Premio Espiral Maior de Poesía

(Redirigido desde «Premio de Poesía Espiral Maior»)

El premio Espiral Maior de Poesía fue creado en 1992 por Ediciones Espiral Maior e iba dirigido a autores noveles, menores de 35 años y sin obra publicada. El premio no tenía dotación económica y consistía en la publicación de la obra por la editorial convocante.

Premio Espiral Maior de Poesía
Ubicación España
Historia
Primera entrega 1992

A partir de 1999 el premio se abrió a todos los creadores (tengan o no obra publicada e independientemente de la edad). Desde el año 2006 también se concede a obras en portugués, y desde 2008 Ámbito Cultural del Corte Inglés apoya con 15.000 euros, que lo convierten en uno de los más dotados de todo la península ibérica.[1]​ El jurado era formado por Alfonso Álvarez Cáccamo, Xavier Rodríguez Baixeras y Miguel Anxo Fernán-Vello.

Ganadores editar

  • 2009: Rosa Alice Branco, O gado do Senhor.
  • 2008: Amadeu Baptista, Açougue.
  • 2007: Yolanda Castaño, Profundidade de campo.
  • 2006:
    • Xavier Seoane, Para unha luz ausente.
    • Accésit: Jorge Reis-Sá, Livro de estimação.
  • 2005: Manuel Darriba, Vostede non sabe con quen está a falar.
  • 2003: Luísa Villalta, En concreto.
  • 2002: Xoán Xosé García, In-ventos.
  • 2001: Estíbaliz Espinosa, Número e.
  • 2000: Charo Pita, Desde Arcadia para Govinda.
  • 1999: Manuel Forcadela, Morte do fadista.
  • 1998: Mário Herrero Valeiro, No limiar do silêncio.
  • 1997: Carlos Penela, As linhages do frio.
  • 1996: Emma Couceiro, Humidosas.
  • 1995:
    • Cristina Cabada, Sombra acesa.
    • Accésit: Anxos Romeo, A estatua.
  • 1994: Francisco Souto, Thanatos ou as árvores do incesto.
  • 1993: Martín Veiga, Das últimas ruínas.
  • 1992: Rafael Lema, Cemiterio das gaivotas.

Referencias editar

  1. Quince mil euros para o Premio de Poesía Espiral Maior, La Voz de Galicia, 31 de maig de 2008