Gran Premio de Yugoslavia de Motociclismo de 1988

El Gran Premio de Yugoslavia de Motociclismo de 1988 fue la décima prueba de la temporada 1988 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 17 de julio de 1988 en el Automotodrom Grobnik en Fiume.

Bandera de Yugoslavia Automotodrom Grobnik
Ubicación Fiume, Bandera de Yugoslavia Yugoslavia
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 4,168 km

Resultados 500cc editar

En 500 cc, Wayne Gardner ganó su tercera carrera consecutiva y se aproxima en el mundial a Lawson, que fue décimo.Christian Sarron. El francés Christian Sarron fue segundo, tras una racha de caídas en las últimas carreras, no sin antes ofrecer resistencia a Gardner.[1]

Pos. Piloto Equipo Moto Tiempo Pts.
1   Wayne Gardner Rothmans Honda Team Honda +45'44.146 20
2   Christian Sarron Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +7.740 17
3   Wayne Rainey Team Lucky Strike Roberts Yamaha +21.340 15
4   Randy Mamola Cagiva Corse Cagiva +23.620 13
5   Kevin Magee Team Lucky Strike Roberts Yamaha +23.850 11
6   Didier de Radiguès Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +58.290 10
7   Shunji Yatsushiro Rothmans Honda Team Honda +1'02.260 9
8   Rob McElnea Suzuki Pepsi Cola Suzuki +1'02.430 8
9   Ron Haslam Team ROC Elf Honda Elf Honda +1'05.830 7
10   Eddie Lawson Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +1'19.750 6
11   Pierfrancesco Chili HB Honda Gallina Team Honda +1'46.300 5
12   Patrick Igoa Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +1 Vuelta 4
13   Donnie McLeod Racing Team Katayama Honda +1 Vuelta 3
14   Mike Baldwin Racing Team Katayama Honda +1 Vuelta 2
15   Bruno Kneubühler Romer Racing Suisse Honda +1 Vuelta 1
16   Fabio Barchitta Racing Team Katayama Honda +1 Vuelta
17   Fabio Biliotti Team Amoranto Honda +1 Vuelta
18   Karl Truchsess Shell +1 Vuelta
19   Daniel Amatriain Ducados Lotus Guarz Honda +1 Vuelta
20   Eddie Laycock Millar Racing Honda +1 Vuelta
21   Andreas Leuthe Suzuki +1 Vuelta
22   Silvo Habat Fego Racing Team Honda +2 Vueltas
23   Wolfgang von Muralt Suzuki +2 Vueltas
24   Jean Luc Demierre Suzuki +2 Vueltas
25   Georg Robert Jung Weigl Telefix Racing Team Honda +2 Vueltas
26   Helmut Schutz Rallye Sport Honda +2 Vueltas
Ret   Maarten Duyzers HDJ International Honda Ret
Ret   Marco Gentile Fior Marlboro Fior Ret
Ret   Niall Mackenzie Team HRC Honda Ret
Ret   Michael Rudroff Honda Ret
Ret   Alessandro Valesi Team Iberia Honda Ret
Ret   Malcolm Campbell Team ROC Elf Honda Elf Honda Ret
Ret   Raymond Roche Cagiva Corse Cagiva Ret
Ret   Ari Ramo Honda Ret
Ret   Marco Papa Team Greco Honda Ret
Ret   Pavol Dekanek Wernberger Konservenfabrik Honda Ret
DNQ   Nicholas Schmassman FMS Honda DNQ
DNQ   Steve Manley Gateford Motors Suzuki DNQ
DNQ   Larry Moreno Vacondio Suzuki DNQ
DNQ   Josef Doppler MRC Grieskirchen Honda DNQ
DNQ   Franz Schopf MRC Grieskirchen Honda DNQ
DNQ   Vincenzo Cascino Honda DNQ
DNQ   Michael Kaplan Honda DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

El español Sito Pons conseguía su tercera victoria de la temporada en la categoría del cuarto de litro y se acerca más al título. Su rival más amenazante, el también catalán Joan Garriga (Yamaha-Ducados) quedó segundo y aún tiene opciones.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Sito Pons Honda 40:21.390 20
2   Juan Garriga Yamaha +5.000 17
3   Dominique Sarron Honda +6.060 15
4   Reinhold Roth Honda +24.200 13
5   Luca Cadalora Yamaha +24.380 11
6   Jacques Cornu Honda +30.240 10
7   Loris Reggiani Aprilia +1:01.060 9
8   Carlos Cardús Honda +1:11.560 8
9   Harald Eckl Aprilia +1:14.830 7
10   Maurizio Vitali Gazzaniga +1:23.050 6
11   Stefano Caracchi Honda +1:23.220 5
12   Urs Jücker Yamaha +1 Vuelta 4
13   Jean-François Baldé Defi-Rotax +1 Vuelta 3
14   August Auinger Aprilia +1 Vuelta 2
15   Bruno Casanova Aprilia +1 Vuelta 1
16   Guy Bertin Yamaha +1 Vuelta
17   Andreas Preining Aprilia +1 Vuelta
18   Massimo Matteoni Yamaha +1 Vuelta
19   Bruno Bonhuil Honda +1 Vuelta
20   Urs Luzi Honda +1 Vuelta
21   René Delaby Yamaha +1 Vuelta
22   Jochen Schmid Honda +1 Vuelta
23   Hans Lindner Honda +1 Vuelta
24   Bernard Schick Honda
Ret   Garry Cowan Yamaha Ret
Ret   Jean-Michel Mattioli Yamaha Ret
Ret   Hans Becker Yamaha Ret
Ret   Masahiro Shimizu Honda Ret
Ret   Helmut Bradl Honda Ret
Ret   Manfred Herweh Yamaha Ret
Ret   Jean-Philippe Ruggia Yamaha Ret
Ret   Javier Cardelús Aprilia Ret
Ret   Paolo Casoli Garelli Ret
Ret   Donnie McLeod EMC-Rotax Ret
Ret   Christian Boudinot Fior Ret
Ret   Anton Mang Honda Ret
DNS   Carlos Lavado Yamaha DNS
DNQ   Jean-Francois Foray Yamaha DNQ
DNQ   Iván Troisi Yamaha DNQ
DNQ   Nedy Crotta Aprilia DNQ
DNQ   Alain Bronec Honda DNQ
DNQ   Martin Sraj Honda DNQ
DNQ   Zdravko Leljak Honda DNQ
DNQ   Stefan Klabacher Aprilia DNQ
DNQ   Thierry Rapicault Fior DNQ
DNQ   Hervé Duffard Honda DNQ
DNQ   Drazen Srdoc Honda DNQ

Resultados 125cc editar

En el octavo de litro, el español Jorge Martínez Aspar completaba un fin de semana fantástico al ganar la prueba de 125cc. El valenciano de Derbi tuvo una lucha encarnizada con su rival, el italiano Ezio Gianola pero se acabó imponiendo y puso más tierra de por medio en la clasificación general.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 37:01.640 20
2   Ezio Gianola Honda +0.900 17
3   Lucio Pietroniro Honda +5.480 15
4   Domenico Brigaglia Rotax +5.620 13
5   Stefan Prein Honda +5.990 11
6   Kohji Takada Honda +6.120 10
7   Adi Stadler Honda +15.110 9
8   Luis Miguel Reyes Garelli +24.640 8
9   Allan Scott Honda +25.460 7
10   Heinz Lüthi Honda +25.980 6
11   Krzysztof Galatowicz Honda +27.080 5
12   Josef Fischer Noki-Rotax +28.240 4
13   Hisashi Unemoto Honda +28.690 3
14   Hans Spaan Honda +28.830 2
15   Robin Milton Honda +30.200 1
16   Johnny Wickström Honda +38.420
17   Claudio Macciotta Honda +43.120
18   Robin Appleyard Honda +43.260
19   Thierry Feux Ferac-Rotax +43.680
20   Jörg Seel Seel +1 Vuelta
21   Bady Hassaine Honda +2 Vueltas
Ret   Emilio Cuppini Honda Ret
Ret   Pier Paolo Bianchi Cagiva Ret
Ret   Gastone Grassetti Honda Ret
Ret   Jean-Claude Selini Honda Ret
Ret   Ian McConnachie Cagiva Ret
Ret   Corrado Catalano Aprilia Ret
Ret   Julián Miralles Honda Ret
Ret   Hubert Abold Honda Ret
Ret   Mike Leitner LCR-Rotax Ret
Ret   Juan Ramon Bolart JJ Cobas Ret
Ret   Alfred Waibel Honda Ret
Ret   Gerhard Waibel Honda Ret
Ret   Esa Kytölä Honda Ret
Ret   Serge Julin Rotax Ret
Ret   Manuel Herreros Derbi Ret
DNQ   Jussi Hautaniemi Honda DNQ
DNQ   Paolo Scappini Faccioli DNQ
DNQ   Stefan Dörflinger Honda DNQ
DNQ   Manuel Hernández Honda DNQ
DNQ   Francisco Debon Arbizu DNQ
DNQ   Fernando González Cobas DNQ
DNQ   Zdravko Matulja Casal DNQ
DNQ   Fausto Gresini Garelli DNQ
DNQ   Janez Pintar Honda DNQ
DNQ   Karl Dauer Honda DNQ
DNQ   Marco Cipriani Honda DNQ
DNQ   Stefano Bianchi Cordati DNQ

Resultados 80cc editar

En la categoría pequeña, el español Jorge Martínez Aspar se proclamaba campeón del mundo de la categoría después de haber dominado completamente la temporada. Con ésta, ya era el tercer título de su palmarés y el séptimo de la escudería española Derbi.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 29:32.750 20
2   Peter Öttl Krauser +2.170 17
3   Àlex Crivillé Derbi +20.780 15
4   Jörg Seel Seel +21.940 13
5   Bogdan Nikolov Krauser +22.140 11
6   Stefan Dörflinger Krauser +30.320 10
7   Manuel Herreros Derbi +38.300 9
8   Jos van Dongen Casal +38.450 8
9   Herri Torrontegui Autisa +47.320 7
10   Juhász Károly Krauser +48.400 6
11   Rainer Kunz Ziegler +48.560 5
12   Adrie Nijenhuis Casal +55.750 4
13   Günter Schirnhofer Krauser +57.590 3
14   János Szabó Krauser +59.780 2
15   Alojz Pavlič Seel +1:05.600 1
16   Gabriele Gnani Gnani +1:06.020
17   Jaime Mariano JJ Cobas +1:08.830
18   Reiner Koster LCR +1:19.000
19   Javier Arumi Krauser +1:29.640
20   Stefan Brägger Casal +1:33.940
21   Paolo Priori Krauser +1:35.610
22   Hans Koopman Ziegler +1:50.900
23   Jacques Bernard Fantic +1 Vuelta
24   René Dünki Krauser +1 Vuelta
25   Peter Tibori Casal +1 Vuelta
26   Serge Julin Casal +1 Vuelta
27   Thomas Engl GPE +1 Vuelta
28   Primoz Sovic Eberhardt +1 Vuelta
29   Lione Robert SPR +1 Vuelta
30   Brane Rokavec Seel +1 Vuelta
31   Chris Baert Casal +1 Vuelta
Ret   Bert Smit Krauser Ret
Ret   Giuseppe Ascareggi BBFT Ret
Ret   Janez Pintar Eberhardt Ret
Ret   Hagen Klein Honda Ret
Ret   Otto Machinek Om-Spezial Ret
DNS   Zdravko Matulja Casal DNS
DNQ   Francesco Fantini BBFT DNQ
DNQ   Juan Esteve Autisa DNQ

Referencias editar

  1. «Otra para Gardner». Mundo Deportivo. 18 de julio de 1988. Consultado el 19 de noviembre de 2018. 
  2. «1988 Yugoslavian MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 17 de septiembre de 2018. 
  3. «YUGOSLAVIAN GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1988». Motogp.com. Archivado desde el original el 17 de septiembre de 2018. Consultado el 17 de septiembre de 2018. 
  4. «Pons, dueño y señor». Mundo Deportivo. 18 de julio de 1988. Consultado el 19 de noviembre de 2018. 
  5. «Una vida marcada por el éxito». Mundo Deportivo. 18 de julio de 1988. Consultado el 19 de noviembre de 2018. 
  6. «Aspar, campeón del mundo». Mundo Deportivo. 18 de julio de 1988. Consultado el 19 de noviembre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de Bélgica de 1988
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1988
Siguiente prueba:
Gran Premio de Francia de 1988
Prueba previa:
Gran Premio de Yugoslavia de 1987
Gran Premio de Yugoslavia
Siguiente prueba:
Gran Premio de Yugoslavia de 1989