Pedro Luis de Borja Llançol de Romaní

cardenal español

Pedro Luis de Borja Llançol (Lanzol) de Romaní (Valencia, 1472 - Nápoles, 4 de octubre de 1511), cardenal español. También llamado Ludovico Borgia (en italiano: Pierlodovico o Pierluigi Borgia).

Pedro Luis de Borja Llançol de Romaní

El cardenal de Borja, su secretario y dos geógrafos. Es copia del que retrata al cardenal Bandinello Sauli, de Sebastiano del Piombo.

Título Cardenal presbítero de
San Marcelo
Cardenal diácono de
S. Maria in Via Lata
Otros títulos Arzobispo de Valencia
Información religiosa
Proclamación cardenalicia 28 de septiembre de 1500 por el Papa Alejandro VI
Información personal
Nombre Pedro Luis de Borja Llançol de Romaní
Nacimiento Valencia, 1472.
Fallecimiento Nápoles, 1511.

Escudo de Pedro Luis de Borja Llançol de Romaní

Biografía editar

Nacido en el seno de la familia Borja, Pedro Luis era sobrino bisnieto del papa Calixto III y sobrino nieto de Rodrigo Borgia, que por aquel entonces se desempañaba como cardenal vicecanciller en Roma. Cuando éste alcanzó el papado, también creó cardenales a sus primos Juan, el mayor (1492) y César (1493) y a su hermano Juan, el menor (1496); su otro hermano Rodrigo fue capitán de la guardia pontificia.

Caballero de la orden de San Juan de Jerusalén, fue creado cardenal in pectore por su tío abuelo, el papa Alejandro VI, en el consistorio del 20 de marzo de 1500, haciéndose público el 28 de septiembre del mismo año. El mismo año fue nombrado arzobispo de Valencia sucediendo a su hermano Juan, aunque nunca visitó la diócesis.

Fue nombrado gobernador de Spoleto y de Bagnoregio, penitenciario mayor y abad comendatario de los monasterios de Valldigna (Valencia), San Simpliciano (Milán) y San Leonardo de Siponto (Nápoles).

A petición suya, Alejandro VI expidió la bula de creación de la Universidad de Valencia en 1501 y el rey Fernando II de Aragón autorizó la fundación en 1502.

El cardenal participó en los dos cónclaves de 1503: el de septiembre, que eligió a Pío III y el de octubre que eligió a Julio II. Tras la elección de este último, que era adversario de los Borgia y había ordenado la detención de César, Pedro Luis huyó de Roma junto al cardenal Francisco de Remolins y se refugió en Nápoles al amparo de Gonzalo Fernández de Córdoba.

En 1507, durante un breve periodo, fue también arzobispo de Santiago de Compostela, para resolver el problema de que un hijo, Alonso de Fonseca y Ulloa, sucediese a su padre, Alonso de Fonseca y Acevedo en la sede, lo que estaba prohibido. La archidiócesis no reconoce a Pedro Luis en la lista de sus arzobispos.[cita requerida]

Permaneció en Nápoles hasta que en 1511, mal informado de la muerte del papa, emprendió camino a Roma y murió como consecuencia de la caída del caballo. Fue sepultado en la iglesia de S. Pietro Celestino de Nápoles sin memoria fúnebre.

Ascendencia editar

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. Berenguer Llançol de Romaní i Safont, VI Señor de Villalonga
 
 
 
 
 
 
 
8. Joan Llançol de Romaní i Romeu, VII Señor de Villalonga
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. Leonor Roemu i Catalá
 
 
 
 
 
 
 
4. Pere Guillén Llançol de Romaní i March, VIII Señor de Villalonga
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Violante March de Villang
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. Jofré de Borja i Llançol de Romani, IX Señor de Villalonga
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20. Roderic Gil de Borja i Fennolet
 
 
 
 
 
 
 
10. Jofré Llançol i Escrivà
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21. Sibilia de Escrivà i Pròixita
 
 
 
 
 
 
 
5. Joana de Llançol i de Borja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22. Juan Domingo de Borja i Doncel, Señor de Torre de Canals
 
 
 
 
 
 
 
11. Isabel de Borja i Llançol
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23. Francina Llançol
 
 
 
 
 
 
 
1. Pedro Luis de Borja Llançol de Romaní
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24. Guillem-Ramon de Montcada i Montcada, VI Señor de Aytona
 
 
 
 
 
 
 
12. Ot de Montcada i Maça de Liçana, VII Señor de Aytona
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25. Elvira Maça de Liçana, Señora de Villamarchante
 
 
 
 
 
 
 
6. Joan Florimon de Montcada i de Luna, Señor de Chiva y Castellnou
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26. Pedro Martínez de Luna y Saluzzo, Señor de Almonacid y Pola
 
 
 
 
 
 
 
13. Elfa de Luna y de Jèrica
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27. Elfa de Jérica y de Arborea
 
 
 
 
 
 
 
3. Joana de Montcada i Vilaragut
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. Antonio de Vilaragut i Visconti, I Barón de Olocau
 
 
 
 
 
 
 
14. Ramon de Vilaragut i Mercer, II Barón de Olocau
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. Joana Mercer i Santllir
 
 
 
 
 
 
 
7. Marquesa de Vilaragut i de Villanova
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Filipa de Villanova
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Bibliografía editar