Diferencia entre revisiones de «Marco Ticio Lústrico Brutiano»

Contenido eliminado Contenido añadido
m [BOT] Artículos en desarrollo pero sin ediciones en un período de tiempo prolongado
m Ortografía
Línea 6:
Comenzó su carrera de honores bajo Domiciano en un cargo no conservado del [[vigintivirato]], para pasar a ser [[Tribuno laticlavio|Tribuno Laticlavio]] de una [[legión romana|legión]] desconocida. Inmediatamente después, fue designado [[cuestor]] y asignado como tal a la provincia senatorial [[Acaya (provincia romana)|Acaya]], para ser después, sucesivamente, legado del [[procónsul]] de la [[provincia romana|provincia]] [[África (provincia romana)|África]], y [[Edil]] plebeyo y [[pretor]] en [[Roma]].
 
Su siguiente cargo fue el de legado de la [[Legio I Italica]] en su base de [[Novae]] en [[Mesia|Moesia]], participando, ya bajo Trajano, en [[Guerras dacias]], en las que obtuvo por su valor y buen hacer diferentes ''dona militaria.'' Como culminación de su carrera fue nombrado ''[[Cónsul romano|consul suffectus]]'' entre septiembre y diciembre de 108.<ref>AE 2004, 1898 : ---ipsis liberis posterisque eorum civitatem dedit et conubium cum uxoribus qua]s tunc habuissent cum est civ[itas iis dat]a aut si qui caelibes essent cum [iis qu]as postea duxissent dumtaxat s[inguli si]ngulas''' a(nte) d(iem) VI K(alendas) Aug(ustas) [Q(uinto) Ros]cio Murena Coelio Pompeio Falcone [M(arco) Ti]tio Lustrico Bruttiano co(n)s(ulibus)''' [coh(ortis)] V Hispanor(um) cui prae(e)st [Ti(berius?) C]laudius Verax ex pedite [---]no Dolarri f(ilio) Sequan(o) [-----]rrio f(ilio) eius et Nanni fil(iae) eius [descrip]tum et recognitum ex tabu[la aen]ea quae fixa est Romae [Ti(beri) Iu]li Urbani [P(ubli) Cau]li Vitalis [M(arci) Iu]li Clementis [Ti(beri) Villi] Heraclidae [C(ai) Norb]ani Primi [---] Prisci [C(ai) Iul]i Aprilis</ref> Inmediatamente, fue enviado como legado conjunto a las provincias [[Germania Superior]] y [[Germania Inferior]].
 
Durante la [[Campaña parta de Trajano|guerra pártica]] fue nombrado sucesivamente, legado de la [[Legio X Fretensis]] en [[Judea (provincia romana)|Judea]], lo que llevaba incluido el puesto de gobernador de la provincia, y después gobernador de la provincia [[Cilicia]]. Su carrera culminó como procónsul de la provincia Acaya, lo que no es demasiado normal, ya que le habría correspondido [[Asia (provincia romana)|Asia]] o [[África (provincia romana)|África]], pero ello se explica con la escasez de senadores con experiencia debida la campaña pártica de Trajano. Por ello, el emperador Adriano requirió sus servicios para hacerse cargo de las provincias Judea y [[Arabia Pétrea|Arabia]], que habían estado al mando de [[Lusio Quieto]], eliminado por Adriano como un posible rival.
Línea 13:
 
El senador y escritor [[Plinio el Joven]]<ref>''Epist.'', VI, 22: C. PLINIUS TIRONI SUO S.
Magna res acta est omnium qui sunt provinciis praefuturi, magna omnium qui se simpliciter credunt amicis. Lustricius Bruttianus cum Montanium Atticinum comitem suum in multis flagitiis deprehendisset, Caesari scripsit. Atticinus flagitiis addidit, ut quem deceperat accusaret. Recepta cognitio est; fui in consilio. Egit uterque pro se, egit autem carptim et κατὰ κεφάλαιον, quo genere veritas statim ostenditur. Protulit Bruttianus testamentum suum, quod Atticini manu scriptum esse dicebat; hoc enim et arcana familiaritas et querendi de eo, quem sic amasset, necessitas indicabatur. Enumeravit crimina foeda manifesta; quae ille cum diluere non posset, ita regessit, ut dum defenditur turpis, dum accusat sceleratus probaretur. Corrupto enim scribae servo interceperat commentarios intercideratque, ac per summum nefas utebatur adversus amicum crimine suo. Fecit pulcherrime Caesar: non enim de Bruttiano, sed statim de Atticino perrogavit. Damnatus et in insulam relegatus; Bruttiano iustissimum integritatis testimonium redditum, quem quidem etiam constantiae gloria secuta est. Nam defensus expeditissime accusavit vehementer, nec minus acer quam bonus et sincerus apparuit. Quod tibi scripsi, ut te sortitum provinciam praemonerem, plurimum tibi credas, nec cuiquam satis fidas, deinde scias si quis forte te — quod abominor — fallat, paratam ultionem. Qua tamen ne sit opus, etiam atque etiam attende; neque enim tam iucundum est vindicari quam decipi miserum. Vale.</ref>le recuerda dentro de un complejo caso judicialqueganófrentejudicial aungobernadorprovincialllamadoque ganó frente a un gobernador provincial llamado Montano Ático.
 
== Bibliografía==