Tito Aurelio Fulvo

cónsul 85

Tito Aurelio Fulvo (en latín: Titus Aurelius Fulvus) fue un senador romano que vivió en el siglo I y falleció hacia el año 89, que desarrolló su cursus honorum desde finales del imperio de Claudio hasta el de Domiciano. Fue cónsul en dos ocasiones, la primera alrededor del año 71 como sufecto, y la segunda como ordinario en el año 85 junto con el propio emperador Domiciano.

Tito Aurelio Fulvo
Información personal
Nacimiento Siglo I Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Hijos Tito Aurelio Fulvo Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político y militar Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados
Rango militar Legado romano Ver y modificar los datos en Wikidata

Orígenes familiares editar

Aurelio Fulvo era natural de la Colonia Nemausus (Nimes, Francia) en la muy romanizada provincia romana de la Gallia Narbonensis, debiendo pertenecer a la élite local, el ordo decurinis, si bien su fortuna debía ser lo suficientemente cuantiosa como para formar parte del Ordo equester.

Carrera política editar

En un momento indeterminado de finales del imperio de Claudio I o de comienzos del de Nerón fue beneficiado con un adlectio inter praetorios, que hizo que ingresara en el orden senatorial, con el mismo rango que los senadores que habían desempeñado la magistratura de pretor. Inmediatamente después, fue enviado a Oriente como legado de la Legio III Gallica, integrada en el ejército de Corbulón durante las campañas realizadas contra el imperio Parto por el control del reino de Armenia[1]​ A sus órdenes, esta legión fue transferida a Moesia, donde en el año 69 apoyó a Otón y combatió contra los roxolanos, siendo premiado con los ornamentos consulares;[2]​ poco después, con su unidad participó en la primera batalla de Bedríaco frente a Vitelio.

Inmediatamente después, apoyó a Vespasiano, quien consideró los ornamentos consulares concedidos por Otón como equivalentes al puesto de consul suffectus, y lo envió la provincia Hispania Citerior Tarraconensis como gobernador.[3]

De vuelta a Roma, su carrera laguideció hasta que en el año 85 fue nombrado para un segundo consulado, como consul ordinarius, junto con el emperador Domiciano,[4]​ desempeñando al tiempo el papel de Prefecto de Roma,[5]​ falleciendo poco después, hacia el año 89.

Descendencia editar

Su hijo fue Tito Aurelio Fulvo, padre del emperador Antonino Pío, cuyos primeros años transcurrieron en casa de su abuelo paterno.[6]

Notas editar

  1. Inscripciones datadas en 64:
    • CIL III 6741, Harput (Turquía): Nero Claudius / Caesar Aug(ustus) Germanicus / Imp(erator) pont(ifex) m(aximus) trib(unicia) pot(estate) XI / co(n)s(ul) IIII imp(erator) VIIII pat(er) p(atriae) / Cn(aeo) Domitio Corbulone / leg(ato) Aug(usti) pr(o) pr(aetore) / T(ito) Aurelio Fulvo leg(ato) Aug(usti) / leg(ionis) III Gal(licae)
    • CIL III 6742, Harput (Turquía): Nero Claudius / Caesar Aug(ustus) [G]ermani[c(us)] / Imp(erator) pont(ifex) max(imus) trib(unicia) / pot(estate) XI co(n)s(ul) IIII imp(erator) IX p(ater) p(atriae) / Cn(aeo) Domitio Corbulone / leg(ato) Aug(usti) pro pr(aetore) / T(ito) Aurelio Fulvo leg(ato) Aug(usti) / leg(ionis) III Gal(licae)
    • CIL III 6742a, Harput (Turquía): [Nero Claudius] / [Caesar Aug(ustus) Germanicus] / [Imp(erator) po]nt(ifex) [m(aximus) tr]ib(unicia) p[ot(estate) XI] / [co(n)s(ul)] IIII [imp(erator) I]X [pat(er)] p(atriae) / [Cn(aeo) Domitio Co]rb[ulone] / [leg(ato) Aug(usti) pr(o)] p[r(aetore)] / [T(ito) Aurelio Fu]lvo [leg(ato) Aug(usti)] / [leg(ionis) III Gal(licae)
  2. Tácito, Hist. I, 79: Conversis ad civile bellum animis externa sine cura habebantur. eo audentius Rhoxolani, Sarmatica gens, priore hieme caesis duabus cohortibus, magna spe Moesiam inruperant, ad novem milia equitum, ex ferocia et successu praedae magis quam pugnae intenta. igitur vagos et incuriosos tertia legio adiunctis auxiliis repente invasit. apud Romanos omnia proelio apta: Sarmatae dispersi aut cupidine praedae graves onere sarcinarum et lubrico itinerum adempta equorum pernicitate velut vincti caedebantur. namque mirum dictu ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos. nihil ad pedestrem pugnam tam ignavum: ubi per turmas advenere vix ulla acies obstiterit. sed tum umido die et soluto gelu neque conti neque gladii, quos praelongos utraque manu regunt, usui, lapsantibus equis et catafractarum pondere. id principibus et nobilissimo cuique tegimen, ferreis lamminis aut praeduro corio consertum, ut adversus ictus impenetrabile ita impetu hostium provolutis inhabile ad resurgendum; simul altitudine et mollitia nivis hauriebantur. Romanus miles facilis lorica et missili pilo aut lanceis adsultans, ubi res posceret, levi gladio inermem Sarmatam (neque enim scuto defendi mos est) comminus fodiebat, donec pauci qui proelio superfuerant paludibus abderentur. ibi saevitia hiemis aut vulnerum absumpti. postquam id Romae compertum, M. Aponius Moesiam obtinens triumphali statua, Fulvus Aurelius et Iulianus Tettius ac Numisius Lupus, legati legionum, consularibus ornamentis donantur, laeto Othone et gloriam in se trahente, tamquam et ipse felix bello et suis ducibus suisque exercitibus rem publicam auxisset.
  3. AE 1952, 122 = AE 1955, 222 = AE 2005, 881b, Ampurias (Gerona, España): Olossita[ni] / Titus Aurelius / Fulvus lega/tus Augusti / Rufus legatus Au/gus[ti]
  4. Inscripciones:
    • AE 1975, 53, Roma (Italia): Dis Manibus Gabiniae Facetae v(ixit) a(nnos) XVIIII m(enses) IIII d(ies) X / Gabinia Sabina mater et Plautius / Fortunatus filiae piissimae / fecerunt et sibi posterisq(ue) suis / excessit X K(alendas) Februarias / Imp(eratore) Domitiano XI T(ito) Aurelio Fulvo it(erum) co(n)s(ulibus)
    • AE 1993, 1788 = RMD III, 139: Imp(erator) Caesar divi Vespasiani f(ilius) Domitia/nus Augustus Germanicus pontifex / maximus tribunic(ia) potestat(e) IIII / imp(erator) VIII p(ater) p(atriae) co(n)sul XI / nomina militum qui militaverunt / in cohortibus praetoriis quattuor / VI VII VIII VIIII item urbanis quat/tuor X XI XII XIIII subieci quibus / fortiter et pie militia functis ius / tribuo conubii dumtaxat cum singulis / et primis uxoribus / ut etiam si pere/grini iuris feminas matrimonio [suo iunxerint // Imp(erator) Caesar divi Vespasiani f(ilius) / Domitianus Augustus Germanicus / pontifex maximus tribunic(ia) / potestat(e) IIII imp(erator) VIII p(ater) p(atriae) co(n)sul XI / nomina militum qui militaverunt / in cohortibus praetoriis quat/tuor VI VII VIII VIIII item urba/nis quattuor X XI XII XIIII subie/ci quibus fortiter et pie militia / functis ius tribuo conubii dum/taxat cum singulis et primis uxo/ribus ut etiam si peregrini iuris / feminas matrimonio suo iunxerint / proinde liberos tollant ac / si ex duobus civibus Roma/nis natos a(nte) d(iem) VIII K(alendas) Mart(ias) / Imp(eratore) Caesare Domitiano Aug(usto) Germanico XI / T(ito) Aurelio Fulvo II co(n)s(ulibus) / cohort(is) XII urb(anae) C(aio) Latinio C(ai) f(ilio) Col(lina) Primo Sebastopol(i) / descriptum et recognitum ex tabula aenea quae fixa est Romae in Capi/tolio in latere dextro tabulari(i) / publici
    • RMD IV, 211: ----] C(ai) Muna[ti----] / L(uci) Lucret[i ----] / [ // [Imp(erator) Caesar divi Vespasiani f(ilius) Domitianus Augustus Germanicus pontifex maximus tribunic(ia) potestat(e) IIII imp(erator) VIII p(ater) p(atriae) co(n)s(ul) XI ---] / [--------------] / [quorum nomina subscripta sunt ipsis liberisque ---- duxissent dumtaxat] / singuli [singulas] / [a(nte) d(iem) ---] / Imp(eratore) Caesare Do[mitiano Aug(usto) Germanico XI] / T(ito) Au[relio Fulvo II co(n)s(ulibus)
    • RMD IV, 212 = AE 1997, 1298, Cair (Serbia: ------cum iis quas p]ostea du/[xissent dumtaxat singuli sin]gulas / [---- Imp(eratore) Caes(are) Aug(usto) Germanico XI T(ito) Aurelio Fulv]o II co(n)s(ulibus) / [--- cui p]raest / [--- pra]ef(ectus) / [ // ] / [D(ecimi) Consi Alc]imi / [C(ai) Terenti Na]talis / [----
    • RMD V, 328 = AE 1998, 1614: Imp(eratore) Caes(are) Domitiano Aug(usto) Germanico XI] / [T(ito) Aurelio Fu]lvo II co(n)s(ulibus) / [------] / [---- Nar]cisso Maron(eia) / [descriptum et recogn]itum ex tabu/[la aenea quae fixa] est Romae / [in Capitolio] // [C(ai) Iuli] Longini / C(ai) Iuli] Severi / [M(arci) Calpurni] Iusti / [Q(uinti) Iuni] Sy[llae] / [--------
  5. Historia Augusta, Div. Pius I, 2: avus Titus Aurelius Fulvus, qui per honores diversos ad secundum consulatum et praefecturam urbis pervenit
  6. Historia Augusta, Div. Pius I, 9: 9 Pueritiam egit cum avo paterno, mox cum materno, omnes suos religiose colens, atque adeo et consobrinorum et vitrici et multorum adfinium hereditate ditatus est.

Bibliografía editar

  • P. von Rohden, "T. Aurelius Fulvus" 136, RE, vol. II-2, Stuttgart, 1896, col. 2492.
  • Der Neue Pauly, vol. II, Stuttgart, 1999, col. 324.


Predecesor:
Domiciano I y Gneo Pedio Casco
Consul suffectus I del Imperio Romano por concesión de Otón, reconocido por Vespasiano
junto con Gayo Calpetano Rancio Quirinal Valerio Festo

71
Sucesor:
Lucio Flavio Fimbria y Gayo Atilio Bárbaro
Predecesor:
Domiciano X y Gayo Opio Sabino
Cónsul II del Imperio Romano
junto con Domiciano XI

85
Sucesor:
Domiciano XII y Servio Cornelio Dolabela Petroniano
Predecesor:
Marco Arrecino Clemente
Prefecto de Roma
86-¿89?
Sucesor:
Quinto Julio Cordino Gayo Rutilio Gálico