Xosé Chao Rego

Sacerdote e intelectual español

Xosé Chao Rego (Villalba, Lugo, 23 de abril de 1932-Santiago de Compostela, 28 de noviembre de 2015) fue un teólogo y escritor español[1]​ tío del cantante Manu Chao.

Xosé Chao Rego
Información personal
Nacimiento 23 de abril de 1932 Ver y modificar los datos en Wikidata
Villalba (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 28 de noviembre de 2015 Ver y modificar los datos en Wikidata (83 años)
Santiago de Compostela (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Española
Información profesional
Ocupación Teólogo y escritor Ver y modificar los datos en Wikidata

Trayectoria editar

Estudió Filosofía en Salamanca y Madrid y Teología en Roma. Se consagró sacerdote en 1957 en la Basílica de San Pedro de Roma. Fue profesor del Seminario de Mondoñedo y párroco de Santa Mariña do Vilar en Ferrol (1959-1976). Tras secularizarse, fue profesor de Secundaria en un instituto en Villalba. En 1982, se trasladó a Santiago de Compostela y enseñó en el Instituto Rosalía de Castro. Fue uno de los impulsores de las revistas Irimia y Encrucillada y del movimiento de renovación cristiano y galleguista que se gestó en torno a ellas.

Como ensayista, escribió principalmente sobre teología y antropología social. Su obra es muy extensa.[2]

Fue hermano del escritor e intelectual Ramón Chao, residente en Francia desde 1960. Desde 2002 fue socio de honor de la Asociación de Escritores en Lingua Galega, en la que se le distinguió con la Letra E. Hijo adoptivo de Santiago de Compostela desde 2004, una de las calles de la ciudad lleva su nombre.[3]

Obra en gallego editar

Ensayo editar

  • As relacións Eirexa-Mundo en Galicia, Vigo, SEPT, 1972.
  • Introducción ao Xénesis, Vigo, SEPT, 1973.
  • Historia do pobo de Xesús: en procura da boa nova, 8 volumes, Edicións do Castro, 1980-2000.
  • Eu renazo galego, Sada, Edicións do Castro, 1983.
  • O misterio do lume, SEPT, 1985.
  • Para comprendermos Galicia, Vigo, Editorial Galaxia, 1987.
  • Camiñando a Compostela, Santiago de Compostela, Irimia, 1992.
  • A Meiga e os frades: lenda do pedregal de Irimia, Santiago de Compostela, Contos do Castromil, 1993.
  • ¿A onde vai a igrexa?, Santiago de Compostela, Irimia, 1994.
  • O libro da auga, Sada, Edicións do Castro, 1995.
  • Na fronteira do misterio: credo para xente non crédula, Vigo, SEPT, 1995.
  • ¿Por que nos sentimos culpables?, Vigo, SEPT, 1995.
  • Camiño verde: ecoloxismo e creación, Santiago de Compostela, Irimia, 1996.
  • Deus tenvos moita gracia: creo no divino humor, Santiago de Compostela, Irimia, 1997. Asinado como Pepe, o Chairego.
  • A condición homosexual, Vigo, Galaxia, 1999.
  • Prisciliano: profeta contra o poder, Vigo, Edicións A Nosa Terra, 1999.
  • O queixume das orixes e tres salaios máis, Noia, Toxosoutos, 2000.
  • Da Ceca á Meca. Diñeiro e profecía, Vigo, SEPT, 2001.
  • Itinerario da conciencia galega, Santiago de Compostela, Laiovento, 2001.
  • O relato hebraico. A Biblia contada dende a Lareira, La Coruña, 3C3, 2001.
  • O sexo, a muller e o crego, La Coruña, Espiral Maior, 2001.
  • Prisciliano, La Coruña, Baía Edicións, 2002.
  • Biblia popular galega, Vigo, Xerais, 2004.
  • O demo meridiano: lembranzas dun transgresor, Vigo, Xerais, 2004.
  • A muller ¡que cale! Raíces do antifeminismo, Santiago de Compostela, 3C3, 2004.
  • Remexer Roma con Santiago. O camiñar histórico da experiencia cristiá, Vigo, SEPT, 2004.
  • Por aquí chégase a Galicia, Santiago de Compostela, 3C3, 2012.
  • A humana fraxilidade, Santiago de Compostela, Irimia, 2013.

Obras colectivas editar

  • A parroquia hoxe, Xeira Nova, Galaxia 1970.
  • As relacións Eirexa-Mundo en Galicia, 1972, SEPT.
  • 12 anos na búsqueda da nosa identidade, 1990, Xermolos.
  • O pensamento galego na historia (aproximación crítica), Santiago, USC, 1992.
  • Revisión de la comprensión cristiana de la sexualidad, Madrid, Nueva Utopia, 1998.
  • Manuel María, Ophiusa, 2001.
  • Conversa con Xosé Chao Rego: dende a Serra de Meira á Guarda mareira, de Daniel López Muñoz, Vigo, Xerais, 2002.
  • Un futuro para a lingua, Junta de Galicia, 2002.
  • A homosexualidade a debate, Xerais, 2002.
  • Sobre o dereito a unha morte digna, Espiral Maior, 2005.
  • Xosé Chao Rego: renacer galego. (Actas do Simposio-Homenaxe), Fundación Bautista Álvarez de Estudos Nacionalistas, 2010.

Obra en Español editar

Ensayo editar

  • El humanismo ateo en Jean-Paul Sartre. (tesis doctoral). Madrid,1969.
  • La Iglesia que Franco quiso, Madrid, 1976.
  • Marcel Lefebvre, un integrismo histórico, Madrid, 1977.
  • El relato compostelano, Follas Novas-Montecasino, Zamora, 2001.
  • Iglesia y franquismo: 40 años de nacional-catolicismo (1936-1976), 3C3, 2007.
  • Iglesia y posfranquismo: 17 años de transición (1976-1992), 3C3, 2007.

Premios editar

  • Premio de la Crítica Galicia 1984, por Eu renazo galego.
  • Premio de la Crítica Galicia 2005, por O demo meridiano.
  • Socio de Honor de la Asociación de Escritores en Lingua Galega, 2002.
  • Hijo adoptivo de Santiago de Compostela, 2005.

Fuentes editar

  • Dolores Vilavedra (coord.) Diccionario da Literatura Galega, Vol. I, 1995, pax. 136

Referencias editar

  1. "Falece o escritor e teólogo Xosé Chao Rego aos 83 anos de idade", Praza Pública, 28 de noviembre de 2015,
  2. «Xosé Chao Rego». galegos.galiciadigital.com. Galegos. Consultado el 28 de noviembre de 2015. 
  3. «Fallece en Santiago el teólogo Xosé Chao Rego». La Voz de Galicia. 29 de noviembre de 2015. Consultado el 22 de marzo de 2017. 

Enlaces externos editar