Wikipedia

Usuario:Ryoga Nica/Taller/Unión Social Cristiana (Polonia)

< Usuario:Ryoga Nica

Unión Social Cristiana (Polonia) Ir a navegaciónIr a buscar Unión Social Cristiana fecha de creación 21 de enero de 1989 Dirección de la sede ul. Ogrodowa 37, 00-873 Varsovia , Ideología política Democracia cristiana Unión Social Cristiana ( UChS ) - Partido político polaco, fundado en enero de 1989 a partir de la transformación de la Asociación Social Cristiana (ChSS) . En los años 1992-1993, utilizó el nombre de la Unión Social Cristiana "Acción Ecuménica" .

Historia El grupo fue creado como resultado del XV Congreso General de la Asociación Social Cristiana en enero de 1989, que transformó la ChSS en una Unión Cristiana y Social [1] .

El grupo heredado de la base de miembros de ChSS - 17,5 mil. miembros en 45 voivodatos y 28 delegaciones municipales, incluidos concejales de consejos nacionales de diversos grados (en su último mandato: 349). Llevó a cabo actividades editoriales a través del Instituto de Prensa y Publicaciones "Novum", que publicó las revistas semanales "Za i Zm" y " Tygodnik Polski " (con un suplemento regional en el voivodato de Białystok: " Tygodnik Podlaskie "), el bimensual "Chrześcijanin a Współczesność ", la publicación trimestral" Studia and Documents Ekumeniczne ", así como la publicación mensual evangélica de reciente creación" Word and Thought". UChS estaba subordinada a la empresa estatal "Ars Christiana" que se ocupaba, entre otras cosas, de producción de artículos devocionales, la Oficina de Comercio Exterior "Arno" y la Agencia de Viajes y Turismo Extranjero "Pilgrim".

El presidente de UChS, Kazimierz Morawski, participó en las deliberaciones de la mesa redonda en 1989 por parte del gobierno. Como resultado de las negociaciones, los representantes de la UChS obtuvieron 8 escaños en la Sejm del décimo período, tres de los cuales fueron de la lista nacional. Finalmente, UChS ganó 8 diputados en distritos electorales después de que sus candidatos incluidos en la lista nacional (junto con el presidente Kazimierz Morawski) no fueran aprobados por los votantes. Los diputados anteriores Eugeniusz Czykwin , Jan Błachnio y Tadeusz Nowacki , así como, entre otros, Jan Pławnicki ( Breslavia ), Józef Kliś(Varsovia Wola - añadido en la segunda ronda), Jan Suchodoła ( Bielsk Podlaski ), Eugeniusz Rydzewski ( Ciechanów ), Józef Kossobudzki-Orłowski ( Cracovia ) y Marian Sury ( Nowy Sącz ). Ninguno de los candidatos al Senado de la UChS ganó un mandato [2] .

Al final, 8 representantes de UChS se sentaron en la Sejm de la décima legislatura:

Krzysztof Bielecki Jan Błachnio Eugeniusz Czykwin Jerzy Hopfer Urszula Jarosz Tadeusz Nowacki Stanisław Rogowski Ryszard Zieliński El partido apoyó al gobierno de Tadeusz Mazowiecki y las reformas sistémicas y socioeconómicas iniciadas por el Sejm de la décima legislatura, exigiendo que el llamado Sensibilidad social a la hora de implementarlos. En las elecciones presidenciales de 1990, la Unión apoyó a Tadeusz Mazowiecki como candidato más favorable al ecumenismo [3] .

En las elecciones de 1991 al Sejm, el partido se presentó bajo el nombre de Movimiento Social Cristiano "Alianza", obteniendo el 0,12% de los votos; sus representantes no obtuvieron escaños parlamentarios en ninguno de los distritos. El único miembro de UChS que estaba en el Seym era Eugeniusz Czykwin, quien se postuló en nombre del Comité Electoral Ortodoxo en el distrito de Białystok-Suwałki. En las elecciones de 1993 , Stanisław Rogowski, un ex diputado de la UChS en el Sejm del décimo mandato, ganó un escaño, saliendo de la lista del Sindicato de Trabajadores de Wrocław.

En la nueva realidad política, la Unión se describió a sí misma como democristiana (ecuménica, que la distingue de ZChN y PChD ), socialmente sensible, sin rechazar por completo los logros de la República Popular de Polonia. En la escena política, querían ver socios en Unia Demokratyczna , Unia Pracy, Stronnictwo Demokratyczny (con el que bloqueó sus listas en 1991) y PSL . Al mismo tiempo, estaba en contra de la discriminación contra los exmiembros del Partido Unido de los Trabajadores Polacos, la depuración y la descomunicación, así como contra un estado mundial neutral en el que los creyentes de diversas denominaciones y los no creyentes pudieran coexistir.. El grupo también fue criticado por los jerarcas de la Iglesia Católica por no dar cuenta de su propia herencia [4] .

Después de las elecciones de 1993, UChS se acercó al SLD . apoyo a Aleksander Kwasniewski en las elecciones presidenciales de 1995 [5] . En 1996, UChS ordenó Santas Misas para el presidente Kwasniewski [6] . El 21 de marzo de 1996, el partido se incorporó a la coalición de la Alianza de Izquierda Democrática como una de las entidades autónomas [7] , pero sus representantes no obtuvieron escaños parlamentarios en las elecciones de 1997 . En 1999, el partido no se afilió al partido SLD. En las elecciones de 2006, firmó un acuerdo de inicio conjunto con partidos de izquierda [8] [9] .

En la Tercera República de Polonia, la parte retuvo una parte importante de sus activos, incluidas las acciones de la empresa "Ars Christiana", así como de las empresas "Inter-Commerce" y "Ars-Graf". La prensa UChS: "Tygodnik Polski" y "A favor y en contra" fueron liquidados, y "Tygodnik Podlaski" (ahora: Przegląd Prawosławny) y "Słow i Myśl" se transformaron en revistas independientes. En Varsovia, el partido organizó un club de discusión que lleva el nombre de Giorgio La Piry [10] .

En 1993, UChS estableció la Fundación Ecuménica "Tolerancia" , otorgando medallas "merecidas por la tolerancia". La agrupación también les otorga premios. S t. Hermano Albert [11] .

En los años 1989-2012, el presidente del partido fue Kazimierz Morawski [12] . En los años 2000–2001 fue asesor del presidente Kwasniewski sobre minorías nacionales y étnicas.

Notas al pie referencias

Bibliografía

Unia Chrześcijańsko-Społeczna (UChS) – polskie stronnictwo polityczne, powstałe w styczniu 1989 z przekształcenia Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego (ChSS). W latach 1992–1993 używało nazwy Unia Chrześcijańsko-Społeczna „Akcja Ekumeniczna”.

Historia editar

Ugrupowanie powstało w wyniku XV Walnego Zjazdu Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego w styczniu 1989, który dokonał przekształcenia ChSS w Unię Chrześcijańsko-Społeczną[1]​.

Ugrupowanie odziedziczyło po ChSS bazę członkowską – 17,5 tys. członków w 45 województwach i 28 miejskich oddziałach, w tym radnych rad narodowych różnego stopnia (w ostatniej ich kadencji: 349). Prowadziło działalność wydawniczą poprzez Instytut Prasy i Wydawnictw „Novum”, który wydawał tygodniki „Za i Przeciw” oraz „Tygodnik Polski” (wraz z dodatkiem regionalnym w województwie białostockim: „Tygodnikiem Podlaskim”), dwumiesięcznik „Chrześcijanin a Współczesność”, kwartalnik „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”, a także nowo powstały miesięcznik ewangelicki „Słowo i Myśl”. UChS podlegało przedsiębiorstwo państwowe „Ars Christiana” zajmujące się m.in. produkcją dewocjonaliów, Biuro Handlu Zagranicznego „Arno” oraz Biuro Podróży i Turystyki Zagranicznej „Pielgrzym”.

Przewodniczący UChS Kazimierz Morawski uczestniczył w obradach okrągłego stołu w 1989 po stronie rządowej. Przedstawiciele UChS uzyskali w wyniku negocjacji 8 mandatów w Sejmie X kadencji, z czego trzy z listy krajowej. Ostatecznie UChS przypadło 8 mandatów poselskich w okręgach wyborczych po tym, jak jej kandydaci umieszczeni na liście krajowej (wraz z prezesem Kazimierzem Morawskim) nie uzyskali akceptacji wyborców. O mandat poselski w okręgach ubiegali się dotychczasowi posłowie Eugeniusz Czykwin, Jan Błachnio i Tadeusz Nowacki, a także m.in. Jan Pławnicki (Wrocław), Józef Kliś (Warszawa Wola – dopisany w II turze), Jan Suchodoła (Bielsk Podlaski), Eugeniusz Rydzewski (Ciechanów), Józef Kossobudzki-Orłowski (Kraków) i Marian Sury (Nowy Sącz). Żaden z kandydatów UChS do Senatu nie uzyskał mandatu[2]​.

Ostatecznie w Sejmie X kadencji zasiadło 8 przedstawicieli UChS:

Ugrupowanie udzieliło poparcia rządowi Tadeusza Mazowieckiego oraz reformom ustrojowym i społeczno-gospodarczym zapoczątkowanym przez Sejm X kadencji, domagając się jednak uwzględnienia tzw. wrażliwości społecznej przy ich wdrażaniu. W wyborach prezydenckich w 1990 Unia opowiedziała się za kandydaturą Tadeusza Mazowieckiego jako bardziej sprzyjającą ekumenii[3]​.

W wyborach do Sejmu w 1991 ugrupowanie startowało pod nazwą Ruch Chrześcijańsko-Społeczny „Przymierze”, uzyskując 0,12% głosów – w żadnym z okręgów jego przedstawiciele nie objęli mandatów poselskich. Jedynym członkiem UChS, który znalazł się w Sejmie, był Eugeniusz Czykwin, który startował z ramienia Komitetu Wyborczego Prawosławnych w okręgu białostocko-suwalskim. W wyborach w 1993 mandat uzyskał były poseł UChS w Sejmie X kadencji Stanisław Rogowski, kandydując z listy Unii Pracy we Wrocławiu.

W nowej rzeczywistości politycznej Unia określiła się jako ugrupowanie chrześcijańsko-demokratyczne (ekumeniczne, co odróżniało ją od ZChN i PChD), wrażliwe społecznie, nie odrzucające całkowicie dorobku PRL. Na scenie politycznej partnerów chciało widzieć w Unii Demokratycznej, Unii Pracy, Stronnictwie Demokratycznym (z którym w 1991 blokowało swoje listy), oraz PSL. Opowiadało się jednocześnie przeciwko dyskryminacji byłych członków PZPR, lustracji i dekomunizacji, a także za państwem neutralnym światopoglądowo, w którym współistnieć mogliby wierzący różnych wyznań oraz niewierzący. Ugrupowanie było jednocześnie krytykowane przez hierarchów Kościoła katolickiego za brak rozliczenia z własnym dziedzictwem[4]​.

Po wyborach w 1993 UChS coraz bardziej zbliżała się do SLD, udzieliła m.in. poparcia Aleksandrowi Kwaśniewskiemu w wyborach prezydenckich 1995[5]​. W 1996 UChS zamawiała msze święte w intencji prezydenta Kwaśniewskiego[6]​. 21 marca 1996 stronnictwo przystąpiło do koalicji Sojuszu Lewicy Demokratycznej jako jeden z autonomicznych podmiotów[7]​, jednak jego przedstawiciele nie uzyskali mandatów poselskich w wyborach w 1997. W 1999 ugrupowanie nie weszło w skład partii SLD. W wyborach w 2006 podpisało porozumienie o wspólnym starcie z ugrupowaniami lewicy[8]​[9]​.

W III RP stronnictwo zachowało znaczną część majątku, w tym udziały w firmie „Ars Christiana”, oraz spółkach „Inter-Commerce” i „Ars-Graf”. Likwidacji ulegała prasa UChS: „Tygodnik Polski” oraz „Za i przeciw”, a „Tygodnik Podlaski” (obecnie: Przegląd Prawosławny) oraz „Słowo i Myśl” przekształciły się w niezależne czasopisma. W Warszawie partia prowadziła klub dyskusyjny im. Giorgio La Piry[10]​.

W 1993 UChS powołała do życia Fundację Ekumeniczną „Tolerancja”, przyznającą medale „zasłużonym dla tolerancji”. Ugrupowanie przyznaje również nagrody im. Św. Brata Alberta[11]​.

Prezesem stronnictwa w latach 1989–2012 był Kazimierz Morawski[12]​. W latach 2000–2001 pełnił funkcję doradcy prezydenta Kwaśniewskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych.


Bibliografia editar

  1. ↑ XV Walny Zjazd ChSS, „Tygodnik Polski”, nr 4 (324) z 22 stycznia 1989, s. 8
  2. ↑ O mandat ubiegali się m.in. Marek Łakomy w Kaliszu, Jacek Michalak w Łodzi, Tomasz Klimański w Białej Podlaskiej, Grażyna Maria Nagadowska w Radomiu i Mieczysław Załuga w Szczecinie, zob. Kandydaci Unii Chrześcijańsko-Społecznej do Sejmu i Senatu, „Tygodnik Polski”, nr 22 (342) z 28 maja 1989, s. 9
  3. ↑ Filozofia T. Mazowieckiego jest nam bliska, „Za i Przeciw”, nr 3 (1699) z 18–25 listopada 1990, s. 3
  4. ↑ Z tego powodu metropolita lubelski abp Józef Życiński zakazał ks. Marianowi Chmielowskiemu współpracy z UChS, zob. Tomasz Patora, Zastanów się metropolito!, „Gazeta Wyborcza”, nr 4 z 6 stycznia 1999, s. 6
  5. ↑ Ekumenizm i Kwaśniewski, „Gazeta Wyborcza”, nr 247 z 23 października 1995, s. 2
  6. ↑ Msze święte w intencji prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego..., „Gazeta Wyborcza”, nr 298 z 23 grudnia 1996, s. 4
  7. ↑ Chrześcijanie w SLD, „Gazeta Wyborcza”, nr 69 z 21 marca 1996, s. 1
  8. ↑ Z SLD do samorządów, „Gazeta Wyborcza”, nr 215 z 14 września 2006, s. 7
  9. ↑ Lewica coraz większa, chociaż z odzysku, „Rzeczpospolita” z 14 września 2006
  10. ↑ Wiatr: to tylko jeden z kościołów, „Gazeta Wyborcza”, nr 235 z 8 października 1996, s. 3
  11. ↑ Nagrody brata Alberta, „Gazeta Wyborcza”, nr 296 z 21 grudnia 1994, s. 3
  12. ↑ Kazimierz Morawski 1929-2012
Obtenido de «https://es.wikipedia.org/w/index.php?title=Usuario:Ryoga_Nica/Taller/Unión_Social_Cristiana_(Polonia)&oldid=145246970»