Marco Annio Vero (en latín: Marcus Annius Verus; c.50 - 138) fue un político del Imperio romano que vivió durante los siglos I y II, y desarrollo su cursus honorum durante los reinados de Domiciano, Nerva, Trajano y Adriano; además, fue el abuelo paterno del emperador Marco Aurelio.

Marco Annio Vero
Información personal
Nacimiento Siglo I Ver y modificar los datos en Wikidata
Itálica (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 138 Ver y modificar los datos en Wikidata
Roma (Imperio romano) Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Cónyuge Rupilia Faustina Ver y modificar los datos en Wikidata
Hijos
Información profesional
Ocupación Político Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Orígenes familiares editar

Era hijo de Marco Annio Vero el Viejo, que fue el primero que ingresó en el Senado (homo novus), y llegó a ser pretor. Su familia procedía de la colonia de Ucubi (Colonia Claritas Iulia Ucubi), la moderna Espejo, cerca de Corduba (moderna Córdoba), en la provincia de Hispania Baetica. Sus antepasados tenían gran influencia y habían acumulado una considerable riqueza, posiblemente gracias al cultivo del aceite de oliva.[1]

Carrera política editar

Vero, perteneciente al orden ecuestre, llegó a ser praefectus urbis (prefecto de Roma) y durante la censura de Vespasiano y Tito, bajo el reinado del primero, fue inscrito en el censo senatorial como nuevo patricio, designado por el emperador. Durante su carrera política fue elegido cónsul en tres ocasiones, un honor poco frecuente: una durante el reinado del emperador Nerva en el año 97 junto a Lucio Neracio Prisco,[2]​ otra en el año 121 junto a Gneo Arrio Augur, [3]​ y la última en el año 126 junto a Gayo Egio Ambíbulo,[4]​ las dos últimas bajo Adriano.

Matrimonio y descendencia editar

Contrajo matrimonio con Rupilia Faustina, que procedía de una familia de rango consular. La hermanastra de Faustina era la emperatriz Vibia Sabina y la madre de esta Salonia Matidia, sobrina del emperador Trajano.

Vero tuvo tres hijos:[5]

Tras la muerte de su hijo Marco Annio Vero en el año 124, el viejo Vero adoptó y heredó junto a su nuera a su nieto Marco Aurelio y a su nieta Annia Cornificia Faustina.[6]​ En su obra, Meditaciones, Marco Aurelio le describe como un pilar de "decencia" y "sangre fría".[7]​ Marco Annio Vero murió en el año 138, cuando su edad rozaba la noventena. Se sabe que en sus últimos años tuvo una amante.[8]

Referencias editar

  1. Anthony Birley, Marcus Aurelius, a Biography (London: Routledge, 1987), p. 28.
  2. Fausto Zevi "I consoli del 97 d. Cr. in due framenti gia' editi dei Fasti Ostienses", Listy filologické / Folia philologica, 96 (1973), pp. 125-137.
  3. Lo prueban las siguientes inscripciones:
    • AE 1965, 337, Roma (Italia): -----------] / M(arcus) Fabius M(arci) f(ilius) Marsias / donum deder(unt) / permissu Ti(beri) Iuli Candidi pr(aetoris) / VI Idus Iun(ias) itemq(ue) dedic(averunt) / M(arco) Annio Vero II Arrio Augure / co(n)s(ulibus)
    • AE 1996, 518, Tívoli (Italia): -----] / IIvir(i) L(ucius) Fu[3] / M(arcus) Annius Verus [II (iterum) Cn(aeus) Arrius Augur] / K(alendis) Febr(uariis) [---] / K(alendis) Mart(iis) M(arcus) Her[ennius Faustus Q(uintus) Pomponius Marcellus] / K(alendis) Mai(is) T(itus) Pom[ponius Antistianus L(ucius) Pomponius Silvanus] / K(alendis) Iul(iis) L(ucius) [---] / K(alendis) Sept(embribus) [---] / K(alendis) N[ov(embribus)
    • CIL III 12283 = CIL III 14203,15 = CIL III 12283 = AE 1891, 20, Atenas (Grecia): [M(arco) Annio Vero II A]rrio Augure co[(n)s(ulibus)] / a Plotina Augusta / [quod studium meum] erga sectam Epicuri sit optime scis d[omi]ne huius successioni a te succurendum / [est nunc quia n]on licet nisi ex civibus Romanis adsumi diad[o]chum in angustum redigitur eligendi / [ius ro]go nomine Popillii Theotimi qui est modo diado[c]hus Athenis ut illi permittatur a te et Graece / [t]estari circa hanc partem iudiciorum suorum quae ad diadoches ordinationem pertinet et peregrei/nae(!) condicionis posse sub[s]tituere sibi successorum s[i i]ta suaserit profectus personae et quod Theotimo / concesseris ut eodem iure et deinceps utantur futuri diadochi sectae Epicyri (!) eo magis quod o< b = P >servatur / quotiens erratum est a testatore circa electionem [di]adochi ut communi consilio substituatur a studio/sis eiusdem sectae qui optimus erit quod facilius fiet si e[x] compluribus eligatur / [I]mp(erator) Caesar Traianus Hadrianus Aug(ustus) Popillio Theotimo permitto Graece testari de eis quae pertinent ad diado/chen sectae Epicureae set cum et facilius successorem e[l]ecturus sit si ex peregrinis quoque substituendi facul/tatem (h)abuerit hoc etiam praesto e[i et] deinceps ceteris q[ui] diadochen habuerint licebit vel i< n = M > pe[re]greinum(!) vel / in civem Romanum ius hoc transferr< e = I > // "GR"
    • CIL XVI 168 = AE 1950, 78 = AE 1982, 824: [Imp(erator) Caesar divi Traiani Parthici f(ilius) divi] / [Nervae nepos Traianus Hadrianus Aug(ustus)] / [pont(ifex) max(imus) trib(unicia) pot(estate) V co(n)s(ul) III] / [ // Civit(atem) dedit [et conub(ium) cum uxorib(us) quas tunc] / habuiss(ent) cum [est civit(as) iis dat(a) aut si qui caelib(es)] / essent cum ii[s quas postea duxiss(ent) dumtaxat] / singuli sin(gulas) [a(nte) d(iem) -- M(arco) Annio Vero II] / Cn(aeo) Arrio Au[gure --- co(n)s(ulibus)] / gr[egali] / Iunio Iun[iano // ] / L(uci) Pulli [Anthi?] / Ti(beri) Claudi [Erotis?] / P(ubli) Atini [Crescentis?]
  4. CIL VI 10299 = InscrIt. 13-1, 33 = AE 1981, 25, Roma (Italia): ------] / [lustr(um) XXVII] / [co(n)s(ules)] / [M(anius) Acilius Glabrio] / [C(aius) Bellicius Torquatus] / [M(arcus) Valerius Asiaticus II] / [L(ucius) Epidius Aquilinu]s / [M(arcus) Annius Verus] III / [C(aius) Eggius Ambib]ulus / [T(itus) Atilius Titia]nus / [M(arcus) Gavius Ga]llican(us) / [L(ucius) Nonius Aspr]enas II / [M(arcus) Annius Lib]o / [q(uin)]q(uennales) / [---]allus / [---]erus / [--- C]haroti / [--- Epa]gathus / [----]rus / [ // ] / [lu]str(um) XXIIX / co(n)s(ules) / [P(ublius) Iu]ventius Celsus II / [L(ucius)] Neratius Marcellus I[I] / Q(uintus) Fabius Catullinus / M(arcus) Flavius Aper / M(arcus) Antonius Rufinu[s] / Ser(vius) Laena(s) Pontianu[s] / C(aius) Serius Augurinu[s] / C(aius) Trebius Sergianu[s] / C(aius) Antonius Hiberu[s] / P(ublius) Mummius Sisenn[a] / quinq(uennales) / M(arcus) Valerius Regill[us] / C(aius) Iulius Clem[ens] / M(arcus) Iunius Succe[ssus] / M(arcus) Minicius Marc[---] / C(aius) Septicius Dor[---] / M(arcus) Ulpius Par[---] / [lust]r(um) XX[IX] / [ // [lustr(um) XXXXII(?)] / [co(n)s(ulibus)] / [Anullino II et Frontone] / [Severo et Victorino] / [Muciano et Fabiano] / [Imp(eratoribus) Severo III et Antonino] / [Plautiano II et Geta II] / [quin]q(uennales) / [1 Servilius Zeth]us(?) / [C(aius) Iulius Satur]ninus / [C(aius) Apuleius Philu]menus / [- Monnienius Pri]scus / [--- Fau]stinus / [in loc(o) Fausti]ni def(uncti) / [---- Iulius C]hryses / [Q(uintus) Annaeus] Philetus // ] / [quinq(uennales)] / M(arcus) [------] / Q(uintus) Ma[rcius Eutyches(?)] / T(itus) Mar[senius Adiutor(?)] / M(arcus) Sal[vius-----] / T(itus) Flav[ius Faustinus(?)] / C(aius) Iuli[us Eutyches(?)] // [lustr(um) XXXXIV] / [co(n)s(ulibus)] / [Pompeia]no [et Avito] / [Faustino] et Ruf[ino] / [Gentian]o et Bas[so] / [Aspr]o II et Aspr[o] / [Imp(eratore) Antonino IIII et Balbino II] / [ // [lustr(um) XXXXVI] / [co(n)s(ulibus)] / [Imp(eratore) Antonino II et Sacerdote] II / [Imp(eratore) Antonino III et Comazon]te II / [Sabiniano et Seleuc]o / [Imp(eratore) Alexandro A]ug(usto) / [Maximo II et Aeliano] / [ // Lustr(um) XX[XXVII] / co(n)[s(ulibus)] / Iuliano II e[t Crispino] / Fusco II e[t Dextro] / Imp(eratore) [[A[l]ex[andro]] II et Marcello II] / [Albino et Maximo] / [Modesto II et Probo] / [ // lustr(um) XXXXVIII / co(n)s(ulibus) / [Imp(eratore) Al]exan[dro III et Dione II] / [Agricola et Clementino] / [Pompeiano et Paeligniano] / [Lupo et Maximo] / [Maximo et Paterno] / [------
  5. Edward Champlin, "The Glass Ball Game", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 60 (1985), pp. 159-163.
  6. Historia Augusta, Vit. Marc. 1, 1-2: Marco Antonino, in omni vita philosophanti viro et qui sanctitate vitae omnibus principibus antecellit, pater Annius Verus, qui in praetura decessit, avus Annius Verus, iterum consul et praefectus urbi, adscitus in patricios a principibus (a) Vespasiano et Tito censoribus
  7. Marco Aurelio, Meditaciones.
  8. Marco Aurelio, Meditaciones, i.1.

Bibliografía editar

  • Anthony Birley, Marcus Aurelius, a Biography, Routledge, Londres, 1987.
  • Edward Champlin, "The Glass Ball Game", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 1985.
  • Paul von Rohden "Annius (93", RE, vol. I,2, Stuttgart, 1894, col. 2279.
  • Fausto Zevi, I consoli del 97 d. Cr. in due framenti gia' editi dei Fasti Ostienses", Listy filologické / Folia philologica, 1973.



Predecesor:
Gneo Arrio Antonino II y Gayo Calpurnio Pisón
Cónsul suffectus I del Imperio Romano
junto con Lucio Neracio Prisco

Mayo-junio de 97
Sucesor:
Lucio Domicio Apolinar y Sexto Hermentidio Campano
Predecesor:
Lucio Catilio Severo Juliano Claudio Regino II y Antonino Pío I
Cónsul II del Imperio romano junto con
Gneo Arrio Augur

121
Sucesor:
Manio Acilio Aviola y Lucio Corelio Neracio Pansa
Predecesor:
Marco Lolio Paulino Décimo Valerio Asiático Saturnino II y Lucio Epidio Ticio Aquilino
Cónsul III del Imperio romano junto con Gayo Egio Ambíbulo
126
Sucesor:
Tito Atilio Rufo Ticiano y Marco Gavio Esquila Galicano