Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1983

El Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1983 fue la cuarta prueba de la temporada 1983 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 8 de mayo de 1983 en el Circuito de Hockenheim.

Bandera de Alemania Occidental Circuito de Hockenheim
Ubicación Hockenheim, Bandera de Alemania Occidental República Federal Alemana
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 6,788 km

Resultados 500cc editar

La carrera fue muy complicada por la lluvia lo que obligó a acortar parte de las 18 vuletas del Gran Premio. La clasificación, al cabo de 15 vueltas, acabó con la victoria del estadounidense Kenny Roberts por delante de las dos Hondas del japonés Takazumi Katayama y del italiano Marco Lucchinelli. La clasificación provisional mantiene al estadounidense Freddie Spencer, vencedor de las tres pruebas anteriores, seguido de Roberts y Lucchinelli.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Kenny Roberts Yamaha 32.54.40 15
2   Takazumi Katayama Honda 33.01.77 12
3   Marco Lucchinelli Honda 33.02.71 10
4   Freddie Spencer Honda 33.08.62 8
5   Raymond Roche Honda 33.18.26 6
6   Franco Uncini Suzuki 33.19.20 5
7   Randy Mamola Suzuki 33.21.04 4
8   Marc Fontan Yamaha 33.21.22 3
9   Eddie Lawson Yamaha 33.32.27 2
10   Boet van Dulmen Suzuki 33.32.85 1
11   Jack Middelburg Honda 33.38.03
12   Leandro Becheroni Suzuki 33.55.23
13   Giovanni Pelletier Honda 33.58.46
14   Walter Migliorati Suzuki 34.16.34
15   Peter Sjöström Suzuki 34.19.83
16   Gustav Reiner Suzuki 34.20.90
17   Keith Huewen Suzuki 34.31.02
18   Steve Parrish Yamaha 34.34.11
19   Ernst Gschwender Suzuki 34.44.10
20   Walter Hoffmann Suzuki 34.44.55
21   Wolfgang von Muralt Suzuki 35.03.80
22   Fabio Biliotti Honda 35.07.92
23   Philippe Coulon Suzuki 35.10.20
24   Henk de Vries Suzuki 35.15.20
25   Chris Guy Suzuki 35.17.99
26   Dave Dean Yamaha 35.24.98
27   Wolfgang Schwarz Suzuki 35.27.32
28   Corrado Tuzii Honda 35.28.36
29   Paolo Ferretti Suzuki 36.03.61
30   Stu Avant Suzuki 1 Vuelta
31   Marco Greco Suzuki 1 Vuelta
32   Alain Röthlisberger Yamaha 1 Vuelta
33   Peter Huber Suzuki 1 Vuelta
34   Dennis Ireland Suzuki 1 Vuelta
35   Dieter Klopfer Diko 2 Vueltas
Ret   Ron Haslam Honda Ret
Ret   Sergio Pellandini Suzuki Ret
Ret   Virginio Ferrari Cagiva Ret
Ret   Barry Sheene Suzuki Ret
Ret   Klaus Klein Suzuki Ret
Ret   Jean Lafond Suzuki Ret
Ret   Andreas Hofmann Suzuki Ret
Ret   Steve Williams Yamaha Ret
Ret   Alfons Ammerschläger Suzuki Ret
Ret   Franz Kaserer Suzuki Ret
Ret   Børge Nielsen Suzuki Ret
Ret   Gerhard Treusch Suzuki Ret
DNQ   Manfred Fischer Juchem-Suzuki DNQ
DNQ   Jon Ekerold Cagiva DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

En el cuarto de litro, también marcada por la lluvia, segundo triunfo consecutivo del venezolano Carlos Lavado, que entró por delante del francés Patrick Fernandez y el belga Didier de Radiguès. La clasificación general mantiene a Lavado por delante de Radigués.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Carlos Lavado Yamaha 36.55.62 15
2   Patrick Fernandez Bartol 37.15.84 12
3   Didier de Radiguès Chevallier 37.19.64 10
4   Bruno Lüscher Yamaha 37.23.00 8
5   Reinhold Roth Yamaha 37.27.16 6
6   Roland Freymond Armstrong 37.27.33 5
7   Christian Sarron Yamaha 37.37.06 4
8   Jean-François Baldé Chevallier 37.37.26 3
9   Sito Pons Kobas 37.38.65 2
10   Bernard Fau Yamaha 38.06.38 1
11   Carlos Cardús Rotax 38.06.60
12   Hervé Guilleux Kawasaki 38.16.86
13   Alan Carter Yamaha 38.17.10
14   Jean-Louis Tournadre Yamaha 38.22.45
15   Jürgen Schmid Yamaha 38.22.74
16   Karl-Thomas Grässel Yamaha 38.24.61
17   Massimo Matteoni Yamaha 38.24.84
18   Tony Head Armstrong 38.25.24
19   Harald Eckl Yamaha 38.25.26
20   Edwin Weibel Yamaha 38.26.17
21   Thierry Rapicault Yamaha 38.32.49
22   Kiyotaka Sakai Yamaha 38.42.24
23   Stefan Förtsch Yamaha 38.43.41
24   Tadasu Ikeda Yamaha 39.05.80
25   Donnie McLeod Yamaha 39.42.76
26   Mar Schouten MBA 40.10.96
27   Peter Looijesteijn Waddon 1 Vuelta
28   Gabriel Gabria Yamaha 1 Vuelta
29   Jean-Michel Mattioli Yamaha 1 Vuelta
Ret   Jacques Cornu Yamaha Ret
Ret   Martin Wimmer Yamaha Ret
Ret   Thierry Espié Chevallier Ret
Ret   Manfred Herweh Real Ret
Ret   Ivan Palazzese Yamaha Ret
Ret   Christian Estrosi Pernod Ret
Ret   Donnie Robinson Yamaha Ret
Ret   Guy Bertin MBA Ret
Ret   Graham Young Waddon Ret
Ret   Jean-Louis Guignabodet Rotax Ret
Ret   Jean-Marc Toffolo Rotax Ret
Ret   Ángel Nieto Yamaha Ret
Ret   Paolo Ferretti Yamaha Ret
Ret   Michel Simeon Yamaha Ret
Ret   Jacques Bolle Go-West Ret
Ret   René Delaby Armstrong Ret
Ret   Constant Pittet Yamaha Ret
Ret   Stefan Klabacher Rotax Ret
Ret   Bengt Elgh MBA Ret
Ret   Roger Sibille Yamaha Ret
Ret   Massimo Broccoli Yamaha Ret
DNQ   Toni Garcia JJ Cobas DNQ
DNQ   Manfred Obinger Yamaha DNQ
DNQ   Mladen Tomic Yamaha DNQ
DNQ   Leif Nielsen Yamaha DNQ
DNQ   Hans Becker Yamaha DNQ
DNQ   Josef Hutter Nicco-Bakker Bartol DNQ
DNQ   Heinz Chittka Hetch-Yamaha DNQ
DNQ   Jeffrey Sayle Bartol DNQ
DNQ   Michael Lederer Yamaha DNQ
DNQ   Reino Eskelinen Rotax DNQ
DNQ   Bodo Schmidt Yamaha DNQ
DNQ   Herbert Hauf Beko DNQ
DNQ   Eduardo Alemán Yamaha DNQ
DNQ   Alan North Yamaha DNQ
DNQ   Eric Saul Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

Segunda victoria de la temporada para el piloto español Ángel Nieto, que se pone a comandar la clasificación general, por delante del italiano Eugenio Lazzarini, segundo en este Gran Premio. El tercer puesto del podio fue para el translapino Pier Paolo Bianchi.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ángel Nieto Garelli 34.52.57 15
2   Eugenio Lazzarini Garelli 34.56.20 12
3   Pier Paolo Bianchi Sanvenero 35.00.15 10
4   Bruno Kneubühler MBA 35.06.22 8
5   Maurizio Vitali MBA 35.13.14 6
6   Fausto Gresini MBA 35.15.58 5
7   Hans Müller MBA 35.18.96 4
8   Gerhard Waibel MBA 35.28.39 3
9   Lucio Pietroniro MBA 35.35.17 2
10   Stefano Caracchi MBA 35.36.29 1
11   Miguel González MBA 35.38.21
12   Stefan Dörflinger MBA 35.39.45
13   Johnny Wickström MBA 35.39.68
14   Henk van Kessel MBA 35.46.51
15   Pierluigi Aldrovandi MBA 35.52.00
16   Iván Troisi MBA 36.10.02
17   Libero Piccirillo MBA 36.10.02
18   Paul Bordes MBA 36.13.23
19   Jean-Claude Selini MBA 36.34.76
20   Willi Hupperich MBA 36.35.86
21   Anton Straver MBA 36.47.61
22   Bady Hassaine MBA 36.47.82
23   Peter Sommer MBA 36.48.01
24   Per-Edvard Carlsson MBA 36.57.16
25   Helmut Lichtenberg MBA 37.03.79
26   Jacky Hutteau MBA 37.08.62
27   Bernd Lauermann Morbidelli 37.17.25
28   Giuseppe Ascareggi MBA 37.20.94
29   Willy Pérez MBA 37.36.67
30   Horst Elsenheimer MBA 1 Vuelta
31   Andrés Sánchez MBA 1 Vuelta
32   Thomas Weickardt MBA 1 Vuelta
33   Thomas Møller-Pedersen MBA 1 Vuelta
34   Chris Baert MBA 1 Vuelta
35   Reinhard Koberstein MBA 1 Vuelta
36   Chris Leah MBA 1 Vuelta
Ret   August Auinger MBA Ret
Ret   Ricardo Tormo MBA Ret
Ret   Olivier Liégeois Sanvenero Ret
Ret   Hans Spaan MBA Ret
Ret   Rolf Rüttimann MBA Ret
Ret   Erich Klein MBA Ret
Ret   Alfred Waibel Real Ret
Ret   Norbert Peschke MBA Ret
Ret   Esa Kytölä MBA Ret
Ret   Janez Pintar MBA Ret
Ret   Hubert Abold Bender Ret
Ret   Jan Bäckström MBA Ret
Ret   Hagen Klein FKN Ret
Ret   Pete Wild MBA Ret

Resultados 50cc editar

En la categoría de menor cilindrada, segunda victoria del suizo Stefan Dörflinger. El italiano Eugenio Lazzarini y el alemán Gerhard Bauer fueron segundo y tercero respectivamente. En la clasificación general, Lazzarini sigue en cabeza por delante de Dörflinger.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Stefan Dörflinger Kreidler 28.32.36 15
2   Eugenio Lazzarini Garelli 28.32.74 12
3   Gerhard Bauer Ziegler 29.20.56 10
4   George Looijesteijn Kreidler 29.31.30 8
5   Rainer Kunz FKN 29.31.67 6
6   Hans Spaan Kreidler 29.31.99 5
7   Hagen Klein FKN 29.32.53 4
8   Ingo Emmerich Kreidler 29.33.73 3
9   Gerhard Singer Kreidler 29.47.29 2
10   Theo Timmer Casal 29.47.29 1
11   Otto Machinek Kreidler 30.25.04
12   Jos van Dongen Kreidler 30.27.25
13   Paul Bordes Moto 2L 30.27.46
14   Ramon Gali Kreidler 30.27.67
15   Hans Koopman Kreidler 30.36.93
16   Chris Baert Kreidler 30.38.59
17   Massimo de Lorenzi Minarelli 30.38.76
18   Thomas Engl Kreidler 30.52.09
19   Peter Verbic Kreidler 30.52.54
20   Yves Le Toumelin TYL 31.12.63
21   Günter Schirnhofer Kreidler 31.13.40
22   Kasimir Rapczynski Kreidler 1 Vuelta
23   Ian McConnachie Rudge 1 Vuelta
24   Stefan Danielsson Kreidler 1 Vuelta
25   Mika-Sakari Komu Kreidler 1 Vuelta
26   Klaus Kull KKS 1 Vuelta
27   Stefan Kurfiss Kreidler 1 Vuelta
28   Bruno Treitlein Kawadrom 1 Vuelta
29   Massimo Fargeri Kreidler 1 Vuelta
30   Hans-Jürgen Hummel Sachs 1 Vuelta
31   Spencer Crabbe MBA 2 Vueltas
32   Inge Arends Schuster 3 Vueltas
Ret   Claudio Lusuardi Moto Villa Ret
Ret   Paul Rimmelzwaan Kreidler Ret
Ret   Reiner Scheidhauer Kreidler Ret
Ret   Joaquin Gali Bultaco Ret
Ret   Zdravko Matulja Tomos Ret
Ret   Franz Ungar Kreidler Ret
Ret   Reiner Koster Kroto Ret
Ret   Hans-Joachim Ritter Kreidler Ret

Referencias editar

  1. «El turno de Roberts». Mundo Deportivo. 9 de mayo de 1983. Consultado el 27 de febrero de 2019. 
  2. «1983 German MotoGP». Motorsportmagazine.com. 9 de octubre de 2017. Consultado el 29 de junio de 2018. 
  3. «motogp.com · WEST GERMANY GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1983». Motogp.com. Archivado desde el original el 29 de junio de 2018. Consultado el 29 de junio de 2018. 
  4. «La lluvia interrumpió la 250cc». Mundo Deportivo. 9 de mayo de 1983. Consultado el 27 de febrero de 2019. 
  5. «GP Alemaniaː Nieto dominó en 125cc». Mundo Deportivo. 9 de mayo de 1983. Consultado el 27 de febrero de 2019. 
  6. «Dorflinger le pudo a Lazzarini». Mundo Deportivo. 9 de mayo de 1983. Consultado el 27 de febrero de 2019. 
Prueba previa:
Gran Premio de las Naciones
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1983
Siguiente prueba:
Gran Premio de España
Prueba previa:
Gran Premio de Alemania de 1982
Gran Premio de Alemania
Siguiente prueba:
Gran Premio de Alemania de 1984