Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1982

El Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1982 fue la decimocuarta y última prueba de la temporada 1982 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 26 de septiembre de 1982 en el Circuito de Hockenheim.

Bandera de Alemania Occidental Circuito de Hockenheim
Ubicación Hockenheim, Bandera de Alemania Occidental República Federal Alemana
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 6,788 km

Resultados 500cc editar

En 500,c.c. la victoria fue para el estadounidense Randy Mamola (Suzuki) que se aprovechó de la caída que sufrieron el italiano Franco Uncini (Suzuki), nuevo campeón del mundo, y el estadounidense Freddie Spencer (Honda) cuando luchaban por la primera posición en la última vuelta. Ambos pilotos salieron ilesos de dicho accidente.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Randy Mamola Suzuki 39' 15" 60 15
2   Virginio Ferrari Suzuki +20" 96 12
3   Loris Reggiani Suzuki +21" 73 10
4   Takazumi Katayama Honda +42" 95 8
5   Marco Lucchinelli Honda +45" 64 6
6   Marc Fontan Yamaha +58" 31 5
7   Boet van Dulmen Suzuki +58" 63 4
8   Sergio Pellandini Suzuki +1' 14" 51 3
9   Philippe Coulon Suzuki +1' 18" 37 2
10   Jon Ekerold Cagiva +1' 36" 27 1
11   Michel Frutschi Sanvenero +1' 36" 45
12   Guido Paci Yamaha +2' 00" 74
13   Peter Sjöström Suzuki +2' 00" 91
14   Ernst Gschwender Suzuki +2' 01" 88
15   Walter Migliorati Suzuki +2' 02" 76
16   Philippe Robinet Suzuki +1 giro
17   Jean Lafond Fior +1 giro
18   Alfons Amerschläger Suzuki +1 giro
19   Steve Williams Suzuki +1 Vuelta
20   Henk de Vries Suzuki +1 Vuelta
21   Josef Hage Yamaha +1 Vuelta
22   Peter Looijesteijn Suzuki +1 Vuelta
23   Klaus Klein Suzuki +1 Vuelta
24   Giovanni Pelletier Morbidelli +1 Vuelta
25   Gerhard Treusch Suzuki +1 Vuelta
Ret   Peter Huber Suzuki Ret
Ret   Wolfgang von Muralt Suzuki Ret
Ret   Freddie Spencer Honda Ret
Ret   Franco Uncini Suzuki Ret
Ret   Franck Gross Suzuki Ret
Ret   Víctor Palomo Suzuki Ret
Ret   Leandro Becheroni Suzuki Ret
Ret   Ulrich Lang Suzuki Ret
Ret   Kork Ballington Kawasaki Ret
Ret   Andreas Hofmann Suzuki Ret
Ret   Stu Avant Suzuki Ret
Ret   Steve Parrish Yamaha Ret
Ret   Jack Middelburg Suzuki Ret
Ret   Seppo Rossi Suzuki Ret
Ret   Gustav Reiner Suzuki Ret
Ret   Graeme Crosby Yamaha Ret
Sources:[2][3]

Resultados 350cc editar

El alemán Anton Mang, que no pudo conquistar el título mundial en 250 c.c, se sacó la espina en la de 350 c.c. en la que se llevó el título mundial al clasificarse en segunda posición por detrás de su compatriota Manfred Herweh (Yamaha), que fue el vencedor de la prueba. La categoría de 350 echa el cierre en el Mundial después de haberse disputado 281 pruebas.

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Manfred Herweh Yamaha 43.52.27 15
2   Anton Mang Kawasaki 43.52.64 12
3   Éric Saul Chevallier 44.55.13 10
4   Wolfgang von Muralt Yamaha 45.01.07 8
5   Alan North Yamaha 45.01.83 6
6   Pekka Nurmi Yamaha 45.11.00 5
7   Jacques Cornu Yamaha 45.17.66 4
8   Roger Sibille Yamaha 45.21.69 3
9   Jean-François Baldé Kawasaki 45.45.15 2
10   Franz Kaserer Yamaha 45.53.60 1
11   Bodo Schmidt Yamaha 45.53.78
12   Didier de Radiguès Chevallier + 1 Vuelta
13   Mladen Tomic Yamaha + 1 Vuelta
14   Edwin Weibel Yamaha + 1 Vuelta
15   Pierre Bolle Yamaha + 1 Vuelta
16   Josef Hutter Yamaha + 1 Vuelta
17   Thierry Feuz Yamaha + 1 Vuelta
18   Attilio Riondato Yamaha + 1 Vuelta
19   Gunnar Bruhn Yamaha + 1 Vuelta
20   Massimo Matteoni Yamaha + 1 Vuelta
Ret   Thierry Espié Chevallier Ret
Ret   Martin Wimmer Yamaha Ret
Ret   Karl-Thomas Grässel Yamaha Ret
Ret   Andreas Berger Yamaha Ret
Ret   Gustav Reiner Yamaha Ret
Ret   Patrick Fernandez Bartol Ret
Ret   Reino Eskelinen Yamaha Ret
Ret   Jacques Bolle Yamaha Ret
Ret   Christian Sarron Yamaha Ret
Ret   René Delaby Yamaha Ret
Ret   Mar Schouten MBA Ret
Ret   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki Ret
Ret   Harald Eckl Yamaha Ret
Ret   Herbert Hauf Yamaha Ret
Ret   Michel Simeon Yamaha Ret
Ret   Siegfried Minich Rotax Ret
Ret   Tony Head Armstrong Ret
Ret   Stefan Förtsch Yamaha Ret
Ret   Gerald Fischer Yamaha Ret
Ret   Hans Naef Yamaha Ret
Ret   Jeffrey Sayle Armstrong Ret
Ret   Jose De Faveri Yamaha Ret
Ret   Andy Watts Yamaha Ret
Ret   Tibor Foco Beko Ret
Ret   Rainer Nagel Yamaha Ret

Resultados 250cc editar

El francés Jean-Louis Tournadre (Yamaha) se convierte en el nuevo campeón del Mundo de 250 cc. A Tournadre le valió con ser cuarto a pesar de que su máximo rival al título, el alemán Anton Mag ganó el Gran Premio y se quedó a un punto del título.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Anton Mang Kawasaki 35' 33" 59 15
2   Paolo Ferretti MBA +8" 43 12
3   Thierry Espié Pernod +20" 63 10
4   Jean-Louis Tournadre Yamaha +31" 04 8
5   Patrick Fernandez Bimota-Bartol +32" 94 6
6   Christian Estrosi Pernod +33" 53 5
7   Manfred Herweh Yamaha +34" 07 4
8   Roland Freymond MBA +49" 68 3
9   Mar Schouten Yamaha +53" 03 2
10   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +53" 58 1
11   Jacques Bolle Yamaha +53" 74
12   Jean-François Baldé Kawasaki +59" 60
13   Ikeda Tasuda Yamaha +1' 00" 54
14   Gabriel Grabia Yamaha +1' 00" 95
15   Johannes Klement MBA Yamaha +1' 02" 48
16   Karl-Thomas Grässel Yamaha +1' 05" 97
17   Richard Schlachter Yamaha +1' 06" 25
18   Jacques Cornu Yamaha +1' 11" 25
19   Bruno Lüscher Yamaha +1' 25" 05
20   Gerhard Waibel Kawasaki +1' 25" 56
21   Herbert Hauf Kawasaki +1' 26" 32
22   Christian Sarron Yamaha +1' 26" 95
23   Leif Nielsen Rotax +1' 44" 64
24   Jürgen Schmid Yamaha +1' 56" 44
25   Franco Marcheggiani Yamaha +2' 01" 36
26   O. Buerkle Yamaha +2' 01" 71
27   Jakob Beck Rotax +2' 16" 35
Ret   Didier de Radiguès Chevallier Ret
Ret   Martin Wimmer Yamaha Ret
Ret   Jean-Marc Toffolo Rotax Ret
Ret   Sito Pons Rotax Ret
Ret   Tony Head Armstrong Ret
Ret   Jeffrey Sayle Armstrong Ret
Ret   Massimo Matteoni Yamaha Ret
Ret   Stefan Klabacher Rotax Ret
Ret   Pierre Bolle Yamaha Ret
Ret   Bengt Elgh Yamaha Ret
Ret   Jean-Michel Mattioli Yamaha Ret
Ret   Siegfried Minich Rotax Ret
Ret   Michel Simeon Yamaha Ret
Ret   Paul Harris Yamaha Ret
Ret   Herbert Besendorfer Yamaha Ret
Ret   Siegfried Zacharias Rotax Ret
Ret   Hans Becker Yamaha Ret
Ret   Ricardo Tormo Bartol Ret
Ret   Michael Lederer Yamaha Ret
Ret   René Delaby Yamaha Ret

Resultados 50cc editar

En la categoría de menor cilindrada, el suizo Stefan Dörflinger, de 34 años. se ha proclamado campeón del mundo de velocidad al acabar en segunda posición de la prueba de 50 c.c., por detrás del italiano y máximo rival para el título Eugenio Lazzarini.

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Eugenio Lazzarini Garelli 28.40.57 15
2   Stefan Dörflinger Kreidler 28.42.29 12
3   Claudio Lusuardi Moto Villa 28.50.32 10
4   Ricardo Tormo Bultaco 29.06.29 8
5   Hagen Klein Massa Real 29.07.63 6
6   Gerhard Bauer Kreidler 29.25.08 5
7   George Looijesteijn Kreidler 29.26.06 4
8   Reiner Scheidhauer Kreidler 29.28.23 3
9   Peter Verbic Kreidler 29.38.61 2
10   Ingo Emmerich Kreidler 29.39.46 1
11   Giuseppe Ascareggi Minarelli 29.39.46
12   Kasimir Rapczynski Kreidler 30.09.53
13   Otto Machinek Kreidler 30.11.21
14   Günter Schirnhofer Kreidler 30.15.51
15   Paul Rimmelzwaan Kreidler 30.15.99
16   Jos van Dongen Bultaco 30.28.22
17   Richard Bay Maico 30.46.21
18   Bruno Treutlein Kreidler 30.55.28
19   Hans-Joachim Ritter Kreidler 31.22.34
20   Chris Baert Kreidler + 1 Vuelta
21   Mika-Sakari Komu Kreidler + 1 Vuelta
22   Spencer Crabbe MBA + 1 Vuelta
Ret   Rainer Kunz FKN Ret
Ret   Hans-Jürgen Hummel Kreidler Ret
Ret   Theo Timmer Bultaco Ret
Ret   Hans Spaan Kreidler Ret
Ret   Henk van Kessel Kreidler Ret
Ret   Thomas Engl Engl Ret
Ret   Reiner Koster Kreidler Ret
Ret   Bernd Rossbach Kreidler Ret
Ret   Reinhard Koberstein Kreidler Ret
Ret   Stefan Kurfiss Kreidler Ret
Ret   Klaus Kull KKS Ret

Referencias editar

  1. «En 500, Mamola ganó después que Uncini y Spencer se cayeran en la última vuelta». Mundo Deportivo. 27 de septiembre de 1982. Consultado el 4 de marzo de 2019. 
  2. «1982 German MotoGP». Motorpsortmagazine.com. 15 de enero de 2018. Consultado el 8 de julio de 2018. 
  3. «motogp.com · WEST GERMANY GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1982». Motogp.com. Archivado desde el original el 8 de julio de 2018. Consultado el 8 de julio de 2018. 
  4. «Tournadre, campeón mundial de 250cc». Mundo Deportivo. 27 de septiembre de 1982. Consultado el 4 de marzo de 2019. 
Prueba previa:
Gran Premio de San Marino
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1982
Siguiente prueba:
-
Prueba previa:
Gran Premio de Alemania de 1981
Gran Premio de Alemania
Siguiente prueba:
Gran Premio de Alemania de 1983