Gran Premio de San Marino de Motociclismo de 1985

El Gran Premio de San Marino de Motociclismo de 1985 fue la duodécima prueba de la temporada 1985 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 1 de septiembre de 1985 en el Circuito de Misano (inicialmente se había previsto que esta prueba se corriera en el Autodromo Enzo e Dino Ferrari del que se decidió que era demasiado peligroso).

Bandera de San Marino Circuito de Misano
Ubicación Misano Adriatico
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 3,488 km
Curvas 8

Resultados 500cc editar

El estadounidense Eddie Lawson aprovechó la ausencia del campeón de la categoría Freddie Spencer para adjudicarse el último Gran Premio de la temporada y asegurarse así el subcampeonato. Wayne Gardner y Randy Mamola fueron segundo y tercero respectivamente. Fue la última carrera del italiano y campeón de 500cc Franco Uncini.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Eddie Lawson Yamaha 47:34.440 15
2   Wayne Gardner Honda +17.520 12
3   Randy Mamola Honda +21.610 10
4   Raymond Roche Yamaha +28.090 8
5   Ron Haslam Honda +1:03.350 6
6   Franco Uncini Suzuki +1:18.270 5
7   Gustav Reiner Honda +1:19.140 4
8   Mike Baldwin Honda +1:20.220 3
9   Fabio Biliotti Honda +1 Vuelta 2
10   Robert McElnea Heron-Suzuki +1 Vuelta 1
11   Sito Pons Suzuki +1 Vuelta
12   Massimo Messere Honda +1 Vuelta
13   Wolfgang von Muralt Suzuki +1 Vuelta
14   Dave Petersen Honda +1 Vuelta
15   Paul Lewis Heron-Suzuki +1 Vuelta
16   Leandro Becheroni Suzuki +1 Vuelta
17   Boet van Dulmen Honda +1 Vuelta
18   Eero Hyvärinen Honda +1 Vuelta
19   Marco Papa Paton +2 Vueltas
20   Andreas Leuthe Suzuki +2 Vueltas
21   Andreas Pérez Suzuki +2 Vueltas
22   Carlos Morante Suzuki +3 Vueltas
23   Stelio Marmaras Suzuki +4 Vueltas
Ret   Christian Sarron Yamaha Ret
Ret   Karl Truchsess Honda Ret
Ret   Dietmar Mayer Honda Ret
Ret   Marco Lucchinelli Cagiva Ret
Ret   Rob Punt Suzuki Ret
Ret   Armando Errico Honda Ret
Ret   Thierry Espié Chevallier-Honda Ret
Ret   Didier de Radiguès Honda Ret
Ret   Virginio Ferrari Cagiva Ret
Ret   Christian Le Liard Honda Ret
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

Victoria del venezolano Carlos Lavado, a pesar de no contar con la Yamaha V2 sino con el modelo tradicional. El alemán y subcampeón del mundo Anton Mang no pudo revalidar el triunfo de Suecia. Loris Reggiani acabó tercero.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Carlos Lavado Yamaha 41:57.990 15
2   Anton Mang Honda +6.480 12
3   Loris Reggiani Aprilia +13.360 10
4   Manfred Herweh Real-Rotax +17.240 8
5   Jean-Michel Mattioli Yamaha +19.860 6
6   Fausto Ricci Honda +28.310 5
7   Carlos Cardús Cobas-Rotax +37.450 4
8   Stéphane Mertens Yamaha +38.740 3
9   Dominique Sarron Honda +39.230 2
10   Reinhold Roth Juchem-Yamaha +39.610 1
11   Antonio Neto Cobas-Rotax +44.140
12   Jean Foray Chevallier-Yamaha +53.790
13   Stefano Caracchi MBA +54.120
14   Juan Garriga Cobas-Rotax +54.470
15   Marcellino Lucchi Malanca +54.790
16   Jacques Cornu Honda +55.760
17   Massimo Broccoli Aprilia +1:07.320
18   Guy Bertin Malanca +1:08.560
19   Gary Noel EMC +1:09.290
20   August Auinger Bartol +1:18.950
21   Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax +1:19.210
22   Jean-François Baldé Yamaha +1:23.620
23   René Delaby Rotax +1 Vuelta
24   Edwin Weibel Yamaha +1 Vuelta
25   Andy Watts EMC +1 Vuelta
26   Philippe Pagano Yamaha +2 Vueltas
Ret   Mario Rademeyer Yamaha Ret
Ret   Maurizio Vitali Garelli Ret
Ret   Siegfried Minich Yamaha Ret
Ret   Pierre Bolle Honda Ret
Ret   Éric Saul Comoth Ret
Ret   Roland Freymond Yamaha Ret
Ret   Alan Carter Honda Ret
Ret   Harald Eckl Juchem-Yamaha Ret
Ret   Niall Mackenzie Armstrong Ret
Ret   Donnie McLeod Armstrong Ret
DNS   Luis Miguel Reyes Cobas-Rotax DNS
DNQ   Karl-Thomas Grässel Honda DNQ
DNQ   Michel Galbit Yamaha DNQ
DNQ   Davide Tardozzi Malanca DNQ
DNQ   Massimo Messere Honda DNQ
DNQ   Sergio Pellandini Honda DNQ
DNQ   Vincenzo Cascino Yamaha DNQ
DNQ   Antonio Garcia Cobas DNQ
DNQ   Jacky Onda Pernod DNQ
DNQ   Hubert Abold Honda DNQ
DNQ   Paolo Ferretti MBA DNQ
DNQ   Jose de Faveri DNQ

Resultados 125cc editar

Monólogo italiano en el cuarto de litro con la victoria de Fausto Gresini, que, de esta manera, se proclama campeón del mundo de 125cc. El aspirante Pier Paolo Bianchi tuvo que abandonar. Ezio Gianola y Maurizio Vitali cerrando el podio.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Fausto Gresini Garelli 40:48.040 15
2   Ezio Gianola Garelli +21.400 12
3   Maurizio Vitali MBA +21.420 10
4   Bruno Kneubühler LCR-MBA +40.710 8
5   August Auinger MBA +41.020 6
6   Domenico Brigaglia MBA +1:01.030 5
7   Olivier Liégeois MBA (KLS) +1:03.910 4
8   Jussi Hautaniemi MBA +1:06.450 3
9   Gastone Grassetti MBA +1:07.110 2
10   Johnny Wickström MBA (Tunturi) +1:07.120 1
11   Jean-Claude Selini MBA (ABF) +1:24.930
12   Willy Pérez MBA (Zanella) +1:25.350
13   Thierry Feuz MBA +1:26.050
14   Lucio Pietroniro MBA +1:26.670
15   Norbert Peschke MBA +1 Vuelta
16   Alex Bedford MBA +1 Vuelta
17   Jacky Hutteau MBA +1 Vuelta
18   Robin Appleyard MBA +1 Vuelta
19   Anton Straver MBA +1 Vuelta
20   Mike Leitner MBA (EMCO) +1 Vuelta
21   Bady Hassaine MBA +1 Vuelta
22   Håkan Olsson MBA (Starol) +1 Vuelta
23   Christoph Bürki MBA +1 Vuelta
24   Fernando González MBA +1 Vuelta
25   Adolf Stadler MBA +2 Vueltas
26   Peter Baláž MBA +2 Vueltas
Ret   Pier Paolo Bianchi MBA Ret
Ret   Pierfrancesco Chili MBA Ret
Ret   Hugo Vignetti MBA Ret
Ret   Hubert Abold MBA Ret
Ret   Gerhard Waibel MBA Ret
Ret   Karl Dauer MBA Ret
Ret   Andrés Sánchez MBA Ret
Ret   Giuseppe Ascareggi MBA Ret
Ret   Michel Escudier MBA Ret
Ret   Helmut Lichtenberg MBA Ret
DNQ   Boy van Erp MBA DNQ
DNQ   Fabio Meozzi MBA DNQ
DNQ   Thomas Møller-Pedersen MBA DNQ
DNQ   Robert Hmeljak MBA DNQ
DNQ   Vincenzo Cascino MBA DNQ
DNQ   Steve Mason MBA DNQ

Resultados 80cc editar

El español Jorge Martínez Aspar acaba la temporada como lo comenzó: con una victoria. La Derbi del valenciano se impuso a las Krauser de Ian McConnachie y Stefan Dörflinger. De todas maneras, la marca austríaca se impuso en la general de escuderías.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 33:59.940 15
2   Ian McConnachie Krauser +2.940 12
3   Stefan Dörflinger Krauser +31.600 10
4   Hans Spaan HuVo-Casal +52.040 8
5   Gerd Kafka Seel +52.710 6
6   Manuel Herreros Derbi +52.750 5
7   Vittorio Sblendorio Mancini +53.070 4
8   Gerhard Waibel Real-Seel +1:08.690 3
9   Theo Timmer HuVo-Casal +1:15.430 2
10   Juan Ramón Bolart Autisa +1:27.040 1
11   Herri Torrontegui Autisa +1 Vuelta
12   Richard Bay Rupp-Maico +1 Vuelta
13   Zdravko Matulja Ziegler +1 Vuelta
14   Johan Auer Eberhardt +1 Vuelta
15   Kees Besseling CJB +1 Vuelta
16   Serge Julin Bakker-Casal +1 Vuelta
17   Massimo Fargeri RB +2 Vueltas
18   Chris Baert Eberhardt +2 Vueltas
19   Otto Machinek Hummel +3 Vueltas
20   Mika Sakari Komu Eberhardt +3 Vueltas
Ret   Paul Rimmelzwaan Harmsen Ret
Ret   Henk van Kessel HuVo-Casal Ret
Ret   Rainer Kunz Ziegler Ret
Ret   Ángel Nieto Derbi Ret
Ret   Giuliano Tabanelli BBFT Ret
Ret   René Dünki Zündapp Ret
Ret   Daniel Mateos Autisa Ret
Ret   Edward Rees Ziegler Ret
Ret   Pasquale Buonfante RB Ret
Ret   Reiner Koster Casal Ret
Ret   Steve Mason MBA Ret
Ret   Jaimie Lodge Krauser Ret
DNS   Salvatore Milano Casal DNS
DNS   Paolo Priori Lusuardi DNS
DNQ   Bernd Rossbach Huvo-Casal DNQ

Referencias editar

  1. «500 c.c.: Lawson, el segundo». Mundo Deportivo. 2 de septiembre de 1985. Consultado el 21 de enero de 2019. 
  2. «1985 San Marino MotoGP». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 10 de junio de 2018. 
  3. «motogp.com · SAN MARINO GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1985». www.motogp.com. Archivado desde el original el 25 de septiembre de 2018. Consultado el 22 de enero de 2019. 
  4. «Lavado no tuvo oposición». Mundo Deportivo. 2 de septiembre de 1985. Consultado el 21 de enero de 2019. 
  5. «La mecánica, contra Bianchi». Mundo Deportivo. 2 de septiembre de 1985. Consultado el 21 de enero de 2019. 
  6. «Aspar ganó en Misano». Mundo Deportivo. 2 de septiembre de 1985. Consultado el 21 de enero de 2019. 
Prueba previa:
Gran Premio de Suecia
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1985
Siguiente prueba:
-
Prueba previa:
Gran Premio de San Marino de 1984
Gran Premio de San Marino
Siguiente prueba:
Gran Premio de San Marino de 1986