Honorato
nombre masculino
Honorato es un nombre propio masculino de origen latino en su variante en español. Procede de Honoratus, «honrado, honorable».
Honorato | ||
---|---|---|
![]() | ||
Origen | Latino | |
Género | Masculino | |
Santoral | 16 de enero | |
Significado | honrado, honorable | |
Zona de uso común | Occidente | |
Artículos en Wikipedia | Todas las páginas que comienzan por «Honorato» | |
SantoralEditar
16 de enero: San Honorato, arzobispo de Arlés.
VariantesEditar
- Femenino: Honorata.
Variantes en otras lenguas | |
---|---|
Español | Honorato |
Alemán | Honoratus |
Búlgaro | Хонорат (Honorat) |
Catalán | Honorat |
Checo | Honorát |
Euskera | Onorata |
Francés | Honorat, Honoré |
Holandés | Honoratus, Honoraat |
Húngaro | Honorátusz |
Inglés | Honoratus |
Italiano | Onorato |
Latín | Honoratus |
Lituano | Honoratas |
Polaco | Honorat |
Portugués | Honorato |
Ruso | Гонорат (Gonorat) |
Sardo | Onoràtu |
Sueco | Honoratus |
Véase tambiénEditar
BibliografíaEditar
- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
- Tibón, Gutierre (1994). Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Fondo de Cultura Económica, México. ISBN 968-16-2284-7.
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los Nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.