Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1976

El Gran Premio de Alemania de Motociclismo de 1976 fue la undécima prueba de la temporada 1976 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó los días 29 de agosto de 1976 en el Circuito de Nurburgring.

Bandera de Alemania Occidental Circuito de Nurburgring
Ubicación Nürburgring Nordschleife, Bandera de Alemania Occidental República Federal Alemana
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 22,835 km

Resultados 500cc editar

En 500,c.c., última victoria del impresionante palmarés de Giacomo Agostini y que cerraba una temporada donde las retiradas fueron la constante. El gran campeón italiano se aprovechó de la presencia de la lluvia para dominar a su antojo la carrera. El campeón de la categoría de este año, Barry Sheene no participó.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1h 06' 21" 4 15
2   Marco Lucchinelli Suzuki +52" 1 12
3   Pat Hennen Suzuki +1' 09" 3 10
4   John Newbold Suzuki +1' 12" 3 8
5   Marcel Ankoné Suzuki +1' 20" 8 6
6   Boet van Dulmen Suzuki +2' 41" 6 5
7   Alan North Suzuki +2' 56" 6 4
8   Christian Bourgeois Yamaha +2' 56" 8 3
9   Chas Mortimer Suzuki +4' 14" 2 2
10   Egid Schwemmer Nava Yamaha +4' 18" 1 1
11   Peter Baláž Yamaha +4' 35" 6
12   Max Wiener Yamaha +4' 43"
13   John Cowie Yamaha +5' 10" 5
14   Hans Braumandl Suzuki +7' 54"
15   Franz Rau Yamaha +7' 58" 5
16   Walter Hoffmann Suzuki +8' 45" 6
17   Michael Schmid Yamaha +9' 46"
18   Alan Rogers Yamaha +9' 51" 4
19   Jan Van Disseldorp Yamaha +10' 51" 5
20   Charlie Dobson Yamaha +10' 51" 7
22   Lars Johansson Yamaha
Ret   Horst Lahfeld Konig Ret
Ret   Norbert Schüller Konig Ret
Ret   Volker Begert Konig Ret
Ret   Ulrich Eickmeyer Konig Ret
Ret   Horst Lotz Suzuki Ret
Ret   Helmut Kassner Suzuki Ret
Ret   Peter Schrötges Yamaha Ret
Ret   Louis With Yamaha Ret
Ret   Bųrge Nielsen Yamaha Ret
Ret   Hans Schöne Yamaha Ret
Ret   Arndt Hährle Yamaha Ret
Ret   Bernd Tüngethal Yamaha Ret
Ret   Franz Heller Suzuki Ret
Ret   Gerhard Vogt Yamaha Ret
Ret   Virginio Ferrari Suzuki Ret
Ret   Philippe Coulon Suzuki Ret
Ret   Victor Soussan Yamaha Ret
Ret   Hans Stadelmann Yamaha Ret
Ret   Alex George Suzuki Ret
Ret   Karl Auer Yamaha Ret
Ret   Dieter Braun Suzuki Ret
Ret   Jean Philippe Orban Yamaha Ret
Ret   Teuvo Länsivuori Suzuki Ret
Ret   Johnny Cecotto Yamaha Ret
Sources:[2]

Resultados 350cc editar

El italiano Walter Villa se proclamó campeón de la categoría al imponerse en este Gran Premio por delante de su máximo rival para el título: el venezolano Johnny Cecotto. El compañero de Villa en Harley Davidson, Gianfranco Bonera, acabó tercero.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Walter Villa Harley Davidson 1h 04' 03" 9 15
2   Johnny Cecotto Yamaha +9" 6 12
3   Gianfranco Bonera Harley Davidson +13" 4 10
4   Isao Harimoto Yamaha +21" 6 8
5   Alan North Yamaha +21" 9 6
6   Víctor Palomo Yamaha +22" 3 5
7   Christian Sarron Yamaha +28" 9 4
8   Dieter Braun Morbidelli +31" 6 3
9   Bruno Kneubühler Yamaha +49" 9 2
10   Olivier Chevallier Yamaha +1' 03" 9 1
11   Patrick Fernandez Yamaha +1' 44" 5
12   Kork Ballington Yamaha +2' 09" 5
13   Anton Mang Yamaha +2' 20" 7
14   Jon Ekerold Yamaha +2' 42" 7
15   John Cowie Yamaha +2' 52" 8
16   Max Wiener Yamaha +3' 29" 3
17   Alex George Yamaha +3' 30" 2
18   Jaime Samaranch Yamaha +3' 53" 8
19   Horst Pleyer Yamaha +4' 58" 1
20   Bosse Granath Yamaha +5' 20"
Ret   Giacomo Agostini MV Agusta Ret
Ret   Dieter Braun Bakker Morbidelli Ret
Ret   Pentti Korhonen Yamaha Ret
Ret   Peter Baláž Yamaha Ret
Ret   Chas Mortimer Yamaha Ret
Ret   Helmut Kassner Suzuki Ret
Ret   Hans Stadelmann Yamaha Ret
Ret   John Dodds Yamaha Ret
Ret   Børge Nielsen Yamaha Ret

Resultados 250cc editar

El italiano Walter Villa consiguió el segundo éxito de este Gran Premio y se asegura también el título del cuarto de litro. La primera parte de la carrera fue dominada por el japonés Takazumi Katayama, que se tuvo que conformar con la séptima posición al sufrir una caída.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Walter Villa Harley Davidson 55' 34" 8 15
2   Kork Ballington Yamaha +1' 08" 3 12
3   Jon Ekerold Yamaha +1' 09" 4 10
4   Dieter Braun Yamaha +1' 10" 5 8
5   Bruno Kneubühler Yamaha +1' 10" 8 6
6   Olivier Chevallier Yamaha +1' 21" 1 5
7   Takazumi Katayama Yamaha +1' 33" 9 4
8   Víctor Palomo Yamaha +1' 49" 8 3
9   Pentti Korhonen Yamaha +1' 55" 2 2
10   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +2' 08" 8 1
11   Bernd Tüngethal Yamaha +2' 09"
12   Gilbert Lavelle Yamaha +2' 10" 9
13   Franz Kunz Yamaha +2' 16" 7
14   Tom Herron Yamaha +3' 01" 2
15   Henk van Kessel Yamaha +3' 02" 8
16   Leif Gustafsson Yamaha +3' 43" 3
17   John Dodds Yamaha +3' 43" 5
18   Bosse Granath Yamaha +3' 54" 1
19   Harald Bartol Yamaha +4' 16" 1
20   Ken Nemoto Yamaha +4' 19" 7
Ret   Jaime Samaranch Yamaha Ret

Resultados 125cc editar

En el octavo de litro, las caídas de pugna del líder de la general Pier Paolo Bianchi y del segundo clasificado Ángel Nieto dieron vía libre a que el piloto local Anton Mang consiguiera su primera victoria como profesional. Su compatriota Walter Koschine y el belga Julien van Zeebroeck completaron el podio.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Anton Mang Morbidelli 52' 43" 4 15
2   Walter Koschine Maico + 1' 39" 9 12
3   Julien Van Zeebroeck Morbidelli + 1' 44" 7 10
4   Horst Seel Hyundai Maico + 1' 48" 7 8
5   Lennart Lundgren Yamaha + 2' 28" 2 6
6   Jean Louis Guignabodet Morbidelli + 2' 31" 9 5
7   Hans Müller Yamaha + 2' 37" 6 4
8   Harald Bartol Morbidelli + 3' 29" 4
9   Enrico Cereda Morbidelli + 3' 45" 5 4
10   Hans Hallberg Yamaha + 4' 16" 1
11   Werner Schmied Rotax + 4' 17" 7
12   Ernst Stammbach Yamaha + 4' 29"
13   Pentti Salonen Yamaha + 5' 08" 5
14   Wolfgang Rubel Maico + 5' 17" 5
15   Rolf Minhoff Maico + 5' 51" 9
16   Bernhard Otto Maico + 6' 19" 2
17   Benjamin Laurent Morbidelli + 7' 06" 4
18   Hans Knemeyer Maico + 8' 39" 3
19   Zbyněk Havrda Maico + 1 Vuelta
Ret   Ángel Nieto Bultaco Ret
Ret   Pier Paolo Bianchi Morbidelli Ret
Ret   Gert Bender Bender Ret
Ret   Henk van Kessel AGV Condor Ret
Ret   Jan Huberts Morbidelli Ret
Ret   Paolo Pileri Morbidelli Ret

Resultados 50cc editar

En la categoría de menor cilindrada, Ángel Nieto consiguió su séptimo título Mundial de su palmarés con la cuarta victoria de la temporada. Un triunfo muy trabajado sobre el alemán Herbert Rittberger, que no le perdió su estela.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ángel Nieto Bultaco 31' 42" 4 15
2   Herbert Rittberger Kreidler +14" 12
3   Ulrich Graf Kreidler +51" 3 10
4   Hans Jürgen Hummel Kreidler +1' 31" 7 8
5   Rolf Blatter Kreidler +1' 32" 3 6
6   Julien Van Zeebroeck Kreidler +1' 32" 9 5
7   Wolfgang Müller Kreidler +1' 50" 7 4
8   Bruno Stopp Kreidler +2' 04" 9 3
9   Rudolf Kunz Kreidler +2' 14" 6 2
10   Ermanno Giuliano LGM +2' 53" 3 1
11   Günter Schirnhofer Kreidler +3' 05"
12   Wolfgang Golembeck Kreidler +3' 05" 2
13   Hagen Klein Kreidler +3' 32"
14   Benjamin Laurent 3B Kreidler +3' 35" 8
15   Aldo Pero Kreidler +3' 36" 2
16   Jacques Hutteau Morbidelli +3' 55" 6
17   Walter Däuwel Kreidler +3' 57" 7
18   Roland Schuster Kreidler +3' 58"
19   Theo Timmer Kreidler +3' 58" 3
20   Engelbert Kip Kreidler +4' 21" 8
Ret   Otto Machinek - Ret
Ret   Gerhard Bauer Kreidler Ret
Ret   Siegfried Lohmann Kreidler Ret

Referencias editar

  1. a b c d e «Nieto logró su séptimo título mundial». Mundo Deportivo. 30 de agosto de 1976. Consultado el 14 de junio de 2019. 
  2. Carter, Chris (ed.). Motocourse 1976-1977. Hazleton Securities Ltd. p. 127. ISBN 0-905138-02-3. 
Prueba previa:
Gran Premio de Checoslovaquia
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1976
Siguiente prueba:
Gran Premio de España
Prueba previa:
Gran Premio de Alemania de 1975
Gran Premio de Alemania
Siguiente prueba:
Gran Premio de Alemania de 1977