Gran Premio de Austria de Motociclismo de 1988

El Gran Premio de Austria de Motociclismo de 1988 fue la séptima prueba de la temporada 1988 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 12 de junio de 1988 en el circuito de Salzburgring.

Bandera de Austria Circuito de Salzburgring
Ubicación Salzburgo, Bandera de Austria Austria
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 4,243 km

Resultados 500cc editar

Cuarto triunfo de la temporada para el estadounidense Eddie Lawson que, junto a la retirada del australiano Wayne Gardner de la prueba, lo catapultan en el liderato de la clasificación general. El podio se completó con el belga Didier de Radiguès y el también estadounidense Wayne Rainey, que se coloca en la segunda posición de la general.[1]

Pos. Piloto Equipo Moto Tiempo Pts.
1   Eddie Lawson Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha 39:40.630 20
2   Didier de Radiguès Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +2.790 17
3   Wayne Rainey Team Lucky Strike Roberts Yamaha +12.550 15
4   Kevin Schwantz Suzuki Pepsi Cola Suzuki +13.590 13
5   Pierfrancesco Chili HB Honda Gallina Team Honda +19.310 11
6   Kevin Magee Team Lucky Strike Roberts Yamaha +22.070 10
7   Shunji Yatsushiro Rothmans Honda Team Honda +26.830 9
8   Ron Haslam Team ROC Elf Honda Elf Honda +59.450 8
9   Rob McElnea Suzuki Pepsi Cola Suzuki +1:00.370 7
10   Patrick Igoa Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +1:07.660 6
11   Gustav Reiner Team Hein Gericke Honda +1 Vuelta 5
12   Bruno Kneubühler Romer Racing Suisse Honda +1 Vuelta 4
13   Fabio Biliotti Team Amoranto Honda +1 Vuelta 3
14   Massimo Broccoli Cagiva Corse Cagiva +1 Vuelta 2
15   Manfred Fischer Team Hein Gericke Honda +1 Lap 1
16   Andreas Leuthe Suzuki +1 Vuelta
17   Franz Holzmeier Honda +1 Vuelta
18   Josef Doppler MRC Grieskirchen Honda +1 Vuelta
19   Nicholas Schmassman FMS Honda +1 Vuelta
20   Georg Robert Jung Weigl Telefix Racing Team Honda +1 Vuelta
21   Helmut Schutz Rallye Sport Honda +1 Vuelta
Ret   Alessandro Valesi Team Iberia Honda Ret
Ret   Larry Moreno Vacondio Suzuki Ret
Ret   Randy Mamola Cagiva Corse Cagiva Ret
Ret   Christopher Burki Honda Ret
Ret   Marco Papa Team Greco Honda Ret
Ret   Marco Gentile Fior Marlboro Fior Ret
Ret   Christian Sarron Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha Ret
Ret   Daniel Amatriain Ducados Lotus Guarz Honda Ret
Ret   Wayne Gardner Rothmans Honda Team Fior Ret
Ret   Niall Mackenzie Team HRC Honda Ret
DNS   Silvo Habat Fego Racing Team Honda DNS
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

En el cuarto de litro, séptimo vencedor de un Gran Premio en siete carreras. En esta ocasión, el vencedor fue el suizo Jacques Cornu, que partió de la pole position y de la vuelta rápida. El alemán Reinhold Roth fue segundo y el español Juan Garriga, tercero.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jacques Cornu Honda 31.29.23 20
2   Reinhold Roth Honda 31.29.85 17
3   Juan Garriga Yamaha 31.30.21 15
4   Dominique Sarron Honda 31.30.50 13
5   Sito Pons Honda 31.39.29 11
6   Masahiro Shimizu Honda 31.39.54 10
7   Luca Cadalora Yamaha 31.57.89 9
8   Manfred Herweh Yamaha 31.58.17 8
9   Ivan Palazzese Yamaha 31.58.50 7
10   Anton Mang Honda 32.04.25 6
11   Engelbert Neumair Aprilia 32.14.50 5
12   Martin Wimmer Yamaha 32.14.92 4
13   Jean-Philippe Ruggia Yamaha 32.15.11 3
14   Harald Eckl Aprilia 32.15.37 2
15   Maurizio Vitali Gazzaniga 32.15.57 1
16   Donnie McLeod EMC 32.16.19
17   Guy Bertin Yamaha 32.16.49
18   August Auinger Aprilia 32.16.98
19   Stefan Klabacher Aprilia 32.33.36
20   Hans Becker Yamaha 32.33.69
21   Helmut Bradl Honda 32.33.98
22   Stefano Caracchi Honda 32.40.66
23   Jean-François Baldé Defi 32.53.81
24   Kevin Mitchell Yamaha 32.54.06
25   Massimo Matteoni Yamaha 32.54.30
26   Iván Troisi Yamaha 32.54.72
27   Jochen Schmid Honda 32.55.33
28   Garry Cowan Yamaha 1 Vuelta
Ret   Carlos Cardús Honda Ret
Ret   Bruno Casanova Aprilia Ret
Ret   Urs Lüzi Honda Ret
Ret   Javier Cardelús Aprilia Ret
Ret   Carlos Lavado Yamaha Ret
Ret   Hans Lindner Honda Ret
Ret   Siegfried Minich Yamaha Ret
Ret   Thomas Bacher Rotax Ret
DNS   Loris Reggiani Aprilia DNS
DNQ   Paolo Casoli Garelli DNQ
DNQ   Martin Renfrey Honda DNQ
DNQ   Alberto Puig Honda DNQ
DNQ   Wilhelm Hörhager Honda DNQ
DNQ   Jean Foray Yamaha DNQ
DNQ   Hervé Duffard Honda DNQ
DNQ   Alain Bronec Honda DNQ

Resultados 125cc editar

Tercer vcitoria en cuatro Grandes Premios en 125 para el español Jorge Martínez Aspar que ha precedido al italiano Ezio Gianola y del alemán Stefan Prein.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 35.03.59 20
2   Ezio Gianola Honda 35.07.91 17
3   Stefan Prein Honda 35.08.12 15
4   Mandy Fischer Rotax 35.08.86 13
5   Mike Leitner LCR 35.09.08 11
6   Hans Spaan Honda 35.09.46 10
7   Gerhard Waibel Honda 35.09.67 9
8   Alfred Waibel Waibel 35.09.93 8
9   Gastone Grassetti Honda 35.13.04 7
10   Hubert Abold Honda 35.13.51 6
11   Adi Stadler Honda 35.16.24 5
12   Julián Miralles Honda 35.16.54 4
13   Thierry Feuz Rotax 35.18.29 3
14   Johnny Wickström Honda 35.34.64 2
15   Robin Appleyard Honda 35.34.86 1
16   Hisashi Unemoto Honda 35.35.55
17   Heinz Lüthi Honda 35.39.49
18   Allan Scott Honda 35.43.19
19   Koji Takada Honda 35.43.63
20   Jörg Seel Seel 35.52.61
21   Jean-Claude Selini Honda 36.05.49
22   Robin Milton Honda 36.05.84
23   Jussi Hautaniemi Honda 36.20.39
24   Krysztof Galatowicz Honda 36.20.75
25   Bady Hassaine Honda 36.20.98
Ret   Pier Paolo Bianchi Cagiva Ret
Ret   Manuel Herreros Derbi Ret
Ret   Domenico Brigaglia Rotax Ret
Ret   Ian McConnachie Cagiva Ret
Ret   Reinhard Strack Honda Ret
Ret   Stefan Dörflinger Krauser Ret
Ret   Corrado Catalano Aprilia Ret
Ret   Juan Ramón Bolart JJ Cobas Ret
Ret   Esa Kytölä Honda Ret
Ret   Lucio Pietroniro Honda Ret
Ret   Norbert Peschke Rotax Ret
Ret   Andrés Sánchez Rotax Ret
DNQ   Jos van Dongen Casal DNQ
DNQ   Günter Schirnhofer Honda DNQ
DNQ   Manuel Hernández Honda DNQ
DNQ   Fausto Gresini Garelli DNQ
DNQ   Luis Miguel Reyes Garelli DNQ
DNQ   Kar Dauer Hummel DNQ
DNQ   August Weissner Holub DNQ
DNQ   Christian Le Badezet Honda DNQ
DNQ   Flemming Kistrup Derbi DNQ
DNQ   Serge Julin Rotax DNQ
DNQ   Håkan Olsson ESW DNQ
DNQ   Paolo Scappini Honda DNQ

Referencias editar

  1. «Festival de Lawson en 500cc». Mundo Deportivo. 13 de junio de 1988. Consultado el 23 de noviembre de 2018. 
  2. «1988 Austrian MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 16 de septiembre de 2018. 
  3. «AUSTRIAN GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1988». Motogp.com. Archivado desde el original el 16 de septiembre de 2018. Consultado el 16 de septiembre de 2018. 
  4. «Garriga héroe en Austria». Mundo Deportivo. 13 de junio de 1988. Consultado el 23 de noviembre de 2018. 
  5. «Aspar no dio opción». Mundo Deportivo. 13 de junio de 1988. Consultado el 23 de noviembre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de Alemania de 1988
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1988
Siguiente prueba:
Gran Premio de los Países Bajos de 1988
Prueba previa:
Gran Premio de Austria de 1987
Gran Premio de Austria
Siguiente prueba:
Gran Premio de Austria de 1989