Vatnsfirðingar (Vatnsfirdhingar) era un clan familiar que controlaba la Islandia medieval durante el periodo de la Mancomunidad Islandesa, en el siglo XII. Su influencia era notable en Ísafjörður.[1]​ El clan dio nombre a la región de Vatnsfjörður cuyo origen se remonta a la colonización vikinga en los tiempos de Snæbjörn Eyvindsson. Otros de sus principales caudillos fueron Snorri Þórðarson (m. 1194),[2]​ y Þorvaldur Snorrason Vatnsfirðingur (m. 1228). Según Hrafns saga Sveinbjarnarsonar Þorvaldur es responsable de la muerte de Hrafn Sveinbjarnarson en 1213. Los hijos de Hrafn se vengaron quemando la hacienda de Gillastaðir en Króksfjörður con ayuda de Sturla Sighvatsson en 1228. Los hijos de Þorvaldur trataron de vengarle en Sauðafellsför, pero Sturla los evitó y acabó matándoles también el 8 de marzo de 1232.[3]

Vatnsfirðingar

Ramas menores Flóamenn

País(es) Bandera de Islandia Islandia
Miembros
Fundador Snæbjörn Eyvindsson

Saga Eyrbyggja editar

Según la saga Eyrbyggja, la estirpe de los Vatnsfirðingar tiene su origen en Ásgeir Knáttarsson (n. 990) y su matrimonio con Þorbjörg Ólafsdóttir (n. 955), una hija de Ólafur pái Höskuldsson.[4]​ Fruto de esa relación nace Kjartan Ásgeirsson (n. 1015), bisabuelo de Snorri Þórðarson.[5]

Referencias editar

  1. Árni Daníel Júlíusson, Jón Ólafur Ísberg, Helgi Skúli Kjartansson Íslenskur sögu atlas: 1. bindi: Frá öndverðu til 18. aldar Almenna bókafélagið, Reykjavík 1989
  2. Espolin, Ættartølurbækur Jóns Espólíns Sýsslumanns. See instead: Ættartølurbækur Jóns Espólíns sýsslumanns (1980-) [biblio number 11577], Espólín, Jón, (Reykjavík : Samskipti, 1980-), FHL film 0073257-0073260., FHL microfilm 0073257, p. 33.
  3. Jonathan Grove, 2008. Skaldic verse-making in thirteenth-century Iceland: the case of the Sauðafellsferðarvísur, Viking and Medieval Scandinavia 4, pp. 85-131
  4. Eyrbyggja Saga (filmed 1948), Valdimar Ásmundsson, (Manuscript. Salt Lake City, Utah : Filmet av the Genealogical Society of Utah, 1948), FHL film 73,226 item 4., p. 68, 96, 97.
  5. Laxdæla Saga, Penguin Classics, 1975, ISBN 0-14044-218-9 p. 116 nota.