliste. În plus, s-au reînnoit parlamentelele statale.
 
CeleLos 27 puestos de locurigobernador dese guvernatorrepartieron s-aude repartizatlas însiguiente urmatoare formăforma: partidulel cupartido ceique maimás mulţigobernadores guvernatoriconsiguió obtinuţi a fostfue el [[PartidulPartido del MişcăriiMovimiento DemocráticeDemocrático BrazilieneBrasileño]], şaptesiete. DinPor parteasu saparte, şaseseis noinuevos guvernatorigobernadores auestaban fost afiliaţiafiliados al [[PartiduluiPartido de la Social DemocraticDemocracia BrazilianBrasileña]]. El [[PartidulPartido Muncitorilorde los Trabajadores]] oobtuvo obţinut cincicinco. El [[PartidulPartido SocialistSocialista BrazilianBrasileño]] ase rămasquedó cuen treitres guvernatorigobernadores.Doua partideDos aupartidos obţinutconsiguieron doidos guvernatorigobernadorías, el [[PartidulPartido DemocráticDemocrático al MunciiLaborista]] şiy el [[PPS|PartidulPartido Popular SocialistSocialista]]. PentruPor ultimulúltimo, el loc[[PartidulPartido dedel FrunteFrente Liberal]] şiy el [[PartidulPartido ProgresistProgresista (BraziliaBrasil)|PartidulPartido ProgresistProgresista]] au obţinutobtuvieron un guvernatorgobernador. ŞaptesprezeceDiecisiete guvernatorigobernadorías s-ause decisdecidieron înen la primaprimera rundăvuelta (Acre, Alagoas, AmapaAmapá, Amazonas, Bahía, Ceará, Distrito Federal, Espírito Santo, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul, Minas Gerais, Piauí, Rondônia, Roraima, São Paulo, Sergipe siy Tocantins) şiy restulel înresto ceaen de-ala douasegunda rundavuelta (Goiás, Maranhão, Pará, Paraíba, Paraná, Pernambucano, Santa Catarina, Rio de Janeiro, Rio Grande do Sul siy Rio Grande do Norte).<ref name=datos /> AcesteEstas alegerielecciones aufueron fostlas primeleprimeras înen carelas s-auque alesse pânăeligieron lahasta treitres guvernatorigobernadoras: Wilma de Faria (PSB), Yeda Crusius (PSDB) şiy Ana Júlia Carepa (PT).<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/30/materia.2006-10-30.5043920880/view Pela primeira vez, Brasil elege três governadoras] de Lana Cristina en Agencia Brasil (30-10-2006). En portugués.</ref>
 
Una dintre celede mailas marimayores surprizesorpresas dinen cadrullas alegerilorelecciones a avutgobernador locsucedió înen Rio Grande do Sul. GuvernatorulEl alesgobernador înelegido en 2002, [[Germano Rigotto]], careque ahabía fostsido unuluno dintrede posibiliilos candidaţiposibles aicandidatos del PMDB, laa alegerilelas prezidenţialeelecciones presidenciales, aera fostel favoritulfavorito laen las sondajeencuestas. Una dindel ''Correio do Povo'' dindel 23 septembriede i-aseptiembre datle aproapeotorgaba 30casi el 30% dinde voturi.los Învotos. spatePor au ramasdetrás quedaban [[Olívio Dutra]] (23%), dindel PMPT, şiy [[Yeda Crusius]] (19%) dindel PSDB. TotuşiSin embargo, primala rundaprimera avuelta fostfue câştigatăganada depor Crusius, dânddando oun răsturnarevuelco absolutăabsoluto sondajelora culas 33encuestas con el 33% dinde voturilos votos. El batacazo de Rigotto nuno separó opreşteahí aiciya deşique aincluso rămasquedó înpor spateledetrás luide Dutra, cupor doartan sólo 0,27 %, rămânândquedando afarăfuera dinde alla doileasegunda turvuelta.
 
ÎnEn SaoSão Paulo, s-ase produsprodujo oun întamplarehecho curioasăcurioso, ceilos doidos candidaţicandidatos aidel PSDB, unuluno laa nivel prezidenţialpresidencial ([[Geraldo Alckmin|Alckmin]]) şiy unul la nivel statalotro estatal ([[José Serra]]), ause reuşitsucedieron reciprocmutuamente, deşiya que Alckmin afue fostel candidatulcandidato laa guverngobernador înen 2002 şiy Serra afue fostel candidatcandidato prezidenţialpresidencial. În finalFinalmente Serra vaganaría caştigalas alegerileelecciones înen el [[Estados de Brasil por población|statulestado celmás maipoblado populatdel din ţarăpaís]], înen la primaprimera rundăvuelta, cucon mai multmás de 12doce milioanemillones de voturivotos. También Deasemeneacontinuará vahabiendo continuagobernador satucano aibăen guvernator tucan cel de-ael doileasegundo statestado camás populaţiepoblado, Minas Gerais. [[Aécio Neves]] aconsiguió obţinutla realegerilereelección cucon maimás mult dedel 77 % dinde los voturivotos, afue fostel alsegundo doileacandidato candidatcon cumayor procentajporcentaje marede învotos primaen rundăla primera vuelta.
 
ÎnEn Districtulel Distrito Federal, undedonde se găseşteencuentra capitalala capital [[Brasilia]], a câştigatganó [[José Roberto Arruda]] dindel PartidulPartido dedel FrunteFrente Liberal. În timp ceMientras, înen Amazonas, el [[Estados de Brasil por superficie|statulestado celmás maigrande marepor casuperficie suprafaţăde din BraziliaBrasil]], a câţtigatganó [[Eduardo Braga]], dindel PMDB. AceştiEstos ultimidos doiúltimos candidaţicandidatos nuno autuvieron avut nevoienecesidad de ouna asegunda douavuelta, rundaaunque depor alegeripoco, deşiya încăque puţinninguno şide niciunullos nudos obţineaconsiguió 51superar el 51% dinde los voturivotos.
 
AdunărileLas LegislativeAsambleas stataleLegislativas auestatales ramasquedaron foartemuy atomizateatomizadas pentruya que locurilelos seescaños repartizeazăse mereureparten întresiempre maientre multmás de 10diez formaţiuniformaciones. DePor exempluejemplo, înen Adunareala LegislativăAsamblea dinLegislativa de Roraima, compusăcompuesta dinpor 22 deputaţidiputados stataliestatales, partidulel majoritarpartido mayoritario, PSDB, asólo avut doartuvo 4 deputaţidiputados. Statistic auEstadísticamente fosthubo 12.817 candidaţicandidaturas caa deputaţidiputado stataliestatal şiy 689 caa deputaţidiputado de districtdistrital (deputatulequivalente statala echivalentdiputado cuestatal celen dinel DistrictulDistrito Federal). PartideleLos cupartidos ceique maimás mulţidiputados dintreestatales deputaţiobtuvieron statalifueron obtinuţi au fostel PMDB, el PSDB, PM,el PT y el PFL.<ref>[http://www.agenciabrasil.gov.br/noticias/2006/10/03/materia.2006-10-03.1874132632/view LPMDB, PSDB, PT e PFL elegem o maior número de deputados estaduais pelo país] de José Carlos Mattedi en Agencia Brasil (3-10-2006). En portugués.</ref>
 
=== Lista cude guvernatoriigobernadores aleşielegidos ===
* [[Acre (Brasil)|Acre]] - [[Binho Marques]] (PT)
* [[Alagoas]] - [[Teotônio Vilela Filho]] (PSDB)
Línea 432 ⟶ 435:
* [[Tocantins]] - [[Marcelo Miranda]] (PMDB)
 
== ReferinţeReferencias ==
{{Listaref|2}}