Tito Estatilio Tauro (cónsul 44)

Tito Estatilio Tauro (en latín: Titus Statilius Taurus) fue un senador romano, que vivió en el siglo I, y desarrolló su cursus honorum bajo Tiberio, Caligula, Claudio, y Nerón.

Tito Estatilio Tauro
Información personal
Nacimiento c. 10 Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 53 Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padres Tito Estatilio Tauro Ver y modificar los datos en Wikidata
Valeria Mesalina Ver y modificar los datos en Wikidata
Hijos Estatilia Mesalina Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político y militar Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Familia editar

Era el hijo mayor de Tito Estatilio Tauro cónsul ordinario en el año 11 y Valeria, hija de Marco Valerio Mesala Corvino. También era hermano de Tito Estatilio Tauro Corvino cónsul ordinario en el año 45.

Carrera editar

Tauro sirvió como cónsul en 44[1]​ y más tarde como procónsul de África del año 51 al 53.

Un hombre rico, diseñó los célebres Jardines Taurianos. Fue acusado por Tarquicio Prisco, un ex subordinado suyo durante su mandato como Procónsul de África, de "algunos actos de extorsión, pero particularmente ... [de] prácticas mágicas y supersticiosas" bajo las órdenes de la Emperatriz Agripina, quien aparentemente quería apoderase de sus magníficos jardines, y a pesar de su aparente inocencia, se suicidó a raíz de estas acusaciones, antes de enterarse del veredicto del emperador en el año 53.[2]

Notas y referencias editar

  1. Así lo demuestran las inscripciones:
    • CIL XI 3806 = CIL VI 10399, Isola Farnese (Itaia): Gelos divi Augusti l(ibertus) ex dec[reto Cvirum] / post mortem filii sui no[mine eius] / fecit et dedica[vit] / IIII Nonas Maias T(ito) Statilio Tauro P(ublio) Pompo[nio Secundo co(n)s(ulibus)]
    • CIL XIII 4565, Marsal (Francia): Ti(berio) Claudio / Drusi f(ilio) Caesar(i) / Aug(usto) German(ico) / pont(ifici) max(imo) trib(unicia) / potest(ate) III imp(eratori) III / p(atri) p(atriae) co(n)s(uli) des(ignato) / vicani Marosa/llenses pub(lice) / dedicata VIIII K(alendas) / Octob(res) anno C(ai) / Passieni Crispi / II T(ito) Statil(i)o Tauro co(n)s(ulibus)
  2. Tácito, Ann. XII, 59: At Claudius saevissima quaeque promere adigebatur eiusdem Agrippinae artibus, quae Statilium Taurum opibus inlustrem hortis eius inhians pervertit accusante Tarquitio Prisco. legatus is Tauri Africam imperio proconsulari regentis, postquam revenerant, pauca repetundarum crimina, ceterum magicas superstitiones obiectabat. nec ille diutius falsum accusatorem, indignas sordis perpessus vim vitae suae attulit ante sententiam senatus. Tarquitius tamen curia exactus est; quod patres odio delatoris contra ambitum Agrippinae pervicere..

Bibliografía editar

  • PIR2 S-856
  • Ursula Vogel-Weidemann, Die Statthalter von Africa und Asia in den Jahren 14–68 n. Chr. Eine Untersuchung zum Verhältnis Princeps und Senat (= Antiquitas. Reihe 1: Abhandlungen zur Alten Geschichte. Band 31). Dr. Rudolf Habelt, Bonn 1982, pp. 154–160. ISBN 3-7749-1412-5

Enlaces externos editar


Predecesor:
Tiberio Claudio César Augusto Germánico III y
Lucio Vitelio II
Cónsul del Imperio romano
junto con Gayo Salustio Crispo Pasieno II

44
Sucesor:
Marco Vinicio II y
Tito Estatilio Tauro Corvino
Predecesor:
Quinto Curcio Rufo
Gobernador de la provincia romana de África
51 - 53
Sucesor:
Marco Pompeyo Silvano Estaberio Flaviano