Gran Premio de los Países Bajos de Motociclismo de 1983

El Gran Premio de los Países Bajos de Motociclismo de 1983 fue la octava prueba de la temporada 1983 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 25 de junio de 1983 en el Circuito de Assen.

Bandera de los Países Bajos Circuito de Assen
Ubicación Assen, Bandera de los Países Bajos Países Bajos
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 6,134 km

Resultados 500cc editar

La carrera fue vencida por el estadounidense Kenny Roberts, que tuvo una dura pugna con el japonés Takazumi Katayama y que duró hasta la última vuelta. Freddie Spencer acabó tercero pero aun conserva ocho puntos de ventaja sobre Roberts en la clasificación general. Un grave incidente durante la carrera involucró al campeón del mundo, el italiano Franco Uncini al chocarse con el australiano Wayne Gardner, hecho que ha hecho temer por su vida. A la postre, se tuvo que perder el resto de la temporada.[1]

Pos. Piloto Equipo Tiempo Pts.
1   Kenny Roberts Yamaha 45:29.12 15
2   Takazumi Katayama Honda +0.19 12
3   Freddie Spencer Honda +6.94 10
4   Randy Mamola Suzuki +16.08 8
5   Eddie Lawson Yamaha +40.53 6
6   Jack Middelburg Honda +51.29 5
7   Marc Fontan Yamaha +56.48 4
8   Boet van Dulmen Suzuki +1:19.93 3
9   Raymond Roche Honda +1:27.86 2
10   Mark Salle Suzuki +1:48.68 1
11   Stu Avant Suzuki +2:22.97
12   Norman Brown Suzuki +2:26.38
13   Henk de Vries Suzuki +2:39.78
14   Rob Punt Suzuki +2:39.94
15   Eero Hyvärinen Suzuki +2:50.08
16   Ernst Gschwender Suzuki +2:53.27
17   Fabio Biliotti Honda +2:55.07
18   Philippe Coulon Suzuki +2:57.96
19   Rinus van Kasteren Suzuki +1 Vuelta
20   Børge Nielsen Suzuki +1 Vuelta
21   Franz Kaserer Suzuki +1 Vuelta
22   Johan van Eijk Suzuki +1 Vuelta
Ret   Keith Huewen Suzuki Ret
Ret   Barry Sheene Suzuki Ret
Ret   Franck Gross Honda Ret
Ret   Peter Sjöström Suzuki Ret
Ret   Dennis Ireland Suzuki Ret
Ret   Wolfgang von Muralt Suzuki Ret
Ret   Jon Ekerold Cagiva Ret
Ret   Sergio Pellandini Suzuki Ret
Ret   Roger Marshall Honda Ret
Ret   Marco Lucchinelli Honda Ret
Ret   Franco Uncini Suzuki Ret
Ret   Wayne Gardner Honda Ret
Ret   Steve Parrish Yamaha Ret
Ret   Chris Guy Suzuki Ret
DNS   Ron Haslam Honda DNS
DNS   Gianni Pelletier Honda DNS
DNS   Gustav Reiner Suzuki DNS
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

Segundo triunfo de la temporada del venezolano Carlos Lavado que se impuso a su compatriota Ivan Palazzese y el francés Hervé Guilleux. Lavado lidera la clasificación general con 24 puntos de margen sobre el belga Didier de Radiguès.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Carlos Lavado Yamaha 45.13.77 15
2   Iván Palazzese Yamaha 45.17.79 12
3   Hervé Guilleux Kawasaki 45.18.04 10
4   Jean-Louis Guignabodet Rotax 45.24.59 8
5   Martin Wimmer Yamaha 45.28.84 6
6   Thierry Espié Chevallier 45.29.27 5
7   Didier de Radiguès Chevallier 45.29.60 4
8   Christian Estrosi Pernod 45.31.55 3
9   Jacques Cornu Yamaha 45.40.06 2
10   Donnie McLeod Yamaha 45.52.02 1
11   Alan North Yamaha 45.55.94
12   Jean-Michel Mattioli Yamaha 45.56.13
13   Edwin Weibel Yamaha 46.02.78
14   Tony Head Armstrong 46.07.46
15   Paolo Ferretti Rotax 46.27.36
16   Carlos Cardús Rotax 46.27.55
17   Herbert Bessendörfer Yamaha 46.36.26
18   Peter Looijesteijn Waddon 46.42.49
19   Graeme McGregor Bartol 46.44.60
20   Con Law EMC 46.49.79
21   Teruo Fukuda Yamaha 47.27.47
22   Bruno Lüscher Yamaha 48.35.50
Ret   Christian Sarron Real Ret
Ret   Alan Carter Yamaha Ret
Ret   Patrick Fernandez Yamaha Ret
Ret   Manfred Herweh Real Ret
Ret   Jean-François Baldé Chevallier Ret
Ret   Harald Eckl Yamaha Ret
Ret   Massimo Matteoni Yamaha Ret
Ret   Bernard Fau Yamaha Ret
Ret   Guy Bertin MBA Ret
Ret   Thierry Rapicault Yamaha Ret
Ret   Jean-Marc Toffolo Rotax Ret
Ret   Mar Schouten MBA Ret
Ret   Roland Freymond Armstrong Ret
Ret   Siegfried Minich Rotax Ret
DNQ   Andy Watts EMC DNQ
DNQ   Svend Andersson Yamaha DNQ
DNQ   Gerard van der Wal Yamaha DNQ
DNQ   Ángel Nieto Yamaha DNQ
DNQ   René Delaby Armstrong DNQ
DNQ   Jeffrey Sayle Bartol DNQ
DNQ   Ruud Van der Dussen Yamaha DNQ
DNQ   Toni García Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

En 125m el piloto español Ángel Nieto obtiene la quinta victoria de la temporada, consolidando su liderazgo en la clasificación general. El de Garelli no lo tuvo fácil ya que luchó hasta el último metro por la victoria con el también español Ricardo Tormo. El suizo Bruno Kneubühler completó el podio.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ángel Nieto Garelli 44.05.54 15
2   Ricardo Tormo MBA 44.05.75 12
3   Bruno Kneubühler MBA 44.06.15 10
4   Gerhard Waibel MBA 44.19.24 8
5   Johnny Wickström MBA 44.26.74 6
6   Hans Müller MBA 44.36.71 5
7   Eugenio Lazzarini Garelli 44.54.71 4
8   Pierluigi Aldrovandi MBA 45.02.59 3
9   Jean-Claude Selini MBA 45.06.74 2
10   Fausto Gresini MBA 45.14.48 1
11   Stefan Dörflinger MBA 45.15.55
12   Helmut Lichtenberg MBA 45.28.47
13   Alfred Waibel Real 45.28.68
14   Henk van Kessel MBA 45.28.93
15   August Auinger MBA 45.43.43
16   Stefano Caracchi MBA 45.51.48
17   Willy Pérez MBA 45.52.77
18   Anton Straver MBA 46.04.77
19   Lucio Pietroniro MBA 46.13.87
20   Jacky Hutteau MBA 46.15.58
21   Janez Pintar MBA 46.17.08
22   Boy van Erp MBA 46.18.06
23   Ilkka Jaakkola MBA 46.41.45
24   Ton Spek MBA 46.47.53
25   Paul Bordes MBA 46.56.41
26   Olivier Liégeois Sanvenero 46.57.49
27   Kees van de Ven MBA 47.01.43
28   Per-Edvard Carlsson MBA 47.34.52
Ret   Pier Paolo Bianchi Sanvenero Ret
Ret   Maurizio Vitali MBA Ret
Ret   Erich Klein MBA Ret
Ret   Willem Heykoop Sanvenero Ret
Ret   Hugo Vignetti MBA Ret
Ret   Martin van Soest MBA Ret
Ret   Hans Spaan MBA Ret
Ret   Jan Eggens EGA Ret
DNQ   Jan Bäckström MBA DNQ
DNQ   Andrés Sánchez MBA DNQ
DNQ   Tony Smith MBA DNQ
DNQ   George Looijesteijn EGA DNQ
DNQ   Thomas Maller Pedersen MBA DNQ

Resultados 50cc editar

La prueba de 50 cc. fue un apasionante duelo entre Eugenio Lazzarini y Stefan Dorflinger, que acabó con la victoria del italiano. Ricardo Tormo debía conformarse con una Garelli inferior a la del italiano y fue tercero.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Eugenio Lazzarini Garelli 31.25.15 15
2   Stefan Dörflinger Kreidler 31.25.45 12
3   Ricardo Tormo Garelli 32.05.75 10
4   Claudio Lusuardi Moto Villa 32.35.29 8
5   Hagen Klein FKN 32.48.17 6
6   Theo Timmer Casal 32.53.15 5
7   Rainer Kunz FKN 32.54.93 4
8   Reiner Scheidhauer Kreidler 32.55.69 3
9   Hans Spaan Kreidler 32.57.55 2
10   Jos van Dongen Kreidler 33.18.83 1
11   Gerhard Singer Kreidler 33.30.00
12   Zdravko Matulja Tomos 33.34.00
13   Paul Bordes Moto 2L 33.53.61
14   Otto Machinek Kreidler 33.56.41
15   Bert Smit PRS 33.51.47
16   Rini Vrijdag Kreidler 34.52.45
17   Chris Baert Kreidler 35.16.63
18   Günter Schirnhofer Kreidler 1 Vuelta
19   Mika-Sakari Komu Kreidler 1 Vuelta
20   Wim de Jong Kreidler 1 Vuelta
21   Gerhard Bauer Ziegler 2 Vueltas
Ret   George Looijesteijn Kreidler Ret
Ret   Paul Rimmelzwaan Kreidler Ret
Ret   Hans-Jürgen Hummel Sachs Ret
Ret   Ian McConnachie Rudge Ret
Ret   Joaquín Galí Bultaco Ret
Ret   Ingo Emmerich EV Ret
Ret   Thomas Engl Engl Ret
Ret   Hans Koopman Kreidler Ret
Ret   Kasimir Rapczynski Kreidler Ret
Ret   Reiner Koster Kroko MK1 Ret
Ret   Inge Arends Schuster Ret
Ret   Hans-Joachim Ritter Kreidler Ret
Ret   Bertus Grinwis Kreidler Ret
Ret   Antoon Gevers Kreidler Ret
DNQ   Edward Rees Kreidler DNQ
DNQ   Stefan Danielsson Kreidler DNQ

Referencias editar

  1. «Katayama pudo sorprendrer a Roberts». Mundo Deportivo. 26 de junio de 1983. Consultado el 21 de febrero de 2019. 
  2. «1983 Dutch TT MotoGP». Motorsportmagazine.com. 9 de octubre de 2017. Consultado el 3 de julio de 2018. 
  3. «motogp.com · DUTCH TT · 500cc Race Classification 1983». Motogp.com. Archivado desde el original el 3 de julio de 2018. Consultado el 3 de julio de 2018. 
  4. «Lavado, muy cerca del título». Mundo Deportivo. 26 de junio de 1983. Consultado el 21 de febrero de 2019. 
  5. «Nieto no lo tuvo fácil». Mundo Deportivo. 1 de julio de 1984. Consultado el 10 de febrero de 2019. 
  6. «Tormo debió conformarse con ser tercero». Mundo Deportivo. 26 de junio de 1983. Consultado el 21 de febrero de 2019. 
Prueba previa:
Gran Premio de Yugoslavia de 1983
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1983
Siguiente prueba:
Gran Premio de Bélgica de 1983
Prueba previa:
Gran Premio de los Países Bajos de 1982
Gran Premio de los Países Bajos
Siguiente prueba:
Gran Premio de los Países Bajos de 1984