Gran Premio de Francia de Motociclismo de 1985

El Gran Premio de Francia de Motociclismo de 1985 fue la novena prueba de la temporada 1985 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 21 de julio de 1985 en el Circuito Bugatti.

Bandera de Francia Circuito de Le Mans Bugatti
Ubicación Le Mans, Bandera de Francia Francia
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 4,43 km

Resultados 500cc editar

En la categoría reina, quinta victoria de la temporada del estadounidense Freddie Spencer que se acerca al título mundial, seguido de su compatriota Eddie Lawson, cuarto en este Gran Premio, a 17 puntos. En el podio y detrás de Spencer, llegaron el francés Raymond Roche y el estadounidense Randy Mamola[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Freddie Spencer Honda 45.58.33 15
2   Raymond Roche Yamaha 46.14.04 12
3   Randy Mamola Honda 46.18.13 10
4   Eddie Lawson Yamaha 46.25.22 8
5   Ron Haslam Honda 46.32.18 6
6   Pierre-Etienne Samin Honda 47.21.08 5
7   Sito Pons Suzuki 47.26.39 4
8   Gustav Reiner Honda 1 Vuelta 3
9   Fabio Biliotti Honda 1 Vuelta 2
10   Mike Baldwin Honda 1 Vuelta 1
11   Armando Errico Honda 1 Vuelta
12   Franco Uncini Suzuki 1 Vuelta
13   Wolfgang von Muralt Suzuki 1 Vuelta
14   Rob Punt Suzuki 1 Vuelta
15   Dietmar Mayer Honda 1 Vuelta
16   Maurice Coq Suzuki 1 Vuelta
17   Simon Buckmaster Suzuki 2 Vueltas
18   Andreas Leuthe Suzuki 2 Vueltas
Ret   René Lavigne Honda Ret
Ret   Neil Robinson Suzuki Ret
Ret   Didier de Radiguès Honda Ret
Ret   Marco Gentile Yamaha Ret
Ret   Christian Sarron Yamaha Ret
Ret   Wayne Gardner Honda Ret
Ret   Robert McElnea Suzuki Ret
Ret   Christian Le Liard Chevallier Ret
Ret   Stelio Marmaras Suzuki Ret
Ret   Eero Hyvärinen Honda Ret
Ret   Boet van Dulmen Honda Ret
Ret   Dave Petersen Honda Ret
Ret   Massimo Messere Honda Ret
Ret   Louis-Luc Maisto Suzuki Ret
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

En el cuarto de litro, Freddie Spencer obtiene la séptima victoria de la temporada que se queda a las puertas del título matemático, ya con 37 puntos de ventaja sobre el segundo clasificado Anton Mang a tres del final de la temporada. El podio de Le Mans, detrás de Spencer, son Mang y el italiano Fausto Ricci[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Freddie Spencer Honda 40.00.76 15
2   Anton Mang Honda 40.10.58 12
3   Fausto Ricci Honda 40.25.45 10
4   Manfred Herweh Real 40.30.61 8
5   Carlos Lavado Yamaha 40.30.79 6
6   Pierre Bolle Parisienne 40.31.11 5
7   Jacques Cornu Honda 40.32.44 4
8   Jean-François Baldé Yamaha 40.48.56 3
9   Dominique Sarron Honda 40.49.2 2
10   Luis Miguel Reyes Cobas 40.49.59 1
11   Juan Garriga Rotax 40.49.96
12   Thierry Rapicault Yamaha 40.53.26
13   Jean-Michel Mattioli Yamaha 40.53.63
14   Niall Mackenzie Armstrong 40.53.90
15   Roland Freymond Yamaha 41.14.30
16   Harald Eckl ES 41.15.43
17   Patrick Igoa Honda 41.31.16
18   Massimo Matteoni Honda 41.34.59
19   Stefano Caracchi MBA 1 Vueltas
20   Jean-Luc Guillemet Yamaha 2 Vueltas
21   Mario Rademeyer Yamaha 2 Vueltas
Ret   Carlos Cardús Cobas Ret
Ret   Reinhold Roth Yamaha Ret
Ret   Jean-Louis Guignabodet Rotax Ret
Ret   Jean Foray Chevallier Ret
Ret   Karl Thomas Bacher Rotax Ret
Ret   Jacky Onda Pernod Ret
Ret   Antonio Neto Cobas Ret
Ret   Siegfried Minich Yamaha Ret
Ret   Stéphane Mertens Yamaha Ret
Ret   Patrick Fernandez Cobas Ret
Ret   Maurizio Vitali MBA Ret
Ret   Alan Carter Honda Ret
Ret   Éric Saul Comoth Ret
DNS   Martin Wimmer Yamaha DNS
DNS   Guy Bertin Malanca DNS
DNS   August Auinger Bartol DNS
DNS   Donnie McLeod Armstrong DNS
DNQ   Christian Andrieu Yamaha DNQ
DNQ   Hans Becker Yamaha DNQ
DNQ   Herbert Besendorfer Yamaha DNQ
DNQ   Christian Boudinot JJ Cobas DNQ
DNQ   Alain Bronec Yamaha DNQ
DNQ   René Delaby Pem Rotax DNQ
DNQ   Cees Doorakkers Honda DNQ
DNQ   Michel Galbit Yamaha DNQ
DNQ   Antonio García Moreno JJ Cobas DNQ
DNQ   Gabriel Grabia Chevallier DNQ
DNQ   Tony Head Armstrong DNQ
DNQ   Guy Olla Yamaha DNQ
DNQ   Philippe Pagano Yamaha DNQ
DNQ   Constant Pittet Yamaha DNQ
DNQ   Gérard Vallée Yamaha DNQ
DNQ   Edwin Weibel Yamaha DNQ
DNQ   Steve Williams Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

Primera victoria de su carrera en el Mundial del italiano Ezio Gianola que entró por delante de su compañero de Garelli Fausto Gresini, y el suizo Bruno Kneubühler. Gracias a este segundo puesto, Gresini se coloca la frente de la clasificación general, superando por un punto a Pier Paolo Bianchi, que en esta Gran Premio fue quinto.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ezio Gianola Garelli 39.11.46 15
2   Fausto Gresini Garelli 39.11.68 12
3   Bruno Kneubühler MBA 39.23.87 10
4   Domenico Brigaglia MBA 39.26.52 8
5   Pier Paolo Bianchi MBA 39.28.96 6
6   Jean-Claude Selini MBA 39.33.53 5
7   August Auinger MBA 39.51.49 4
8   Giuseppe Ascareggi MBA 39.55.35 3
9   Håkan Olsson MBA 39.56.14 2
10   Olivier Liégeois MBA 39.58.98 1
11   Willy Pérez MBA 39.59.98
12   Jussi Hautaniemi MBA 40.00.71
13   Thierry Feuz MBA 40.04.77
14   Johnny Wickström MBA 40.08.65
15   Paul Bordes MBA 40.30.82
16   Andrés Sánchez MBA 40.42.78
17   Jacky Hutteau MBA 40.43.82
18   Bady Hassaine MBA 40.47.55
19   Michel Escudier MBA 40.47.84
20   Eric Gijsel MBA 40.48.10
21   Mike Leitner MBA 40.51.32
22   Boy van Erp MBA 40.53.97
23   Fernando González MBA 40.59.36
24   Gilles Payraudeau MBA 41.00.94
25   Wilhelm Lücke MBA 1 Vuelta
26   Beat Sidler MBA 1 Vuelta
27   Peter Baláž MBA 1 Vuelta
28   Robin Appleyard MBA 1 Vuelta
29   Jean-Marc Nobleaux MBA 1 Vuelta
Ret   Thomas Møller-Pedersen MBA Ret
Ret   Karl Dauer MBA Ret
Ret   Alex Bedford MBA Ret
Ret   Adolf Stadler MBA Ret
Ret   Franz Birrer MBA Ret
Ret   Christian Le Badezet MBA Ret
Ret   Anton Straver MBA Ret
DNS   Lucio Pietroniro MBA DNS
DNS   Ton Spek MBA DNS
DNQ   René Dünki MBA DNQ
DNQ   Robert Hmeljak MBA DNQ
DNQ   Philippe Jault MBA DNQ
DNQ   Jacky Rubat AVM DNQ
DNQ   Christoph Buerki MBA DNQ
DNQ   Claude Vial AVM DNQ

Resultados 80cc editar

En su regreso a la categoría de los 80cc después de una poco exitosa experiencia de 250, el español Ángel Nieto obtiene la victoria número 90 de su carrera. Detrás de él, llegó el suizo Stefan Dörflinger, que se convierte en el nuevo campeón del mundo de la categoría.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ángel Nieto Derbi 32.43.35 15
2   Stefan Dörflinger Krauser 32.56.46 12
3   Henk van Kessel Huvo-Casal 33.06.63 10
4   Jean-Marc Velay Casal 33.06.86 8
5   Gerhard Waibel Seel 33.07.50 6
6   Domingo Gil Autisa 33.11.37 5
7   Paul Rimmelzwaan Harmsen 33.12.44 4
8   Gerd Kafka Seel 33.15.13 3
9   Ian McConnachie Krauser 33.27.38 2
10   Theo Timmer Huvo-Casal 33.27.58 1
11   Serge Julin Casal 33.40.80
12   Jos van Dongen Casal 33.41.01
13   Günter Schirnhofer Krauser 33.48.90
14   René Dünki Krauser 33.55.72
15   Reinhard Koberstein Seel 34.31.87
16   Kees Besseling CJB 1 Vuelta
17   Lionel Robert Scrab 1 Vuelta
18   Richard Bay Rupp 1 Vuelta
19   Herri Torrontegui Cobas 1 Vuelta
20   Chris Baert Eberhardt 1 Vuelta
21   Johan Auer Eberhardt 1 Vuelta
22   Mika Sakari Komu Eberhardt 1 Vuelta
23   Jean-Luc Facon Huvo-Casal 1 Vuelta
24   José Sáez Calabuig Derbi 1 Vuelta
25   Thomas Engl ESCN 1 Vuelta
Ret   Jorge Martínez Aspar Derbi Ret
Ret   Manuel Herreros Derbi Ret
Ret   Rainer Kunz Ziegler Ret
Ret   Paolo Priori Lusuardi Ret
Ret   Aad Wijsman Harmsen Ret
Ret   Paul Bordes Scrab Ret
Ret   Reiner Koster LCR Ret
Ret   Hans Koopman Ziegler Ret
Ret   Juan Ramón Bolart Autisa Ret
Ret   Daniel Mateos Autisa Ret
Ret   Thierry Hemery Huvo-Casal Ret
DNQ   Jamie Lodge Krauser DNQ
DNQ   Didier François Scrab DNQ
DNQ   Henri Laporte Moto 2L DNQ
DNQ   Philippe Linares Kawasaki DNQ
DNQ   Edward John Rees Ziegler DNQ
DNQ   Patrick Robert Huvo-Casal DNQ
DNQ   Fabrice Roy Tyl DNQ
DNQ   Jean-François Verdier Derbi DNQ

Referencias editar

  1. «Sito brilló en 500». Mundo Deportivo. 22 de julio de 1985. Consultado el 24 de enero de 2019. 
  2. «1985 French MotoGP». Motor Sport Magazine. 13 de junio de 2017. Consultado el 9 de junio de 2018. 
  3. «French Grand Prix 500cc Race Classification 1985». Motogp. Archivado desde el original el 25 de septiembre de 2018. Consultado el 25 de enero de 2019. 
  4. «Reyes se llevó un punto». Mundo Deportivo. 22 de julio de 1985. Consultado el 24 de enero de 2019. 
  5. «125cc: ¡Qué error!». Mundo Deportivo. 22 de julio de 1985. Consultado el 24 de enero de 2019. 
  6. «Nieto volvió a ganar». Mundo Deportivo. 22 de julio de 1985. Consultado el 24 de enero de 2019. 
Prueba previa:
Gran Premio de Bélgica
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1985
Siguiente prueba:
Gran Premio de Gran Bretaña
Prueba previa:
Gran Premio de Francia de 1984
Gran Premio de Francia
Siguiente prueba:
Gran Premio de Francia de 1986