Copa de Campeones de Europa 1963-64

La Copa de Campeones de Europa 1963-64 fue la 9.ª edición de la Copa de Clubes Campeones Europeos de fútbol, conocida como Copa de Europa, organizada por la Unión de Asociaciones Europeas de Fútbol (UEFA).[2]​ En ella participaron un total de treinta y un equipos, representantes de 30 federaciones nacionales diferentes tras incorporarse el representante chipriota, cuya federación fue incluida,[2][3]​ tras estar adscrita a la UEFA desde el año anterior.[4]

Copa de Europa 1963-64
IX Edición
Datos generales
Sede Bandera de Austria Praterstadion, Viena
(sede de la final)
Fecha 10 de septiembre de 1963
27 de mayo de 1964
Edición 9
Organizador UEFA
Palmarés
Campeón Bandera de Italia F. C. Internazionale (1)
Subcampeón Bandera de España Real Madrid C. F.
Datos estadísticos
Participantes 31
Partidos 61
Goles 212 (3,48 por partido)
Máx. goleador Bandera de Italia Sandro Mazzola (7)[1]
(F. C. Internazionale)
Cronología
Copa de Europa 1962-63 IX Edición Copa de Europa 1964-65
Sitio oficial

Disputada entre los meses de septiembre y mayo, la federación italiana contó por vez primera con dos participantes merced a la condición de vigente campeón del Milan Associazione Calcio, y la octava ocasión en nueve ediciones que había un representante español en la final. A ella accedieron el Football Club Internazionale Milano, campeón del campeonato italiano y el Real Madrid Club de Fútbol, en la que era su séptima final del torneo. Los milaneses se alzaron con su primer título tras vencer por 3-1 en el que fue el último partido de Alfredo Di Stéfano con el conjunto madrileño.[5]

Los hasta entonces vigentes finalistas fueron eliminados en los cuartos y octavos de final respectivamente, mientras que los clubes que debutaron en la fase final del torneo —a partir de los cuartos de final— fueron tres, el ya mencionado F. C. Internazionale, que completó con el título la mejor actuación de un equipo debutante,[n. 1]​ el Fussballclub Zürich suizo y el Philips Sport Vereniging neerlandés. Debutaron también en aunque no alcanzaron dicha fase, el Futbolen Klub Spartak Plovdiv búlgaro, el Fußball-Club Carl Zeiss Jena alemán, el Anórthosis Ammochóstou de la novata Chipre, el Athlitiki Enosis Konstantinoupoleos (en español: Unión de Atletas de Constantinopla), el Ferencvárosi Torna Club, el Everton Football Club, el Lisburn Distillery Football Club, el Dundalk Football Club, el Valletta Football Club, el Ski- og Fotballklubben Lyn noruego y el Fussballclub Zürich.

Se anotaron 212 goles en 61 encuentros, una media de 3,48 goles por encuentro, en una edición en la que la Federación Italiana de Fútbol (en italiano: Federazione Italiana Giuoco Calcio - FIGC) fue la primera asociación en tener a dos participntes distintos como campeones de la máxima competición europea de clubes. Anteriormente ya había sido también la primera en tener dos clubes distintos en la final.[n. 2]

Desarrollo editar

Participantes editar

A los tres debutantes en la fase final, F. C. Internazionale, F. C. Zürich y Philips S. V., más los once ya mencionados debutantes en la fase de clasificación, se deben resaltar las participaciones del Klub Sportowy Górnik Zabrze polaco, la Association Sportive La Jeunesse d'Esch luxemburguesa, la Association Sportive de Monaco Football Club monegasca, como representante francés en su segunda clasificación a la competición, el Fotbal Club Dinamo București rumano y el Idrottsföreningen Kamraterna Norrköping sueco, como los que consiguieron por vez primera superar esa primera ronda clasificatoria.

En cuanto a las ausencias, fueron únicamente el representante islandés y soviético los no presentes, recayendo dicha circunstancia en el Knattspyrnufélagið Fram de Islandia, quien pese a estar afiliado a la UEFA, es posible que aún decidiese no optar a contender por las grandes diferencias de su fútbol respecto al del resto de Europa, o por cuestiones económicas, y el campeón soviético Futbolʹnyĭ Klub Spartak Moskva, en su caso debido a la sobrecarga de un calendario —ya que la climatología era extrema en invierno— que no permitía al menos de momento incluir una nueva competición para sus clubes.[6]

Nota: indicados en negrita equipos que participaron en la fase final del torneo. Nombres y banderas según la época.

Equipos participantes
Primera ronda (octavos) Fase preliminar
  Milan Associazione Calcio   Real Madrid Club de Fútbol
  Sport Lisboa e Benfica
  Association Sportive de Monaco Football Club
  Ballspielverein Borussia
 
Everton Football Club
  Athlitiki Enosis Konstantinoupoleos
  Esbjerg Forenede Boldklubber
  Fussballclub Zürich
 
Royal Standard de Liège
  Fotbal Club Dinamo București
  Football Club Internazionale

  Fussball Klub Austria Wien
  Ferencvárosi Torna Club
  Ski- og Fotballklubben Lyn
  Galatasaray Spor Kulübü
  Fudbalski klub Partizan
 
Rangers Football Club
  Klubi Futbollit Partizani
  Philips Sport Vereniging
  Fußball-Club Carl Zeiss Jena
  Idrottsföreningen Kamraterna Norrköping
  Association Sportive La Jeunesse d'Esch
  Vojenská Tělovýchovná Jednota Dukla Praha

  Dundalk Football Club
  Lisburn Distillery Football Club
  Klub Sportowy Górnik Zabrze
  Futbolen Klub Spartak Plovdiv

  Valletta Football Club
  Valkeakosken Haka
  Anórthosis Ammochóstou

Incidencias editar

Debido al número de participantes, únicamente el vigente campeón quedó exento de disputar la fase preliminar de clasificación, ocupando directamente una plaza en la primera ronda. En ella se vio por segunda vez en la historia del torneo un resultado igualado en un partido de desempate por lo que hubo de decidirse el equipo clasificado mediante sorteo.[3]

Ronda previa editar

El sorteo se realizó el 3 de julio de 1963 en Zürich

Equipo Local Ida Resultado Equipo Visitante Ida Ida Vuelta Desempate
K. S. Górnik Zabrze   1 - 1   F. K. Austria Wien 1 - 0 0 - 1 2 - 1
V. T. J. Dukla Praha   8 - 0   Valletta F. C. 6 - 0 2 - 0
Lisburn Distillery F. C.   3 - 8   S. L. Benfica 3 - 3 0 - 5
S. F. K. Lyn   3 - 7   B. V. Borussia 2 - 4 1 - 3
Valkeakosken Haka   4 - 5   A. S. Jeunesse d'Esch 4 - 1 0 - 4
F. K. Partizan   6 - 1   Anórthosis Ammochóstou 3 - 0 3 - 1
Everton F. C.   0 - 1   F. C. Internazionale 0 - 0 0 - 1
A. S. Mónaco F. C.   8 - 3   A. E. K. 7 - 2 1 - 1
K. F. Partizani   2 - 3   F. K. Spartak Plovdiv 1 - 0 1 - 3
Esbjerg F. B.     4 - 11   Philips S. V. 3 - 4 1 - 7
Dundalk F. C.   2 - 4   F. C. Zürich 0 - 3 2 - 1
Galatasaray S. K.   4 - 2   Ferencvárosi T. C. 4 - 0 0 - 2
F. C. Dinamo București   3 - 0   F. C. Carl Zeiss Jena 2 - 0 1 - 0
Rangers F. C.   0 - 7   Real Madrid C. F. 0 - 1 0 - 6
Royal Standard de Liège   1 - 2   I. F. K. Norrköping 1 - 0 0 - 2
Milan A. C.   Bye.[n. 3] - -

Fase final editar

Eliminatorias editar

Octavos de final Cuartos de final Semifinales Final
6 de nov. al 27 de nov. de 1964 (ida)
20 de nov. al 11 de dic. de 1964 (vuelta)
29 de ene. al 4 de mar. de 1964 (ida)
13 de feb. al 18 de mar. de 1964 (vuelta)
15 y 22 de abril de 1964 (ida)
29 de abril y 7 de mayo de 1964 (vuelta)
27 de mayo de 1964
  Praterstadion, Viena
              
   Górnik Zabrze  2 1     3    
   Dukla Praga  0 4 4
   Dukla Praga  0 3     3    
   Borussia Dortmund  4 1 5
   Benfica  2 0 2
   Borussia Dortmund  1 5 6
   Borussia Dortmund  2 0     2    
   Inter de Milán  2 2 4
   Jeunesse Esch  2 2 4
   Par. Belgrado  1 6 7
   Partizan Belgrado  0 1 1
   Inter de Milán  2 2 4
   Inter de Milán  1 3 4
   Mónaco  0 1 1
   Inter de Milán      3    
   Real Madrid  1
   Spartak Plovdiv  0 0 0
   PSV Eindhoven  1 0 1
   PSV Eindhoven  1 1 2
   Zürich  0 3 3
   Zürich[n. 4]​  2 0 2
   Galatasaray  0 2 2
   Zürich  1 0 1
   Real Madrid  2 6 8
   Dinamo Bucarest  1 3 4
   Real Madrid  3 5 8
   Real Madrid  4 0 4
   Milan  1 2 3
   Norrköping  1 2 3
   Milan  1 5 6

Octavos de final editar

Se sortearon el 18 de octubre de 1963 en Tarragona.

Cuartos de final editar

El sorteo se realizó el 17 de diciembre de 1963 en Zúrich

4 de marzo de 1964 V. T. J. Dukla Praha  
0 - 4
  B. V. Borussia Stadion Eden, Praga,
Reporte Brungs   30'
Konietzka   56'
Wosab   70' (pen.)89'
Asistencia: 21 920 espectadores
Árbitro: Gino Rigato (Italia)
18 de marzo de 1964 B. V. Borussia  
1 - 3
  V. T. J. Dukla Praha Stadion Rote Erde, Dortmund,
Rylewicz   20' Reporte Rödr   40'
Jelínek   68'87'
Asistencia: 42 415 espectadores
Árbitro: William Brittle (Scotland)
B. V. Borussia gana por un 5-3 global.

26 de febrero de 1964 F. K. Partizan  
0 - 2
  F. C. Internazionale JNA Stadium, Belgrado,
Reporte Jair da Costa   48'
Mazzola   89'
Asistencia: 19 509 espectadores
Árbitro: Josef Stoll (Austria)
4 de marzo de 1964 F. C. Internazionale  
2 - 1
  F. K. Partizan Stadio San Siro, Milán,
Corso   25'
Jair da Costa   42'
Reporte Bajić   68' Asistencia: 32 100 espectadores
Árbitro: Kurt Waldemar Tschenscher (Alemania Oriental)
F. C. Internazionale gana por un 4-1 global.

4 de marzo de 1964 Philips S. V.  
1 - 0
  F. C. Zürich Philips Stadion, Eindhoven,
Theunissen   85' Reporte Asistencia: 8 589 espectadores
Árbitro: Arthur Holland (Inglaterra)
11 de marzo de 1964 F. C. Zürich  
3 - 1
  Philips S. V. Letzigrund, Zúrich,
Stürmer   2'
Brizzi   18'
Rüfli   56'
Reporte Verdonk   35' Asistencia: 15 452 espectadores
Árbitro: Juan Gardeazabal Garay (España)
F. C. Zürich gana por un 3-2 global.

29 de enero de 1964 Real Madrid C. F.  
4 - 1
  Milan A. C. Estadio Santiago Bernabéu, Madrid,
Amancio   17'
Puskás   44'
Di Stéfano   59'
Gento   64'
Reporte Lodetti   83' Asistencia: 100 000 espectadores
Árbitro: Joseph Barbéran (Francia)
13 de febrero de 1964 Milan A. C.  
2 - 0
  Real Madrid C. F. Stadio San Siro, Milán,
Lodetti   6'
Altafini   46'
Reporte Asistencia: 80 000 espectadores
Árbitro: Gottfried Dienst (Suiza)
Real Madrid C. F. gana por un 4-3 global.

Semifinales editar

El sorteo se dio el 24 de marzo de 1964 en Amsterdam

15 de abril de 1964 B. V. Borussia  
2 - 2
  F. C. Internazionale Stadion Rote Erde, Dortmund,
Brungs   23'   28' Mazzola   4'
Corso   41'
Asistencia: 42 356 espectadores
Árbitro: Jenő Gere (Hungría)
29 de abril de 1964 F. C. Internazionale  
2 - 0
  B. V. Borussia Stadio San Siro, Milán,
Mazzola   48'
Jair da Costa   75'
Reporte Asistencia: 76 788 espectadores
Árbitro: Branko Tesanić (Yugoslavia)
F. C. Internazionale gana por un global de 4–2.

22 de abril de 1964 F. C. Zürich  
1 - 2
  Real Madrid C. F. Letzigrund, Zúrich,
Brizzi   71' Reporte Di Stéfano   16'
Zoco   25'
Asistencia: 28 394 espectadores
Árbitro: Joseph Hannet (Belgium)
7 de mayo de 1964 Real Madrid C. F.  
6 - 0
  F. C. Zürich Estadio Santiago Bernabéu, Madrid,
Zoco   9'
Felo Batista   14'
Müller   16'
Puskás   70'
Di Stéfano   79'
Amancio   87'
Reporte Asistencia: 110 000 espectadores
Árbitro: Jean Tricot (Francia)
Real Madrid C. F. gana por un global de 8–1

Final editar

 
F. C. Internazionale
3 - 1  
Real Madrid C. F.
27 de mayo de 1964, 19:30 CET
Praterstadion, Viena — 71 333 espectadores
1 POR   Giuliano Sarti
2 DEF   Armando Picchi  
3 DEF   Tarcisio Burgnich
4 DEF   Giacinto Facchetti
5 DEF   Aristide Guarneri
6 MED   Carlo Tagnin
7 MED   Sandro Mazzola
8 MED   Luis Suárez
9 DEL   Jair da Costa
10 DEL   Mario Corso
11 DEL   Aurelio Milani
D. T.   Helenio Herrera
1 POR   Vicente Train
2 DEF   Isidro Sánchez
3 DEF   Enrique Pérez Pachín
4 DEF   José Santamaría
5 MED   Ignacio Zoco
6 MED   Lucien Müller
7 DEL   Amancio Amaro
8 DEL   Felo Batista
9 DEL   Alfredo Di Stéfano
10 DEL   Ferenc Puskás
11 DEL   Paco Gento  
D. T.   Miguel Muñoz
Goles
  43'
  61'
  76'
Sandro Mazzola
Aurelio Milani
Sandro Mazzola
1:0
2:0
3:1
2:1 Felo Batista   70'
Equipo arbitral
Principal   Josef Stoll
 
 
Campeón
F. C. Internazionale
1.er título


Estadísticas editar

Tabla de rendimiento editar

Tabla de goleadores editar

El italiano Sandro Mazzola fue el máximo goleador de la edición tras anotar siete goles en otros tantos partidos, siendo además el máximo anotador del equipo campeón, con un promedio de un gol por partido, seguido por los seis y cinco logrados por el alemán Franz Brungs y el hispano-argentino Alfredo Di Stéfano respectivamente, y unos promedios de uno y 0,77.[7]

Nota: No contabilizados los partidos y goles en rondas previas. Nombres y banderas de equipos en la época.

Pos. Jugador G. Part. Prom. Club
1   Sandro Mazzola 7 7 1.00   F. C. Internazionale
2   Franz Brungs 6 6 1.00   B. V. Borussia
3   Alfredo Di Stéfano 5 7 0.71   Real Madrid C. F.
4   Metin Oktay 4 3 1.33   Galatasaray S. K.
5   José Altafini 4 4 1.00   Milan A. C.
=   Vladimir Kovačević 4 4 1.00   F. K. Partizan
7   Reinhold Wosab 4 6 0.67   B. V. Borussia
8   Jozef Jelinek 3 4 0.75   V. T. J. Dukla Praha
9   Ferenc Puskás 3 6 0.50   Real Madrid C. F.
10   Amancio Amaro 3 7 0.43   Real Madrid C. F.
=   Jair da Costa 3 7 0.43   F. C. Iternazionale
=   Ignacio Zoco 3 7 0.43   Real Madrid C. F.
13   Rudolf Kučera 2 2 1.00   V. T. J. Dukla Praha
=   Giovanni Lodetti 2 2 1.00   Milan A. C.
15   Bruno Brizzi 2 3 0.67   F. C. Zürich
=   Félix Ruiz 2 3 0.67   Real Madrid C. F.
=   Felo Batista 2 3 0.67   Real Madrid C. F.
Actualizado a fin de torneo.
 
Sandro Mazzola, máximo goleador del torneo.

Notas editar

  1. Igualando al Real Madrid C. F. en la primera edición.
  2. A. C. Fiorentina y A. C. Milan, en finales, y A. C. Milan y F. C. Internazionale como campeones.
  3. El Milan A. C. se clasificó directamente para octavos de final en calidad de vigente campeón.
  4. El Zürich y el Galatasaray se acordaron de jugar un partido de desempate el 11 de diciembre de 1963 en el Estadio Flaminio en Roma, y debido a que el partido acabó empatado 2-2, se realizó un sorteo, siendo favorecido el equipo suizo, clasificando a cuartos de final.

Referencias editar

  1. Página oficial de la UEFA (ed.). «Estadísticas Copa de Europa 1963-64». Consultado el 8 de noviembre de 2016. 
  2. a b Página oficial de la UEFA (ed.). «Copa de Europa 1963-64». Consultado el 8 de noviembre de 2016. 
  3. a b CIHEFE - Cuadernos de Fútbol (ed.). «IX Copa de Europa 1963/64: FC Internazionale Milano (Italia)». Consultado el 17 de abril de 2017. 
  4. Página oficial de la UEFA (ed.). «Federación de Chipre (UEFA)». Consultado el 17 de abril de 2017. 
  5. Diario El País (ed.). «El verano que se fue Di Stéfano». Consultado el 17 de abril de 2017. 
  6. CIHEFE - Cuadernos de fútbol (ed.). «Ausencias de clubes». Consultado el 30 de abril de 2016. 
  7. Página oficial de la UEFA (ed.). «Estadísticas edición 1963-64». Consultado el 17 de abril de 2017. 

Enlaces externos editar


Predecesor:
Londres 1962-63
 
Copa de Europa

1963-64
Sucesor:
Milán 1964-65