Georg Joachim Rheticus

astrónomo y matemático alemán

Georg Joachim Rheticus (también Rhäticus, Rhaeticus, Rhetikus) (Feldkirch, Austria, 16 de febrero de 1514 - Košice, Hungría, 4 de diciembre de 1574), de nombre real Georg Joachim von Lauchen, fue un matemático, astrónomo, teólogo, cartógrafo, constructor de instrumentos musicales y médico austriaco. Fue discípulo del astrónomo polaco Nicolás Copérnico (1473-1543).[1]

Georg Joachim Rheticus
Información personal
Nombre de nacimiento Georg Joachim von Lauchen
Nacimiento 1514
Feldkirch, Archiducado de Austria
Fallecimiento 1574, (60 años)
Košice, Imperio Otomano
Familia
Padres Georg Iserin
Educación
Educado en
Supervisor doctoral Nicolás Copérnico Ver y modificar los datos en Wikidata
Alumno de Nicolás Copérnico Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación matemático, astrónomo, teólogo, cartógrafo, médico
Empleador

Vida editar

Rheticus era hijo de Georg Iserin, el médico local de Feldkirch. Se educó en la escuela de latín de Feldkirch, para seguir su formación como matemático de 1528 a 1531 en Zúrich, y después en la Universidad de Wittenberg, donde consiguió en 1536 un magisterio de artes libres. Gracias al patronazgo de Philipp Melanchthon, se convirtió en 1537 en profesor de Matemáticas y Astronomía en Wittenberg. El año siguiente, Melanchthon le permitió un largo viaje de estudios para visitar a famosos matemáticos y astrónomos. En Núremberg visitó al matemático y editor Johannes Schöner y al impresor Johannes Petreius, que probablemente le encargaron convencer a Nicolás Copérnico de que editara su obra maestra en Núremberg. Petreius le dio tres libros editados por él como regalo para que se los entregara a Copérnico. Seguidamente estudió con Petrus Apianus en Ingolstadt, Joachim Camerarius en Tubinga y Aquiles Pirminius Gasser en su ciudad natal.

De 1539 a 1541, permaneció junto a Copérnico en Frauenburg. Heinrich Zell, un alumno de Sebastian Münster, acompañó a Rheticus hacia Prusia y durante su estancia con Copérnico, Zell pudo estudiar los documentos en el Arzobispado de Varmia y con ellos, junto con Copérnico, hicieron un mapa detallado de Prusia.

Posteriormente, enseñaría en Wittenberg, Nuremberg y hasta 1545 en Leipzig. A partir de 1548 volvió a viajar y visitó a Gerolamo Cardano en Milán y comenzó a estudiar medicina en Zúrich. De nuevo con la ayuda de Melanchthon, fue admitido en la facultad de Teología de Leipzig. Debido a un escándalo por un asunto amoroso con uno de sus estudiantes, tuvo que abandonar precipitadamente Leipzig en 1551, yendo a Praga a estudiar medicina. A partir de 1554 vivió en Cracovia, trabajando de médico y se trasladó poco antes de su muerte a Košice en Hungría.

Obra y pensamiento editar

Contribuyó considerablemente a la expansión del pensamiento copernicano. Fue el único discípulo de Copérnico y lo pudo convencer durante su estancia en Frauenburg de que publicara su obra maestra. Durante esa época dio las primeras noticias sobre la obra copernicana, editada en su Narratio prima de libris revolutionum Copernici. De camino a Nuremberga para preparar la edición, todavía publicó en Wittenberg la parte matemática, completada por las tablas de senos y cosenos calculadas por él mismo. La corrección de la galerada de De revolutionobus tuvo que dejársela a Andreas Osiander. Éste eliminó un tratado teológico sobre la compatibilidad del sistema heliocéntrico con la Biblia, sustituyéndolo de forma anónima por un prefacio escrito por él mismo, en el que presentaba el modelo como un simple modelo de cálculo. Más tarde, Rheticus publicó Ephemeris ex fundamentis Copernici (Leipzig, 1550).

Otra contribución importante de Rheticus a las ciencias fueron sus tablas de funciones trigonométricas realizadas con una exactitud de 10 segundos, cuyo cálculo fue terminado por su discípulo Valentinus Otho, que las editó en Opus palatinum de triangulis (Heidelberg, 1596).

Obra editar

 
Narratio prima.
  • Rheticus: Narratio prima de libris revolutionum Copernici, Danzig, 1540
  • N. Copernicus und Rheticus: De lateribus et angulis triangulorum; Vittembergæ: excusum per Iohannem Lufft, 1542
  • Rheticus: Ephemerides novae, Lipsiae: Ex officina VVolphgangi Gvnteri, anno 1550
  • Rheticus: Canon doctrinae triangulorum; Lipsiae, 1551
  • Canon doctrinae triangvlorvm. Lipsiae 1551, edición en línea de la Biblioteca del Land de Sajonia - Staats- und Universitätsbibliothek Dresden

Eponimia editar

Referencias editar

  1. * Dennis Danielson (2006). The First Copernican: Georg Joachim Rheticus and the Rise of the Copernican Revolution. Walker & Company, New York. ISBN 0-8027-1530-3
  2. «Rhaeticus». Gazetteer of Planetary Nomenclature (en inglés). Flagstaff: USGS Astrogeology Research Program. OCLC 44396779. 

Bibliografía editar

  • Stefan Deschauer. Die Arithmetik-Vorlesung des Georg Joachim Rheticus, Wittenberg 1536: eine kommentierte Edition der Handschrift X-278 (8) der Estnischen Akademischen Bibliothek; ed. Rauner, 2003 ISBN 3-936905-00-2
  • R. Hooykaas. G. J. Rheticus’ Treatise on holy scripture and the motion of the earth / con trad. anotaciones, comentarios y cap. adicionales eo Ramus-Rheticus and the development of the problem before 1650; Ámsterdam: North-Holland, 1984
  • Karl Christian Bruhns. «Joachim, Georg». en: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tomo 14, Duncker & Humblot, Leipzig 1881, pp. 93 s.
  • Siegmund Günther. «Rheticus, Georg Joachim». en: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tomo 28, Duncker & Humblot, Leipzig 1889, pp. 388–390
  • Wolfgang Klose. Das Wittenberger Gelehrtenstammbuch: das Stammbuch von Abraham Ulrich (1549-1577) und David Ulrich (1580-1623), Halle: Mitteldt. Verl. 1999 ISBN 3-932776-76-3

Enlaces externos editar